روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

مشاوره خانواده و روانشناسی

۲۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اختلال اضطراب» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

مشاوره اضطراب چیست؟
متاسفانه، اجتناب از مشاوره اضطراب و استرس می تواند منجر به ایجاد اضطراب شدیدتر شود. یک روش درمانی که به عنوان روش درمان شناختی – رفتاری[۱] (CBT) نامیده می شود، در درمان اختلال های اضطرابی کارایی بالایی دارد.

روان شناسان با استفاده از CBT به درمانجوها کمک می کنند تا نحوه شناسایی و مدیریت عواملی را یاد بگیرند که منجر به ایجاد اضطراب در آنها می شود.

۱۰ سوال مقدماتی که معمولا درمانگران می پرسند
یکی از پرسش های درمانجوها، عبارت از سوالاتی می باشد که یک مشاور، مددکار اجتماعی یا روان شناس در اولین جلسه از آنها می پرسد. پاسخ این سوال راحت می باشد:

شما باید سوالات ساده و گسترش دهنده ذهن و سایر سوالات را انتظار داشته باشید.

یک “برنامه تغییر” (که در اغلب مواقع به عنوان “اهداف درمانی” شناخته می شود) بعد از آن ایجاد می شود تا شما را در رفع مشکلاتی راهنمایی کند که در حال حاضر منجر به اذیت شدن شما می شوند.

در زیر ۱۰ مورد از رایج ترین سوالاتی بیان شده است که یک روان پزشک از شما می پرسد تا یک تغییر مثبتی را در طول فرآیند مشاوره ایجاد کند.

۱-چه چیزی باعث شده است که به اینجا بیایید؟
“به نظر می رسد که شما شناخت خوبی نسبت به خودتان دارید و یک سری تفکراتی را در رابطه با مواردی دارید که در اینجا می خواهید بحث کنید. افرادی که به اینجا مراجعه می کنند، شجاعت زیادی دارند، حتی شاید یک مقدار عصبی باشند.

در صورتی که شما موردی را به یاد نیاورید، من یک سری سوالاتی را خواهم پرسید و در رابطه با مواردی که شما می گویید، یک سری نکاتی را یادداشت خواهم کرد تا بتوانم آن را در حافظه خودم نگه دارم.

البته هر زمان که خواستید می توانید حرف های من را قطع کنید و حرف خودتان را بگویید، یا می توانید مکالمه را به هر سمتی که خودتان می خواهید، هدایت کنید. از نظر شما، چه چیزی باعث شده است که به اینجا بیایید؟”

۲-آیا قبلا به یک مشاور مراجعه کرده اید؟
به نظر می رسد که شما با اعتماد به نفس هستید و در شرایط راحتی قرار دارید و می خواهید که در مورد چالش های موجود در زندگی تان صحبت کنید.

این سوالات در مشاوره اضطراب بسیار مهم است.

آیا تا به حال به یک مشاور مراجعه کرده اید؟

در صورت مراجعه کردن، شما قبلا چند جلسه به مشاوره مراجعه کرده اید و مشکلات موجود چه مواردی بوده اند؟

آیا به نتایج مد نظرتان دست پیدا کرده اید، و آیا نتایج به دست آمده پایدار بوده اند؟

مهم ترین نکته ای که از گفته های مشاور یا روانشناس یا مددکار اجتماعی تان به یاد دارید، چه موردی می باشد؟

کدام یک از آنها درست بوده است، یا کدام یک از آنها به نتایج مد نظر شما منجر نشده است؟

۳-از دیدگاه شما، مشکل موجود چیست؟
هر شخصی یک دیدگاه متفاوتی نسبت به مشکل و شخص یا عاملی دارد که راه حل مشکل می باشد.

هدف از مشاوره استرس و اضطراب عبارت از ایجاد یک سری تغییرات مثبت در سریع ترین زمان ممکن و بدون هیچ نوع شتاب زدگی می باشد.

شما چه دیدی نسبت به مشکل دارید یا شما چه تعریفی از مشکل دارید؟
کدام یکی از افراد مشکل زای موجود در زندگی شما منجر به ایجاد مشکلاتتان شده اند؟
شما در طول کار، چه نوع تعاملی با سایر افراد دارید؟
شخصیت خودتان را به چه نحوی تعریف می کنید؟
سه مورد از مهمترین دستاوردهای شما چه مواردی بوده اند؟
چه شخص یا چه چیزی مهمترین مورد در زندگی شما می باشد؟
از دیدگاه شما، مشکلتان چیست؟
۴-معمولا این مشکل منجر به ایجاد چه نوع احساسی در شما می شود؟
همه ما یک سری مشکلات یا چالش هایی داریم که باید با آنها مواجه شویم.

آیا شما یک فرد خوش بین یا یک فرد بدبینی هستید؟ زمانی که یک مشکلی به صورت پیشبینی نشده ظاهر می شود، چه احساسی پیدا می کنید؟

هر چند که هیچ یک از احساسات موجود درست یا اشتباه و خوب یا بد نمی باشند، ولی هر مشکلی منجر به ایجاد یک نوع احساسی در ما می شود.

بنابراین، این مشکل معمولا منجر به ایجاد چه نوع احساسی در شما می شود؟

آیا شما احساس ناراحتی، عصبانیت، ناامیدی، در جاماندگی می کنید یا یک احساس دیگری دارید؟

منبع:کانون مشاوران ایران-مشاوره اضطراب و استرس
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

پنج نشانه اصلی که نشان می دهد کودک شما دارای اضطراب جدایی است و برخی از مواردی که باید برای کمک به آن در در نظر بگیرید در این مقاله ذکر شده است:

۱. کودک شما وقتی از اتاق بیرون می آید گریه می کند
به عنوان مثال، نوزاد بین سنین چهار تا هشت ماهگی ممکن است زمانی که قادر به دیدن مراقب خود در اتاق نباشد، علائم بیماری  و اضطراب شدید را نشان دهد که شامل گریه یا علائم ناراحتی می باشد.

این به این دلیل است که آن ها تازه یاد می گیرند که اشیاء و افراد آشنا را بشناسند و در اطراف آن ها احساس داشته باشند اما هنوز متوجه نمی شوند که فقط به این دلیل که نمی توانند دیگران را ببینند، به این معنی نیست که آنجا حضور ندارند.

بنابراین زمان مناسبی است تا به کودک خود نشان دهید که دوباره ظاهر خواهید شد. بازی «دالی» را با کودک خود تمرین کنید و از این دوران در زندگی او لذت ببرید.

وقتی کودکان بزرگتر می شوند، به مرور یاد می گیرند که والدین آن ها همیشه باز خواهند گشت و به مرور به افرادی که از آن ها مراقبت کرده و نیازهای آن ها را برطرف می کنند، اعتماد لازم را پیدا می کنند.

۲. با دیدن مکان ها و چهره های جدید دچار استرس می شوند
گاهی اوقات هنگام بازدید از مکان های جدید کودک مضطرب می شود. آن ها ممکن است تمایلی به خروج از خانه برای رویداد جدید نداشته باشند، هنگام ورود در گوشه ای بمانند یا رفتارهای عصبی نشان دهند.

ترس از مکان های ناشناخته یکی از رایج ترین عوامل اضطراب آور است. راه مبارزه با این امر این است که کودک خود را تا جایی که می توانید برای مکان های جدید آماده کنید.

به آن ها بگویید کجا می روید. آماده کردن آن ها برای مکان های جدید می‌تواند شامل نشان دادن عکس‌هایی از مکان، افراد آنجا و در صورت امکان، توصیف فعالیت‌ها در آن مکان کنید.

آماده سازی کلیدی است، دانستن اینکه آن ها از افراد جدید چه انتظاراتی می توانند داشته باشند نیز مهم است. گفتگوهای قبلی در مورد رفتار مورد انتظار آن ها و ارتباط با سایر افراد اطرافشان می تواند آن ها را توانمند کند.

۳. اضطراب هنگام خواب
زمان خواب برای بچه هایی که درگیر اضطراب هستند برای خواب دچار مشکل زیادی می شوند.

کودک ممکن است از تاریکی بترسد زیرا نمی تواند در تاریکی بسیاری از چیزها را ببیند بنابراین به آن ها اطمینان دهید که چیزی برای ترس وجود ندارد.

بنابراین دورنمای تنها خوابیدن برای کودک می تواند اضطراب آور باشد. نشانه هایی که کودک شما این را تجربه می کند ممکن است شامل بی میلی به خوابیدن، امتناع از رفتن به رختخواب یا گریه و رفتار عصبانی باشد.

کارهایی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها انجام دهید:

یک روال آرامش بخش، قابل پیش بینی قبل از خواب ایجاد کنید.
فضای اتاق خواب آرام باشد.
کودکان قبل از خواب حیوانات عروسکی یا پتوهای مخصوصی می توانند داشته باشند که خواب را برای آن ها راحت می کند.
مطمئن شوید که فرزندتان آماده است تا با آرامش و بدون اضطراب به رختخواب برود.
۴. تجربیات منفی تاثیر زیادی دارد
طبق تحقیقات، اختلال اضطراب جدایی با «اضطراب رشدی نامناسب و بیش از حد در مورد جدایی از خانه یا از کسانی که فرد به آن ها وابسته است» مشخص می شود.

کودکان مبتلا به اضطراب جدایی ممکن است به دلیل تجربیات منفی دچار این مشکل شده باشند.

اگر جدا شدن از شما برای فرزندتان سخت است، تمایلی به ترک خانه ندارند، یا زمانی که زمان رفتن به جایی است احساس بیماری می کنند، احتمالا یک تجربه منفی را تجربه کرده است.

مانند بسیاری از جنبه های دیگر فرزندپروری، ما باید خطوط ارتباطی را باز نگه داریم. این همچنین می‌تواند به معنای دسترسی به یک مشاور کودک باشد که بچه‌های ما نیز بتوانند به او اعتماد کنند.

تقویت رفتارهای منفی پیرامون اضطراب جدایی یکی از دام هایی است که ما به عنوان والدین ممکن است در آن گرفتار شویم. تسلیم شدن به کج خلقی یا اضطراب بدون تحقیق می تواند باعث شود فرزندانمان احساس امنیت کمتری کنند.

این به این دلیل است که تمام کنترل را در دستان آن ها قرار می دهیم. آن ها به ما نیاز دارند که آن ها را راهنمایی کنیم، از آن ها حمایت کنیم و بدانیم که همیشه در کنار ما امن هستند.

راهکارهای کاهش اضطراب
ما می توانیم برای کاهش اضطراب آن ها و کشف دلیل اضطراب کارهای زیر را انجام دهیم:

صحبت از اتفاق منفی
توانمندسازی فرزندانمان با ابزارهایی برای موفقیت
تمرین زیاد در خانه و بازگشت به جایی که اتفاق رخ داده است.
بچه‌ها باید اعتماد به نفس خود را تقویت کنند، کارهایی را که می‌توانند به تنهایی انجام دهند و بدانند که همیشه مجبور نیستند این احساسات را تجربه کنند، زیرا ما از آن ها حمایت می‌کنیم.

منبع:کانون مشاوران ایران-۵ نشانه که کودک شما اضطراب جدایی دارد
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

درمان اختلالات خلقی

درمان اختلالات خلقی به طور کلی دو دسته اند:
درمان های بیولوژیک (درمان بیولوژی): دارو درمانی ودر مان با شوک التریکی
درمان های پسیکولوژی: روان کاوی، رفتار درمانی، روان درمانی شناختی – رفتاری
انواع درمان اختلالات خلقی
دارو درمانی
افسردگی اغلب به دلیل نقص یا عدم تعادل در نورو ترانسمیرهای سروتونین و نور اپی نفرین ایجاد می شود.

داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می شوند سبب کنترل این عدم تعادلها می شوند و با آنها به مقابله می پردازند.

به طور کلی داروهایی که برای افسردگی تجویز می شوند سه دسته ی کلی هستند:

داروهای سه حلقه ای (مانند ایمیپرامین)

بازدارنده های مونو آمین اکسیداز (MAOI) (مثل ترانیلسپیرومین)

بازدارنده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) (مثل پروزاک)

در بین این داروها، SSRIها، عوارض جانبی کمتری دارند به همین دلیل بیشتر تجویز می شوند.

عوارض داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی عوارض زیادی از جمله بینایی ناواضح، اضطراب، خستگی مفرط، خشکی دهان، افزایش احتمال سکته ی قلبی، مشکلات فشار خون و … دارند.

اما به رغم همه ی عارضه های جانبی منفی، داروهای ضد افسردگی واقعا موثرند و در اکثر موارد از شدت نشانه های افسردگی می کاهند.

دارویی که برای درمان اختلال دو قطبی تجویز می شود:

کربنات لیتیوم یک داروی پرطرفدار برای درمان اختلال دو قطبی است.

حدود ۸۰ درصد کسانی که اختلال دو قطبی دارند و لیتیوم مصرف می کنند، ازآن بهره می برند و این دارو هم می تواند از سمپتوم های (نشانه های) افسردگی و سمپتوم های افسردگی بکاهد.

به اکثر کسانی که لیتیوم مصرف می کنند توصیه می شود که استفاده از آن را همیشه ادامه بدهند، زیرا توقف استفاده ممکن است باعث بازگشت اختلال شود.

یک اشکال مهم لیتیوم این است که تجویز مقدار یا دوز مناسب برای تک تک درمانجویان بسیار دشوار است.


اختلالات خلقی و اضطراب
اختلالات خلقی و اضطراب
0 دیدگاه/می 23, 2020
ادامه مطلب
۲٫ تحریک مغزی
تحریک مغزی به ۴ طریق امکان پذیر است:
درمان با شوک الکتریکی (ECT)
تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای مکرر (rTMS)
تحریک عصب واگ
تحریک مغزی عمیق
درمان با شوک الکتریکی  (ECT)
در ECT یک جریان الکتریکی ۷۰ تا ۱۳۰ ولتی از درون سر بیمار، در حدود نیم ثانیه عبور می کند.

ECT برای کسانی استفاده می شود که از افسردگی شدید رنج می برند و سایر روش های درمانی کارآمد نبوده و زمانی که فکر خودکشی بسیار جدی است.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-درمان اختلالات خلقی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

اختلالات خلقی و اضطراب

اختلالات اضطرابی
همه ی ما در بسیاری از موقیعت های زندگی به طور طبیعی احساس اضطراب می کنیم، رایجترین واکنش به فشار روانی و محرک تنش زا، اضطراب است.

مفهوم اضطراب
منظور از اضطراب، هیجان ناخوشایندی است که با اصطلاحاتی مانند نگرانی، تنش و ترس بیان می شود.

اکثر رفتارهای اضطرابی، رفتارهای کاملا طبیعی و به صورت واکنش های سازگارانه هستند که به ما کمک می کنند تا در شرایط دشواری که برایمان پیش آمده صحیح عمل کنیم.

گاهی اضطراب آنقدر شدید یا انقدر با رویدادها و موقیعت های نامناسب همراه می شود که برای فرد مشکل ساز و ناسازگارانه جلوه می کند و به اضطراب مرضی و اختلال اضطرابی تبدیل می شود.

نشانه های اختلالات خلقی و اضطراب
در اختلال اضطرابی، میزان ترس بسیار بیشتر از تهدید یا خطر است. یعنی شدت ترس با شدت تهدید تناسب منطقی ندارد (مثلا در فوبیاهای خاص: ترس از آسانسور).
افراد دائما خود را در حالت ترس و نگرانی می بینند بدون آنکه علت آن مشخص باشد.
ترس و نگرانی به طور مزمن وجود دارند و دایما فرد را رنج می دهند، تا جایی که نمی تواند زندگی روزمره ی خود را با حالت عادی پیش ببرد.
این حالت ممکن است باعث شود که فرد نتواند شغل خود را حفظ کند یا با دوستان، همسر یا اعضای خانواده روابط طولانی مدت داشته باشد.
انواع اختلالات خلقی و اضطراب
اختلال اضطراب جدایی
اختلالی روانی که در آن، فرد به علت جدا شدن از خانه یا از افرادی که به آنها وابستگی عاطفی زیادی دارد (پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، فرزندان، خواهر، برادر، همسر) به شدت مضطرب می شود.

اختلال وحشتزدگی
اختلال وحشتزدگی، یعنی حملات مکرر وحشت یا اضطراب. حمله ی وحشت زدگی عبارت است از ترس و ناراحتی شدید که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد.

این حملات با بعضی سمپتوم های فیزیکی همراه هستند، از جمله: تپش قلب، تنفس سریع، سرگیجه، تعریق زیاد، تهوع و لرزش.

آگورافوبیا
افراد مبتلا به آگورافوبیا همیشه می ترسند که مبادا در جایی گیر بیفتند و در صورت نیاز فوری نتوانند به موقع کمک دریافت کنند، ترس از فضاهای بسته یا فضاهای باز، ترس از استفاده از انواع وسیله ی حمل و نقل، ترس از ایستادن در صف و قرار گرفتن در داخل جمعیت از این دسته اختلالات هستند.

فوبیاهای خاص
عبارتند از ترس های افراطی، غیر منطقی و مداوم نسبت به یک شیء یا یک وضعیت خاص (مثلا ترس از پرواز با هواپیما، ارتفاع، حیوانات، آمپول، مشاهده ی خون).

اختلال اضطراب اجتماعی
عبارت است ترس شدید و دایمی از موقیعت هایی که در آنها فرد، در جمع دیگران قرار می گیرد یا باید جلوی آنها کاری کند (سخنرانی کند).

افراد مبتلا به این اختلال از هرگونه موقیعت اجتماعی که فکر می کنند در آن مورد ارزیابی منفی دیگران قرار می گیرند، می ترسند و سعی می کنند از آن دور باشند.


اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی چیست؟ انواع | علائم و علل دو قطبی
0 دیدگاه/ژانویه 1, 2022
ادامه مطلب
۲٫ اختلالات خلقی
اختلالات خلقی عبارتند از ناراحتی ها و نابسامانی های هیجانی و عاطفی که باعث می شوند فرد از درون ناراحت باشد و نتواند کارها و وظایف خود را خوب انجام دهد.

اختلالات خلقی به دو دسته ی کلی اختلالات افسردگی و اختلالات دو قطبی تقسیم می شوند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-اختلالات خلقی و اضطراب
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

به طور معمول اساسی ترین نوع اختلال های اضطرابی اختلال اضطرابی فراگیر GAD می باشد، که با احساس پایدار تنیدگی ذهنی و نگرانی و بی قراری مشخص می شود. تشخیص اختلال اضطراب فراگیر زمانی صورت می گیرد که فرد نگرانی و اضطراب شدید و غیر قابل کنترلی درباره ی تعدادی از وقایع و موقعیت ها تجربه کند. کودکان و نوجوانان ممکن است درباره اینده و مهارت و لیاقت در عملکرد تحصیلی و اجتماعی بسیار نگران باشند. همچنین ممکن است در مورد مشکلات سلامت خود، موضوعات حانوادگی شان و حوادثی که در جهان رخ می دهد نگران باشند. این نگرانی ها باید دست کم شش ماه هر روز وجود داشته باشند و با یک نشانه ی فیزیولوژیکی همراه باشند. تاکنون اختلال اضطراب فراگیر به خوبی در مورد کودکان ونوجوانان مورد پژوهش قرار نگرفته و سیر تحولی ان برای این گروه نیز مستلزم بررسی بیشتری است.

وجه تمایز GAD از سایر اضطراب‌ها در این است که در این نوع اختلال، شخص نگران وقایع متعددی می‌باشد و در صورتی که در سایر اختلالات اضطراب، نگرانی منحصر به محرک یا موضوعات ویژه‌ای می‌باشد.

وجه تمایز دیگر اینست که این افراد اغلب در مورد مسائل جزئی روزمره دچار اضطراب می شوند (بارلو، ۲۰۰۲). بزرگترها اغلب بر مسائلی مثل مشکلات بین فرزندان، سلامت خانواده، مسئولیت های شغلی و یا جزئی تر مانند وظایف خانه، یا سر وقت رسیدن به یک قرار. کودکان با این اختلال اغلب ازط مسائلی مثل رقابت در مدرسه، عملکرد ورزشی یا اجتماعی دچار نگرانی می شوند (ساوج و کندال، ۲۰۰۹).

علائم این اختلال بر اساس DSM-V عبارتند از:

الف: اضطراب و نگرانی شدید و مفرط درباره تعدادی از رویدادها یا فعالیت ها (مثلا عملکرد شغلی یا تحصیلی) در اکثر روزهای هفته و به مدت حداقل ۶ ماه.

ب:  فرد نمیتواند این نگرانی را کنترل کند.

ج: اضطراب و نگرانی با حداقل سه نشانه از ۶ نشانه زیر همراه است (نشانه ها در اکثر روزها در ۶ ماه گذشته حضور داشته اند)

توجه: در مورد کودکان فقط به یک سمپتوم نیاز است.

۱. فرد بی قرار است، یا احساس عصبی بودن دارد، یا به خاطر نگرانی بی دلیل بد اخلاق است.

۲. به آسانی خسته و کوفته میشود.

۳ . نمیتواند حواس خود را متمرکز کند یا ذهنش یک دفعه خالی میشود.

۴. زودرنج است و زود عصبانی میشود.

۵. تنش ماهیچه ای دارد.

۶. خوابش مختل شده است (نمیتواند بخوابد، یا از خواب می پرد، یا خواب ناآرام دارد که خستگیش را برطرف نمیکند).

د: اضطراب ، نگرانی ، یا سمپتوم های فیزیکی باعث میشوند فرد به رنج یا نابسامانی شدید (بالینی) در عملکرد اجتماعی ، شغلی یا سایر جنبه های مهم زندگی دچار شود.

ه: ناراحتی فرد را نمی توان به آثار مستقیم یک ماده (مثلا یک نوع ماده مخدر،یک نوع داروی تجویزی)،یا یک عارضه پزشکی دیگر (مثلا هایپرتیروئیدیسم) نسبت داد.

و: یک اختلال روانی دیگر نمی تواند دلیل موجه تری برای این اختلال باشد. مثلا اضطراب درباره حملات وحشت زدگی در اختلال وحشت زدگی،ارزیابی منفی دیگران در اختلال اضطراب اجتماعی، وسواس کثیف شدن یا سایر وسواس ها در اختلال وسواسی – اجباری، جدایی از افراد مهمی که فرد به آن ها دلبستگی دارد در اختلال اضطراب جدایی، رویدادهایی که فرد را به یاد رویدادهای اسیب زا می اندازد در اختلال PTSD، چاق شدن در آنورکیسا نروزا، دردها و ناراحتی های فیزیکی در اختلال نشانه های جسمانی، نقص هایی که فرد فکر میکند در ظاهرش دارد در اختلال بد شکلی بدنی، یا ابتلا به یک بیماری جدی در اختلال اضطراب بیماری، یا محتوای باورهای هذیانی در اسکیزوفرنی یا اختلال هذیانی. همه این موارد نمی توانند دلیل موجهی برای این اختلال باشند (گنجی، ۱۳۹۲).

همان طور که گفته شد، علامت شاخص این اختلال اضطراب و نگرانی غیرواقعی ومفرطی است که وابسته به رویدادهای تنش زای بیرونی نیست. بر اساس نظر اشتراوس (۱۹۹۴)، این خصوصیت در ۹۵درصد کودکان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر آشکار است.کودکان دچار این اختلال درباره آینده، رویدادهای اجتماعی، فعالیت های خانوادگی، ورزش، موضوعات بهداشتی وآنچه صرفا ممکن است فردا یا حتی ساعتی بعد روی دهد، نگرانند. اختلال اضطراب فراگیربا تنیدگی، ناآرامی، تحریک پذیری و زود از کوره در رفتن نیز همراه است، هر چند کودکان خود همیشه از این قبیل عبارات استفاده نمی کنند. چنین اضطراب مزمن دائمی را (تشویش مضطربانه) نامیده اند.

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلال اضطراب فراگیر در کودک و نوجوان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

نوجوان مضطرب

نوجوان مضطرب – تمامی افراد در طول زندگی خود با مشکل اضطراب مواجه می شوند چرا که به هر حال در تمامی زندگی ها و روند رشد افراد در طول زندگی مشکلات و دغدغه هایی وجود دارد که می تواند به شدت بر میزان استرس و اضطراب افراد تاثیر گذار باشد. طبیعی است که تمامی افراد در مقابله با موقعیت های تنش زا و پر استرس زندگی خود درگیر اضطراب شده و با این مشکل اساسی دست و پنجه نرم می کنند. اضطراب امری طبیعی است که در مواقع تنش زای زندگی برای هر فردی و در هر سنی پیش می آید اما اگر مقدار و زمان آن در فرد زیاد و طولانی شود فرد به اضطرابی مبتلا است که از حالت طبیعی خود خارج شده و نیاز به بررسی دارد. به طور کلی اضطراب یک حس ناخوشایند است که در پی به وجود آمدن موقعیت های ناگوار که برای هرفردی هم می تواند متفاوت باشد به وجود می آید.

نوجوانان به عنوان کسانی که با مشکلات و تغییرات خلقی و  مواردی از این قبیل مواجه می شوند و نیز سالمندان و طبقات اقتصادی فقیر بیشتر در معرض ابتلا به اضطراب هستند و افراد مرفه و مردها و جوانان کلا کمتر به بیماری اضطراب مبتلا می شوند. نوجوان مضطرب می تواند در نتیجه ترس ناشی از تغییرات جسمانی و تغییرات صدا، ترس ناشی از پذیرفته نشدن نزد دیگران، ترس ناشی از بلوغ زود رس به خصوص در دختران، ترس ناشی از بلوغ دیر رس به خصوص در پسران، ترس ناشی از زشت شدن قیافه و هیکل نزد نوجوانان دختر و پسر و مواردی از این قبیل به وجود بیاید.  بهترین راه برای جلوگیری از ایجاد اضطراب ناشی از ترس از بلوغ زود رس و یا دیر رس در نوجوانان اطلاع دادن و آگاهی به موقع آنها از این موارد است. قبل از اینکه نوجوان به سن بلوغ برسد و علائم ثانویه بلوغ در او هویدا شود نیاز است تا خانواده ها با رعایت مسائل اخلاقی و شرعی نکات مورد نیاز در مورد بلوغ را به آن ها آموزش داده تا در نتیجه ترس آن ها شاهد اضطراب بیشتری نباشند. لازم است تا مربیان و مشاوران فرد نوجوان توضیحاتی مناسب در دوران نوجوانی به فرد داده تا از انحراف و مشورت او با افراد هم سن و سال و کسانی که شاید او را در زمینه جنسی به انحراف بکشانند جلوگیری نمایند.

نتیجه تحقیق پژوهشگران نشان می دهد که حس ناامنی و نداشتن مهارت های لازم برای برقراری روابط صحیح اجتماعی و عاطفی و تفاوت در فرهنگ خانواده ها و جوامع از عوامل مهم به وجود آمدن یک نوجوان مضطرب در خانواده خواهد بود. برای اینکه جلوی اضطراب نوجوان مضطرب را گرفت و یا در موردی که او اضطراب دارد از انتشار و افزایش اضطراب در او جلوگیری نمود لازم است تا مواردی از جانب والدین و اطرافیان نوجوان به دقت رعایت شود که چند مورد از مهم ترین آن ها را با هم بررسی خواهیم کرد.

اولین نکته این است که همواره باید نیاز و گرایش ها و تمایلات فرد نوجوان را به هم سن و سالانش و نیاز او به پذیرفته شدن در نزد هم سالانش را با دقت درک نمود چراکه این یک نیاز طبیعی است و در تمامی نوجوانان وجود دارد. نیاز است تا والدین در مورد موضوع دوست یابی در نوجوان خود به دقت وارد شده و توافقی میان آن ها در این مورد صورت گیرد تا نوجوان نیز در این زمینه پنهان کاری نکند و دوستی ها و روابط میان نوجوان با دوستانش برای خانواده مبهم نبوده و دوستان فرد نزد والدین شناخته شده باشند. والدین بایستی برای شخصیت نوجوان خود بسیار احترام قائل بوده و به خصوص نزد دیگران با او با ناملایمت رفتار نکند و طوری رفتار نکنند که نوجوان احساس حقارت نماید بلکه او نیز باید مانند یک فرد بزرگسال مورد احترام قرار گیرد.

منبع:کانون مشاوران ایران-نوجوان مضطرب
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

فواید علمی مدیتیشن بسیار زیاد می باشند، در این مقاله به ۳۰ مورد از این فواید پرداخته شده است. هنگامی که احساس می کنید تحت فشار اضطراب یا استرس هستید، ممکن است سخت باشد که خودتان را آرام کنید یا روی یک کار خاص تمرکز کنید.

اگرچه استرس و اضطراب طبیعی هستند و از نظر بیولوژیکی پاسخ‌های ضروری در موقعیت‌های خاص هستند تجربه آن‌ها به طور منظم و مداوم می‌تواند سلامت شما را به خطر بیندازد.

با این حال، فواید مدیتیشن و مراقبه می تواند کمک کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد اینکه مدیتیشن چیست و چه فوایدی برای سلامتی می تواند داشته باشد، این مطلب را دنبال کنید.

فواید علمی مدیتیشن 
مدیتیشن یک تمرین ذهن و بدن است که در آن توجه شما به زمان حال، نفس و ذهن شما متمرکز می شود تا آگاهی، پرورش رفاه و کاهش استرس و اضطراب را افزایش دهید.

این روش به اشکال مختلفی وجود دارد و تقریباً در همه جا قابل تمرین است، تا زمانی که بتوانید از بدن و محیط اطراف خود آگاه باشید.

انواع مدیتیشن در طول تمرین هر فرد متفاوت است و می تواند شامل مراقبه مبتنی بر تنفس، تمرین های تمرکز حواس، تجسم مبتنی بر طبیعت، مانترا و مدیتیشن معنوی باشد. مدیتیشن را می توان به تنهایی، به صورت گروهی یا با مربی انجام داد.

فواید مدیتیشن و مراقبه
هیچ راه درست یا غلطی برای انجام مدیتیشن وجود ندارد. مدیتیشن به طور کلی این است که در حین انجام آن، حضور داشته باشیم و بدانیم که چه کاری انجام می دهیم.

از خود بپرسید چه زمانی و در کجا احساس آرامش، راحتی، شادی، خلاقیت یا تمرکز می کنید. برای برخی، این ممکن است هنگام دوش گرفتن، پیاده روی یا بازی با حیوان خانگی خود باشد.


مزیت علمی مدیتیشن
انواع فواید علمی مدیتیشن برای سلامتی
در اینجا ۱۰ مزیت علمی مدیتیشن که در تحقیقات ثابت شده آورده شده است:

۱٫ کاهش استرس
مداخلات مبتنی بر ذهن‌آگاهی، مانند مدیتیشن، سلامت روان را به‌ویژه در زمینه استرس بهبود می‌بخشد.

هنگامی که با یک لحظه سخت یا استرس زا مواجه می شویم، بدن ما کورتیزول، هورمون استروئیدی که مسئول تنظیم استرس و پاسخ طبیعی جنگ یا گریز است را تولید می کند.

استرس مزمن می تواند باعث افزایش مداوم و افزایش سطح کورتیزول شود که می تواند منجر به اثرات منفی دیگر بر سلامت شما شود. مدیتیشن، که بر آرام کردن ذهن و تنظیم احساسات تمرکز دارد، می تواند به کاهش استرس مزمن در بدن و کاهش خطر عوارض جانبی آن کمک کند.

۲٫ مدیریت اضطراب
مدیتیشن می‌تواند با کاهش سرعت فکر و تنظیم تنفس، که سیستم عصبی را آرام می‌کند، به مقابله با اضطراب کمک کند. علائم فیزیکی اضطراب شامل تعریق، سرگیجه یا ضربان قلب سریع می باشد که ناشی از تفکر بیش از حد به نتایج گذشته یا آینده است.

بر اساس یک مطالعه، افراد مبتلا به اضطراب که به طور منظم مدیتیشن را در طول سه سال تمرین می کنند، اثرات مثبت و طولانی مدتی بر سلامت روان حس می کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-۳۰ فواید علمی مدیتیشن برای ذهن و جسم
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان باعث اضطراب بیش از حد مربوط به جدایی یک کودک از خانه و یا از کسانی (در نوجوانان و بزرگسالان) است که به فرد به آن ها وابسته است.

این اضطراب فراتر از میزانی است که برای رشد فرد انتظار می رود. ترس، اضطراب و  یا اجتناب ماندگار است، و حداقل به مدت ۴ هفته در کودکان و نوجوانان و به طور معمول ۶ ماه یا بیشتر در بزرگسالان به طول می انجامد.
اختلال اضطراب جدایی در نوزادان، معمولا از خانواده های غیرصمیمی نشات می گیرند. هنگامی که نوزاد از خانه و یا افراد وابسته اصلی جدا می شوند، ممکن است به طور پیوسته  احساس طرد، بی تفاوتی، غم و اندوه اجتماعی و یا مشکل تمرکز بر روی کار و یا بازی را نشان دهند.

بسته به سن افراد، ممکن است ترس از حیوانات، هیولا، تاریکی، دزد، سارق، آدم ربایان، حوادث رانندگی، سفر هواپیما، و شرایط دیگری را داشته باشند که به عنوان خطری برای یکپارچگی خانواده و یا خود افراد تلقی می شوند.

نگرانی در مورد مرگ و مردن نیز رایج است. امتناع از مدرسه رفتن ممکن است به مشکلات تحصیلی و اجتناب اجتماعی منجر شود.

کودکان ممکن است از این امر شکایت کنند که هیچ کس آن ها را دوست ندارد و یا مراقب آن ها نیست و در نتیجه آرزو می کنند که مرده بودند.

هنگامی که زمان جدایی بسیار ناراحت می شوند، ممکن است خشم و یا گاهی اوقات تنفر خود را نسبت به کسی که‌ آن ها را مجبور به جدایی‌ کرده، نشان دهند.

اضطراب جدایی در نوزادان دکتر هلاکویی
وقتی کودکان خردسال در شب تنها هستند، ممکن است تجارب ادراکی غیرمعمولی را گزارش دهند (مانند کودکانی که می گویند تصور می کنند افرادی که به اتاقشان ‌نگاه می کند، موجودات ترسناک به آن ها نزدیک می شوند یا حس می کنند چشم هایی به آن ها خیره شده اند).

کودکان مبتلا به این اختلال اضطراب جدایی در نوزادان اغلب به صورت سخت گیر، فضول و نیازمند توجه مداوم، می باشند. اغلب اوقات تقاضاهای مفرط کودک، به یک منبع سرخوردگی والدین تبدیل می شوند که  منجر به خشم و درگیری در خانواده است.

کودکان مبتلا به این اختلال اضطراب جدایی در نوزادان، گاهی اوقات، به صورت افراد وظیفه شناس، سازگار، و مشتاق به خوشحال سازی توصیف می شوند. کودکان ممکن است شکایت های جسمانی داشته باشند که به آزمایشات فیزیکی و روش های پزشکی منجر می شود ولی در  حقیقت مشکلی وجود ندارد.

حالت افسرده، غالبا وجود دارد و ممکن است با گذر زمان تداوم بیشتری پیدا کند و تشخیص فرعی اختلال افسرده خویی و یا اختلال افسردگی اساسی را توجیه کند. این اختلال ممکن است نسبت به اختلال مربوط به هراس با هراس از مکان های شلوغ اولویت داشته باشد.

اضطراب جدایی چیست؟
اختلال اضطراب جدایی در نوزادان ممکن است باعث شود که کودک گریه کند، جیغ بزند، به شما بچسبد، سرش را تکان دهد یا صورتش را پنهان کند، این کودکان وقتی کسی که او را نمی شناسد به آن ها نزدیک می شود غوغا می کنند.

همین واکنش‌ها ممکن است در مورد اعضای خانواده و دوستانی نیز رخ دهد که به نظر می‌رسید کودک شما زمانی از آن ها لذت می‌برد اما اکنون آن ها را “غریبه” یا حتی یک تهدید می‌داند.

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان مرحله ای از رشد طبیعی است. در این مرحله، کودکان وقتی از والدین یا مراقبان اصلی خود جدا می شوند، مضطرب می شوند. اختلال اضطراب جدایی در نوزادان معمولاً از ۸ ماهگی کودکان شروع می شود و در سنین ۱۰ تا ۱۸ ماهگی شدیدتر می شود.

هنگامی که از والدین یا مراقبان خود جدا می شوند، به ویژه زمانی که از خانه دور هستند، احساس خطر و ناامنی می کنند.

آن ها برای امنیت و اطمینان به والدین و مراقبان خود نگاه می کنند. گریه نشان می دهد که کودکان احساس دلبستگی به والدین یا مراقبان خود را ایجاد کرده اند. گریه در این شرایط یک واکنش مثبت است.

اختلال اضطراب جدایی در نوزادان تا ۲۴ ماهگی کودکان ادامه دارد. در این سن، کودکان ماندگاری اشیا را یاد گرفته اند و اعتماد پیدا کرده اند. اضطراب جدایی به مرور برطرف می شود زیرا کودکان یاد گرفته اند که والدین یا مراقبان آن ها حتی زمانی که دیده نمی شود نیز هنوز وجود دارند.

کودکان یاد گرفته اند که به والدین خود اعتماد کنند یا در نهایت مراقبان خود باز خواهند گشت.

چگونه اضطراب جدایی کودک از مادر را کاهش دهد
به طور منظم او را در آغوش بکشید. کودک خود را در آغوش بگیرید و دلبستگی او را تقویت کنید
 جدایی های کوتاه مدت را شروع کنید. او را در اتاقی قرار دهید و ابتدا مطمن شوید که اتاق امن است و سپس او را برای مدت کوتاهی تنها بگذارید.
استقلال را تقویت کنید. به نوزاد خود اجازه دهید راحت در اتاق بگردد.
توضیح دهید که چرا او را ترک می کنید و کی بر می گردید.  هرچه کودک بزرگ تر می شود بیش تر می توانید توضیح دهید.
هرگز دزدکی او را تنها نگذارید. این کار باعث می شود که کودک اعتماد خود را نسبت به شما از دست بدهد. خداحافظی از او باعث می شود که احساس کند والدینش بی دلیل و ناگهانی او را ترک نمی کنند.


بنشینید و با هم کتاب بخوانید.
با کودک خود نقاشی بکشید.
به کودک خود اجازه دهید با یکی از دوستان خود فعالیتی انجام دهد.
وقتی فرزندتان بدون شما روز را پشت سر می گذارد، با تمجید از او، عزت نفسش را تقویت کنید.
درمان اضطراب جدایی در نوزادان
پس از هربار شیر دادن کمی از کودک خود فاصله بگیرید تا اختلال اضطراب جدایی در نوزادان را کاهش دهید.
حتما پیش از رفتن به کودک خود اطلاع دهید.
به وعده هایی که می دهید عمل کنید تا اعتماد او را تقویت کنید.
او را در محیط آشنا قرار دهید و از پرستار بخواهید به خانه بیاید.
سعی کنید برنامه های ترسناک را مشاهده نکنید.
به فرزندتان بگویید که حالش به مرور بهتر خواهد شد.

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلال اضطراب جدایی در نوزادان | درمان تضمینی + تشخیص
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

علائم والدین مضطرب

برخی از والدین بدون اینکه متوجه باشند، رفتارهای نادرستی انجام می دهند که باعث ایجاد اضطراب در فرزندشان می شود؛ میزان بالای اضطراب و استرس اثرات منفی و مخربی در آینده کودکان می گذارد.

والدین مضطرب

این والدین معمولا به دنبال این هستند که فرزندشان هیچ کمبودی احساس نکند و نگرانند که مبادا مشکلی برای آن ها پیش بیاید، این والدین حتی با تغییرات آب و هوا هم نگران می شوند، زیرا می ترسند که فرزندشان بیمار شود یا آسیبی ببیند.

در این قسمت از مشاورانه قصد داریم علائمی که نشان دهنده والدین دلواپس و نگران است را بیان کنیم.

والدین مضطرب – والدینی که مدام با نگرانی با فرزندشان صحبت می کنند.
والدین مضطرب به طور مداوم در مورد احتمال آسیب دیدن و با ابراز نگرانی با کودک خود صحبت می کنند. برای مثال دائما به کودک می گویند، مراقب باش زمین نخوری، با احتیاط حرکت کن و از این دست جملات. ترس های زیاد آن ها در مورد فرزندشان به یک فوبیا تبدیل شده است.

اگر شما از این دست والدین هستید بای بدانید که، انجام این کار و تکرار این رفتارها باعث ایجاد اضطراب در فرزند شما می شود، شما باید خود را کنترل کنید و بهتر است به جای تذکر دادن و ابراز نگرانی، راه کارهایی که باعث جلوگیری از آسیب خوردنش می شود را به او یاد بدهید.

چیزهای مختلفی را از دسترس کودک خارج می کنند.
والدینی که چیزهای خاصی را از دسترس کودک خود خارج می کنند نیز والدینی مضطرب هستند. گاهی اوقات ترس های ما بی جا و احمقانه است. کودک شما نباید با ترس های شما بزرگ شود، زیرا این باعث ایجاد استرس و اضطراب زیاد در او خواهد شد.

شما باید دلیل و منشا ترس های خودتان را شناسایی کنید و هر نوع محرکی که باعث افزایش این ترس می شود را از محیط حذف کنید. اگر نتوانید با این کار، ترس خود را کنترل کنید باید حتما از مشاور کمک بگیرید.

کودک خود را ۲۴ ساعت زیر نظر دارند.
والدین مضطرب عموما دچار وسواس هستند و هر ثانیه کودک خود را تحت نظر دارند و حواسشان به او است و حتی کوچک ترین اشتباه فرزندشان را به او گوشزد می کنند؛ این رفتار والدین، کودک را کلافه می کند.

شما باید این را بدانید که کنترل همه چیز در دست شما نخواهد بود. شما باید فقط روی بخشی از کارها و رفتارهای کودک تمرکز داشته باشید و بهتر است که او را به حال خودش بگذارید.

علائم والدین مضطرب

تنفس و کنترل اضطراب
۱۰ تمرین تنفس که به کنترل اضطراب کمک می کند
همه خواسته های کودکشان را برآورده می کنند.
والدینی که همه درخواست های فرزند خود را برآورده می کنند تا مبادا ناراحت شود یا غر بزند و همچنین والدینی که به طور مدام دنبال راضی کردن فرزند خود هستند، جز والدین مضطرب و همیشه نگران دسته بندی می شوند.

گاهی لازم است که خواسته های کودک را نادیده بگیرید و به دنبال برآوده کردن همه خواسته فرزند خود نباشید.

مدام از فرزندشان سوال می پرسند.
از آن جا که والدین مضطرب، همیشه نگران و دلواپس هستند، دوست دارد از کوچک ترین جزئیات همه چیز مطلع باشند. به همین خاطر مدام از فرزند خود سوال می پرسند تا جزئیات کارها و اتفاقات آن ها را بفهمند و اگر فرزندشان اشتباهی کرده باشد، با اغراق و بزرگنمایی با آن موضوع برخورد می کنند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-علائم والدین مضطرب -خطر را شناسایی کنید
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

اضطراب رابطه می تواند ناشی از مشکلاتی باشد که در رابطه خود دارید: ممکن است نگران این باشید که آیا رابطه شما دوام خواهد داشت یا خیر، ممکن است مطمئن نباشید که می توانید به شریک عاشقانه خود اعتماد کنید.

حتی ممکن است با مسائل تعهدی دست و پنجه نرم کنید. همه این نگرانی ها می توانند به اضطراب رابطه یا وسواس در رابطه منجر می شود.

اضطراب رابطه چیست؟
اضطراب رابطه وقتی برای اولین بار شروع به قرار ملاقات با کسی می کنید، مطمئناً کمی اضطراب را احساس خواهید کرد. پس از مدتی که با هم بودید، این احساسات معمولاً به مرور زمان شروع به فروکش می‌کنند.

با این حال، مواقعی وجود دارد که ممکن است شخص هنوز در رابطه احساس اضطراب بیش از حد داشته باشد، به طوری که به رابطه خود آسیب وارد کند.

اضطراب رابطه در صورت درمان نشدن منجر به موارد زیر می شود:

فقدان انگیزه، چه از نظر شخصی و چه از نظر شغلی
ناراحتی عاطفی برای یک یا هر دو شریک زندگی
خستگی عاطفی
خستگی مفرط
مشکلات فیزیکی مانند ناراحتی معده، سردرد، گردن و تنش عضلانی
نشانه های اضطراب رابطه
۱٫ مقایسه رابطه خود با دیگران
اگر اضطراب رابطه دارید، ممکن است وسوسه شوید که رابطه فعلی خود را با روابط گذشته، رابطه دوست یا نسخه ایده آل مقایسه کنید.

این نوع رفتار باعث می شود که شریک زندگی یا رابطه شما به موفقیت نرسد. برای کنار آمدن با این موضوع، انرژی خود را به جای مقایسه کردن، روی رابطه خود متمرکز کنید.

۲٫ مدام فکر می کنید که طرف مقابل قصد جدایی دارد
ترس از اینکه شریک شما بخواهد از هم جدا شود به طور معمول کاملاً بی اساس است و می تواند استرس غیرضروری را به رابطه وارد کند.

به طور معمول علائم واضحی وجود دارد که نشان می دهد رابطه خوب پیش نمی رود یا اینکه شریک زندگی شما ناراضی است و ممکن است بخواهد به رابطه پایان دهد. اگر بدون هیچ نشانه ای احساس کنید که همسرتان قصد جدایی دارد احتمالا به اضطراب رابطه مبتلا هستید.

۳٫ تجزیه و تحلیل بیش از حد کلمات
افراد مبتلا به اضطراب رابطه، اغلب چیزهای کوچکی را که شریک زندگیشان می گویند را نیز فراموش نمی کنند. مهم است که شریک زندگی خود را در قبال چیزهایی که می گویند مسئول بدانید، اما مطمئن شوید که نظرات را بیش از حد تجزیه و تحلیل نکنید.

۴٫ از دست دادن خوشی، اضطراب رابطه
افراد مبتلا به اضطراب رابطه اغلب آنقدر نگران پیش آمدن اوضاع بد هستند که تمام لحظات خوب را در رابطه از دست می دهند.

همه روابط جدی سختی هایی دارند، به همین دلیل است که لذت بردن از لحظات خوب بسیار مهم است. تمرکز بر حضور در رابطه و عدم نگرانی در مورد آینده به شما کمک می کند تا با اضطراب رابطه کنار بیایید.

۵٫ وابستگی از نشانه های اضطراب رابطه
گاهی اوقات اضطراب رابطه می تواند ناشی از دلبستگی باشد. چهار نوع مختلف از سبک دلبستگی وجود دارد که از ایمن تا ناامن‌تر را شامل می‌شود. اگر سبک دلبستگی ناایمن دارید، ممکن است احساس کنید که نیاز دارید از ترس اینکه او شما را ترک کند به او بچسبید.

۶٫ سازگاری بیش از حد با شریک زندگی خود
افراد مبتلا به اضطراب رابطه اغلب منعطف هستند و خود را با شریک زندگی تطبیق می دهند. در حالی که سازش در رابطه مهم است، اما باید از سمت هر دو طرف باشد. اگر تمام خواسته ها و نیازهای شریک زندگی تان را برآورده کنید، نیازهای شما نادیده گرفته می شود که می تواند منجر به مشکلات دیگری در رابطه شما شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-اضطراب رابطه | ۲۰ نشانه که نمی دانید
 

  • سارا پارسایی