بیش فعالی دختران ✔️ اگر بیش فعالی درمان نشود

بیش فعالی دختران اختلالی است که با الگوهای رفتاری غیرقابل کنترل و بیش از حد مشخص می شود. این اختلال می تواند در هر سنی شروع شود، اما اغلب در دوران کودکی تشخیص داده می شود. بیش فعالی در دختران شایع است، اما اغلب به عنوان اختلال در پسران شناخته می شود. زنان بیشتر از مردان دارای صفات درونی هستند. به طور خاص، دختران بیشتر به سمت بی توجهی و بی نظمی گرایش پیدا می کنند.

علیرغم اطلاعات فراوان در مورد ADHD، درک ما از دختران با این اختلال هنوز به طرز شگفت آوری محدود است. برای چندین دهه، کودکان بیش فعال و تکانشی مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده شده اند. دخترانی که اغلب بی توجه تر از بیش فعالی بودند، به ندرت آن معیارهای اولیه را برآورده می کردند و بنابراین تشخیص داده نمی شدند و به آنها توجهی نمی شد. در آن زمان بیش فعالی یک اختلال در نظر گرفته شد که عمدتاً پسران را تحت تأثیر قرار می دهد.

بیش فعالی در دختران
اکنون می دانیم که مسیر رشد دختران برعکس پسران است. در واقع، برای دختران، بلوغ نشانه تشدید علائمی مانند واکنش عاطفی، اضطراب و نوسانات خلقی است. این تغییرات هر ماه تشدید می شود، زمانی که تغییر سطح استروژن قبل از قاعدگی می تواند باعث ایجاد یک ترن هوایی عاطفی شود. علائم بیش فعالی در دختران می تواند شامل موارد زیر باشد:

عدم توانایی نشستن یا ایستادن در یک مکان
بیقراری و تکانشگری
دقت و تمرکز ضعیف
عدم توانایی گوش دادن به دستورالعمل ها
تداخل با دیگران
تکرار کردن رفتارهای نامناسب
تغییرات خلقی ناگهانی
اگر نگران بیش فعالی کودک و نوجوان خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

بیش فعالی دختران

علل بیش فعالی در دختران
علت دقیق بیش فعالی در دختران هنوز به طور کامل مشخص نشده است. اعتقاد بر این است که این اختلال ممکن است به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد شود.

عوامل ژنتیکی: تحقیقات نشان داده است که بیش فعالی در خانواده ها ارثی است. اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر شما بیش فعالی داشته باشد، احتمال ابتلای شما به این اختلال بیشتر است.
عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض سموم در دوران بارداری یا زایمان نیز ممکن است خطر ابتلا به بیش فعالی را افزایش دهد.
تشخیص بیش فعالی در دختران: تشخیص بیش فعالی در دختران معمولاً توسط پزشک یا متخصص بهداشت روان انجام می شود. برای تشخیص بیش فعالی، پزشک یا متخصص بهداشت روان از شما در مورد علائم خود و سابقه پزشکی شما سوال خواهد پرسید. آنها ممکن است همچنین از شما بخواهند که آزمایشاتی را انجام دهید، مانند تست توجه و تمرکز.
درمان بیش فعالی در دختران
درمان بیش فعالی در دختران معمولاً ترکیبی از داروها و درمان رفتاری است.

داروها: داروها می توانند به کنترل علائم بیش فعالی کمک کنند. داروهای معمولی برای بیش فعالی در دختران شامل محرک ها و غیر محرک ها هستند.

محرک ها: محرک ها داروهایی هستند که سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کنند. آنها می توانند به بهبود تمرکز و توجه کمک کنند. برخی از محرک های رایج برای بیش فعالی در دختران عبارتند از اتوماکسین (ریتالین)، دکستروآمفتامین (دکسدرین) و متیل‌فنیدیت (کمپکتیل).
غیرمحرک ها: غیرمحرک ها داروهایی هستند که سیستم عصبی مرکزی را تحریک نمی کنند. آنها می توانند به بهبود تمرکز و توجه کمک کنند. برخی از غیرمحرک های رایج برای بیش فعالی در دختران عبارتند از آتوماکسین (آتومکسین) و گانفتامین (سترادیل).
درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به دختران مبتلا به بیش فعالی کمک کند تا مهارت های مقابله ای را بیاموزند و رفتارهای خود را کنترل کنند. درمان رفتاری معمولاً شامل مشاوره فردی یا گروهی است.

نکات رفتار با دختر بیش فعال
به او کمک کنید تا یک قدرت یا استعداد را شناسایی  کرده و جشن بگیرد.
سعی کنید بدون ارائه راه حل یا اصلاح گوش دهید.
دخترتان را تشویق کنید تا با فعالیت‌های بعد از مدرسه درگیر شود  تا به او کمک کنند در یک محیط اجتماعی احساس امنیت، راحتی و اعتماد به نفس داشته باشند. به همین ترتیب، اگر دختر شما تکانشی یا بیش از حد است، موقعیت‌های اجتماعی که در آن می‌تواند انرژی آزاد کند، مانند تئاتر یا ورزش، می‌تواند کارها را روان‌تر کند.

وقتی درک روشنی از نیازهای دخترتان داشته باشید، شما و او می‌توانید برای ایجاد موقعیت‌هایی که توانایی‌های او را تقویت می‌کند و در زمینه‌هایی که او احساس شایستگی کمتری می‌کند، حمایت کنید.
داشتن ADHD می تواند ناامید کننده و تحقیرکننده باشد. دختران مبتلا به ADHD اغلب مشکلات خود را پنهان می‌کنند و از درخواست کمک خجالت می‌کشند (حتی وقتی واقعاً به آن نیاز داریم). دختر ۱۶ ساله ای که می شناسم توضیح داد که تلاش برای سرپوش گذاشتن بر مبارزاتش و احساساتش چقدر دردناک بود. او گفت: “من خیلی دلم می خواست مثل بقیه باشم.” من نمی خواستم کمک بخواهم زیرا نمی خواستم دختر عجیب و غریبی باشم که نمی تواند این کار را انجام دهد.
در دختران، بیش فعالی اغلب به عنوان یک “اختلال پنهان” شناخته می شود و دلیل خوبی نیز دارد. بیشتر دختران مبتلا به ADHD نوع بی توجهی دارند، به این معنی که در تمرکز مشکل دارند اما بیش فعال و تکانشی نیستند. اما حتی آنهایی که بیش فعال و تکانشی هستند علائم کمتری نسبت به پسران نشان می دهند، بنابراین اغلب نادیده گرفته می شود و درمان نمی شوند.

منبع:کانون مشاوران ایران-بیش فعالی دختران ✔️ اگر بیش فعالی درمان نشود
 

سریع ترین درمان بیش فعالی ✔️ نوجوانان و کودکان

سریع ترین درمان بیش فعالی نوجوانان معمولاً شامل ترکیبی از دارو درمانی، رفتار درمانی و مشاوره است. بیش فعالی یک اختلال رشدی عصبی است که با الگوهای رفتاری پرانرژی، ناپایدار و بی توجهی مشخص می شود. این اختلال می تواند در دوران کودکی شروع شود و در دوران نوجوانی ادامه یابد.
علائم بیش فعالی در جوانان
علائم بیش فعالی در نوجوانان عبارتند از:

پرانرژی و بی قراری: نوجوان مبتلا به بیش فعالی ممکن است دائماً در حال حرکت باشد، نتواند در یک جا بنشیند و یا آرام باشد.
عدم توجه: نوجوان مبتلا به بیش فعالی ممکن است در تمرکز بر روی وظایف یا مکالمات مشکل داشته باشد و به راحتی حواسش پرت شود.
رفتارهای تکانشی: نوجوان مبتلا به بیش فعالی ممکن است بدون فکر عمل کند و رفتارهای خطرناک یا غیرقابل قبولی از خود نشان دهد.
 

درمان بیش فعالی در نوجوانان
سریع ترین درمان بیش فعالی نی نی سایت معمولا، ترکیب دارو و رفتار درمانی، بهترین راه برای درمان است. آکادمی آمریکایی اطفال، انجمن پزشکی آمریکا و آکادمی آمریکایی کودکان و روانپزشکی نوجوانان همگی رفتار درمانی را برای بهبود مشکلات رفتاری که بخشی از بیش فعالی است توصیه می کنند.
اگر نگران بیش فعالی کودک و نوجوان خود هستید، با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. مرکز تخصصی کودک ستاره ایرانیان با بهترین روش های روز دنیا بدون عوارض جانبی پرخاشگری کودک را ریشه یابی و درمان می کند. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

درمان بیش فعالی با لورتا
درمان قطعی و دائمی بیش فعالی در کودکان و نوجوانان با لورتا و نوروفیدبک انجام می شود که یک روش درمانی است که در آن از بازخوردهای صوتی یا تصویری برای آموزش به افراد در کنترل فعالیت امواج مغزی خود استفاده می شود. در این روش، الکترودهایی روی پوست سر فرد قرار داده می شود تا فعالیت امواج مغزی او را ثبت کنند. سپس، این اطلاعات به صورت بازخوردهای صوتی یا تصویری به فرد ارائه می شود. هدف از این بازخوردها، کمک به فرد در یادگیری نحوه کنترل فعالیت امواج مغزی خود در مناطق خاصی از مغز است.

در درمان بیش فعالی با لورتا نوروفیدبک، هدف این است که فعالیت امواج مغزی در مناطقی از مغز که مسئول توجه، تمرکز و کنترل تکانه هستند، بهبود یابد. تحقیقات نشان داده اند که این روش درمانی می تواند به کاهش علائم بیش فعالی، مانند بیش فعالی، عدم تمرکز و تکانشگری، کمک کند.

درمان با لورتا نوروفیدبک معمولاً شامل ۲۰ تا ۳۰ جلسه درمانی است که هر جلسه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می کشد. درمان معمولاً برای کودکان و بزرگسالان بالای ۵ سال مناسب است.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با به روز ترین و علمی ترین روش های جهانی به فرزند شما کمک می کند تا در کم ترین زمان ممکن و بدون هیچ عوارض جانبی سلامت روان خود را به بالاترین حد رسانده و آینده ای درخشان را تجربه کند. برای آگاهی از روش درمانی با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

سریع ترین درمان بیش فعالی

دارو درمانی
داروهای محرک معمولا برای درمان نوجوانان مبتلا به بیش فعالی تجویز می شوند. این دارو ها نوجوانان را هوشیار می کند و به آنها در انجام تکالیف مدرسه کمک می کنند. نمونه هایی از دارو های محرک :  Adderall ، Focalin ، Concerta ، Quillivant XR ، Ritalin و Vyvanse.
دارو های غیر محرک مانند: Intuniv ، Kapvay و Strattera همچنین برای درمان بیش فعالی نوجوانان استفاده می شوند. دارو های غیر محرک عوارض جانبی دارو های محرک را ندارند. مصرف بیش از حد دارو کارساز نیست و می تواند به افکار خودکشی، نوسانات خلق و خوی و سوء مصرف دارو منجر شود.
درمان های جایگزین برای سریع ترین درمان بیش فعالی شامل حذف رژیم های غذایی، استفاده از مکمل ها، آموزش پدر و مادر، آموزش حافظه و نوروفیدبک می باشند. این درمان ها بعضاً به تنهایی و گاهی اوقات به همراه دارو های تجویز شده استفاده می شوند. سازمان غذا و دارو،  Vayarin (یک غذای پزشکی که شامل امگا ۳ برای درمان بیش فعالی است) را تأیید کرده است.  Vayarin را فقط با تجویز پزشک و نسخه قابل خریداری و استفاده کردن است.

رفتار درمانی
رفتار درمانی به نوجوانان کمک می کند تا مهارت های خود کنترلی و مدیریت رفتار خود را بهبود بخشند.

رفتار درمانی معمولاً شامل تکنیک هایی مانند آموزش والدین، مدیریت رفتار و آموزش مهارت های اجتماعی است. رفتار درمانی بیش فعالی (ADHD) یک روش درمانی است که به افراد مبتلا به ADHD کمک می کند تا رفتارهای خود را مدیریت کنند. این روش بر تقویت رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای منفی تمرکز می کند.

رفتار درمانی بیش فعالی می تواند برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD مفید باشد. این روش می تواند به افراد مبتلا به ADHD کمک کند تا:

توجه خود را بهبود بخشند
تمرکز خود را افزایش دهند
رفتارهای خود را کنترل کنند
روابط خود را بهبود بخشند
در مدرسه یا محل کار موفق تر باشند
رفتار درمانی بیش فعالی معمولاً توسط یک درمانگر آموزش دیده در زمینه ADHD انجام می شود. درمانگر با فرد مبتلا به ADHD و والدین یا سرپرستان او کار می کند تا یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای فرد ایجاد کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-سریع ترین درمان بیش فعالی ✔️ نوجوانان و کودکان
 

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال ✔️ نقاشی، بازی و کاردرمانی

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال روشی بسیار موثر است. اختلال بیش فعالی با نقص توجه (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که با علائمی مانند بیش فعالی، نقص توجه و تکانشگری مشخص می شود. این اختلال می تواند بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و عاطفی کودکان تأثیر منفی بگذارد.

بازی درمانی یک روش روان درمانی است که از بازی برای کمک به کودکان در حل مشکلات و چالش های خود استفاده می کند. بازی درمانی برای کودکان بیش فعال می تواند یک روش موثر برای بهبود علائم و افزایش کیفیت زندگی آنها باشد.

مزایای بازی درمانی برای کودکان بیش فعال
بازی درمانی مزایای متعددی برای کودکان بیش فعال دارد، از جمله:

کمک به کودکان در کنترل رفتارهای بیش فعالانه و تکانشی
بهبود مهارت های توجه و تمرکز
افزایش مهارت های اجتماعی و تعامل با دیگران
کاهش اضطراب و افسردگی
کودکان بیش فعال اغلب مشکل در توسعه مهارت های خودتنظیمی دارند. آنها ممکن است مشکل در کنترل رفتار خود داشته باشند یا به راحتی تحریک شوند. درمانگران مرکز ستاره ایرانیان به فرزند شما کمک می کند تا مهارت های گفته شده را به صورت تضمینیبهبود دهد. برای صحبت با مشاوران برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 

علت بیش فعالی در کودکان
بیش­ فعالی در بیشتر موارد علت واضحی ندارد اما نکته مهم در این میان، ژنتیک و عوامل بیولوژیک است که نقش مهمی در بروز این اختلالات در کودک دارد.

نقش تغذیه در بروز بیش­ فعالی و یا بهبود آن مسئله­ ای است که هنوز ثابت نشده است و در برخی مطالعات گفته شده مصرف اسیدهای چرب و برخی ویتامین­ها موجب بهبود بیش فعالی می­شود. اما مطالعات فعلی هنوز آن را اثبات نکرده است. برخی تحقیقات نیز به توانایی­های شناختی اشاره می­کنند و معتقدند که هوش و توانایی­های شناختی می­تواند موجب بروز بیش ­فعالی شود. در این میان، برخی روش­ها می­توانند بر بیش­ فعالی کودکان مؤثر واقع شوند.

بدین ترتیب که کودک دچار بیش ­فعالی است یا کودک دارای انرژی فراوان بوده و نیاز به تحرک بالایی دارد و یا دارای هوشبهر بالا بوده و کارهای کلیشه­ای را دوست ندارد. بنابراین، نمی­تواند در یکجا بند شود. به بیانی دیگر، «انسان در تمام مراحل زندگی خود دارای نیازهائی است که بایستی حداقل به طور نسبی برآورده شوند، زیرا که ارضا نیازها باعث می گردد انسان روند تکاملی خود را به گونه طبیعی تر سپری کند. 

کلاسهای مناسب کودکان بیش فعال
بازی درمانی برای کودکان بیش فعال معمولاً در قالب جلسات فردی با یک درمانگر آموزش دیده انجام می شود. در طول جلسات، درمانگر از انواع مختلف بازی ها و فعالیت ها برای کمک به کودک در بیان احساسات، حل مشکلات و توسعه مهارت های جدید استفاده می کند. کلاس های مناسب کودکان بیش فعال کلاس هایی هستند که به نیازهای خاص این کودکان توجه دارند. این کلاس ها باید دارای ویژگی های زیر باشند:

فعال و محرک: کودکان بیش فعال انرژی زیادی دارند و نیاز به فعالیت دارند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید فعالیت های متنوع و جذابی را ارائه دهند تا بتوانند انرژی خود را تخلیه کنند.
منظم و ساختارمند: کودکان بیش فعال به ساختار و نظم نیاز دارند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید قوانین و انتظارات واضحی داشته باشند تا کودکان بدانند چه انتظاری از آنها می رود.
تمرکز بر مهارت های اجتماعی: کودکان بیش فعال ممکن است در مهارت های اجتماعی خود مشکل داشته باشند. کلاس های مناسب برای این کودکان باید بر آموزش مهارت های اجتماعی مانند گوش دادن فعال، مدیریت خشم و حل مسئله تمرکز داشته باشند.

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال

بازی برای افزایش تمرکز کودکان بیش فعال
بازی درمانی برای کودکان بیش فعال، فرصتهایی را برای کودک فراهم می کند تا او مهارتهای حرکتی درشت و ظریفش را رشد دهد و سلامت جسمی اش را تأمین کند. بازی به کودک کمک می کند تا قدرت تخیل و خلاقیت خود را رشد دهد، محیطی را برای کودک مهیا می کند تا به تمرین مهارتهای اجتماعی خود بپردازد. بازی همچون مفری است که کودک از طریق آن عواطف و هیجانهایش را ابراز می کند، بازی به کودک کمک می کند تا نظامهای ارزشی را درک کند.

بازی درمانی برای کودکان بیش فعال، روشی است که به یاری کودکان پرمشکل می شتابد تا آنها بتوانند مسائلشان را حل کنند و در عین حال، نشان دهنده این واقعیت است که بازی برای کودک، همانند یک وسیله طبیعی است، با این هدف که او بتواند، خویشتن و همچنین ویژگیهای درون خود را بشناسد و به آن عمل کند.

در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش بگذارد، همانند آن گونه از درمانهایی که افراد بزرگسال از طریق آن با «سخن گفتن» مشکلات خود را بیان می کنند. بازی درمانی برای کودکان بیش فعال می تواند شامل موارد زیر باشد:

بازی های حرکتی برای کمک به کودکان در کنترل انرژی خود
بازی های تخیلی برای کمک به کودکان در بیان احساسات خود
بازی های آموزشی برای کمک به کودکان در یادگیری مهارت های جدید
بازی درمانی نوین
 ریهاکام و کنتب برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی از جمله اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، سوء مصرف مواد و مشکلات رفتاری استفاده می شود. همچنین برای کمک به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود استفاده می شود.

بازی درمانی نوین ( ریهاکام و کنتب) یک روش درمانی موثر و جذاب است که می تواند به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود کمک کند. این روش درمانی برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی از جمله بیش فعالی، افسردگی، اختلالات خوردن، سوء مصرف مواد و مشکلات رفتاری استفاده می شود. همچنین برای کمک به افراد در ارتقای سلامت روان و رفاه عمومی خود استفاده می شود.

برای صحبت با متخصصان کودک در زمینه بازی درمانی نوین می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

مزایا بازی درمانی نوین
بازی درمانی نوین دارای مزایای زیادی است، از جمله:

موثر بودن: بازی درمانی نوین یک روش درمانی موثر برای طیف گسترده ای از مشکلات روانشناختی است.
جذابیت: بازی درمانی نوین یک روش درمانی جذاب است که افراد از آن لذت می برند.
انعطاف پذیری: بازی درمانی نوین یک روش درمانی انعطاف پذیر است که می تواند با نیازهای فرد و اهداف درمانگر سازگار شود.
بدون عوارض: ریهاکام و کنتب بدون هیچ عوارض جانبی و به صورت تضمینی به درمان بیش فعالی و اختلالات دیگر می پردازند.
 

کاردرمانی برای کودکان بیش فعال
کاردرمانی یک روش درمانی است که بر بهبود عملکردهای روزانه افراد تمرکز دارد. کاردرمانگرها از طریق ارزیابی و مداخله، به افراد کمک می کنند تا مهارت های لازم را برای انجام فعالیت های زندگی روزمره کسب کنند.

کاردرمانی برای کودکان بیش فعال می تواند در بهبود موارد زیر موثر باشد:

مهارت های سازماندهی و برنامه ریزی: کودکان بیش فعال اغلب در سازماندهی و برنامه ریزی کارهای خود مشکل دارند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند چگونه کارها را به مراحل کوچک قابل انجام تقسیم کنند و برای انجام آنها برنامه ریزی کنند.
مشکلات پردازش حسی: مطالعات نشان داده است که حدود ۴۰ درصد از کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلال پردازش حسی هستند. این اختلال باعث می شود که کودکان در پردازش اطلاعات حسی مانند لمس، بینایی، شنوایی و بو دچار مشکل شوند.

کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند تا یاد بگیرند چگونه اطلاعات حسی را بهتر پردازش کنند.
مهارت های خودتنظیمی: کودکان بیش فعال اغلب در کنترل رفتار خود مشکل دارند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا یاد بگیرند چگونه احساسات خود را کنترل کنند و رفتارهای مناسب را انتخاب کنند.
مهارت های حرکتی ظریف و درشت: کودکان بیش فعال ممکن است در مهارت های حرکتی ظریف و درشت مانند نوشتن، دوختن و ورزش دچار مشکل باشند. کاردرمانی می تواند به آنها کمک کند تا این مهارت ها را بهبود بخشند.
استقلال در کارهای روزمره: کاردرمانی می تواند به کودکان کمک کند تا مهارت های لازم برای انجام کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و نظافت را کسب کنند.
کاردرمانی برای بازی درمانی برای کودکان بیش فعال معمولاً به صورت جلسات فردی یا گروهی انجام می شود. جلسات کاردرمانی معمولاً ۳۰-۶۰ دقیقه طول می کشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-بازی درمانی برای کودکان بیش فعال ✔️ نقاشی، بازی و کاردرمانی
 

شباهت دو اختلال بیش فعالی با دوقطبی

تفاوت بین اختلال دوقطبی و بیش فعالی در کودکان و نوجوانان چیست؟
خیلی از اوقات والدین با شرایطی مواجه می شوند که کودک آنها از نوعی دغدغه سلامت روانی رنج می برد. این اختلال ممکن است توسط معلم، مشاور مدرسه یا حتی دیگر اعضای خانواده یا پزشک خانوادگی کودک به آنها گفته شده باشد.

یکی از متداول ترین بیماری های تهدید کننده سلامت روان کودک اختلال نقص توجه یا در اصطلاح عام ADD  یا ADHD است. ملاک تشخیصی اختلال نقص توجه داشتن شش معیار یا بیشتر  از هجده (حداقل شش ملاک طبقه نخست یا حداقل شش ملاک طبقه دوم) ملاک زیر است:

علائم بی توجهی

اغلب قادر به تخصیص توجه دقیق به جزئیات نیست یا دچار اشتباهات بی دقتی در کارهای درسی، کار یا دیگر فعالیت ها می شود.
غالبا نمی تواند توجه مداوم به تکالیف یا انجام فعالیت ها را حفظ کند.
اغلب به سخنان واضح گوش نمی دهد.
اغلب اوقات نمی تواند آموزش ها را پیگیری کند و تکالیف، کارهای روزمره یا وظایف محول شده کاری در محل کار را به پایان برساند (به دلیل رفتار مقابله ای یا ناتوانی در درک آموزش ها نیست).
اغلب در سازمان دهی تکالیف یا فعالیت ها مشکل دارد
غالبا نسبت به درگیری در تکالیف نیازمند تلاش ذهنی مداوم اجتناب، بیزار یا بی میل است (مانند کارهای درسی یا تکالیف)
اغلب چیزهای ضروری برای تکالیف یا فعالیت ها را فراموش می کند (از قبیل اسباب بازی ها، تکالیف مدرسه، مداد، کتاب یا مداد تراش).
اغلب به راحتی با یک محرک بیرونی دچار حواسپرتی می شود
اغلب در فعالیت های روزمره فراموشکار است
بیشتر بخوانید:

درمان بیش فعالی و نقص توجه در نوجوانان

اختلال نقص توجه و بیش فعالی در نوجوانان

علائم بیش فعالی و تکانشگری

اغلب با دست و پاهای خود ور می رود یا سرجای خود وول می خورد
غالبا جای خود در کلاس یا موقعیت های دیگر مستلزم نشستن را ترک می کند.
غالب اوقات به طور افراطی در موقعیت های نامناسب می دود یا بالا می رود (در نوجوانان و بزرگسالان ممکن است مستعد احساسات ذهنی یا بیقراری شود)
غالبا در بازی کردن یا درگیری در فعالیت های بی صدا مشکل دارد
اغلب یا در حرکت است یا اغلب طوری رفتار می کند مثل اینکه تحت یک نیروی محرکه حرکت می کند
اغلب تندتند صحبت می کند.
غالبا جواب ها را بدون تأمل قبل از کامل شدن سؤال پیش گویی می کند.
اغلب نمی تواند منتظر نوبت بماند
اغلب اوقات وسط مکالمات یا بازی های دیگران می پرند
این علائم باید حتماً طی شرایطی به مدت شش ماه یا بیشتر در مدرسه و خانه، بازی و تحصیل و امثالهم تداوم داشته باشند. اگر این علائم کمتر از شش ماه بروز یایند یا اینکه ملاک ها در تنها یک شرایط (مثلاً فقط درمدرسه) نمایان شوند آنگاه نباید تشخیص ADHD داده شود.

اما گاهی اوقات کودکان هنگامی که با طبقه تشخیصی دیگری سازگارتر هستند به اشتباه به عنوان ADHDتشخیص داده می شود. والدین و مراقبان سلامت تمایل دارند بی توجهی یا ناتوانی کودک بر تمرکز بر تکالیف را اغلب همبود با بیش فعالیو به طورخودبخود” “ADHD” فرض کنند. برخی متخصصان معتقدند که برخی از کودکان با تشخیص ADHD تحت عنوان اختلال دوقطبی بهترتشخیص و درمان می شوند.

ADHD و دوقطبی چه تفاوتی با هم دارند؟

در حالی که ویژگی تشخیصی ADHD بی توجهی و اکثر اوقات بیش فعالی است، اختلال دوقطبی با نوسانات خلقی بین انرژی و فعالیت زیاد (به اصطلاح مانیا یاجنون/شیدایی خفیف)و احساسات غمگینی یا ناراحتی (به اصطلاح افسردگی) مشخص می شود. در حالی که گاهی اوقات کودکان با ADHD ممکن است بدون هیچ دلیلی احساس غمگینی کنند کودکان با اختلال دوقطبی ممکن است هفته های متوالی بدون هیچ علت تشخیص پذیری احساس غمگینی کنند. هر دوی احساسات مانیک و احساسات افسرده گر در کودک منجر به مشکلات چشمگیری برای او در تماماً هر جنبه از زندگی های آنها؛ مدرسه، بازی، دوستان، خانه و غیره شود. خلق دوقطبی یک کودک فراگیر و  به سختی تغییرپذیر است در حالی که خلق ADHD کودک ممکن است به صورت دوره ای و گذرا ظاهر شوند اما در کل آنها افسردگی یا مانیای محض نباشند.

یک کودک در دوران اختلال افسردگی دوقطبی ممکن است به خاطر از دست دادن همه تمایلات و مداومت در تحقق آنها بی توجه باشند. یک کودک با ADHD به دلیل صرفاً عدم توانایی تمرکز بر هر چیزی در طی یک دوره زمانی از خود بی توجهی نشان دهند.

یک کودک با ADHD معمولاً به شکل نرمال و قابل انتظاری به رویدادهای زندگی خود واکنش نشان می دهند. واکنش های یک کودک دوقطبی به رویدادهای زندگی اغلب چیزی بیشتر از طولانی نبودن و بزرگ جلوه دادن رویداد خواهد بود.

یک کودک با ADHD در کل  هنگام قشقرق و بدخلقی از کارهایی که انجام می دهد آگاه است که طی یک دوره زمانی کوتاه و بدون آسیب رساندن به اموال رخ می دهد. یک کودک دوقطبی ممکن است هنگام اوقات تلخی و قشقرق ارتباط خود را با واقعیت از دست دهد و دست به تخریب اموال بزند و خود قشقرق به پا کردن ساعت ها طول بکشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-شباهت دو اختلال بیش فعالی با دوقطبی
 

بررسی مغز کودکان با نقص توجه و بیش فعالی

مغز کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی فقر پروتئینی را نشان می دهد

تحقیقات جدید در کودکان با بیش فعالی و کمبود توجه به فقر مواد شیمیایی مورد نیاز در خون این کودکان پی بردند. به نظر می رسد کودکان با بیش فعالی و کمبود توجه، حدود۵۰ درصد سطوح پایین تری از آمینو اسید یا به اصطلاح تریپتوفان؛ پروتئین عامل تولید دوپامین، نورآدرنالین و استروتونین؛ و نیز یک مؤلفه مهم برای توجه و یادگیری دارند. جسیکا جاناسون از دانشگاه اربرو سویس به همراه تیم تحقیقاتی اش در پی بررسی فرضیه تفاوت بین انتقال پروتئین هاس تریپتوفان، تیروسین و آلانین در کودکان ADHD بودند، از آنجایی که این آمینو اسیدها مواد متشکله شیمیایی مغز و دخیل در ابتلای به ADHD محسوب می شوند. آنها سلول های بافتی پیوندی یا فیبروبلاست های ۱۴ پسر ۶ تا۱۲سال دارایADHD را تحلیل کردند و به این نتیجه رسیدند که توانایی سلولی برای انتقال تریپتوفان در پسرانADHD نسبت به دیگر پسران کمتر است.

جانستون بیان کرد این یافته ها اختلالات بیوشیمیایی بیشتر در مغز افراد ADHD را در مقایسه با دانسته های قبلی نشان می دهد. وی اذعان می کند “این نشان دهنده چندین ماده مخابره گر بسیار مهم در ADHD است که این وضع در آینده می تواند موجب راهگشای واردات داروهای دیگری نسبت به داروهای در دسترس کنونی باشد “. جانستون تمرکز کاری خود را بر تحلیل مواد انتقال دهنده مهم در مغز برشمرد. سطوح بسیار پایین این مواد ممکن است دلیل پشتوانه ایجاد شرایطی از قبیل ADHD باشد.

برای مطالعه بیشتر:

فرزندپروری برای کودک بیش فعال

آیا تغذیه روی بیش فعالی کودکان موثر است؟

او گفت احتمالاً این یافته ها به معنای آنست که مغز سروتونین کمتری را تولید می کند. تاکنون عمدتاً تمرکز بر ماده انتقال دهنده دوپامین و نورآدرنالین در درمان پزشکی ADHD بوده است. اما اگر سطوح پایین سروتونین نیز عامل مشترک باشد داروهای دیگر ممکن است برای درمان موفقیت آمیز لازم باشد.

میزان پایین سرتونین با تکانشگری بیشتر ارتباط دارد که نشانه اصلیADHD است. او بر این باوراست که بررسی بیشتر سروتونین در افراد ADHD و اختلال رفتارهای آشوب زا بسیار مهم است.

همچنین کودکان گروه ADHD آمینو اسید آلانین بیشتری در سلول های فیبروبلاست مغز منتقل شد. متخصصان می گویند مشخص نیست این آمینو اسید چقدر بر ADHD اثردارد اما به نظر آنها شاید بر انتقال امینواسیدهای مهم دیگر برای فعالیت نرمال مغز تأثیرگذار باشد.

به طور قابل توجهی انتقال بیشتری از آلانین در کودکان اوتیستیک یافت شده است و در بررسی نُه پسر و دو دختر مبتلا به اوتیسم نمونه های فیبروبلاست ظرفیت فوق العاده ای برای انتقال آلانین را نشان دادند. محققان بیان کردند این افزایش انتقال در سطح غشای سلول ممکن است بر انتقال چندین آمینواسید دیگر در سطح سد خونی-مغزی تأثیر بگذارد  و آنها نیز اضافه کردندکه معناداری این یافته ها باید بیشتر مورد کنکاش قرار گیرد. هیچ گونه تفاوتی در کار آمینواسید تریوسین در نمونه های پسران دارای ADHD دیده نشد که به نظر متخصصان فعالیت تریپتوفان در پسران در شرایط بدونADHD علت تفاوت بود. اما آنها فکر می کنند که این می تواند به معنای تغییر در تریپتوفان باشد که با تبدیل کلی تر در عملکرد یاخته سلولی ADHDها ارتباط دارد. تغییرات مشابه در یاخته های سلولی در اختلالات روانی دیگر مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی دیده شده است.

سرپرست تیم دکتر نیکولاس ونیزولوس برشمرد که سطوح کاهشی شدید گیرنده های استیل کولین نیز در پسران ADHD دیده شد. این فقدان می تواند منجر به مشکلاتی در تمرکز و یادگیری شود. داروهای بهبود دهنده سطوح استیل کولین هم اکنون موجودند و در حال حاضر در درمان بیماری آلزایمر به کار برده می شوند. جزئیات کامل این مطالعه در  مجله کارکردهای مغز و رفتار منشتر شده است.

دکتر ونیزیلوس اضافه کرد “من درحال انجام تحقیقی در مورد بیمارهای روانی و اختلالات کارکردی در سطوح سلولی هستم”. فرض بر این است که بسیاری از اینها نتیجه سطوح بسیار پایین مواد انتقال دهنده مهم در مغز باشند، بنابراین تحلیل بیوشیمی سلولی به ما در درک فرآیندهای سهیم در این تغییرات کمک می کند.

این مطالعه به دلیل نمونه کوچکی از بیماران و آن هم فقط جامعه پسران با محدودیت آماری مواجه شد. اما این تیم نتیجه گرفتند “کودکانADHD ممکن است دسترسی کمتری به تریپتوفان و دستیابی بیشتری به آلانین در مغز داشته باشند”. دسترسی پذیری فزاینده تریپتوفان در مغز ممکن است علت اختلالات در سیستم انتقال دهنده عصبی ساختارهای سروتونرژیک، عامل ثانویه در تغییرات در سیستم کته کولامنرژیک (که فعالیت دوپامین را پوشش می دهد) باشد.

بدین ترتیب این اکتشافات جدید با مطالعه قبلی همسو است که در آن ژن ها باADHD ارتباط دارند که از آن جمله چندین ژن مرتبط با سیستم  کته کولامینرژیک را در بر می گیرد.

منبع:کانون مشاوران ایران-بررسی مغز کودکان با نقص توجه و بیش فعالی
 

رفتار با کودک بیش فعال

رفتار با کودک بیش فعال چگونه است؟ مهم ترین نکات فرزندپروری کودک بیش فعال؟ عاقبت بچه های بیش فعال چیست؟ زندگی با کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی یا کمبود توجه و تمرکز (ADD و یا  ADHD) می تواند ملال آور و ناراحت کننده باشد، اما به عنوان والدین کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کمک به کنترل و کاهش علائم انجام دهید. با کمک به کودکتان، نشان می دهید که می تواند به چالش های روزمره غلبه کرده و انرژی خود را در عرصه های مثبت بگذارد تا آرامش بیشتری به خانواده به ارمغان بیاورد.

خصوصیات بچه های بیش فعال
کودکان مبتلا به ADHD عموما نقص در عملکرد اجرایی دارند، این علائم شامل موارد زیر می باشد:

توانایی فکر کردن و برنامه ریزی را از دست میدهد.
نمی تواند برنامه های خود را سازمان دهی کند.
کنترل آگاهانه و به اتمام رساندن کارها را ندارد.
 این بدین معنی است که شما بایستی به عنوان مدیر بالای سر او بایستید تا بتواند تا زمانی که کودک شما به تدریج مهارت های اجرایی خود را بدست بیاورد.
اگرچه علائم و نشانه های ADHD می تواند چیزی جز خشم و ناراحتی نباشد، اما مهم است به یاد داشته باشید که کودکان مبتلا به ADHD که شما را نادیده می گیرند، اذیت می کنند و باعث سرافکندگی شما می شوند، آگاهانه این کارها را انجام نمی دهند. کودکانی با اختلال ADHD می خواهند بدون سر و صدا یکجا بنشینند، آنها می خواهند اتاق های خود را تمیز و مرتب کنند، آنها می خواهند که هر کاری را که والدینشان به آنها می گویند را انجام دهند اما نمی دانند چگونه باید همه این کارها را بکنند. اگر شما این مساله را به ذهنتان بسپارید که همان اندازه که برای شما داشتن کودک مبتلا به ADHDملال آور و طاقت فرسات، برای خود کودک نیز ملال آور است، نشان دادن عکس العمل به شیوه های مثبت تر و حمایت گرانه تر خیلی آسان تر خواهد بود.

ADHD و خانواده شما
قبل از این که بتوانید والدینی موفق در نگهداری کودکی با اختلال ADHD بشوید، لازم است اثرات نشانه ها و علائم کودکتان را بر خانواده در مجموع بدانید. کودکان با اختلال ADHD مجموعه ای از علائم و رفتارهایی را از خود نشان می دهند که می تواند زندگی خانوادگی را مختل کند. آنها اغلب دستورالعمل های والدین را نمی شوند، بنابراین، از این دستورالعمل ها اطاعت هم نمی کنند. آنها بی سازمان بوده و به راحتی حواسشان پرت می شود که باعث معطل شدن و منتظر ماندن اعضای خانواده می شوند و یا اینکه پروزه های را شروع می کنند و یادشان می رود که آنها را به اتمام برسانند- چه برسد به اینکه بخواهند بعد از انجام کار تمیزکاری کنند. کودکانی با مسائل تکانشی اغلب مکالمات را قطع می کنند، در زمان های نامناسب خواستار توجه می شوند و قبل از اینکه فکر کنند صحبت می کنند که باعث می شود چیزهای ناخوشایند و یا خجالت آور بگویند. معمولا بردن آنها به رختخواب و خواباندنشان کاری سخت است. کودکان بیش فعال ممکن است اسباب و واثاثیه خانه را تخریب کرده و یا حتی کارهایی انجام دهند که سلامت جسمی آنها را به خطر بیندازد.

به علت این رفتارها، خواهر و برادر های کودکانی با اختلال ADHD با چالش های زیادی روبرو هستند. به خواسته های آنها کمتر از خواسته های کودک ADHD توجه می شود. ممکن است زمانی که آنها مرتکب اشتباه می شوند، به شدت مجازات شوندو اینکه ممکن است موفقیت آنها کمتر جشن گرفته شده و یا به بعد موکول شود. ممکن است آنها به عنوان دستیار والدین به کار گرفته شوند- و اگر خواهر و یا برادر مبتلا به ADHD که تحت نظر آنها بود، بد رفتاری کند، اینها مورد سرزنش قرار می گیرند. در نتیجه، خواهر و برادر یک کودک مبتلا به ADHD ممکن است به جای عشق و علاقه به کودک، از خود حسادت و خشم نشان دهد.

نیاز به کنترل و نظارت بر یک کودک مبتلا به ADHD می تواند هم به صورت فیزیکی و هم به صورت ذهنی خسته کننده باشد. ناتوانی کودک شما برای شنیدن می تواند منجر به خستگی شود و این خستگی نیز به خشم منتهی شود- در پی احساس گناه از عصبانی بودن از کودکتان. رفتار کودک شما می تواند شما را مضطرب و پر از استرس کند. اگر تفاوت اساسی بین شخصیت شما و کودکتان که از ADHD رنج می برد، وجود داشته باشد، پذیرش رفتار آنها برای شما بسیار سخت خواهد بود. به منظور مقابله با چالش های بزرگ کردن یک کودک مبتلا به ADHD شما بایستی قادر به هدایت ترکیبی از دلسوزی و مداومت باشید. زندگی در خانه ای که هم عشق و هم ساختار عرضه می کند، بهترین چیز برای کودک و یا نوجوانی است که در حال یادگیری مدیریت ADHD است.

توصیه شماره یک به والدین کودکان ADHD:

دید مثبت و تندرستی خود را حفظ کنید. به عنوان یک والدین، شما زمینه را برای سلامتی جسمانی و عاطفی کودکتان فراهم می کنید. شما بر بسیاری از عواملی که می تواند به طور مثبت بر علائم اختلال کودکتان تاثیرگذار باشند، کنترل دارید.

– حفظ نگرش مثبت.بهترین دارایی برای کمک به کودک شما برای مقابله با چالش های ADHD نگرش مثبت تر و احساس همدردی است. زمانی که شما آرام هستید و تمرکز دارید، شما احتمالا توانایی بیشتری برای ارتباط برقرار کردن با کودکتان دارید که به او کمک می کند او نیز آرامش پیدا کرده و بتواند تمرکز کند.

– موارد را در چشم انداز نگه دارید. به یاد داشته باشید که رفتار کودک شما به خاطر اختلال است. اغلب اوقات عمدی نیست. به حس شوخ طبعی خود ادامه دهید. آنچه که امروز شرم آور است، ممکن است ده سال بعد یک داستان خنده دار خانوادگی باشد.

– چیزهای کوچک را بزرگ نکنید و مصالحه جو باشید.یک کار انجام نشده زمانی که کودکتان دو کار دیگر را به همراه تکالیف مدرسه به اتمام رسانده باشد، مساله ی چندان مهمی نیست. اگر شما کمال گرا هستید، نه تنها دائما ناراضی خواهید بود بلکه همچنین انتظارات نا ممکن برای کودک مبتلا به ADHD خود ایجاد خواهید کرد.

– کودک خودتان را باور داشته باشید.در مورد هر چیزی که در رابطه با کودک شما می تواند مثبت، ارزشمند و یا منحصر بفرد باشد فکر کنید و یا لیستی از اینها را تهیه کنید. اعتماد کنید که کوکتان می تواند یاد بگیرد، تغییر کند، بزرگ و بالغ شود، و به موفقیت دست پیدا کند. به این اعتماد فکر کنید و به عنوان یک کار روزانه موقع مسواک زدن و یا درست کردن قهوه تان این کار را انجام دهید.

خود مراقبتی

به عنوان الگو و  مهم ترین منبع ثدرت کودکتان، ضروری است که شما زندگی سالمی داشته باشید. اگر شما بیش از حد خسته باشید و یا به سادگی از کوره در بروید، ممکن است خطر از دست دادن ساختار و حمایتی را که به دقت برای کودک مبتلا به ADHD خود در نظر گرفته بودید را به جان بخرید.

منبع:کانون مشاوران ایران-رفتار با کودک بیش فعال
 

ال اس دی

قرص ال اس دی (LSD) چه قرصی می باشد و در چه مواقع از آن استفاده می شود؟ قرص ال اس دی یک ماده توهم زا می باشد و در دسته داروهای توهم زا قرار دارد، اغلب جوانان برای این که هیجان را بیشتر تجربه کنند از این قرص استفاده می کنند.

این قرص باعث می شود فرد دچار توهم شده و مرز بین خیال و واقعیت را از بین می برد، به همین دلیل مصرف کننده نمی تواند مرز میان خیال و واقعیت را تشخیص دهد.

این قرص عوارض بسیاری دارد و زمانی که والدین متوجه می شوند فرزندشان این قرص را استفاده می کند دچار اضطراب و استرس شده و ممکن است اقدامات عجولانه ای انجام دهند که عوارض بدی را به همراه دارد.

در این شرایط والدین باید آگاهی کامل در این خصوص را داشته باشند تا بتوانند به کمک مشاور بهترین روش رو به رو شدن با فرد مصرف کننده را پیدا کنند و فرزندشان ترک اعتیاد راحت تری داشته باشد.

قرص ال اس دی
قرص ال اس دی
ال اس دی  از ترکیب نوعی قارچ و ماده دی اتیل آمید تشکیل می شود و ماده توهم زای نیمه صنعتی می باشد که برخی از افراد به آن اعتیاد پیدا می کنند. این ماده باعث فعال شدن گیرنده های سروتیونین می شود، این گیرنده ها در درک و تفسیر واقعیت نقش بسیار مهمی دارند.

هم چنین مغز به طور طبیعی باعث فیلتر شدن محرک های اضافی و نامربوط می شود، تا فرد به درک صحیح تری از واقعیت های اطرافش برسد.

در صورتی که این گیرنده ها بیش از حد فعال شوند باعث به وجود آمدن و پردازش محرک های نامربوطی در مغزش می شوند که درک واقعیت را برای فرد سخت می کند.

زمانی که فرد LSD را مصرف می کند خیال می کند چیزی را انجام داده است در حالی که این احساس در مغزش به وجود می آید و گاهی حواس او با مشکلات و تداخلاتی رو به رو می شود. به عنوان مثال او از دیدن صداها و یا شنیدن رنگ های غیر واقعی حرف می زند.

ماده LSD به صورت خوراکی و در شکل های متنوع، کپسول، قرص، آدامس و قطره مورد استفاده قرار می گیرد ،این ماده توهم زا بعد از مصرف حدود ۶۰ دقیقه اثراتش را نشان می دهد.

نوروفارماکولوژی قرص ال اس دی
همانطور که بیان شد ال اس دی یک نوع ماده توهم زا می باشد که به طور مستقیم بر روی گیرنده های سروتونرژیک اثر می گذارد.

این ماده با جلوگیری از بازجذب دوپامین و راه اندازی هورمون های دوپامین و نورآدرنالین باعث فعال سازی مسیر پاداش می شود و زمانی که این ناقل ها افزایش می یابد، فرد دچار توهم می شود و هم چنین ال اس دی فعالیت سیستم پاراسمپاتیک و تحریک سمپاتیک را کم می کند.

اثرات بالینی قرص ال اس دی
روش های مصرف ماده ال اس دی متنوع می باشد این ماده اگر به صورت تزریقی مورد استفاده قرار گیرد، فوری واکنش نشان می دهد و اگر به شکل خوراکی باشد، اثرات آن یک ساعت بعد نشان داده خواهد شود.

اثرات این ماده حدود ۸ تا ۱۲ ساعت در بدن باقی می ماند و میزان اثر گذاری آن به مقدار مصرف بسته است.

زمانی که فرد این ماده را استفاده می کند ممکن است تلقین پذیری و تاثیر پذیری او افزایش یابد، هم چنین درک تجربه های لذت بخشی مانند توهمات بینایی و تجارب ناخوشایند مانند افسردگی و از دست دادن حس زمان و مکان از تاثیرات بالینی این ماده توهم زا می باشد.

نشانه های مصرف قرص ال اس دی
ال اس دی تاثیرات زیادی دارد و بر روی حواس پنجگانه، احساسات و تفکرات اثراتی را به جای می گذارد، برخی از این اثرات شامل موارد زیر می باشد:

بینایی فرد تحت تاثیر قرار می گیرد و به شکل دیدن رنگ های تند، دید تار، هاله نور و تغییر در شکل و رنگ اجسام نشان داده می شود.

فرد مصرف کننده احساس هایی مانند فشار بر بدن، لرزش و سبکی در سر را تجربه می کند.
مصرف کننده احساس سرخوشی، خوشبختی و آرامش و زندگی در رویا دارد و به طور همزمان اضطراب و گیجی را تجربه می کند و تغییرات بسیار سریعی در خلق او صورت می گیرد.
درک کردن زمان ممکن است برای فرد سخت باشد و گذر زمان به صورت تند و کند برای او اتفاق بیفتد.
فرد دچار حس برتری می شود و افکاری که غیرمعمول هستند از ذهن و فکر او عبور می کنند.

مرکز مشاوره مشاورانه

عوارض مصرف ال اس دی
عوارض LSD متنوع می باشد و برخی از آن ها مدتی بعد از مصرف از بین می رود و برخی از آن ها اثرات بلندمدتی دارند که اثرات آن به صورت طولانی و تا پایان عمر در فرد باقی می ماند.

منبع:کانون مشاوران ایران-ال اس دی
 

بی اختیاری مدفوع در کودکان

بی اختیاری مدفوع (Encopresis) به شرایطی گفته می شود که کودک بدون آن که علتی داشته باشد، در لباس و یا سایر موقعیت هایی که از نظر اجتماع پسندیده نیست، مدفوع می کنند.

انکوپرزیس وضعیتی است که در آن کودک پس از آموزش دیدن در مورد استفاده از دستشویی زمانی که در توالت نیست، مدفوع می کند. یبوست معمولا باعث این حوادث می شود. بی اختیاری مدفوع در کودکان می تواند ناامید کننده باشد، اما صبر داشته باشید و در زمانی که فرزندتان با آموزش سازگار می شود، آن را تشویق کنید.

برای تشخیص بی اختیاری ادرار سن کودک باید حداقل ۴ ساله باشد و بی اختیاری حداقل هر ماه یک بار و به مدت ۶ ماه متوالی رخ دهد. ملاک ۴ سال به آن دلیل انتخاب شده است که بررسی ها و پیگیری های متعدد نشانگر این موضوع هستند که ۵۰ درصد کودکان در ۲ سالگی و ۱۰۰ درصد آنان در ۴ سالگی قادرند که بر مدفوع خود کنترل داشته باشند.

بی اختیاری مدفوع در کودکان چیست
از آنجایی که تجمع مدفوع باعث کشیده شدن روده بزرگ می شود، اگر درمان نشود، مشکل بدتر می شود. به مرور کودکان ممکن است اشتهای خود را از دست بدهند یا از درد معده شکایت کنند.

مدفوع بزرگ و سفت همچنین ممکن است باعث پارگی پوست اطراف مقعد شود که خون روی مدفوع باقی می ماند.

بچه ها نمی توانند با شرم و گناهی که در مورد این وضعیت احساس می کنند روبرو شوند. برخی حتی سعی می کنند زیر شلواری کثیف خود را از والدین خود پنهان کنند.

پیشنهاد مشاور: راه درمان نگه داشتن مدفوع

اکثر کودکان مبتلا به بی اختیاری مدفوع می گویند قبل از اینکه لباس زیر خود را کثیف کنند، هیچ تمایلی به دفع مدفوع ندارند. این اتفاق معمولاً در طول روز اتفاق می افتد، در حالی که کودک بیدار و فعال است.

دلیل دیگر ممکن است علمی تر باشد: از آنجایی که مغز به بوی مدفوع عادت می کند، ممکن است کودک دیگر متوجه این بو نشود.

به طور معمول، بی اختیاری مدفوع به دو طبقه ی عمده و چند طبقه ی فرعی تقسیم بندی می شوند. این طبقات عمده عبارتند از: اولیه و ثانویه. بی اختیاری مدفوع اولیه زمانی طبقه بندی می شود که پس از رسیدن به سن زمانی و عقلی ۴ سال، ادامه داشته و دوره ی زمانی قبلی کنترل مدفوع حداقل به مدت زمان یک سال اتفاق نیفتاده باشد.

اگر باوجود یک سال کنترل، بی اختیاری مدفوع ظاهر شود، از نوع ثانویه تلقی می شود.

بی اختیاری مدفوع در کودکان
تشخیص
ملاک های تشخیص بی اختیاری مدفوع هستند عبارتند از:

دفع مکرر مدفوع در محل هایی که مناسب این منظور نمی باشد، خواه عمدی و یا خواه غیر عمدی باشد.
وقوع حداقل یک مورد در ماه به مدت زمان ۶ ماه .
سن زمانی و عقلی حداقل ۳ سال.
ناشی از علت های جسمی همانند: مگا کولولن، آگانگلیونی نیست.
معاینه رکتال که در آن پزشک یک انگشت دستکش دار را وارد رکتوم می کند تا انسداد و مشکلات عضلانی را بررسی کند.
اشعه ایکس
شکم درد
از دست دادن اشتها
ارزیابی روانشناختی برای تعیین علت در صورت ارتباط با استرس عاطفی، ترس یا چالش های رفتاری.
تخمین زده می شود که ۱٪ – ۲٪ از کودکان زیر ۱۰ سال تحت تاثیر انکوپرزیس قرار دارند. پسران بیشتر از دختران بی اختیاری مدفوع در کودکان را تجربه می کنند. تقریباً ۸۰ درصد از کودکان مبتلا پسر هستند.

علت مدفوع کودک در شلوار
سه نظریه ی عمده در مورد علت بی اختیاری مدفوع وجود دارد، این نظریه ها عبارتند از: نظریه طبی، نظریه ی پویایی روانی و یادگیری – رفتاری.

نظریه  طبی: این نظریه از دیدگاه رشد عصبی به مشکل نگاه می کند. بی اختیاری مدفوع در این چشم انداز، حاصل از نارسایی های رشدی در ساخت و کارکرد مکانیزم های تشریحی و فیزیولوژیکی مورد نیاز برای کنترل روده می باشد، این نارسایی ها موقتی به شمار می آیند. مشکلات پزشکی شامل موارد زیر می باشند:

اینرسی روده: روده بزرگ مدفوع را آنطور که باید حرکت نمی دهد.
آسیب عصبی دستگاه گوارش: ماهیچه های انتهای دستگاه گوارش (مقعد) به درستی بسته نمی شوند.
بیماری هیرشپرونگ: پایانه های عصبی در روده وجود ندارد، این امر باعث انسداد روده می شود و مدفوع نمی تواند دفع شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-بی اختیاری مدفوع در کودکان
 

حتما والدین فرزندان بیش فعال و اختلال کم توجهی بخوانند

نکاتی برای والدین فرزندان بیش فعال و اختلال کم که سبب بهبود زندگی آن ها می شود.

آیا فرزند شما اختلال کم توجهی و بیش فعالی دارد؟ در این مقاله یاد می گیرید که برای مدیریت رفتار آن ها و مقابله با چالش های رایج اختلال کم توجهی و بیش فعالی چه کار هایی می توانید انجام دهید.

کمک به والدین فرزندان بیش فعال
کمک به والدین فرزندان بیش فعال

زندگی با یک کودک یا نوجوان مبتلا به اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADD) می تواند خسته کننده و حتی طاقت فرسا باشد.

اما به عنوان والدین می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا بر چالش‌های روزانه غلبه کند، انرژی خود را به عرصه‌های مثبت هدایت کند و آرامش بیشتری را به خانواده‌تان بیاورید و هر چه زودتر و مداوم‌تر به مشکلات فرزندتان بپردازید، شانس بیشتری برای موفقیت در زندگی خواهد داشت.

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی عموماً دارای نقص هایی در عملکرد اجرایی نیز هستند: توانایی فکر کردن، برنامه ریزی از قبل، سازماندهی، کنترل تکانه ها و تکمیل وظایف.

این بدان معناست که شما در فرایندی که فرزندتان به تدریج مهارت های اجرایی خود را به دست می آورد، باید مسئولیت اجرایی را بر عهده بگیرید و راهنمایی های بیشتری ارائه دهید.

اگرچه علائم اختلال کم توجهی و بیش فعالی نمی تواند چیزی جز خشم در شما برانگیزد، اما مهم است که به یاد داشته باشید کودکی که شما را نادیده می گیرد، آزار می دهد یا شما را خجالت می‌دهد، عمداً این کارها را انجام نمی دهد.

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی، می‌خواهند ساکت بنشینند، می خواهند اتاق های خود را مرتب و منظم کنند، می‌خواهند هر کاری که والدینشان می‌گویند انجام دهند، اما نمی‌دانند چگونه باید این کارها را انجام دهند.

اگر در نظر داشته باشید که بیش فعالی به همان اندازۀ شما کودکتان را هم ناامید می‌کند، عکس‌العمل به روشهای مثبت و حمایتی بسیار آسان تر خواهد بود.

با صبر، شفقت و حمایت فراوان، می توانید اختلال کم توجهی و بیش فعالی دوران کودکی را مدیریت کنید و در عین حال از یک خانه پایدار و شاد لذت ببرید.

خانواده و والدین فرزندان بیش فعال
قبل از اینکه بتوانید فرزند مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی را به طور موفقیت آمیزی کنترل کنید، درک تأثیر علائم فرزندتان بر خانواده به عنوان یک کل ضروری است.

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی رفتارهای زیادی از خود نشان می دهند که می تواند زندگی خانوادگی را مختل کند. آن ها اغلب دستورات والدین را نمی شنوند، بنابراین از آن ها اطاعت نمی کنند.

آن ها بی نظم هستند، به راحتی حواسشان پرت می شود و سایر اعضای خانواده را منتظر نگه می دارند. یا کارهایی را شروع کرده و سپس فراموش می‌کنند که آن ها را به پایان برسانند، چه رسد به اینکه بعد از انجام جای آن ها را تمیز کنند.

کودکانی که مشکلات تکانشگری دارند، اغلب مکالمات را قطع می‌کنند، در زمان های نامناسب توجه می‌خواهند، و قبل از اینکه فکر کنند صحبت می‌کنند و چیزهای عجیب یا شرم‌آور می‌گویند. اغلب به سختی می توان آن ها را به رختخواب برد و خواباند.

کودکان بیش فعال ممکن است خانه را بهم بریزند یا حتی خود را در معرض خطر فیزیکی قرار دهند.

کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی
به دلیل این رفتارها، خواهر و برادر کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی با چالشهایی روبرو هستند. نیازهای آن ها اغلب کمتر از نیازهای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی مورد توجه قرار می گیرد.

ممکن است وقتی اشتباه می کنند با شدت بیشتری مورد سرزنش قرار گیرند و موفقیت هایشان کمتر مورد تحسین قرار گیرد یا بدیهی انگاشته شود.

آن ها ممکن است به عنوان دستیار والدین به حساب آیند و اگر خواهر یا برادر مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی تحت نظارت آن ها رفتار نادرست داشته باشد، سرزنش شوند.

در نتیجه، ممکن است عشق خود را به برادر یا خواهر مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی به حسادت و کینه ختم شود.

الزام نظارت بر کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی می تواند از نظر جسمی و ذهنی خسته کننده باشد. ناتوانی کودک شما در “گوش دادن” می تواند منجر به ناامیدی و آن ناامیدی تبدیل به خشم شود که به دنبال آن باعث احساس گناه در مورد عصبانی شدن از کودک می شود.

رفتار فرزندتان می تواند شما را مضطرب کند. اگر تفاوت اساسی بین شخصیت والدین فرزندان بیش فعال با کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی وجود داشته باشد، پذیرش رفتار آن ها بسیار دشوار می شود.

هوش هیجانی
چگونه هوش هیجانی خود را تقویت کنیم + بازی برای کودکان
برای مقابله با چالش های تربیت کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی، باید بتوانید ترکیبی از شفقت و ثبات را به دست آورید.

زندگی در خانه ای که هم عشق و هم ساختار را فراهم می کند بهترین چیز برای کودک یا نوجوانی است که در حال یادگیری مدیریت اختلال کم توجهی و بیش فعالی است.

توصیۀ ۱ به والدین فرزندان بیش فعال: مثبت و سالم بمانید
به عنوان والدین، زمینه را برای سلامت عاطفی و جسمی فرزندتان فراهم کنید. شما بر بسیاری از عواملی که می تواند بر علائم اختلال فرزندتان تأثیر مثبت بگذارد، کنترل دارید.

نگرش مثبت را حفظ کنید. بهترین دارایی شما برای کمک به فرزندتان در مواجهه با چالش های اختلال کم توجهی و بیش فعالی، نگرش مثبت و عقل سلیم شماست. وقتی آرام و متمرکز هستید، به احتمال زیاد می توانید با فرزندتان ارتباط برقرار کرده و به او کمک کنید آرام و متمرکز باشد.

ملاحظۀ همه چیز را بکنید. به یاد داشته باشید که رفتار فرزند شما با یک اختلال مرتبط است و بیشتر اوقات عمدی نیست. حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید. آنچه امروز شرم آور است ممکن است ده سال بعد یک داستان خانوادگی خنده دار باشد.

چیزهای کوچک را نادیده بگیرید و اهل مسامحه باشید. زمانی که فرزندتان دو تکلیف دیگر را به اضافه تکالیف روزانه انجام داده باشد، یک تکلیف انجام نشده، چیز مهمی نیست.

اگر والدین فرزندان بیش فعال کمال گرا باشید، نه تنها دائماً ناراضی خواهید بود، بلکه انتظارات غیرممکنی را برای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی ایجاد خواهید کرد.

به فرزند خود ایمان داشته باشید.

در مورد هر چیزی که در مورد فرزندتان مثبت، ارزشمند و منحصر به فرد است فکر کنید یا حتی فهرستی مکتوب کنید. به فرزندتان اعتماد کنید که می تواند یاد بگیرد، تغییر کند، بالغ و موفق شود. هرروزه در حین مسواک زدن دندان ها یا درست کردن قهوه این اعتماد را ایجاد کنید.

۲-مراقبت از خود
به عنوان الگوی فرزندتان و مهمترین منبع قدرت، داشتن یک زندگی سالم حیاتی است. اگر بیش از حد خسته شده اید یا به کلی صبرتان تمام شده است، در خطر از دست دادن ساختار و حمایتی هستید که با دقت برای کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی خود تنظیم کرده اید.

به دنبال حمایت باشید. یکی از مهم ترین نکاتی که باید در تربیت کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی این است که مجبور نیستید این کار را به تنهایی انجام دهید.

با پزشکان، درمانگران و معلمان فرزندتان صحبت کنید. به یک گروه حمایتی سازمان یافته برای والدین کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی بپیوندید.

این گروه ها انجمنی برای مشاوره دادن و دریافت مشاوره ارائه می دهند و مکانی امن برای تخلیه احساسات و به اشتراک گذاشتن تجربیات فراهم می کنند.

استراحت کنید. دوستان و خانواده می‌توانند در مورد پیشنهاد نگهداری از کودک فوق‌العاده باشند. ممکن است در مورد ترک کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی احساس گناه کنید.

دفعه بعد، پیشنهاد آن ها را بپذیرید و صادقانه درباره بهترین نحوه رفتار با فرزندتان با آن ها صحبت کنید.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-حتما والدین فرزندان بیش فعال و اختلال کم توجهی بخوانند

تاثیر تغذیه در بیش فعالی + چه ویتامینی باعث بیش فعالی می شود

تاثیر تغذیه در بیش فعالی چه می باشد؟ آیا آنچه می خورید به توجه، تمرکز و یا بیش فعالی کمک می کند؟ هیچ دلیل علمی واضحی وجود ندارد که اختلال بیش فعالی و کمبود توجه در اثر رژیم یا مشکلات غذایی بوجود می آید.

ولی تحقیقات نشان داده اند که غذاهای مشخصی حداقل می توانند در تاثیر تغذیه در بیش فعالی نقش داشته باشند. بنابراین آیا این غذاها چیزهای خاصی هستند که اگر شما این شرایط را داشته باشید نباید بخورید؟ و یا اگر فرزند شما دچار مشکل کمبود توجه و بیش فعالی باشد نباید بخورد و آنچه می خورد را باید تغییر دهید؟

در اینجا پاسخ به سوالات شما درباره حذف رژیم غذایی، مکمل های غذایی، و تاثیر تغذیه در بیش فعالی با کمک مشاوران متخصص پاسخ داده می شود. در صورتی که سوالی دارید در انتهای متن می توانید آن را مطرح کرده تا متخصصان ما در سریع تر زمان ممکن به آن پاسخ دهند.

 
اختلال نقص توجه و بیش فعالی چیست؟
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) شایع ترین اختلال دوران کودکی است که تخمین زده می شود ۲ تا ۱۸٪ از کودکان را تحت تاثیر قرار دهد . علائم اصلی مرتبط با ADHD شامل سطوح نامناسب بیش فعالی، تکانشگری و بی توجهی است.

ADHD همراه با سایر مشکلات سلامت روان مانند اضطراب و اختلالات خلقی، از جمله افسردگی، افکار خودکشی و اختلال دوقطبی ظاهر می شود و اغلب به ویژه با مشکلات ضد اجتماعی مانند اختلال سلوک و اختلال نافرمانی مقابله ای همراه است. در این شرایط ADHD می تواند منجر به رفتار ضد اجتماعی، سوء مصرف مواد و اختلال شخصیت مرزی در اواخر نوجوانی و بزرگسالی شود.

علاوه بر این، ADHD با نقایص شناختی نیز مرتبط است. تخمین زده شده است که یک چهارم این کودکان دارای ناتوانی های یادگیری خاص در ریاضیات، خواندن، یا املا هستند. مشکلات توجه با تاخیر در عملکرد شناختی کلی، مهارت های زبانی ضعیف و سازگاری ضعیف در کلاس همراه می باشد.

رفتار مخرب، انضباط ضعیف، حواس‌پرتی می‌تواند تأثیر نامطلوبی بر خانواده‌ها، روابط، تعاملات اجتماعی و عزت‌نفس و عملکرد مدرسه کودکان بگذارد.

چه غذاهایی برای کودکان بیش از حد فعال مضر است
تاثیر تغذیه در بیش فعالی شامل غذاهایی می باشد که شما می خورید و یا هر مکمل غذایی که شما مصرف می کنید. به طور ایده آل عادات غذایی شما به کارکرد بهتر مغز کمک می کند و این علائم را کاهش می دهد مثل بی خوابی و یا عدم تمرکز.

ممکن است در مورد تاثیر تغذیه در بیش فعالی شنیده باشید، موارد غذایی زیر تاثیر تغذیه در بیش فعالی  را نشان می دهند و باید به آن ها توجه ویژه ای داشته باشید:

تاثیر تغذیه در بیش فعالی: فرض بر اینست که برخی از غذاهایی که شما می خورید ممکن است علائم را بهتر یا بدتر نمایند. هم چنین ممکن است خیلی از مواد غذایی که نمی خورید به بهبود علائم شما کمک کنند.

رژیم مکمل غذایی: با این برنامه شما ویتامین ها، مواد معدنی و یا سایر مواد غذایی را به تغذیه خود اضافه می کنید، این ایده به گونه ای است که می تواند به شما کمک کند چیزی را که از طریق غذا خوردن نمی توانید کسب کنید جبران نمایید. پیشنهاد دهندگان این نوع رژیم های غذایی بر این باورند که اگر مقدار کافی از این مواد غذایی را نداشته باشید ممکن است علائم شما تشدید گردد این نشانه تاثیر تغذیه در بیش فعالی می باشد.

رژیم های غذایی حذفی: این رژیم غذایی شامل نخوردن غذاها یا مواد غذایی می باشد که فکر می کنید منجر به رفتارهای خاصی شده یا علائم را بدتر می کنند.

تاثیر تغذیه در بیش فعالی: درباره رژیم های غذایی بیش فعالی تحقیق زیادی نشده است. داده ها محدود هستند و نتایج ترکیبی می باشند. علی رغم این مطلب متخصصان عرصه سلامت بر این باورند که آنچه که شما می خورید و می نوشید می تواند نقشی را در کمک به این علائم ایفا نماید.

بهترین صبحانه برای کودکان بیش فعال
یکی از متخصصان به نام ریچارد سان می گوید: هر آنچه که برای مغز خوب باشد تقریبا برای بیش فعالی نیز خوب است. ممکن است خواهان خوردن این موارد باشید:

یک رژیم غذایی با پروتئین بالا، لوبیاها، پنیر، گوشت و خشکبار می تواند منبع خوبی برای پروتئین باشند، این غذاها را در صبح و بعد از وعده های مدرسه بخورید. این موضوع می تواند تمرکز را بهبود بخشیده و ممکن است باعث اثربخشی دارو درمانی در دراز مدت شود.

موادی که در زیر آمده اند را کاهش دهید:

شکلات، شربت، ذرت، عسل، شکر، محصولاتی که از گندم سفید، برنج سفید و سیب زمینی می توانند تاثیر تغذیه در بیش فعالی داشته باشد و بهتراست که مصرف این موارد را کاهش دهید.

افزایش کربوهیدرات های پیچیده تر: این موارد خوب هستند؛ مقدار زیادی سبزیجات و میوه را مصرف کنید که شامل پرتقال، نارنگی، گلابی، گریپ فروت، سیب و کیوی می باشد. این نوع غذاها را در هنگام عصر می تواند به کودک کمک کند تا بخوابد و خواب راحت تری داشته باشد علاوه بر این تاثیر تغذیه در بیش فعالی را کاهش می دهد و کودک را ارام تر می سازد. از طرفی مصرف غذاهای فست فودی و نامناسب می تواند باعث تشدید تاثیر تغذیه در بیش فعالی شود.

افزایش اسیدهای چرب دارای امگا۳: می توانید این مواد را در ماهی تن، قزل آلا و سایر ماهی های سفید آب سرد پیدا کنید. گردوها، آجیل برزیل، روغن زیتون و کانولا غذاهای دیگری هستند که این مواد را در خود دارند. هم چنین می توانید مکمل اسید چرب دارای امگا۳ مصرف نمایید.

مولتی ویتامین و بیش فعالی
برخی از کارشناسان می گویند افراد بیش فعال باید هر روز ۱۰۰ % مکمل های معدنی و ویتامین دریافت کنند. سایر کارشناسان تغذیه معتقدند افرادی که رژیم غذایی عادی و متعارف دارند نیازی به مکمل های مغزی و ویتامین ندارند. کارشناسان می گویند شواهد کافی مبنی بر این که مکمل های معدنی و ویتامین ها به ناهنجاری های همه کودکان کمک می کنند و باعث افزایش تاثیر تغذیه در بیش فعالی می شوند وجود ندارد.

گرچه مولتی ویتامین ممکن است برای کودکان، نوجونان و افراد بالغ که رژیم غذایی نامناسب دارند مفید باشد، دوز زیاد ویتامین ها می تواند سمی باشد، پس از آن ها اجتناب کنید.

علائم بیش فعالی از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. اگر نیازمند دریافت مکمل هستید از نزدیک با پزشکان در ارتباط باشید تا تاثیر تغذیه در بیش فعالی را کاهش دهید.

منبع:کانون مشاوران ایران-تاثیر تغذیه در بیش فعالی + چه ویتامینی باعث بیش فعالی می شود