روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

مشاوره خانواده و روانشناسی

۶۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کودک حرف شنو» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

اهمیت بازی برای کودکان رسیدن به تکامل عقلی و احساسی می باشد که خلاقیت کودکان را محک زده و آن را تقویت می کند. همچنین یک نوع روش برای آموزش کودکان می باشد. حتی این روش برای آنان که مشکل گفتاری نیز دارند هم راه گشا و قابل استفاده میباشد.
بازی درمانی کودکان به روش های مختلف به کودکان کمک می کند تا از راه بازی کردن یک پشتیبانی خوب دریافت کرده و با استفاده از احساسات و عواطف بسیار اندیشه های خود را بیان کرده و از مشکلات خود بگویند.
همچنین این روش کمک می کند تا کودکان بیاموزند چگونه روابط خود را کنترل کرده و درهنگام عصبانیت و یا خوشحالی چه رفتاری از خود بروز دهند. در این روش کودکان با استفاده از شیوه های مدیریتی مشکلات خود را حل کرده و اضطراب و استرس را در خود کاهش دهند.
اهمیت بازی برای کودکان
 اهمیت بازی برای کودکان، روانشناسان و روانپزشکان مشاوره کودک، مجموعه ای بسیار از اسباب بازی ها را در اختیار کودک قرار می دهد و با او درباره این اسباب بازی ها صحبت کرده و همبازی میشود تا رابطه نزدیکی را با او پیدا کند سپس با کفتار و صحبت کردن با زبان کودکان مشکلات او را ریشه یابی می کند. در ادامه اهمیت بازی برای کودکان ذکر شده است:
۱.بازی کنید و یاد بگیرید
بازی یک “مدرسه” غیرقابل مقایسه است زیرا در قلب یادگیری و سرگرمی کودک شما قرار دارد. این به کودک اجازه می دهد تا راحت تر بیاموزد زیرا این فعالیت فوق العاده است که به او امکان می دهد نیازهای اولیه خود را برای حرکت، آزمایش و یادگیری با لذت برآورده کند.

بازی مناسب یک محیط سرگرم کننده و محرک برای کودک برای یادگیری به روشی طبیعی و جذاب فراهم می کند زیرا هنگام بازی، کودک انگیزه ای برای کشف، آزمایش و یادگیری چیزهای جدید پیدا می کند. تفکر انتقادی، حافظه و تمرکز آنها را بهبود می بخشد و به آنها اجازه می دهد تا پازل ها، تحقیقات، توسعه استراتژی هایی را برای پیروزی ایجاد کنند.

بازی به کودک اجازه می دهد تا دنیای اطراف خود را از راه عملی آزمایش و کشف کند. او می تواند ایده های مختلف را آزمایش کند، اشتباه کند و از تجربیات خود در حین بازی درس بگیرد.

۲. بازی کنید و مهارت های اجتماعی را توسعه دهید
اهمیت بازی برای کودکان اجازه می دهد تا با همسالان خود ارتباط برقرار کند، مهارت های اجتماعی مانند ارتباط، همکاری، اشتراک گذاری و حل تعارض را توسعه دهد. آنها یاد می گیرند که احساسات خود را مدیریت کنند، همدلی را توسعه دهند و دیدگاه های دیگران را درک کنند.

بازی‌هایی که در دوران کودکی به کودک ارائه می‌شود بر شخصی که او تبدیل می‌شود، از طریق تعامل با محیط خود، و همچنین نحوه تعامل ما با او تأثیر می‌گذارد.
بنابراین، دادن یک عروسک یا یک ماشین اسباب‌بازی به یک دختر بچه تصمیمی است که بر درک او از آنچه «عادی» است یا نه، یعنی هنجارهای والدین و اجتماعی تأثیر می‌گذارد. بنابراین، هر یک از والدین، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و عزیزانشان هنگام ارائه یک هدیه ناخودآگاه انتخاب می کنند.

هیچ هدیه بد یا بازی بدی وجود ندارد، این شما هستید که انتخاب می کنید چه چیزی با کودک و شخصیت او مطابقت دارد. یادگیری و بازی باید لحظه ای خاص بین کودک و اسباب بازی هایش باقی بماند، اما اگر این کار را با برادران و خواهرانش داشته باشد. هر کدام و البته پدر و مادرش. بازی کردن با هم، افراد در هر سنی و افراد را دور هم جمع می کند و تعاملات را به طور فعال تسهیل می کند. با بازی با فرزندتان، بدون اینکه لزوماً توجه داشته باشید، تعامل خواهید داشت و زمان با کیفیتی را با او سپری می کنید.

۳. بازی کنید تا یاد بگیرید در جامعه زندگی کنید
کودک با دو دنیا بازی می کند، یکی خارق العاده و دیگری واقعی. در طول بازی، او می تواند موقعیت ها، وقایع شاد یا ناخوشایندی را که تجربه کرده است، دوباره به تصویر بکشد. این بازی به او اجازه می دهد تا مهارت های اجتماعی مانند، از جمله، اهمیت انتظار نوبت، حل مشکلات و درگیری ها یا مهارت های مکالمه را برجسته کند…

از طریق بازی، کودک به دنبال درک قوانین زندگی در جامعه و ساختن نظریه هایی درباره جهان است. اطراف آنها به طور خاص، درک احساسات و قوانین رفتاری می تواند برای بسیاری از کودکان مبتلا به سندرم اوتیسم کار دشواری باشد. بنابراین، بازی در تشخیص حالات چهره و بازتولید آنها می تواند به آنها کمک کند تا در هنگام مواجهه با آنها، آنها را رمزگشایی کنند.

۴. بازی کنید تا بیدار شوید
برای بسیاری از کودکان اهمیت بازی برای کودکان میل به کشف به حدی است که تمام اشیاء زندگی روزمره توجه آنها را جلب می کند و برای آنها ارزش اسباب بازی دارد. برای سایر کودکان، به ویژه برخی از کودکان دارای معلولیت، کشف جهان باید بیشتر تحت نظارت باشد. در نتیجه کودک را برای تعامل با محیط خود برانگیزد. لازم است با قرار دادن آن در حضور محرک های متنوع، آن را به شیوه ای داوطلبانه تر درخواست کرد. یک آزمون و خطای طولانی برای یافتن محرک مناسب آغاز می شود، نه خیلی کم و نه خیلی تهاجمی.

اهمیت بازی برای کودکان

چگونه با کودک بازی کنیم؟
من فکر می کنم که ما باید از قبل درک کنیم که انجام این کار چقدر مهم است، زیرا وقتی کودک با او بازی می کند، اعتماد به نفس خود را تقویت می کند، مخزن عاطفی خود را پر می کند، احساس امنیت خود را پر می کند، این به او زمان دادن به معنای ورود به دنیای خود است.

اهمیت بازی برای کودکان همچنین قدرت فوق العاده ای در تنظیم احساسات دارد زیرا در واقع ما به عنوان والدین به مرور زمان متوجه خواهیم شد که وقتی برای بازی با کودک خود وقت بگذارید، او به تدریج مهارت های خودتنظیمی را در او ایجاد خواهد کرد. ناامیدی بسیار کمتر، خشم بسیار کمتر، او صبر را یاد خواهد گرفت، او چیزهای زیادی خواهد آموخت، به طوری که من فکر می کنم این از قبل کلید است.

پس چگونه با او بازی کنیم؟ من فکر می کنم باید از این فرض شروع کنیم که این لحظه اوست و اجازه دادن به آن برای هدایت بازی اساسی است. اینکه او دقیقاً در آن زمان می‌توانست قدرت ابتکار عمل، تعیین قوانین خود را داشته باشد. بنابراین بازی با فرزند شما لازم نیست طول بکشد، حتی ده دقیقه در روز برای او افسانه است. پس این نیز بسیار مهم است که ما به عنوان والدین کمتر احساس گناه کنیم زیرا گاهی اوقات نمی‌خواهیم بازی کنیم یا وقت نداریم و این نیز برای کودک یادگیری مثبت است. بنابراین اجازه دادن به او برای فرار، بودن در کنار او در این لحظات در ساخت او اساسی است.

منبع:مشاوره خانواده-اهمیت بازی برای کودکان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان (ODD) نوعی اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان الگوهای رفتاری مکرر و مداوم از نافرمانی، بی‌توجهی و خصومت را نسبت به مراجع قدرت نشان می‌دهند. این رفتارها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

بحث و گفتگو با بزرگسالان
امتناع از پیروی از دستورالعمل‌ها
عمداً انجام کارهایی که باعث آزار دیگران می‌شود
خشمگین یا کینه توز بودن
لجبازی
اختلال بی اعتنایی و نافرمانی
اختلال بی اعتنایی و نافرمانی[۱] (ODD) یک اختلالی می باشد که بیشتر در کودکان و نوجوانان مشاهده می شود.

ویژگی های این اختلال عبارت از رفتار منفی، نافرمانی یا بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتار آزمایشی نرمال مشاهده شده در اکثر کودکان و در زمان های مختلف، بدتر می باشد. اکثر کودکان در دوره های مختلفی با مشکلاتی مواجه می شوند، به خصوص در طول دوره ۱۸ ماه تا سه سال و بعدا در طول دوره نوجوانی.

این دوره های سخت بخشی از فرآیند رشد نرمال مربوط به بدست آوردن احساس قوی تری نسبت به فردیت و جدا شدن از والدین می باشد.

با این وجود، اختلال بی اعتنایی و نافرمانی یک نوع رفتار بی اعتنایی می باشد که نسبت به رفتارهای فردی نرمال طولانی تر و شدیدتر می باشد، ولی آنقدر افراطی نمی باشد که شامل تخلف از قواعد اجتماعی یا حقوق دیگران باشد. راهنمای متخصصان سلامت روانی، راهنمای آماری و تشخیص اختلالات آماری، چهارمین چاپ، تجدید چاپ متنی[۲] (DSM – IV – TR)، ODD را به عنوان یکی از اختلالات رفتار مختل کننده دسته بندی کرده است.

 

[۱] Oppositional defiant disorder

[۲] Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders , fourth edition, text revision

 

عوامل و علائم
علائم اختلال اختلال بی اعتنایی و نافرمانی معمولاً در سنین ۶ تا ۸ سالگی شروع می شوند و در سنین نوجوانی به اوج خود می رسند. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.

عوامل
اختلال بی اعتنایی و نافرمانی به عنوان یک مشکل برای خانواده ها و نه برای افراد، نامگذاری شده است. این مشکل در خانواده هایی صورت می گیرد که برخی از فاکتورهای زیر یا تمامی آنها در آن خانواده وجود داشته باشند:

محدودیت های اعمال شده از طریق والدین بیش از حد سخت گیرانه یا سهل انگار می باشند، یا با یک ترکیب ناسازگارانه از هر دو این موارد می باشند.
زندگی خانواده بدون ساختار مشخص می باشد؛ قواعد، محدودیت ها و نظم ها نامعین می باشند یا به صورت ناسازگارانه ای اعمال می شوند.
حداقل یکی از والدین، رفتار متضادی در تعاملات خودش با سایر افراد دارد.
برای مثال، ممکن است که پدر یا مادر در مقابل کودک خودشان، جر و بحث های زیادی با همسایه ها، کارمندان مغازه، سایر اعضای خانواده و غیره داشته باشد.
حداقل یکی از والدین به دلیل مشکلات عاطفی والدین (همانند افسردگی)، جدایی یا طلاق و یا ساعات کاری، به صورت فیزیکی یا عاطفی در دسترس کودک نمی باشند.
رفتار بی اعتنایی صورت گرفته از طرف کودک، می تواند یک رفتاری برای احساس ایمنی یا به دست آوردن کنترل باشد. همچنین این رفتار می تواند نشان دهنده تلاش برای جلب توجه یک سرپرست بی مسولیت و بی علاقه باشد.

همچنین ممکن است که فاکتورهای ژنتیکی در ODD وجود داشته باشند؛ به نظر می رسد که این اختلال در اغلب مواقع در خانواده ها صورت می گیرند. با این وجود، این الگو می تواند نشان دهنده رفتار انعکاسی باشد که از نسل های قبلی یاد گرفته شده است و منعکس کننده تاثیرات ژن یا ژن های اختلالی نباشد.

علائم
اختلال بی اعتنایی و نافرمانی (ODD) یک اختلال رفتاری است که در آن کودکان و نوجوانان به طور مداوم و مکرر رفتارهای مقابله جویانه، چالش برانگیز و نافرمانی از بزرگسالان، به ویژه والدین و معلمان خود، نشان می دهند. این رفتارها می تواند شامل موارد زیر باشد: این رفتارها در مقایسه با حالت معمولی این رفتارها در کودکان دارای سن و سطح رشد مناسب، به میزان بیشتری در افراد ODD مشاهده شود.

یک الگوی رفتار منفی، خسمانه و بی اعتنایی که حداقل به مدت شش ماه به طول می کشد، و شامل چهار (یا بیشتر از چهار) مورد از موارد پایینی در کودک وجود دارد. کودک:

کنترل وضعیت خودش را از دست می دهد
بیش از حد به افراد بزرگسال اصرار می کند
در اغلب مواقع نسبت به قواعد یا درخواست های افراد بزرگسال بی توجهی می کند
به صورت تعمدی تلاش می کند تا افراد را تحریک کند
به خاطر اشتباهات یا بدرفتاری های خودش، سایر افراد را سرزنش می کند
در اغلب مواقع، به صورت سریع از طریق سایر افراد تحریک می شود
در اغلب مواقع خشمگین و بی میل است
در اغلب مواقع کینه توز است
به منظور تشخیص دادن اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودک، باید اختلالات رفتاری منجر ایجاد اختلال قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، آکادمیکی یا شغلی شود و این رفتار نباید صرفا در طول دوره های روان پریشی یا اختلال روانی صورت بگیرد.

در صورتی که فرد جوان ۱۸ ساله یا بزرگتر باشد، نباید معیارهای اختلال شخصیتی ضداجتماعی را داشته باشد

جدیدترین روش های روانشناسی کودک
آمارها
فرض بر این است که اختلال بی اعتنایی و نافرمانی، تقریبا  در ۶% از کودکان ایالات متحده صورت می گیرد. این اختلال در بین افراد دارای وضعیت اقتصادی – اجتماعی پایین تر، در سطح گسترده تری رواج دارد.

در یکی از مطالعات صورت گرفته، در ۸% از کودکان مربوط به خانواده های کم درآمد، ODD تشخیص داده شده بود. این اختلال معمولا در سن شش سالگی کودک مشخص می شود.

قبل از سن نوجوانی (در ۹ تا ۱۲ سالگی) میزان تشخیص این اختلال در پسران بیشتر از دختران می باشد، ولی میزان این تشخیص در دوره نوجوانی، ما بین دختران و پسران یکسان می باشد.

تخمین زده شده است که در حدود یک سوم از کودکانی که دارای اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) هستند، همچنین دارای ODD هم می باشند. کودکانی که ODD دارند، در اغلب موارد به عنوان افراد مضطرب یا افسرده هم شناخته می شوند.

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلال بی اعتنایی و نافرمانی در کودکان و نوجوانان✔️ نافرمانی مقابله ای
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم؟ کودک شاد اغلب سالم تر و موفق تر از کودکانی هستند که شاد نیستند. آنها کمتر مستعد ابتلا به بیماری های جسمی و روانی هستند و در مدرسه و زندگی شخصی خود عملکرد بهتری دارند.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان برای شاد بودن آورده شده است:

با آنها وقت بگذرانید و به آنها توجه کنید.
از آنها حمایت کنید و به آنها احساس امنیت و حمایت دهید.
به آنها فرصت هایی برای یادگیری و رشد بدهید.
به آنها فرصت هایی برای بازی و سرگرمی بدهید.
با کمک والدین و سایر بزرگسالان، کودکان می توانند یاد بگیرند که چگونه شاد باشند و زندگی را با تمام وجود لذت ببرند.

چگونه کودکانی شاد داشته باشیم
چگونه کودکانی شاد داشته باشیم؟ کودک شاد آرزوی هر خانواده ای است. والدین می‌توانند با ایجاد یک محیط سالم و حمایت‌کننده در خانه، به کودکان خود کمک کنند تا از این عوامل به نفع خود استفاده کنند و زندگی شادتری داشته باشند.

۱. از تقویت مثبت استفاده کنید
برای کودکان، والدین اولین حمایت اخلاقی هستند که باید بدانند آیا کار خاصی را درست انجام می دهند یا خیر. تقویت مثبت برای تربیت کودکی با اعتماد به نفس و شاد ضروری است. به همین دلیل مهم است که هر زمان که فرزندتان کاری را درست انجام می دهد از او قدردانی کنید. اما وقتی اشتباه می کند او را تحسین نکنید. تمجید نادرست می تواند مضر باشد. او ممکن است همیشه به دنبال کلمات قدردانی باشد، که می تواند باعث ایجاد مسائل مربوط به انگیزه در آینده در زندگی شود.

۲. به کودک خود بیاموزید که صبور باشد

بچه‌ها آماده شده‌اند که با لذت آنی انرژی بگیرند. و در دنیای امروز که همه چیز با یک انگشت در دسترس است، نیاز به ارضای هر نیازی در لحظه در حال افزایش است. مهم است که به فرزندان خود اجازه دهید مزایای لذت طولانی مدت و این واقعیت اساسی را درک کنند که هر چیزی زمان خودش را می گیرد. با تلقین ارزش‌های صبر، فرزندانتان دیگر دشمن خودشان نیستند و احساس غم و اندوه نمی‌کنند.

۳. به فرزندتان کمک کنید تا روابط خوب برقرار کند
خانواده و دوستان شادی فراوان و همچنین لحظات به یاد ماندنی را برای همیشه به ارمغان می آورند. بچه ها ممکن است به راحتی با خانواده و حتی با دوستان خود ارتباط برقرار کنند. اما والدین باید به آنها یاد بدهند که این کار را با آشنایان یا حتی همسایگان انجام دهند.

۴. به فرزند خود بیاموزید که مهربان باشد
بچه‌ها ممکن است در روزهای اول مالکیت داشته باشند و ممکن است به دیگران در زندگی خود تنها به خانواده نزدیک خود اهمیت دهند. با گذشت زمان، لازم است فرزندان شما بدانند که در زندگی آنها چیزی بیش از خودشان وجود دارد. با پرورش همدلی و مهربانی نسبت به دیگران، آنها شروع به کشف شادی نوع منحصر به فردی خواهند کرد.


چگونه کودکانی شاد داشته باشیم

۵. فرزند خود را مستقل تربیت کنید
برخی از والدین بیش از حد از فرزندان خود محافظت می کنند و تمایل دارند والدین هلیکوپتری باشند. این رفتار می تواند بچه ها را عصبانی کند یا آنها را بیش از حد به والدین خود وابسته کند. عجله برای متوقف کردن فرزندتان از انجام کاری نادرست می تواند در دراز مدت برای او مضر باشد، تا زمانی که این فعالیت عواقبی نداشته باشد. اگر کودکتان در حین بازی زمین خورد، بگذارید بیفتد و برای مدتی گریه کند. او به تدریج یاد می گیرد که گرد و غبار خود را پاک کند و دوباره شروع به بازی کند.

۶. مطمئن شوید که به حرف فرزندتان گوش می دهید
بسیاری از کودکان احساسات خود را به والدین خود منتقل می کنند. با این حال، اینها عمدتاً به‌عنوان  عصبانیت‌های معمول دوران کودکی تلقی می‌شوند و به راحتی نادیده گرفته می‌شوند. پس از آن ممکن است کودک شما شروع به ایجاد احساس خواستن نشدن یا عقده حقارت کند. او باید بداند که می تواند در مورد هر چیزی با شما صحبت کند و شما واقعاً متوجه خواهید شد که او چه می گذرد. به او زمان بدهید، کاری را که انجام می دهید برای لحظه ای رها کنید و حتی زمانی که به شما می گوید در قسمت کارتونی مورد علاقه اش چه اتفاقی افتاده است، به او گوش دهید.

۷. بگذارید فرزندتان ببیند که شما هم خوشحال هستید
اگر خودتان فردی ناراضی باشید، هیچ بازی، مهمانی، فعالیتی کارساز نخواهد بود. بچه‌ها خیلی سریع‌تر از دیگران آن را احساس می‌کنند و معمولاً فکر می‌کنند که زندگی اینطور است. شادی مسری است، پس اگر شما شاد باشید فرزندتان نیز از شما خوشحال خواهد شد. پس خوشحال بمانید و بگذارید فرزندتان ببیند که با وجود مشکلات مختلفی که زندگی در بزرگ‌تر شدن بر سر او ایجاد می‌کند، همیشه می‌تواند دلیلی برای خوشحالی پیدا کند.

 

نشانه های کودک شاد
آنها از نظر جسمانی فعال هستند و والدین آنها نیز فعال هستند. کودکان سالم و فعال از نظر بدنی در هر سنی شادتر هستند و به احتمال زیاد بیرون می‌روند و به فعالیت بدنی می‌پردازند. یک مطالعه رابطه مستقیم بین والدین کم تحرک و بچه های کم تحرک را نشان داد.


زیاد تلویزیون تماشا نمی کنند. تحقیقات در مورد سلامت و زندگی کودکان نشان می‌دهد که چند عامل به شدت بر چاقی تأثیر می‌گذارند که به نوبه خود می‌تواند بر شادی نیز تأثیر بگذارد. مهمترین عاملی که محققان دریافتند، در دسترس بودن تلویزیون است به این معنی که تماشا زیاد تلویزیون بر چاقی و ناراحتی کودک تاثیر مستقیم می گذارد.
خواب کافی دارند. کودکانی که به خوبی استراحت می‌کنند از نظر جسمی سالم‌تر هستند و استرس کمتری دارند و علاوه بر این در طول روز خسته می شوند و تمایل دارند که بخوابند.
خانواده آنها با هم غذا می خورند.  روندهای مداوم زندگی مانند زمان صرف غذا در خانواده نیز باعث افزایش شادی کودکان می شود. البته، غذا خوردن به تنهایی زندگی بچه ها را تغییر نمی دهد، اما ایجاد عادات سالم و اجتماعی با هم می تواند در سلامت کودک نقش زیادی دارد.
آنها به دنبال علایق خود هستند. یک مطالعه نشان داد که کودک شاد، احتمالاً یک ویژگی کلیدی دارند: تمایل به تعقیب علایق با وجود موانع ممکن است مهمترین عامل در دستیابی کودک به آنچه از زندگی در دراز مدت می خواهد باشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-چگونه کودکانی شاد داشته باشیم ✔️ ۲۱ راز که نمی دانید
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

خلاقیت در کودکان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های انسان است که به او کمک می‌کند تا راه‌حل‌های جدیدی برای مشکلات پیدا کند و دنیا را به شیوه‌ای جدید ببیند. خلاقیت در کودکان نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا زمینه‌ساز رشد و شکوفایی استعدادهای آنها می‌شود.

هر کودکی دارای یک پتانسیل خلاق در درون خود است که به دنبال بیان است. این وظیفه والدین است که این فرصت ها را برای فرزندان خود فراهم کنند، به آنها آزادی بازی در خانه یا بیرون از خانه و فرصت کشف مکان های جدید و تجربه موقعیت های تحریک کننده را بدهند.

خلاقیت در کودکان چیست
خلاقیت در کودکان توانایی تولید ایده‌های جدید و نوآورانه است. این توانایی می‌تواند در زمینه‌های مختلف مانند هنر، موسیقی، ادبیات، حل مسئله، و حتی مهارت‌های زندگی بروز کند.

خلاقیت در کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا:

به کودکان کمک می‌کند تا با چالش‌های زندگی به روش‌های جدید و خلاقانه روبرو شوند.
به کودکان کمک می‌کند تا از نظر ذهنی انعطاف‌پذیر باشند و راه‌حل‌های جدیدی برای مشکلات پیدا کنند.
به کودکان کمک می‌کند تا خود را بیان کنند و از نظر عاطفی سالم‌تر باشند.
اهمیت خلاقیت در کودکان
خلاقیت به طرق مختلف باعث رشد کودک می شود. به عنوان مثال:

هنگامی که کودک جرات دارد با نشان دادن اصالت در بازی ها یا زندگی روزمره خود، خود را اثبات کند، به او کمک می کند تا هویت خود را تقویت کند.
هنگامی که فعالیت هایی با ماهیت بازیگوشی، هنری یا فرهنگی انجام می دهد، بر عزت نفس او تأثیر می گذارد .
بیان احساسات و عقاید را برای همه کودکان، حتی خجالتی ترین آنها، آسان تر می کند. بنابراین، این امر باعث می شود که باز بودن نسبت به دیگران افزایش یابد.
به کودک می آموزد که چیزها را از زوایای جدید درک کند و محیط خود را از دیدگاه های مختلف کشف کند.
هنگامی که کودک باید راه حلی برای مشکلی بیابد یا بر مانعی غلبه کند، جستجوی ایده ها یا مهارت حل مسئله را ترویج می کند.
به توسعه تمرکز، اعتماد به نفس و استقلال کمک می کند.
روحیه ابتکار، تفکر انتقادی، توانایی انتخاب و پیش‌فرض، مهارت‌های بین فردی و احترام و گشودگی به هنر را تشویق می‌کند.
پرورش خلاقیت در کودکان
در این مقاله می خواهیم چند پیشنهاد برای پرورش خلاقیت فرزندانتان از طریق بازی های مهیج و فعالیت های سرگرم کننده  به شما ارائه دهیم.

پکیج استعدادیابی کودک ستاره ایرانیان جامع ترین و دقیق ترین پکیج در ایران است که در سطح بین المللی هم اعتبار بالایی دارد. به منظور اطلاع از شرایط پکیج استعداد یابی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

۱.پتانسیل خلاقانه آنها را درک کنید
اغلب گفته می‌شود که ذهن کودکان مانند اسفنجی است که می‌تواند تمام محرک‌های محیط بیرونی را جذب کند، آن‌ها را درون خود نگه دارد و سپس به شکلی کاملاً متفاوت تولید کند. در واقع، به لطف رشد و توسعه ارتباطات عصبی سیستم عصبی مرکزی، مغز کودکان را می توان به یک دستگاه گیرنده و بسیار قدرتمند تشبیه کرد که آماده است تا طرز تفکر خود را از طریق ابزارهایی که در اختیار دارد، یعنی گفتار بیان کند. ژست ها، مهارت های دستی و تمام آن اعمالی که می توان با حرکت بدن در فضا و تعامل با محیط اطراف و افرادی که در آنجا زندگی می کنند انجام داد.

وظیفه والدین دقیقاً سوخت رسانی به این ماشین عالی است، محرک های دائمی در حال تغییر را برای فرزندان خود فراهم می کند، آنها را وادار می کند تجربیات جدیدی را تجربه کنند و بنابراین روز به روز به خلاقیت آنها دامن می زنند، تا زمانی که روند رشد آنها کامل شود.

 

۲.پیشنهاد بدهید، اما بدون فشار
اگرچه بسیاری از والدین رویای فرزندانی را در سر می پرورانند که خلاق هستند. بنابراین اجازه دهید فرزندتان آنچه را که ترجیح می دهد انتخاب کند. در واقع، کسی باشید که فرزندتان را تشویق می‌کند تا خودش را بشناسد و علاقه مندی هایش را کشف کند و به او فرصت می‌دهد تا فعالیت‌ها و تجربیات مختلف را امتحان کند.

تحمیل یک فعالیت به کوچکترها، به خصوص در سنین پایین، می تواند اثرات ناخوشایند و نامطلوبی داشته باشد.  خلاقیت دوران کودکی با انتخاب و ابتکار آزاد همراه است، بنابراین گزینه های متنوعی را در اختیار او قرار دهید و از انتخاب او با اشتیاق حمایت کنید.

۳. فقط تشویق
به دستاوردهای آنها پاداش دهید، به پیشرفت آنها افتخار کنید و آنها را تشویق کنید تا با لبخند بر مشکلات غلبه کنند. تایید شما بهترین سوخت برای تقویت خلاقیت آنهاست.  سعی کنید چیزها را از دید فرزندانتان ببینید، همچنین سعی کنید کار و نتایج او را با سایر کودکان و همسالانش مقایسه نکنید. حتی اگر فکر می کنید می تواند انگیزه ای برای بهتر شدن باشد، در واقع هر کودکی مسیر رشد و حساسیت خاص خود را دارد. خلاقیت فرزند شما تنها با همراهی با عزت نفس او می تواند به شکلی مثبت و موثر رشد کند.

آیا همه کودکان خلاق هستند؟
همه کودکان خلاق هستند، اما در سطوح مختلف خلاقیت خود را نشان می دهد. به عنوان مثال، زمانی که کودک راه‌های جدیدی برای استفاده از اسباب‌بازی پیدا می‌کند یا سگش را وادار به صحبت می‌کند، خلاقیت خود را نشان می‌دهد. او همچنین وقتی ایده های تزئینی برای اتاقش دارد و به تحقق آنها کمک می کند یا وقتی برای یکی از اعضای خانواده اش سورپرایز آماده می کند خلاق است و به کمک آن استعداد خود را نشان می دهد.

علاوه بر این، خلاقیت چیزی است که هم در فعالیت های روزانه و هم در بازی ها و فعالیت های فرهنگی و هنری کودک می تواند رشد کند. به عنوان مثال، هنگام بازی، کودکان خلاقیت خود را از طریق تماس با دیگرانی که با آنها اکتشاف می کنند، داستان اختراع می کنند یا از تخیل خود برای درک بهتر دنیایی که در آن زندگی می کنند، پرورش می دهند.

منبع:کانون مشاوران ایران-خلاقیت در کودکان ✔️ ۱۱ روش تضمینی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

بازی برای ابراز وجود کودک یک راه عالی برای کودکان برای ابراز وجود هستند. آنها می توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت های اجتماعی، خلاقیت و حل مسئله خود را توسعه دهند. والدین می‌توانند با انتخاب بازی برای ابراز وجود کودک و تشویق کودک به ابراز وجود، به او کمک کنند تا این مهارت مهم را در خود پرورش دهد.

مهارت ابراز وجود در کودکان
مهارت ابراز وجود در کودکان به توانایی در بیان صادقانه و مستقیم افکار، احساسات و نیازها بدون نیاز به خشونت یا اطاعت گفته می شود. کودکانی که این مهارت را دارند، می توانند در برابر خواسته های دیگران مقاومت کنند، در صورت لزوم «نه» بگویند و برای خود احترام قائل شوند. ابراز وجود یک مهارت مهم است که می تواند به کودکان در موارد زیر کمک کند:

حفظ سلامت روان و جسمی: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، کمتر در معرض احساسات منفی مانند خشم، ناامیدی و استرس قرار می گیرند. آنها همچنین کمتر در معرض آسیب های جسمی مانند آزار و اذیت قرار دارند.
ایجاد روابط سالم: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، روابط سالم تری با والدین، دوستان و معلمان خود ایجاد می کنند. آنها می توانند به راحتی نیازهای خود را بیان کنند و در عین حال به نیازهای دیگران نیز احترام بگذارند.
رسیدن به اهداف خود: کودکانی که می توانند به طور موثر ابراز وجود کنند، بیشتر احتمال دارد به اهداف خود برسند. آنها می توانند برای خود استحقاق قائل شوند و از دیگران بخواهند که به آنها کمک کنند.

بازی برای ابراز وجود کودک

بازی برای ابراز وجود کودک
در اینجا ۱۱ بازی برای ابراز وجود کودک آورده شده است:

بازی “آیا می توانید حدس بزنید که من چه کسی هستم؟” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های بازیگری و صدای خود را توسعه دهند. به کودک خود بگویید که یک شخصیت واقعی یا خیالی را تصور کند و سپس از آنها بخواهید بدون صحبت کردن، آن شخصیت را به شما نشان دهند. شما باید سعی کنید حدس بزنید که آنها چه کسی هستند.
بازی “داستان سازی” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های داستان نویسی و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود بگویید که یک داستان را شروع کنند و سپس آنها را تشویق کنید تا آن را ادامه دهند. شما می توانید شخصیت ها، مکان ها و اتفاقات را پیشنهاد دهید.
بازی “نقاشی خلاقانه” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های هنری و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک موضوع یا رنگ را بدهید و سپس آنها را آزاد بگذارید تا هر چیزی که می خواهند بکشند.
بازی “نمایش” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های بازیگری و حرکت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک سناریو بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا آن را بازی کنند.
آموزش جرات مندی به کودکان
۱.بازی “مسابقه لباس پوشیدن” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های خلاقیت و بیان خود را توسعه دهند. به کودک خود یک موضوع یا رنگ را بدهید و سپس آنها را آزاد بگذارید تا هر چیزی که می خواهند بپوشند.

۲.بازی “مسابقه رقص” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های حرکتی و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک آهنگ یا سبک رقص را بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا آن را برقصند.

۳. بازی “بازیگری صدا” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های بازیگری و صدا خود را توسعه دهند. به کودک خود یک شخصیت یا یک شی را بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا صدای آن را تقلید کنند.

۴. بازی “داستان سرایی با اسباب بازی ها” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های داستان نویسی و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک مجموعه اسباب بازی بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا یک داستان با آنها بسازند.

۵. بازی “موسیقی درمانی” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های خلاقیت و بیان خود را توسعه دهند. به کودک خود یک ساز یا یک آهنگ را بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا با آن بسازند.

۶. بازی “شعر گفتن” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های نوشتن و خلاقیت خود را توسعه دهند. به کودک خود یک موضوع یا یک کلمه را بدهید و سپس آنها را تشویق کنید تا یک شعر در مورد آن بنویسند.

۷. بازی “بازی خلاقانه” این بازی به کودکان کمک می کند تا مهارت های خلاقیت و بیان خود را توسعه دهند. به کودک خود یک فضای باز و یک مجموعه مواد مختلف بدهید و سپس آنها را آزاد بگذارید تا هر چیزی که می خواهند بسازند.

 

داستان کودکانه جرات ورزی
داستان‌های کودکانه جرات ورزی و بازی برای ابراز وجود کودک، داستان‌هایی هستند که به کودکان کمک می‌کنند تا با مهارت‌های جرات ورزی آشنا شوند و این مهارت‌ها را در خود پرورش دهند. جرات ورزی، توانایی بیان احساسات، خواسته‌ها و نظرات خود به شکلی سالم و مؤثر است. کودکان جراتمند، قادرند از خود در برابر دیگران دفاع کنند، به خواسته‌های خود احترام بگذارند و در برابر چالش‌ها مقاومت کنند.

داستان کبوتر کوچک
در یک جنگل بزرگ، یک کبوتر کوچک زندگی می کرد که اسمش پرستو بود. پرستو یک کبوتر بسیار مهربان و دوست داشتنی بود، اما کمی هم خجالتی بود. او از این که در جمع صحبت کند یا کارهای جدیدی را امتحان کند، می ترسید.

یک روز، پرستو با پرنده های دیگر جنگل در حال بازی بود. آنها داشتند دنبال هم می دویدند و می خندیدند. پرستو هم می خواست با آنها بازی کند، اما از این که جلوی آنها بدوشد، می ترسید. او فکر می کرد که اگر جلوی آنها بدود، آنها می خندند و او را مسخره می کنند.

پرنده های دیگر بدون پرستو به بازی ادامه دادند. پرستو ناراحت شد. او به خودش گفت: “چرا من اینقدر خجالتی هستم؟ چرا نمی توانم مثل آنها باشم؟”

پرستو تصمیم گرفت که دیگر خجالت نکشد. او می خواست که مثل پرنده های دیگر باشد. او شروع کرد به تمرین کردن. هر روز جلوی آینه تمرین می کرد که چطور باید صحبت کند و چطور باید کارهای جدیدی را امتحان کند.

بعد از چند روز، پرستو اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد. او دیگر از این که جلوی دیگران صحبت کند یا کارهای جدیدی را امتحان کند، نمی ترسید.

یک روز، پرستو دوباره با پرنده های دیگر جنگل در حال بازی بود. این بار، پرستو هم با آنها بازی کرد. او خیلی خوب دوید و پرواز کرد. پرنده های دیگر هم از پرستو تعریف کردند. پرستو خیلی خوشحال شد. او فهمید که وقتی جرات ورزی می کند، می تواند کارهای بزرگی انجام دهد.

منبع:کانون مشاوران ایران-۱۱ بازی برای ابراز وجود کودک ✔️ تضمین آینده ای موفق
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

تحلیل نقاشی کودک چه اهمیتی دارد؟ آیا نقاشی‌ های فرزند شما می‌توانند دریچه‌ای به درون ذهن و قلب او باشند؟ روانشناسی نقاشی کودک چیست و چگونه از طریق تفسیر نقاشی کودک، می توان در فهم و مدیریت احساسات، به کودک کمک کرد؟ کودکان به روش های مختلفی با جهان اطراف خود ارتباط برقرار می کنند؛ ارتباط کلامی فقط یکی از راه های ورود به دنیای ذهنی کودکان است.

نقاشی یک فعالیت طبیعی و خلاقانه برای کودکان است که می تواند مزایای زیادی برای آنها داشته باشد. نقاشی می تواند به کودکان کمک کند تا:

مهارت های حرکتی ظریف خود را توسعه دهند.
تفکر خلاق خود را پرورش دهند.
زبان خود را توسعه دهند.
خودآگاهی خود را افزایش دهند.
 

روانشناسی نقاشی کودک
نقاشی کشیدن نیز یکی از راه های دیگر برای ابراز احساسات کودکان است. با درک مفهوم و تفسیر نقاشی کودک و تحلیل آن ها می توان به درک عمیق تری از وضعیت روانی و ذهنی او رسید.

اشکال و الگوهای خط خطی کردن و حتی رنگ هایی که کودک اغلب در نقاشی هایش استفاده می کند می تواند، درک بهتری از شخصیت او به تراپیست و والدین او داده تا از این طریق بتوانند به کودک بیاموزند چگونه بر موقعیت های استرس زا و دشوار غلبه کند.

روانشناسان معتقد هستند که یک روش خوب برای بیان استرس و آرامش یافتن در زمان‌های سخت، کشیدن نقاشی است. پزشکان نیز طی دوره های درمانی که شامل نقاشی کشیدن هم هستند، موفق به درمان مشکلاتی مانند مکیدن شست، شب ادراری و لکنت زبان در کودکان شده اند.

به کودک خود وسایل رنگ آمیزی مثل مداد شمعی، آبرنگ، ماژیک و دفتر نقاشی بدهید، اگر به اشکال ترسیمی او، رنگ هایی که غالبا استفاده می کند و احساس کلی شکل هایی که می کشد دقت کنید، مسلما اطلاعات زیادی درباره آن چه درون کودک می گذرد به دست خواهید آورد، البته توجه داشته باشید که تحلیل نقاشی کودک برای کسی که روانشناس نیست سخت می باشد و ممکن است اشتباهات شما به ضرر کودکتان تمام شود.

در این بخش از مقاله معنا و تحلیل نقاشی کودک با توجه به سن آن ها را بیان خواهیم کرد.

توجه کنید که نقاشی کودکان بین ۱۸ ماهگی تا ده سالگی گاهی بی معنی و گاهی مفهومی است.

تحلیل نقاشی کودک با توجه به سن
تحلیل نقاشی کودک در ۱۸  ماهگی: در ۱۸ ماهگی انگشت و مچ دست محکم می شود و کودک قادر است که مچ دست خود را حرکت دهند. در این سن کودک می توانند خط راست یا زیگزاگی بکشد و نمی توان به نقاشی آن ها مفهومی داد و در مورد آن صحبت کرد.
تحلیل نقاشی کودک قبل از دو سالگی: کودک در این سن بدون اراده و برنامه ریزی، شروع به کشیدن خطوط دایره می کند.
روانشناسی نقاشی کودک سه ساله: در سن ۲ تا ۳ سالگی کودک می تواند با خطوط انسان ها و اشیا را ترسیم کند و توانایی ترکیب خط و دایره را دارد.
روانشناسی نقاشی کودکان ۴ ساله: نقاشی یک فعالیت طبیعی و خلاقانه برای کودکان است که می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد رشد و توسعه آنها ارائه دهد. نقاشی کودکان ۴ ساله معمولاً نشان دهنده رشد شناختی و اجتماعی آنها است. آنها در این سن شروع به توسعه درک بهتری از دنیای اطراف خود می کنند و این امر در نقاشی های آنها منعکس می شود.
روانشناسی نقاشی کودک ۵ ساله: در این سن حرکت عصب چشم و مفاصل قوی تر می شود در نتیجه کودک کنترل بیش تری رو کشیدن خطوط و شروع و پایان آن ها دارد.
روانشناسی نقاشی کودک ۶ ساله: با بالا رفتن سن، خلاقیت ها سبک خاصی پیدا می کنند و نقاشی کودک جزییات بیش تری خواهد داشت و کودک به نقاشی خود اشیا، حیوان ها یا مردم را نیز اضافه کرده و با کشیدن ابرو، مو و مژه به آن ها شکل واقعی تری می دهد.
روانشناسی نقاشی کودکان ۷ ساله: نقاشی کودکان ۷ ساله معمولاً نشان دهنده رشد شناختی و اجتماعی آنها است. آنها در این سن شروع به توسعه درک بهتری از دنیای اطراف خود می کنند و این امر در نقاشی های آنها منعکس می شود.
۸ تفسیر نمادها در نقاشی های کودکان
نقاشی یک خروجی و راهی برای ارتباط با دیگران است و آثار هنری کودکان نمایانگر شخصیت آن هاست. نقاشی های کودکان منحصر به فرد است و می تواند اطلاعات دقیقی در مورد هنرمندان جوان به ما بدهد.

تفسیر خانه : خانه در نقاشی کودکان معانی زیادی دارد که محبت و صمیمیت یکی از آن ها می باشد و روانسنج ها و مشاوران کودک معانی عمیق تر و تکنیکی تری از آن برداشت می کنند از جمله آشفتگی کودک و یا از نوع کشیدن خانه ویژگی های شخصیتی او را استخراج می کنند، برای این امر می توانید از مشاوران و هنردرمانگران مرکز مشاوره ستاره ایرانیان کمک بگیرید.
تفسیر ابر : جایگاه ابر و خورشید نسبت به یکدیگر از اهمیت زیادی برخوردار هستند مثلا اگر ابر جلوی خورشید را گرفته باشد نشانه کدورت و یا تغییر احساسات کودک در خانه می باشد به عبارت دیگر زندگی شاد آن ها به سمت زندگی غمگین می رود. البته تحلیل تخصصی و جامع باید توسط روانسنج صورت بگیرد تا اختلالات و مشکلات کودک به طور دقیق تر مورد بررسی قرار بگیرد.
نماد مادر : مادر همان فردی است که مادر واقعی بچه باشد و در صورت اینکه بچه مادر نداشته باشد نماد فردی است که از او مراقبت می کند، و این نقاشی نشان می دهد که چه دیدی نسبت به او دارد که نحوه کشیدن، رنگ زدن و اشکال مورد استفاده می تواند چیزهای زیادی راجع به مادر بگوید.
 

تفسیر درخت : همانطور که کودکان بزرگ می شوند، نقاشی های آن ها به ابزاری حیاتی برای رشد آن ها تبدیل می شود، زیرا به آن ها اجازه می دهد خلاقیت خود را افزایش دهند و بر مهارت های حرکتی خود مسلط شوند. در مورد تفسیر درخت، ریشه، تنه، زمین، برگ ها، سبزه، رنگ درخت، خطوط استفاده شده و حتی شکل برگ ها پر از اطلاعات روانشناسی می باشد که با توجه به نقاشی هر کودک متفاوت و منحصر به فرد می باشد و چون هیچ نقاشی مانند دیگری نیست تفسیر آن باید به وسیله روانسنج انجام شود.


تفسیر بینی : بینی خیلی بلند به این معنی است که فرد احتمالا دروغگو یا غیرقابل اعتماد می باشد، البته همان طور که گفته شد معنی آن با توجه به شرایط کودک متفاوت می باشد و معانی پیچیده تری با توجه به شکل کشیدن به همراه دارد.
تفسیر کشیدن قلب : قلب معانی زیادی دارد مانند کمبود احساسات و مجبت، یا دریافت محبت از فرد، علاقه به دریافت محبت از آن فرد، احساس دلرحمی نسبت به او و بسیار معانی دیگر که با توجه به روابط و خطوط می توان معنی آن را با کمک روانشناس کودک به بهترین شکل تفسیر کرد.
تفسیر باران در نقاشی کودکان: تفسیر باران نیز معانی مختلفی دارد، اوضاع نگران کننده برای کودک، درگیری، غم و اندوه البته بسته به دید کودک می تواند معانی کاملا متفاوتی داشته باشد. تفسیر چتر در نقاشی کودکان می تواند به عنوان پناه یا حتی درد باشد و بازهم بستگی به نوع کشیدن نقاشی دارد.
تفسیر خورشید: بسیاری از روانشناسان باور دارند که خورشید می تواند نماد احساسات فرد، والدین یا فردی باشد که در زندگی کودک نقش اساسی دارد، حال حالت خورشید، خطوط، رنگ و نحوه قرار گیری آن در صفحه اطلاعات زیادی دارد و می تواند نشان دهد کودک چه احساساتی در مورد والدین خود دارد.

منبع:کانون مشاوران ایران-تحلیل نقاشی کودک ✔️ ۲۰ نماد نگران کننده که باید بدانید
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

استفراغ کودک یک اتفاق رایج در کودکان است. می تواند به دلایل مختلفی از جمله عفونت، حساسیت غذایی یا مشکلات دستگاه گوارش ایجاد شود. در بیشتر موارد، استفراغ کودک خود به خود برطرف می شود. با این حال، اگر استفراغ کودک شما بیش از ۲۴ ساعت طول کشید یا اگر کودک شما علائم دیگری مانند تب، اسهال، درد شکم یا بثورات پوستی داشت، باید به پزشک مراجعه کنید.

علت استفراغ کودک
استفراغ کودک می تواند دلایل بالقوه زیادی داشته باشد. در اینجا برخی از علت استفراغ کودک آورده شده است:

آپاندیسیت: استفراغ در کنار دردهای شکم، تب خفیف و از دست دادن اشتها و تهوع از شایع ترین علائم آپاندیسیت هستند.
تهوع در اثر بودن در اتومبیل: حالت تهوع، استفراغ، عرق سرد، خستگی و از دست دادن اشتها، شکل رایج بیماری تهوع در اثر بودن در اتومبیل و علت استفراغ کودک می باشد.
ضربه مغزی : صدمات جدی مغزی که در اثر ضربه به سر ایجاد می شود و می تواند با استفراغ همراه باشد.
آلرژی: تهوع، استفراغ، گرفتگی عضلات و اسهال از جمله برخی از علائم احتمالی آلرژی و عدم تحمل غذایی هستند.
مسمومیت غذایی : استفراغ یکی از علائم شایع بیماری های ناشی از غذا است و معمولاً با اسهال و درد معده همراه است.
گاستروانتریت : گاستروانتریت یک “آنفولانزای معده” است که معمولاً توسط روتاویروس در کودکان ایجاد می شود و باعث استفراغ و اسهال می شود که می تواند تا یک هفته ادامه یابد.
پیشنهاد مشاور: بالا آوردن شیرنوزاد| ۸ راه تضمینی برای استفراغ نوزاد

رفلاکس معده به مری (GERD) : گرچه نسبت به علائمی مانند تهوع کمتر شایع است، اما رفلاکس معده به مری می تواند در برخی موارد باعث استفراغ شود.
عفونت ها : استفراغ گاهی اوقات می تواند با انواع دیگر عفونت از جمله ذات الریه، مننژیت و عفونت های دستگاه ادراری (UTI) همراه باشد.
انسداد روده : انسداد روده می تواند باعث استفراغ شدید شود.
داروها : برخی داروها به عنوان یک عارضه جانبی ناخوشایند باعث استفراغ می شوند، به ویژه اگر با معده خالی مصرف شود.
سم : مصرف ماده شیمیایی سمی می تواند باعث استفراغ شود.
تنگی پیلوریک بیماری است که نوزادان را تا ۶ ماهگی را تحت تاثیر قرار می دهد و در آن باریک شدن قسمت پایین معده مانع از عبور غذا به روده کوچک و باعث استفراغ شدید می شود.
رفلکس حساس تهوع : یک رفلکس حساس تهوع می تواند باعث ایجاد حالت تهوع یا استفراغ کودک شود.
استرس : استرس حاد هنگام کج خلقی و اضطراب می تواند باعث استفراغ کودک شود.
افزایش فشار داخل جمجمه یک اورژانس پزشکی است و می تواند باعث سردرد و استفراغ در هنگام بیدار شدن شود یا کودک را از خواب بیدار کند و می تواند ناشی از ضربه به سر، تومور یا مننژیت باشد.
استفراغ کودکان در شب
استفراغ کودکان در شب می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. برخی از دلایل شایع عبارتند از:

عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، مانند عفونت معده یا سرماخوردگی. این عفونت‌ها معمولاً با علائم دیگری مانند تب، گلودرد، و درد شکم نیز همراه هستند.
حساسیت غذایی. اگر کودک به غذایی خاص حساسیت داشته باشد، ممکن است با خوردن آن دچار استفراغ شود. علائم حساسیت غذایی معمولاً ظرف چند دقیقه یا چند ساعت پس از خوردن غذا ظاهر می‌شوند.
ریفلاکس اسید. ریفلاکس اسید زمانی اتفاق می‌افتد که اسید معده به مری باز می‌گردد. این حالت می‌تواند باعث سوزش سر دل، تهوع، و استفراغ در شب شود.
اضطراب یا استرس. اضطراب یا استرس در کودکان نیز می‌تواند باعث تهوع و استفراغ شود.
عوارض جانبی دارو. برخی از داروها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، می‌توانند باعث تهوع و استفراغ شوند.
بیماری‌های جدی‌تر، مانند بیماری‌های التهابی روده، بیماری‌های کبد، یا تومورهای مغزی.
اگر کودک شما به طور مکرر در شب استفراغ می‌کند، یا اگر استفراغ او با علائم دیگری مانند تب، درد شکم، یا بی‌حالی همراه است، باید به پزشک مراجعه کنید.

پیشنهاد مشاور: شناسایی کودک با استعداد ✔️ مشاوره استعدادیابی کودکان


استفراغ کودک

درمان سریع استفراغ کودکان
طبیعی است که وقتی فرزندتان به طور غیرمنتظره با یا بدون علائم دیگر استفراغ می کند، احساس نگرانی و حتی وحشت کنید. اما سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و این نکات را به خاطر بسپارید تا کودک نوپا را ایمن و هیدراته نگه دارید.

مایعات فراوان به کودک خود بدهید: اولین و مهم ترین کاری که باید انجام دهید این است که به کودک خود مایعات فراوان بدهید تا از کم آبی بدن جلوگیری شود. بهترین مایعات برای کودکان مبتلا به استفراغ، محلول های خوراکی آب رسانی (ORS) هستند. این محلول ها حاوی آب، الکترولیت ها و قند هستند که به جلوگیری از کم آبی بدن کمک می کنند.
کودک خود را در حالت نشسته یا نیمه نشسته نگه دارید: قرار دادن کودک در حالت نشسته یا نیمه نشسته می تواند به جلوگیری از استفراغ مجدد کمک کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-استفراغ کودک ✔️ ۱۱ درمان تضمینی استفراغ کودک
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

تربیت کودک دو ساله یک دوره مهم در رشد کودک است. کودک در این سن مهارت های جدیدی را در زمینه های فیزیکی، شناختی، زبانی و عاطفی کسب می کند. والدین نقش مهمی در حمایت از رشد و توسعه کودک در این سن دارند. دو سال اول زندگی کودک لذت بخش اما سخت هستند.

با این وجود، به محض اینکه ویژگی های این دوره را بدانید به راحتی با آنها کنار خواهید آمد. کودک دو ساله شروع به تلاش برای کسب استقلال می کند و این مسئله راه انداز چالش هایی خواهد بود.

در این دوره بیش از هر زمان دیگری با شما مخالفت می کند، بنابراین الان زمانی است که باید راه‌هایی برای تشویق آنها به همکاری پیدا کنید و در عین حال به آنها اجازه دهید که نیاز به خودکفایی را در خود ارضاء کنند.

تربیت کودک دو ساله
تربیت کودک دو ساله دکتر هلاکویی در این مقاله هفت نکته علمی برای فرزندپروری کودک دو ساله آورده شده است.
رفتارهای نادرست را نادیده بگیرید: کودکان دو ساله در مرحله پیش عملیاتی رشد شناختی هستند. آنها دقیقا با تکرار مداوم یاد می گیرند. آنها به خصوص رفتارهایی را بیشتر تکرار می کنند که باعث یک رفتار ناگهانی و یا عکس العمل شدید می شوند. اگر کلمه نادرستی را از شما یا همسرتان یا بچه های دیگر یاد گرفتند، آن را نادیده بگیرید، جوری وانمود کنید که انگار چیزی نشنیدین.
 

به صورت غیرمنتظره آنها را سورپرایز کنید همانطور که گفته شد آنها از هر نوع واکنش غیر منتظره خوششان می آید. بنابراین، با رفتاری که تقویت کردن آن مشکلی نیست، مانند کارهای خنده دار احمقانه، آنها را سورپرایز کنید.  یا تظاهر کنید که وسیله ای به شدت سنگین است در حالیکه این طور نیست و الکی زور بزنید.
به جای اینکه بگویید “فریاد نزن” بگویید “آروم صحبت کن”. بهتره که این کار را تفریحانه کنید. به جای اینکه بگویید آروم قدم بردار بگید “بیا مثل اردک ها راه بریم”. گاهی هم می توانید حواس آنها را پرت کنید با گفتن اینکه چه کار خلاقانه بهتری می توان انجام داد.

تربیت کودک دو ساله

انجام تکلیف برای رشد ذهنی کودک دو ساله. با مسئولیت دادن به کودک، حس خودِ تازه یافته‌ی کودک را مهار کنید. این کار حس تسلط کودک را تقویت می کند. این نکته مهمی برای دو ساله ها و همکاری آنهاست. حتی اگر کاری هست که شما باید آن را انجام دهید، از انها بخواهید قسمتی از کار باشند.
خواسته های طولانی را به خواسته های کوچک تر تقسیم کنید. به جای اینکه از کودک بخواهید کفش هایش را بپوشد، که شامل چندین قدم است، آن را به چند مرحله تقسیم کنید. مثلا بگویید بیا با هم مسابقه پوشیدن کفش بذاریم.
پیشنهاد مشاور: لجبازی کودک دو ساله

احساساتشان را نام گذاری کنید و به آنها ارزش بدهید. کودکان دو ساله در حال یادگیری این هستند که هیجان ها کدامند، هیجان ها را به روش اولیه ای ابراز می کنند نه به صورتی که از لحاظ اجتماعی پذیرفته شده باشد. در مرحله اول لازم است به آنها آموزش دهیم هیجان ها را بنامند و بشناسند، و بعد باید بدانند که این احساس ها را باید بپذیرند و داشتن هیجان ها و احساس عادی است.
چگونگی ابراز هیجانات در آنها ممکن است مناسب نباشد. در این حالت برای مثال، به آنها بگویید عصبانی شدن عادی است، اما زدن دیگران خوب نیست. نامگذاری هیجان ها اولین قدم در یادگیری چگونگی ابراز کردن آنهاست. ارزش دادن به هیجان های کودک، اینکه به آنها بگویید آنچه احساس می کنند عادی هست و کمک به انها در شناخت هیجانهایشان باعث ارتقای همدلی و رفتارهای اجتماع پسند می شوند.
 

برنامه های آنها را منظم و قابل پیش بینی کنید. یکی از چالش برانگیزترین زمان ها برای کودکان زمان های گذار هستند. مانند آمادگی برای ترک خانه یا برگشتن به آن. آماده شدن برای خواب یا اماده شدن در صبح.
بچه ها حس واقعی نسبت به زمان ندارند. مثلا گفتن اینکه الان زمان خاموش کردن تلویزیون است یا زمان خوردن شام، ممکن است برای کودک مستبدانه و کنترل گرایانه به نظر برسد. در نتیجه آنها به مقابله برمی خیزند.
نیازی نیست که یک کار روزمره سفت و سخت تعیین کنید. اما لازم است که یک سری زمان های مشخص برای خواب و وعده های غذایی تعیین کنید. مثلا بین ساعت نه تا ده و نیم زمان خوابیدن است. مثلا اسپاگتی یا سوپ غذای سه شنبه هاست.


توانایی کودک دو ساله
توانایی کودک دو ساله نی نی سایت کودک دو ساله در حال طی کردن یک دوره رشد و تحول سریع است. او در این سن در زمینه‌های مختلف از جمله حرکتی، شناختی، زبانی و اجتماعی رشد چشمگیری می‌کند. کودک دو ساله در زمینه حرکتی پیشرفت‌های زیادی می‌کند. او می‌تواند:

به تنهایی راه برود.
بدون کمک از مبلمان بالا و پایین برود.
در حالی که دست شما را گرفته از پله بالا و پایین برود.
توپ را با دست پرتاب کند.
هنگام راه رفتن یک اسباب بازی بزرگ یا چند اسباب بازی را با خود حمل کند.
رشد فیزیکی کودک دو ساله
کودکان دو ساله به طور پیوسته در حال رشد و نمو هستند. آنها مهارت های حرکتی پایه خود را بهبود می بخشند و می توانند کارهایی مانند راه رفتن، دویدن، بالا رفتن از پله ها، پرتاب توپ و استفاده از قاشق و چنگال را انجام دهند. آنها همچنین شروع به کشف مهارت های حرکتی ظریف خود می کنند، مانند نقاشی با مداد، چسباندن و استفاده از قیچی.

منبع:کانون مشاوران ایران-تربیت کودک دو ساله ✔️ نکات روانشناسی که نمی دانید
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

شناسایی کودک با استعداد و استعدادیابی کودکان، فرآیندی مهم و ارزشمند است که می‌تواند به کودکان کمک کند تا در زمینه‌های مختلف زندگی موفق‌تر باشند. اگر قصد دارید استعدادهای کودک خود را کشف کنید، حتماً از مشاوره متخصصان استعدادیابی کمک بگیرید.

استعداد یک توانایی ذاتی است که هر فرد با صورت ژنتیک و وراثتی دارد. استعدادیابی کودکان به مجموعه فعالیت‌هایی گفته می‌شود که شامل کشف و شناسایی توانایی‌های نهفته جهت شکوفا کردن و تبدیل آنها به مهارت‌های کارآمدی است که علاوه بر ایجاد حس رضایت‌مندی خود کودکان باعث بهره‌وری استعداد آنها برای جامعه نیز می‌شود.

شناسایی کودک با استعداد
شناسایی کودک با استعداد یکی از مهم ترین اقداماتی است که والدین می توانند برای آینده فرزندانشان انجام دهند. استعدادیابی به معنای شناسایی توانایی ها و ظرفیت های بالقوه کودکان در زمینه های مختلف است. با شناسایی استعداد کودکان، می توان زمینه را برای شکوفایی آنها فراهم کرد و به آنها کمک کرد تا در مسیر موفقیت قرار گیرند.

استعدادیابی کودکان یک سرمایه گذاری برای آینده آنهاست. با شناسایی استعداد کودکان و پرورش آنها، می توان به آنها کمک کرد تا در زندگی موفق شوند. برای آگاهی از برترین تست های استعدادیابی روز دنیا در مرکز تخصصی روانشناسی کودک ستاره ایرانیان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

اهمیت استعداد یابی کودکان
اهمیت استعدادیابی کودکان را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:

کمک به کودکان برای یافتن مسیر درست زندگی: یکی از مهم ترین اهداف استعدادیابی، کمک به کودکان برای یافتن مسیر درست زندگی است. کودکانی که استعداد خود را می شناسند، احتمال بیشتری دارد که در زمینه ای که به آن علاقه دارند و در آن استعداد دارند، موفق شوند.
افزایش اعتماد به نفس کودکان: کشف استعدادها و توانمندی های کودکان، به آنها کمک می کند تا اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند. کودکانی که می دانند در چه زمینه ای خوب هستند، احساس ارزشمندی بیشتری می کنند و نسبت به آینده خود خوش بین تر هستند.
پرورش مهارت ها و توانایی ها: استعدادیابی به والدین و مربیان کمک می کند تا با شناخت استعدادهای کودکان، بر روی پرورش مهارت ها و توانایی های آنها تمرکز کنند. این امر می تواند به کودکان کمک کند تا به پتانسیل کامل خود دست یابند.
پیشرفت تحصیلی و شغلی: استعدادیابی می تواند به پیشرفت تحصیلی و شغلی کودکان کمک کند. کودکانی که استعداد خود را می شناسند، می توانند با انتخاب رشته تحصیلی و شغلی مناسب، موفقیت بیشتری کسب کنند.
تست های کشف استعداد کودکان باید توسط متخصصان انجام شود. تست های استعدادیابی مختلفی وجود دارد که می تواند برای شناسایی استعدادهای کودکان استفاده شود. این تست ها معمولاً شامل بخش های مختلفی مانند هوش، خلاقیت، مهارت های حرکتی، مهارت های اجتماعی و … هستند.

در مجموع، شناسایی کودک با استعداد می تواند نقش مهمی در موفقیت کودک، والدین و جامعه ایفا کند.

هوش و استعداد کودکان
شناسایی کودک با استعداد، طبق تعریف، “کسانی هستند که در زمینه های عقلی، خلاق، هنری، ظرفیت رهبری، یا رشته های خاص دانشگاهی قابلیت اجرائی بالایی از خود ظهور می دهند، و محتاج به خدمات و فعالیت هایی که رشد چنین قابلیت هایی معمولا توسط مدرسه فراهم نشده است.”

انواع استعداد کودک مشخص نیست و بسته به نظریه‌های مختلف، می‌تواند متفاوت باشد. برخی از نظریه‌ها، استعداد را به چند دسته اصلی تقسیم می‌کنند، مانند:

استعدادهای شناختی: این استعدادها شامل توانایی‌های ذهنی مانند هوش، حافظه، تفکر منطقی و حل مسئله می‌شوند.


استعدادهای هنری: این استعدادها شامل توانایی‌های خلاقانه مانند موسیقی، نقاشی، نویسندگی و طراحی می‌شوند.
استعدادهای جسمی: این استعدادها شامل توانایی‌های حرکتی مانند ورزش، رقص و مهارت‌های دستی می‌شوند.
استعدادهای اجتماعی: این استعدادها شامل توانایی‌های ارتباطی و تعامل با دیگران می‌شوند.
برخی دیگر از نظریه‌ها، استعداد را به دسته‌های بیشتری تقسیم می‌کنند. به عنوان مثال، نظریه هوش‌های چندگانه گاردنر، استعداد را به هشت دسته زیر تقسیم می‌کند:

هوش زبانی: توانایی استفاده از زبان برای برقراری ارتباط، نوشتن و خواندن.
هوش منطقی-ریاضی: توانایی حل مسائل ریاضی، تفکر منطقی و استدلال.
هوش فضایی: توانایی درک و پردازش اطلاعات فضایی، مانند نقشه‌ها و اشکال.
هوش بدنی-حرکتی: توانایی استفاده از بدن برای انجام حرکات دقیق و هدفمند.
هوش موسیقیایی: توانایی درک و تولید موسیقی.
هوش درون‌فردی: توانایی درک و مدیریت احساسات و افکار خود.
هوش بین‌فردی: توانایی درک و تعامل با دیگران.

منبع:کانون مشاوران ایران-شناسایی کودک با استعداد ✔️ مشاوره استعدادیابی کودکان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

کابوس شبانه کودکان یکی از مشکلات شایع در کودکان است. تقریباً همه کودکان در طول دوران کودکی خود کابوس می‌بینند. کابوس‌ها خواب‌های ترسناکی هستند که باعث می‌شوند کودک از خواب بیدار شود و احساس ترس و ناراحتی کند.

کابوس های شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که می توانند باعث بیدار شدن کودک از خواب شوند. آنها اغلب از ترس ها، نگرانی ها یا تجربیات استرس زا کودک ناشی می شوند. کابوس های شبانه کودکان معمولاً در سنین ۲ تا ۶ سالگی شایع هستند، اما می توانند در هر سنی رخ دهند.

کابوس شبانه کودکان
کابوس شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که در خواب اتفاق می‌افتند و باعث وحشت کودک و آزار او می‌شوند. کودکان همانند بزرگسالان در خواب کابوس می‌بینند با این تفاوت که کودکان توانایی مقابله با آن‌ها را نداشته و در بلند مدت ممکن است دچار آسیب‌های روانی شوند، از این رو نقش والدین در مقابله با کابوس‌های کودکان بسیار با اهمیت است.

اگر کودکتان کابوس دید، مهم است که او را آرام کرده و به او اطمینان دهید که در امنیت است. می‌توانید با او در مورد کابوسش صحبت کنید و به او کمک کنید تا آن را درک کند.

علت کابوس های شبانه
علت کابوس های شبانه نی نی سایت می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. علت هراس شبانه کودکان به طور کامل مشخص نیست، اما عواملی که می توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند عبارتند از:

استرس و اضطراب: استرس و اضطراب از جمله عوامل مهمی هستند که می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. استرس‌های ناشی از مدرسه، خانواده، یا مشکلات اجتماعی می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
تغییرات در زندگی کودک: تغییرات در زندگی کودک، مانند تغییر خانه، تغییر مدرسه، یا تولد یک نوزاد می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب نیز می‌تواند باعث کابوس دیدن کودک شود. مصرف بیش از حد کافئین و شیرینی‌جات می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
بیماری‌ها: برخی از بیماری‌ها، مانند تب، عفونت، یا اختلالات خواب نیز می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
اگر هراس شبانه کودک شما شدید یا مکرر است، ممکن است بخواهید با مشاور صحبت کنید. مشاور می تواند به شما کمک کند تا علل زمینه ای هراس شبانه را شناسایی کنید و درمان مناسب را تعیین کنید. برای صحبت با متخصصان برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

کابوس شبانه کودکان می توانند مشکلاتی را هم برای والدین و هم کودکان ایجاد کنند، نه تنها به این دلیل که انها در خواب افراد اختلال ایجاد میکنند، بلکه بسته به نوع واکنش شما ، کابوس میتواند باعث مشکلاتی برای شروع خواب و عادتهای شب بیداری طولانی مدت شود. کودکان مضطرب اغلب با جیغ از خواب بیدار می‌شوند، یا بعداز داشتن یک کابوس به اتاق والدین یا سرپرستان خود می روند.

به عنوان مادر، پدر یا سرپرست، اولین کار شما به صورت غریزی این است که بخواهید انها را آرام کنید که کامل قابل درک است. هرچند اینکه چطور شما آنها را ارام و برای مقابله تشویق می‌کنید می‌تواند نتایج متفاوتی ایجاد کند. درمان کابوس ها بستگی به علت انها متفاوت است. در این مقاله برخی روش های رفتاری برای والدین ارائه شده است.

علائم
نشانه‌های کابوس دیدن کودک:

کودکانی که کابوس می‌بینند ممکن است علائم زیر را نشان دهند:

بیدار شدن ناگهانی از خواب با گریه و ترس
تعریق زیاد
ضربان قلب سریع
ترس از رفتن به رختخواب

کابوس شبانه کودکان

درمان کابوس کودکان
اگر کودک شما کابوس می‌بیند، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید تا به او کمک کنید:

با کودک خود در مورد کابوس‌هایش صحبت کنید. این کار به او کمک می‌کند تا کابوس‌هایش را درک کند و احساس تنهایی نکند.
یک روال منظم خواب برای کودک خود ایجاد کنید. این کار به او کمک می‌کند تا احساس آرامش و امنیت کند.
از خواباندن کودک خود در معرض نور و صداهای زیاد خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.


کودک خود را از تماشای فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی ترسناک خودداری کنید. این کار می‌تواند باعث ایجاد تصاویر ترسناک در ذهن کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
اگر کابوس‌های کودک شما باعث اختلال در خواب او یا احساس ناراحتی در او می‌شود، بهتر است با پزشک مشورت کنید. پزشک می‌تواند علل کابوس‌های کودک شما را بررسی کند و در صورت نیاز، درمان‌های لازم را تجویز کند.
صحبت کردن با کودک در مورد کابوس‌هایش: به کودک خود اجازه دهید در مورد کابوس‌هایش با شما صحبت کند. به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند و شما در کنار او هستید.
در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما پس از کابوس دیدن ارائه شده است:

کودک خود را به آرامی از خواب بیدار کنید.
به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند.
در مورد کابوس‌هایش با او صحبت کنید، اما او را مجبور نکنید که در مورد آنها صحبت کند.
به او کمک کنید تا آرام شود و دوباره به خواب برود.

منبع:کانون مشاوران ایران-کابوس شبانه کودکان
 

  • سارا پارسایی