کنترل خشم در نوجوانان ✔️ راهنمای جامع روانشناسی

کنترل خشم در نوجوانان یک احساس طبیعی و سالم است که همه افراد در طول زندگی خود آن را تجربه می کنند. با این حال، اگر خشم به درستی مدیریت نشود، می تواند منجر به مشکلاتی مانند پرخاشگری، مشکلات رفتاری و حتی خشونت شود.

نوجوانان به ویژه در معرض خطر مشکلات ناشی از کنترل ضعیف خشم هستند. این به دلیل تغییرات هورمونی، رشد مغز و چالش های اجتماعی و عاطفی است که نوجوانان با آن مواجه هستند. در ادامه ده روش کنترل خشم آمده است.

کنترل خشم در نوجوانان
خشم یک احساس طبیعی است که همه انسان‌ها در طول زندگی خود تجربه می‌کنند. با این حال، اگر خشم کنترل نشود، می‌تواند منجر به رفتارهای پرخاشگرانه و مخرب شود. کنترل خشم در دانش آموزان اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا می‌تواند به آنها کمک کند تا روابط سالم‌تری با همسالان و معلمان خود برقرار کنند و در مدرسه و زندگی موفق‌تر باشند.

 

علت
در نوجوانی؛ خشم بیشتر اجتماعی می باشد. به نظر می آید که مهمترین علل خشم در بین دانش آموزان دوره ی راهنمایی عبارت باشند از: رفتار ناعادلانه ی بزرگسالان، سر به سر گذاردن یکدیگر، تحمیل کردن عقاید، دروغ گفتن به نوجوانان، زور گوئی خواهر و یا برادر، پُز دادن به او، با نوجوان با گوشه و کنایه صحبت کردن و … .

برای دانش آموزان دبیرستانی، مهمترین علت های خشم عبارت باشند از؛ تبعیض معلمان، والدین و اعضای خانواده و دوستان و همچنین رفتار های غیر منصفانه ی آنان.علاوه بر علت های اجتماعی خشم؛ عواملی دیگر همچون دست کشیدن از فعالیت های عادی مانند؛ مطالعه کردن، خواب و همچنین شکست و ناکامی در طرح ها و فعالیت های انجام شده، در نوجوانان نیز آفریننده ی خشم می باشد.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه خشم و پرخاشگری کودکان و نوجوانان به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 کنترل خشم در نوجوانان

عوامل مختلفی می توانند منجر به کنترل ضعیف خشم در نوجوانان شوند، از جمله:

تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی که در دوران بلوغ رخ می دهد، می تواند باعث افزایش اضطراب و تحریک پذیری در نوجوانان شود.
رشد مغز: مغز نوجوانان هنوز در حال رشد است، به خصوص در مناطقی که مسئول کنترل عواطف هستند. این می تواند منجر به مشکلاتی در مدیریت خشم شود.
چالش های اجتماعی و عاطفی: نوجوانان با چالش های مختلفی مانند فشار همسالان، مشکلات تحصیلی و تغییرات در روابط خانوادگی مواجه هستند. این چالش ها می تواند باعث استرس و خشم شود.

راهکارهای کنترل خشم در نوجوانان
راهکارهای مختلفی برای کنترل خشم در نوجوانان وجود دارد. برخی از این راهکارها عبارتند از:

آموزش مهارت های مقابله با استرس: مهارت های مقابله با استرس می تواند به نوجوانان کمک کند تا با موقعیت های استرس زا به روشی سالم تر کنار بیایند. برخی از مهارت های مقابله با استرس عبارتند از:
تمرینات تنفس عمیق
ورزش منظم
گوش دادن به موسیقی
صحبت با یک دوست یا عضو خانواده مورد اعتماد
آموزش مهارت های حل مسئله: مهارت های حل مسئله می تواند به نوجوانان کمک کند تا راه حل های سالمی برای کنترل خشم در نوجوانان پیدا کنند. برخی از مهارت های حل مسئله عبارتند از:
شناسایی مشکل
جمع آوری اطلاعات
ایجاد راه حل های بالقوه
ارزیابی راه حل ها
انتخاب راه حل

منبع:کانون مشاوران ایران-کنترل خشم در نوجوانان ✔️ راهنمای جامع روانشناسی
 

پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا

پرخاشگری در کودکان رفتاری است که منجر به آسیب رساندن به خود، دیگران یا اموال می شود. این می تواند شامل رفتارهای فیزیکی مانند ضرب و شتم، گاز گرفتن یا پرتاب اشیا، یا رفتارهای کلامی مانند تهدید، توهین یا افترا باشد. پرخاشگری در کودکان می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی دیده می شود.

علت پرخاشگری در کودکان
مواردی زیادی در دنیای خاتواده ها سبب بروز مشکلات رفتاری و ایجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب میان والدین و کودکان می شود. پرخاشگری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است که بسیاری از خانواده ها و پدر و مادر هایی که فرزندان کودک پرخاشگر دارند مشکلات زیادی برای درمان و بهبود این اختلال در او دارند.

پژوهش ها اثبات نموده است که بسیاری از نوجوان و جوانانی که در اواسط زندگی خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگری درگیر هستند در دوران کودکی خود از والدین خود پرخاشگری دیده اند. به صورت کلی نمی شود برای پرخاشگری تعریف خاص و دقیق اراده نمود اما پژوهش های روانشناسی  و پزشکی نشان می دهد که پرخاشگری به نوعی رفتاری است که در آن شخص پرخاشگر می خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد دیگر از لحاظ جسمی و روحی به هدف خود برسد.

در واقع می شود گفت که شخص پرخاشگر می خواهد تا با استفاده از پرخاشگری خود موجبات آزار و اذیت دیگری را فراهم نماید.

 

کمبود چه ویتامینی باعث پرخاشگری در کودکان میشود
کمبود ویتامین D و ویتامین های گروه B از جمله عواملی هستند که می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

ویتامین D برای رشد و نمو طبیعی استخوان ها و دندان ها ضروری است. همچنین در عملکرد صحیح سیستم عصبی و مغز نیز نقش دارد. کمبود ویتامین D می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود، از جمله:

نرمی استخوان ها
افسردگی
اضطراب
رفتارهای پرخاشگرانه
مطالعات نشان داده اند که کودکانی که کمبود ویتامین D دارند، بیشتر از کودکان سالم رفتارهای پرخاشگرانه و قانون شکنانه از خود نشان می دهند.

علت پرخاشگری کودکان زیر ۳ سال
پرخاشگری در کودکان زیر ۳ سال، می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. برخی از این دلایل عبارتند از:

عدم توانایی در بیان احساسات: کودکان زیر ۳ سال، هنوز نمی توانند احساسات خود را به طور واضح بیان کنند. آنها ممکن است از رفتارهای پرخاشگرانه برای بیان احساساتی مانند خشم، ناامیدی، ترس یا حسادت استفاده کنند.
عدم توانایی در کنترل تکانه ها: کودکان زیر ۳ سال، هنوز به طور کامل نمی توانند تکانه های خود را کنترل کنند. آنها ممکن است به سرعت عصبانی شوند و نتوانند احساسات خود را به طور سالم بیان کنند.
الگوپذیری از دیگران: کودکان از رفتارهای اطرافیان خود، الگوبرداری می کنند. اگر والدین یا سایر اعضای خانواده، رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشند، احتمال اینکه کودک نیز این رفتارها را یاد بگیرد، بیشتر است.
عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند تنش های خانوادگی، خشونت خانگی یا فقر، می توانند باعث پرخاشگری در کودکان شوند.

پرخاشگری در کودکان 

به نظر می رسد که در نهایت عوامل اکتسابی و محیطی که بیشتر در محیط خانواده رخ می دهد بیشترین تاثیر را در پرخشاگری کودکان داشته باشد و با توجه به این موضوع اصلاح رفتاری والدین و اینکه والدین طوری محبت نموده و برخورد نمایند تا کودک مهربانی و منطق را جایگزین پرخاشگری  رفتار بد نماید بسیار مهم است.

علت پرخاشگری کودکان ۵ ساله
پرخاشگری در کودکان ۵ ساله، یک رفتار طبیعی و معمول است. در این سن، کودکان هنوز در حال یادگیری نحوه کنترل احساسات خود هستند و ممکن است در شرایطی که احساس خشم، ناامیدی یا عصبانیت می کنند، به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند.

برخی از علل رایج پرخاشگری در کودکان ۵ ساله عبارتند از:

ناتوانی در بیان احساسات: کودکان ۵ ساله هنوز در حال یادگیری نحوه بیان احساسات خود به روشی سالم هستند. آنها ممکن است نتوانند به طور موثر از کلمات برای بیان خشم، ناامیدی یا عصبانیت خود استفاده کنند. در نتیجه، ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه متوسل شوند تا احساسات خود را بیان کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-پرخاشگری در کودکان ✔️ درمان معجزه آسا
 

تست خشمگین شدن

تست خشمگین شدن:انسانها هیچ وقت خشمگین به دنیا نمی آیند.

ولی هنگامی که ناراحتی و همین طور دلتنگی روی هم انباشته ‌شود. این ناراحتی ها را ایجاد می کند.

دشمنی و همینطور خشونت ارتباط مستقیم با نبود حال خوش دارد.

شما در چه موقعیتی می باشید؟ به پرسشنامه زیر پاسخ دهید تا پاسخ پرسش های خود را کسب کنید.

تست خشمگین شدن
انجام تست خشمگین شدن
پرسشنامه زیر به پرسشنامه‌هایی شباهت دارد .

که برای اندازه گرفتن انگاره‌های تبادل های اجتماعی از آن استفاده می کنند.

معمولاً من تنها هستم که به حقوق دیگران به دفاع می پردازم.
درست غلط

هنگامی که از دوستان یا همینطور بستگانم ناراحت می شوم .
هنگامی که به من می‌گویند که چه کنم.

درست غلط

خشمگین شدن نسبت به شخصی که به ناراحت کردن شما پرداخته است.
از لحاظ احساسی سالم می باشد.

درست غلط

ناراحت میشوم اگر که شاگرد دوم شوم.
درست غلط

بیشتر اوقات دوست دارم به خاطر آن چیزی که هستم با اطرافیان بجنگم.
درست غلط

۶٫نگران پاسخ دادن به مقام صاحب اختیار، مثل نگهبان یا افسر پلیس نمی باشم.

درست غلط

دوست دارم به هدایت اقدامات اطرافیان بپردازم.
درست غلط

تلاش می کنم در مقابل اشخاصی که به من فشار می آورند.
و یا خواستار ریاست بر من هستند بایستم.

درست غلط

اگر از شخصی ناراحت شوم بدون شک ناراحتی خود را برای او بازگو خواهم کرد.
درست غلط

اگر دارای فروتنی باشید اطرافیان از شما سوء استفاده خواهند کرد.
درست غلط

شخصی که خشم خود را سریع از خود نشان می دهد.
سازگار تر از شخصی می باشد که این کار را با تأنی انجام می دهد.

درست غلط

اگر شخصی از شخص دیگری که من او را پرتکبر میدانم .
به بدگویی بپردازد احساس خوشحالی به من دست می‌دهد.

درست غلط

مطالب و مقالات سایت “مشاوره ازدواج” توسط تیم تخصصی مشاوران و روانشناسان تهیه و پشتیبانی شده است.

منبع:مشاوره ازدواج-تست خشمگین شدن
 

خشم و پرخاشگری در نوجوانان

اگر شما سرپرست یک نوجوانی باشید که نسبت به شما خشمگین، سلطه جو یا پرخاشگر می شود، شما ممکن است نسبت به آنها احساس ترس کنید. هر تماس تلفن یا ضربه زدن در، می تواند حامل این خبر باشد که پسر شما آسیب دیده است ، یا  به طور جدی ، به دیگری صدمه زده است.

البته، نوجوانان دختر هم به همین صورت عصبی می شوند، ولی این عصبانیت معمولا به صورت شفاهی نه فیزیکی، ابراز می شود. برای کودکان ، پرت کردن وسایل، ضربه زدن به در، یا سوراخ کردن دیوار، در زمانی که عصبی هستند یک کار معمول می باشد، ممکن است برخی از این اقدامات به سمت شما و به منظور آسیب رساندن به شما صورت گیرد.  ولی شما مجبور نیستید که تحت شرایطی زندگی کنید که از طریق این رفتارهای خشن، تهدید شوید.

طرز رفتار با نوجوان خشمگین
خشم می تواند یک هیجان چالش برانگیز برای بیشتر نوجوانان باشد، همچنان که این عامل باعث می شود که این افراد حالت هایی از قبیل ناامیدی، خجالت، ناراحتی، آسیب دیدن، ترس، یا آسیب پذیری را احساس کنند. در زمانی که نوجوانان نتوانند با این احساسات مقابله کنند، ممکن است سعی کنند با حرف های خود بقیه را ناراحت کنند، یا خودشان و دیگران را با خطری مواجه کنند. در دوره نوجوانی، برای بسیاری از پسرها شناخت احساسات بسیار سخت است، تنها گذاشتن آنها، باعث می شود که آنها قادر به بیان احساسات خود باشند، یا درخواست کمک بکنند.

چالش های مربوط به والدین برای کمک به نوجوانان، به منظور غلبه بر عواطف و تعامل با خشم، از طریق روشهای موثر تر، عبارتند از :

ایجاد قانون و پیامدهای مرتبط با هر عمل.
در زمانی که هر شما و فرزندتان آرام هستید، توضیح دهید که احساس عصبانیت به طور کلی نادرست نیست،  ولی روش های غیر قابل پذیرش برای بیان آن وجود دارد. برای مثال، اگر نوجوان شما حرف‌های نادرست و پرخاشگرانه نسبت به شما بزند،  او مجبور است که با پیامدهای مربوط به آن مواجه شود – از دست دادن برخی مزایا، یا در صورت لزوم دخالت پلیس. نوجوانان، در زمان کنونی، بیشتر از هر زمان دیگری، به قوانین نیاز دارند.

دلایل پشت خشم را بیابید.
آیا بچه شما ناراحت یا افسرده است؟ برای مثال، آیا او احساس نابسندگی  و نارسایی می کند که به دلیل امکاناتی است که هم سن و سال های وی دارند ولی او ندارد؟ آیا نوجوان شما، فقط به یک فردی نیاز دارد که بدون هیچ قضاوتی، حرف های وی را بشنود؟

نسبت به علائم هشدار دهنده و عوامل تحریک کننده خشم، آگاه باشید.
آیا فرزند نوجوان شما سردرد دارد یا قبل از اینکه عصبانیت خود را نشان دهد، شروع به پیاده روی می کند؟  یا اینکه، آیا کلاسی در مدرسه هست که وی در آنجا تحریک به خشم شود؟  زمانی نوجوانان قادر به شناسایی علائم هشدار دهنده هستند که دمای بدن آنها بالا رود،  این امر به آنها اجازه می دهد که شروع به قدم زدن کنند تا عصبانیت خود را، قبل از اینکه غیر قابل کنتر باشد، متوقف کنند.

به فرزندتان کمک کنید که روش های مناسب تری و سالم تری برای بیان خشم پیدا کنند.
تمرین و ورزش، ورزش های گروهی، حتی ضربه به کیف یا بالشت، می تواند برای نشان دادن تنش و خشم، مفید باشد. همچنین بیشتر نوجوانان از هنر یا نوشتن، به منظور ابراز خشم خود، به صورت خلاقانه استفاده می کنند. رقص یا بازی کردن بلند، و همچنین موسیقی خشمگین می تواند عصبانیت آنها را کاهش دهد.

برای فرزند خود فضایی اختصاص دهید که تنها باشد.
زمانی که فرزند شما عصبانی باشد، به وی اجازه دهید که در یک جایی تنها بشیند، و این فضا باید مکانی باشد که در آن احساس آرامش و خونسردی دارند. در زمانی که فرزند شما خشمگین است، او را دنبال نکنید و به اصرارتان ادامه ندهید یا از وی توضیح نخواهید؛ این امر تنها منجر به طولانی شدن عصبانیت و شدت گرفتن آن می شود، یا حتی منجر به تحریک واکنش فیزیکی آنها شود.

خشم خود را کنترل کنید.
در صورتی که خشم خود را کنترل نکنید، شما نمی توانید به نوجوان خود کمک کنید. همانطور که مفهوم آن هم سخت می باشد، شما مجبور هستید که آرام باشید و تعادل خود را حفظ کنید و اینکه فرزند شما چقدر نسبت به شما خشمگین هست، بی اهمیت می باشد. اگر شما یا دیگر اعضای خانواده شما بر سر هم جیغ بکشند و فریاد بزنند، همدیگر را بزنند، یا وسایل را پرتاب کنند،  نوجوان شما به طور طبیعی فرض می کند که این روش‌ها برای بیان خشم، به نحوه مناسب، می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

منبع:کانون مشاوران ایران-خشم و پرخاشگری در نوجوانان
 

مدیریت شکایت کردن و غر زدن در بچه ها

آیا فرزند شما مدام از شرایط موجود شکایت می کند؟ یک جای کار همیشه می لنگد بی توجه به اینکه شما چقدر در خانه تان تلاش می کنید. از غذایی که برای ناهار آماده کرده اید تا مدرسه وحشتناکی که کودکتان را به آن فرستاده اید، از قوانین ناعادلانه این که در خانه تان اجرا می کنید و تا هر چیزی که در میان است و در خانه اتفاق می افتد. اگر شما مانند اکثر پدر و مادرها هستید سعی می کنید به کودکتان بفهمانید که شرایط آن قدرها هم که او فکر می کند وحشتناک نیست. شما احتمالا بارها سعی کرده اید او را قانع کنید، قوانین خانه را برای او توضیح داده اید و سعی کرده اید به صورت منطقی او را توجیه کنید. از مواضعتان دفاع کرده اید تا بتوانید شرایط را بهبود بخشید.

بسیاری از پدر و مادرها دوست دارند که فرزندانشان بتوانند با آنها به راحتی صحبت کنند. آنها خود را به گونه ای نشان می دهند که آماده شنیدین نظرات مخالف هستند و اگر فرزندشان درباره مسئله خاصی احساس بی عدالتی می کند بتواند آزادانه با آنها صحبت کند و مشکل خود را در میان بگذارد. آنها فرزندانشان را تشویق می کنند که آزادانه عقاید خود را بیان کنند و از این مسئله احساس ترس و یا نگرانی نداشته باشند اما زمانی که این نارضایتی ها و شکایات تقریبا کل روز شما را می گیرد شما چه واکنشی نشان می دهید. چگونه می توانید این نارضایتی ها را محدود کرده و کاهش دهید؟

پاسخ به این سوال آسان تر از چیزی است که فکرش را بکنید.
۱- سعی کنید چیزی فراتر از مشکل را ببینید.
سعی کنید مسئله ای که فرزند شما نسبت به آن احساس نارضایتی می کند را به خوبی بشناسید آن را بررسی کنید و ریشه ی اصلی مشکل را بیابد. بررسی کردن مشکل و صحبت کردن با فرزندتان گاهی ممکن است حتی به درگیری و کشمکش بیانجامد. اما در این شرایط سعی کنید تمرکز خود را بر روی احساسات فرزندتان قرار دهید تا اینکه بخواهید سریعا به دنبال راه حل باشید و از موضع مقابل دفاع کنید. مثلا اگر کودکتان با معلم خود در مدرسه مشکل دارد به او بگویید شنیده ایم که مدتی است راجع به این مسئله ناراحتی آیا فکر می کنی نیاز به استراحت داری یا امیدواری که این مشکل را حل کنی؟ گاهی اوقات همین که فرزندتان بتواند به راحتی و آزادانه راجع به احساساتش صحبت کند و محدوودیتی در اینن کار نداشته باشد خود بخش زیادی از مشکل را حل  می کند. یکی از مزیت های این روش این است که به فرندتان کمک می کند که بیاموزد چگونه باید به صورتی موثرتر به چالش ها و مشکلاتی که با آن روبه رو می شود پاسخ دهد.

عادلانه نیست! چگونه به این افکار کودکان پایان دهیم
گاهی شما به یک “نفس راحت کشیدن” نیاز دارید، اگر مجبور هستید تمام روز را به شنیدن غر و لند های کودک بگذرانید زمان خاصی را برای شنیدن اعتراضات اختصاص دهید. برای ان کار شما می توانید زمان مشخص را برای شنیدن نارضایتی و اعتراضات فرزندتان اختصاص دهید و دیگر مجبور نیستید که تمام طول روز نارضایتی های او را بشنوید. این مسئله را جیمز لمان در کتاب مشکلات تغییر شکل یافته بیان می کند. هر روز زمان مشخص را اختصاص دهید مثلا ده دقیقه بعد از شام فرزند شما فرصت دارد که درباره هر چیزی که معترض است و یا ناراضی دارد، با شما صحبت کند، بنابراین تنها زمانی که او بتواند اعتراض کند در همین زمان مشخص است که برای او تعیین کرده اید و اگر در زمانی غیر از این در طول روز شروع به شکایت کردن و نارضایتی کرد به او یادآوری کنید که الان زمانش نیست و نمی تواند اعتراض کند. هم چنین اگر او نارضایتی های خود را تا زمان مشخص شده فراموش می کند به او کاغذ و خودکاری بدهید تا آنها را یادداشت کند. برای بچه های کوچکتر مثلا نیز می توانید کوپن اعتراض تهیه کنید مثلا سه یا چهار کوپن در روز و اگر آنها کوپن اعتراض خود را  در یک روز تمام کردند دیگر نمی توانند اعتراض کنندو بایستی تا روز بعد صبر کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-مدیریت شکایت کردن و غر زدن در بچه ها
 

راهکارهای طلایی درمان اختلال پرخاشگری

راهکارهای طلایی درمان اختلال پرخاشگری و آسیب ها و باورهای غلط در مورد آن بیان شده است.

معنی پرخاشگری چیست و با آن چه کنیم؟
پرخاشگری به رفتاری اطلاق می شود که هدف آن آسیب رساندن به دیگران است.

همه ی ما تا حدودی با پرخاشگری چه از جانب خود و چه دیگری، آشنا بوده ایم.

معمولا آن چه که به همراه این مفهوم در ذهن ما تداعی می گردد، آسیب ها و خسارت هایی است که فرد مقابل تجربه می کند.

اما این آسیب ها فقط شامل محیط یا فرد مقابل نبوده و شخص پرخاشگر نیز از پیامد های مخرب و آسیب رسان رفتار خود مصونیت ندارد.

این موضوع را افراد پرخاشگری که خود رفتار آسیب رسان داشته، اعتراف نموده اند که از رفتار خود پشیمان و آسیب دیده اند.

پرخاشگری نه فقط در انسان بلکه در میان حیوانات نیز به وفور دیده می شود که تا حدودی ضامن بقای آن هاست( جهت تصاحب قلمرو، شکار و…).
علی رغم این که خشم در وجود همه ی ما قرار دارد و در موقعیت های خاص نیز سودمند است، آن چه که برای بشر دردسر ساز می شود، نبود مهارت های مدیریت و کنترل خشم و پرخاشگری است.

پرخاشگری تا حد زیادی تحت تاثیر یادگیری قرار دارد بخصوص محیط های خانوادگی و اجتماعی که در آن پرخاشگری به وفور مشاهده و آموخته می شود.

پرخاشگری طیف گسترده ای از رفتارهای آسیب رسان ساده تا مجموعه ای رفتارهای یک یا چند نفره را شامل می شود.

مثلا بی توجهی یا پاسخ سلام را ندادن تا توهین و زد و خوردهای جسمانی گروهی در طبقه ی رفتار پرخاشگرانه جای می گیرند.

اختلال پرخاشگری در سنین مختلف
بعد بررسی گروه سنی به راه های درمان اختلال پرخاشگری مراجعه کنید.

پرخاشگری در دو سال اول زندگی
اگرچه خشم در کودکان مانند خشم در بزرگسالان نیست اما جالب است بدانید که تحقیقات نشان داده اند که کودکان در پایان اولین سال زندگی خود خشم را درک و ابراز می کنند.

رفتار پرخاشگرانه یک کودک ممکن است شامل پرت کردن و هل دادن یا ضربه زدن باشد!

با افزایش سن این موضوع شکل واضح تر و شدید تری به خود می گیرد، به عنوان مثال وقتی چیزی را از دست یک کودک دوساله می گیرید ممکن است رفتار توام با خشم و ناراحتی از خود نشان دهد.

پرخاشگری در دورران پیش دبستانی
با افزایش تعامل با خواهر برادر ها و همسالان در این دوره، شاهد افزایش رفتار پرخاشگرانه کودک خواهیم بود.

در این مرحله بخصوص پرخاشگری وسیله ای (به دست آوردن یک وسیله از طریق پرخاشگری) بیشتر دیده می شود.

با افزایش سن کودک پرخاشگری از حالت جسمانی به  پرخاشگری کلامی تمایل پیدا می کند.

پرخاشگری در کودکان دبستانی
در این سن که همه تا حدودی کنترل پرخاشگری جسمانی را آموخته اند، همچنان از سایر روش های پرخاشگرانه استفاده می کنند.

برای درمان اختلال پرخاشگری به انتها نوشته مراجعه کنید.

پرخاشگری در دوران بلوغ
در این دوره که قلدری یک مشکل رایج آن در هر دو جنس است پرخاشگری اغلب با افراد صاحب قدرت بخصوص والدین دیده می شود.

برخی نوجوانان نیز برای دست یابی به اهداف خود از روش پرخاشگرانه به عنوان یک روش کاربردی جهت تسلیم دیگران استفاده می کنند که این تا حد زیادی به تربیت و جو حاکم در خانواده و یادگیری فرد بستگی دارد.

باورهای غلط در مورد پرخاشگری چیست؟
باورهای نادرستی در مورد پرخاشگری وجود دارد که باعث ادامه یافتن یا افزایش چنین رفتاری می گردد، شامل:

۱_ تخلیه خشم لازم و ضروری است
خیلی ها فکر می کنند که تخلیه کردن خشم با رفتار پرخاشگرانه اقدامی ضروری و در جهت سلامتی شان است.

اگرچه در موارد خاص مثلا با توصیه روانشناس، فرد به انجام رفتارهایی سازنده مثلا ورزش جهت تخلیه انرژی و خشم می پردازد،

اما به طور کلی تخلیه خشم و ابراز پرخاشگری در زندگی روزمره چیزی جز افزایش خشم و مشکلات ناشی از آن را در پی ندارد.

۲_ واکنش و رفتار پرخاشگرانه، در زمان عصبانیت و خشم غریزی و غیرقابل کنترل است:
طبق این باور، پرخاشگری رفتاری ذاتی و ریشه در وراثت ما داشته که نمی توان از پس آن برآمد،

برعکس این باور رایج، اکثر رفتارهای ما آموختنی و بر اثر یادگیری بوده، در نتیجه چنین باوری صرفا جهت توجیه و سلب مسئولیت فرد پرخاشگر است.

۳_ در شرایط ناکامی و ناراحتی، نشان دادن رفتار پرخاشگرانه رفتاری طبیعی است
اگرچه در مواقعی که دچار سردرگمی، ناکامی و ناراحتی می شویم، به احتمال بسیار بالاتری به رفتار پرخاشگرانه تمایل داریم،

اما این موضوع که در چنین شرایطی چه واکنشی از خود نشان بدهیم، تا حد زیادی به یادگیری های گذشته بخصوص نوع تعبیر و تفسیر ما از موقعیت بستگی دارد.

مثلا وقتی پشت ترافیکی سنگین قرار گرفته اید این که رفتار پرخاشگرانه نشان دهید یا شروع به گوش دادن رادیو نموده و صبر پیشه کنید بستگی به تفسیر شما از این واقعه دارد.

منبع:کانون مشاوران ایران-راهکارهای طلایی درمان اختلال پرخاشگری
 

کمک به نوجوان پرخاشگر| درمان، علت و نشانه ها

کمک به نوجوان پرخاشگر، رفتار با نوجوان پرخاشگر و بی ادبی برای برخی از والدین بسیار مهم می باشد، زیرا این مشکل باعث درگیری در میان اعضای خانواده می شود.

تنها با یک نگاه کوچک به اخبار، می توان فهمید که عصبانیت و خشم نوجوانان یک مسئله ای می باشد که در حال رشد است. فیلم ها و برنامه های تلویزیونی همه روش های خشونت را تحریک می کنند، بیشتر وب سایت ها، دیدگاه های خشن را پرورش می دهند و انجام بازی های ویدوئویی خشن به مدت زیاد، می تواند نوجوانان را نسبت به پیامدهای خشم و خشونت، در دنیای واقعی، بی تفاوت نماید.

البته، هر نوجوانی که رفتار خشن نشان می دهد یک فرد عصبی و خشمگین نیست، ولی برای کمک به نوجوان پرخاشگر دارای مشکل، که از لحاظ عاطفی آسیب دیده اند یا از مشکلات مربوط به سلامتی روان رنج می برند، پیامدهای مربوط به آن می تواند حزن انگیز و ناراحت کننده باشد.

راهکار برای کمک به نوجوان پرخاشگر
با فرزند خود ارتباط برقرار کنید

برای کمک به نوجوان پرخاشگر ابتدا باید درک کنید که هر مشکلی که نوجوان شما آن را تجربه می کند، به این معنا نیست که شما نتوانستید وظیفه پدر یا مادر بودن خود را به نحو مناسب انجام دهید. به جای سرزنش خود در این موقعیت، به نیازهای فعلی که نوجوان شما دارد، تمرکز کنید.

اولین قدم برای کمک به نوجوان پرخاشگر، پیدا کردن راهی است که با وی ارتباط برقرار کنید.

ممکن است که باور کردن این مسئله سخت باشد (با وجود خشم فرزند یا بی تفاوت بودن وی نسبت به شما) ولی همچنان نوجوانان، آرزوی دوست داشتن، تمایل و پذیرش از طریق والدینشان دارند. این بدان معناست که، نسبت به آنچه فکر می کنید، نفوذ زیاد تری برای کمک به نوجوان پرخاشگر دارید. روش های موجود برای برقراری ارتباط عبارتند از :

نسبت به سطح استرس خود آگاه باشید. اگر شما عصبی یا ناراحت باشید، زمان مناسبی نیست که برای برقراری ارتباط با نوجوان خود تلاش کنید. کمک به نوجوان پرخاشگر تا زمانی که آرام شوید، منتظر باشید و قبل از شروع کردن به مباحثه، انرژی لازم را بدست آورید. شما احتمالا نیاز به صبر و جمع کردن انرژی مثبت، نیاز دارید.
به خاطر فرزندتان در آنجا باشید. پیشنهاد مربوط به صحبت کردن با فرزند خود در هنگام قهوه خوردن، احتمالا با برخود طعنه آمیز فرزند شما یا بی توجهی وی همراه باشد، ولی نشان دادن این امر که شما در دسترس وی قرار دارید، دارای اهمیت زیادی می باشد. برای نشستن در کنار فرزند خود اصرار داشته باشید، در هنگام صرف غذا دقت کنید که تلویزیون و دیگر وسایلی که حواس پرتی ایجاد می کنند، وجود نداشته باشد و سعی کنید که با فرزند خود صحبت کنید. اگر تلاش شما با جواب های کوتاه و تک حرفی مثل “بله” یا کلمات مشابه همراه باشد یا فرزند شما با تکان دادن شانه خود به شما جواب دهد، از تلاش خود نا امید نشوید؛ ممکن است که مجبور باشید تا برای یک مدت طولانی شامتان را به آرامی بخورید، ولی زمانی که فرزند شما بخواهد که با شما صحبت کند، فرصت کافی برای انجام این کار را خواهد داشت.
زمینه ها و موضوعات مشترک را پیدا کنید. سعی برای بحث در مورد ظاهر یا لباس های فرزند شما، ممکن است یک روشی باشد که منجر به تحریک و به وجود آمدن جر و بحث های خشن و همراه با عصبانیت شود، ولی شما همچنیان می توانید موضوعات مشترکی را پیدا کنید و در مورد آن ها بحث کنید. هدف این نیست که بهترین رفیق برای فرزند خود باشید، ولی هدف پیدا کردن زمینه ها و منافع مشترکی می باشد که می توانید با آرامش در مورد آن بحث کنید. برای کمک به نوجوان پرخاشگر حتما به فرزند خود اطمینان دهید که می تواند با شما درد و دل کند.
بدون قضاوت و نصیحت کردن فرزند خود، به حرف های وی گوش دهید. زمانی که فرزند شما با شما صحبت می کند، گوش کردن بدون قضاوت، استهزا و مسخره، ایجاد وقفه، نقد کردن و توصیه کردن، عامل مهمی می باشد. فرزند شما نیاز دارد که توسط شما درک شود و به وی ارزش بگذارید، بنابراین ارتباط چشمی خود را حفظ کنید و حتی زمانی که وی به شما نگاه نمی کند، سعی کنید که تمرکز خود را بر روی بچه خود نگه دارید. اگر شما ایمیل خود را چک کنید یا یک روزنامه بخوانید، فرزند نوجوان شما حس خواهد کرد که وی برای شما هیچ اهمیتی ندارد.
انتظار طرد شدن را داشته باشید. تلاش شما برای برقراری ارتباط با فرزندتان ممکن است که همراه با عصبانیت، خشم، یا دیگر واکنش های منفی همراه باشد. آرام باشید و به فرزند خود فضایی دهید که احساس آرامش کرده و عصبانیت خود را کنترل کند. در زمان بعدی که فرزند شما احساس آرامش می کند، با وی صحبت کنید. ارتباط موفق با فرزندتان به زمان و تلاش نیاز دارد. طفره نروید و بهانه ای نیاورید؛ پشتکار داشته باشید و این امر منجر به موفقیت شما خواهد شد.

کمک به نوجوان پرخاشگر
رفتار با نوجوان پرخاشگر و بی ادبی
تغییرات سالم در سبک زندگی خود ایجاد کنید

اصول و عناوین زیر برای برگرداندن تعادل به زندگی فرزند نوجوان شما می توانند موثر باشند و نیازی به تشخیص دقیق مشکلات وی ندارید:

چارچوبی را ایجاد کنید. ممکن است که فرزند نوجوان شما جیغ بکشد، و در مورد مقررات و نظمی که وجود دارد با شما جرو بحث کند، ولی این بدان معنا نیست که آن ها نیاز دارند که این موارد کاهش یابد. ساختار و چارچوب، همانند زمان معین برای صرف وعده غذایی و زمان خواب، باعث می شود که فرزند نوجوان شما احساس امنیت و ایمنی داشته باشد. هر روز در کنار فرزند خود بشینید و با وی صبحانه و شام بخورید و این کار می توان یک فرصت مناسبی را به منظور بررسی وضعیت فرزند شما در آغاز و پایان روز فراهم می سازد.

زمان مشاهده تلویزیون و …. را کاهش دهید. رابطه مستقیمی بین نمایش های تلویزیونی، فیلم ها، مضامین اینترنتی و بازی های ویدوئی خشن، با رفتار خشونت آمیز در نوجوانان وجود دارد. حتی در صورتی که فرزند نوجوان شما دارای رفتارهای خشن نباشد، به مدت زیادی در مقابل صفحه بودن، بر رشد مغز، تاثیر گذار می باشد. زمانی که را که فرزند شما به وسایل الکترونیکی دسترسی دارد را محدود سازید – و استفاده از تلفن را برای بعد از ساعت مشخصی در شب، محدود کنید تا مطمئن شوید که بچه شما، خواب کافی را خواهد داشت.
تشویق به تمرین و ورزش کنید. حتی یک تمرین منظم به اندازه کم، می تواند منجر به کمک به نوجوان پرخاشگر برای رهایی از افسردگی، افزایش دادن انرژی و بهبود خلق، کاهش استرس، الگوهای خواب منظم، و بهبود وضعیت مربوط به عزت نفس کودک شما شود. در صورتی که شما با بچه خود منازعه داشته باشید که کار خاصی را انجام دهد ولی وی بازی های ویدوئی انجام دهد، وی را تشویق به بازی هایی کنید که دارای تحرک باشد یا بازی هایی که مربوط به ورزش خاصی باشد، و مواردی هستند که دارای پرش و حرکت متناوب در اطراف می باشند – برای مثال ورزش هایی شبیه سازی رقص، اسکیت کردن، فوتبال، یا تنیس. یک بار که این ورزش به صورت یک عادت تبدیل شد، فرزند خود را تشویق کنید تا ورزش واقعی را انجام دهد تا به یک تیم یا باشگاه بپیوندد.

منبع:کانون مشاوران ایران-کمک به نوجوان پرخاشگر| درمان، علت و نشانه ها
 

علت پرخاشگری و بی صبری

همه ما شاهد رفتار پرخاشگرانه در محیط اطراف مان بوده ایم. حال می خواهیم علت پرخاشگری و بی صبری را بررسی کنیم.

رفتاری که قصد آن آسیب رساندن، قربانی کردن و آزار و اذییت دیگری بوده، که به نحوی جهت تخلیه خشم صورت می گیرد.

پرخاشگری چه رفتاری است؟
پرخاشگری رفتاری است مخرب و معمولا زمانی صورت می گیرد که افراد نمی توانند از طریق روش های معمول و منطقی به هدف مورد نظر خود دست یابند.

طبق یک فرضیه، پرخاشگری زمانی رخ می دهد که فرد در رسیدن به اهداف اش با مانع مواجه شود و نتواند با مشکلات موجود سازگار گردد.

پرخاشگری می تواند به صورت جسمانی (لگد زدن، گاز گرفتن)، کلامی (توهین، ناسزا و تحقیر کردن) و نیز رابطه ای (شایعه پراکنی و قهر کردن) ابراز گردد.

همچنین هدف یا جهت پرخاشگری نیز ممکن است به جهت درون یا جهت بیرونی باشد.

در پرخاشگری با جهت درونی
خشم درونی باعث عصبانیت و احساس نارضایتی از خود می شود، در این حالت فرد ممکن است دچار خشم فروخورده و در نتیجه آن افسردگی شود.

در پرخاشگری با جهت بیرونی
فرد خشم و عصبانیت خود را روی محیط بیرونی( لگد زدن، پرتاب کردن اشیاء)، ابراز می کند.

پرخاشگری در افراد مختلف به میزان کم یا زیاد رخ می دهد که این تا حدودی تحت تاثیر ویژگی های شخصیتی، نوع تربیت، برخورد خانوادگی و همچنین آموزش و یادگیری(از طریق خانواده، رسانه های فرهنگی و…)می باشد.

آن چه که مسلم است اهمیت کنترل این رفتار آسیب رسان و مدیرت مهارت خشم و پرخاشگری می باشد.

مهم ترین نشانه های پرخاشگری
نشانه های فیزیولوژیکی پرخاشگری:

تند شدن و شتاب نبض،
کلفت شدن رگ های پیشانی،
گردن و پشت دست،
جریان خون با سرعت بالاتر و
در نتیجه برافروخته شدن رنگ صورت و قرمز شدن چشم ها،
عرق کردن،
انقباض و سفت شدن عضلات،
گشاد تر شدن سوراخ بینی،
تنفس بریده بریده و صدا دار
از جمله نشانه های بدنی پرخاشگری است.

در حالت خشم و پرخاشگری معمولا فرد از نظر حواس بدنی دچار ضعف می شود، مثلا درست متوجه صداها نمی شود، همچنین از تشخیص خوب و بد یا مفید و مضر ناتوان می گردد.

نشانه ها و تاثیرات روانی اجتماعی پرخاشگری: اگرچه پرخاشگری در مقابل ناعدالتی و صیانت از ذات خود ضروری بوده و افرادی که فاقد این صفت هستند معمولا زیردست، فرمان بردار و مورد ظلم هستند،

اما اگر پرخاشگری شکل نابهنجار به خود گیرد یا از حالت اعتدال خارج شود، باعث زیان های روانی اجتماعی زیادی می گردد.

از جمله عوارض روانی اجتماعی پرخاشگری می توان به  احساس پشیمانی، گناه و اضطراب در کنار رفتارهای مخرب اجتماعی که به روابط و سایر ابعاد زندگی فرد آسیب می رساند، اشاره نمود.

تفاوت پرخاشگری با خشم و شجاعت چیست؟
پرخاشگری و جرات ورزی: معمولا رفتار جرات ورزانه با رفتار پرخاشگرانه اشتباه گرفته می شود.

جرات ورزی به رفتاری اطلاق می شود که فرد جهت دفاع از حقوق و متعلقات ( دارایی ها) خود انجام می دهد.

منبع:کانون مشاوران ایران-علت پرخاشگری و بی صبری
 

آیا در رابطه از من سو استفاده می شود؟ | سوء استفاده در رابطه

سوء استفاده در رابطه

آیا در رابطه از من سو استفاده می شود؟
آزار خانگی تقریباً یک سوم زنان جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. مردم آن را می بینند، در مورد آن می شنوند اما متأسفانه، تنها تعداد کمی جرات مبارزه و دفاع در مقابل خشونت خانگی را دارند.

حتی امروزه نیز بسیاری از مردم هستند که ترجیح می دهند در مورد این وضعیت ساکت بمانند. آزار خانگی می تواند اثرات نامطلوبی بر کسانی که آن را تجربه کرده اند و کل جامعه به همراه داشته باشد. برخی از متخصصان زندگی خود را وقف افزایش آگاهی و مبارزه در مورد این موضوع قریب الوقوع کرده اند که هم مردان و هم زنان را نگران می کند.

آزار خانگی به رفتاری گفته می شود که در آن یک فرد یا افراد دیگری به شیوه ای خشونت آمیز یا توهین آمیز در محیط خانگی رفتار می کند. سوء استفاده کنندگان و بازماندگان می توانند هم مرد و هم زن باشند. با این حال، اکثریت زیادی از افرادی که آزار خانگی را تجربه می کنند، زنان هستند.

درمان می تواند به شما کمک کند تا با ترس های خود روبرو شوید.

در چند دهه اخیر، مفهوم خشونت خانگی مورد توجه قرار گرفته است و در سرتاسر جهان هم به عنوان یک موضوع بسیار جدی و حتی جرم شناخته می شود. با این حال، قوانین علیه آزار خانگی از کشوری به کشور دیگر بسیار متفاوت است که یافتن راه درست برای از بین بردن این موضوع را چالش برانگیز می کند.

سوء استفاده در رابطه
علل سوء استفاده خانگی
هیچ دلیل یا پاسخ واقعی در مورد اینکه چرا کسی از همسر یا فرزندان خود سوء استفاده می کند وجود ندارد. اما می توان گفت این به میل به قدرت و کنترل توسط سوءاستفاده‌گر خلاصه می‌شود. افراد سوء استفاده گر برای به دست آوردن و حفظ قدرت و کنترل هر کاری لازم را انجام خواهند داد.

وجه اشتراک اساسی دیگر بین سوء استفاده کنندگان این است که آن ها معتقدند همیشه حق با آن هاست و کار اشتباهی انجام نمی دهند. این باور اغلب با عوامل دیگری مانند مشکلات سلامت روان یا اختلال مصرف مواد همراه است.

با گذشت زمان، برخی افراد ممکن است در چرخه سوء استفاده به دام بیفتند و باور کنند که مقصر شرایطی هستند که در آن قرار دارند.

چرخه سوء استفاده:
جدول زمانی و دفعات مراحل درون چرخه می تواند در هر رابطه متفاوت باشد. اما، همیشه از یک الگوی خاص پیروی می کند که شامل مراحل زیر می شود:

مرحله ۱: تشدید
در این مرحله، استرس ناشی از زندگی روزمره (یعنی کار، بچه‌ها، نگرانی‌های مالی و غیره) شروع به افزایش کرده و باعث ایجاد فشار و تنش می‌شود. این باعث می شود که افراد سوء استفاده گر نسبت به اطرافیان خود احساس رنجش پیدا کرده و تصور کنند که نیازهایشان برآورده نمی شود.

در این مرحله، آن ها شروع به جستجوی هر بهانه ای برای دعوا می کنند. طول این مرحله می تواند به کوتاهی چند ساعت یا تا چند ماه برسد.

مرحله ۲: خشونت
هنگامی که تنش طی مدتی از طریق یک سلسله آزار روانی یا کلامی به نقطه شکست رسید، به رفتار خشونت آمیز نسبت به شریک زندگی یا فرزندانشان دست می زنند. این مرحله همچنین می تواند از چند ساعت تا چند هفته یا ماه ادامه یابد و شامل طغیان های خشونت آمیز، دعوا و درگیری های فیزیکی است.

مرحله ۳: ماه عسل
هنگامی که خشونت از بین می رود، آزارگر وارد مرحله پشیمانی می شود. در برخی موارد، سوء استفاده کننده به سادگی آنچه را که اتفاق افتاده نادیده می گیرد. اما به طور کلی، آن ها نسبت به اعمال خود احساس گناه شدیدی نشان می دهند و قول می دهند که دیگر این کار را انجام ندهند!

آن ها حتی ممکن است برای بخشش التماس کنند و از عشق، محبت، هدیه یا از تهدید به خودکشی استفاده کنند تا آن ها را متقاعد کنند که فرصتی دوباره به رابطه بدهند. افراد سوء استفاده گر ممکن است در مورد آنچه اتفاق افتاده احساس سردرگمی یا گناه کنند و بارها بیان کنند که دیگر هرگز تکرار نخواهد شد.

پس از این، دوره ای از صلح و ثبات نسبی آغاز می شود. با این حال، این مرحله آرامش قبل از طوفان است. با گذشت زمان، مرحله ماه عسل شروع به کوتاه‌تر و کوتاه‌تر شدن می‌کند تا زمانی که کاملاً از بین برود.

بهبودی از تجاوز و آزار جنسی
بهبودی از تجاوز و آزار جنسی
انواع خشونت خانگی
وقتی صحبت از آزار خانگی به میان می‌آید، نمی توان قانونی برای همه صادر کرد. برخلاف تصور عمومی، خشونت خانگی همیشه به این معنی نیست که کبودی یا جای زخم بر روی بدن دیده شود بلکه خشونت و سوء استفاده در همه اشکال و اندازه ها وجود دارد. انواع معمول‌تر سوء استفاده در دسته‌های زیر قرار می‌گیرند:

فیزیکی:
آزار فیزیکی، مانند: کتک زدن، مشت، لگد، سوزاندن، خفه کردن و غیره. همچنین می تواند شامل حبس کردن شریک زندگی خود در خانه یا رها کردن او در مکان های دورافتاده بدون راه برگشت باشد.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-آیا در رابطه از من سو استفاده می شود؟ | سوء استفاده در رابطه
 

قربانی آزار و خشونت خانگی به قهرمان تبدیل شد

آیا قربانی آزار و خشونت خانگی هستید؟

شما به راحتی می توانید تشخیص دهید که آیا قربانی آزار و خشونت خانگی هستید؟ قبل از پاسخ به این سوال باید دو دسته اطلاعات در مورد آن داشته باشید.

اول، باید بدانید که سوء استفاده و خشونت خانگی چگونه به نظر می رسد و چگونه در روابط ظاهر می شود. دوم، باید بتوانید از شرایط خود عقب نشینی کنید تا بتوانید آن را به طور عینی ارزیابی کنید. هنگامی که این دو عامل را برای ارزیابی رابطه خود ترکیب کنید می توانید آن را بررسی کنید.

وقتی خشونت فیزیکی نیست
تشخیص آزار فیزیکی نسبتاً آسان است، زیرا می توان با آسیب فیزیکی آن را مشاهده کرد به طور مثال ممکن است استخوان های شما را بشکند یا باعث کبودی قسمتی از بدن شما شود.

با این حال، همه آزارها فیزیکی نیستند. یک رابطه با خشونت عاطفی شما را در بیمارستان بستری نمی کند، اما مطمئناً می تواند سلامت روان شما را تحت تاثیر قرار دهد.

سوء استفاده کننده کیست؟
نشانه های سوء استفاده از ویژگی های سوء استفاده کنندگان نشات می گیرد. وقتی شریک زندگی تان با شما بدرفتاری می کند، به احتمال زیاد یک یا همه ویژگی ها و رفتارهای زیر را نشان می دهد:

آن ها دیگران را ملک خصوصی خود می دانند. از واژه و عبارت مال من زیاد استفاده می‌کنند.
آن ها به شدت حسادت می کنند.
از نظر فیزیکی و کلامی با حیوانات یا کودکان خشن هستند.
غیرقابل پیش بینی می باشند. به صورتی که در بیشتر مواقع احساس می کنید باید مراقب آن ها باشید.
طبع گرمی دارند. و تقریباً از هر چیزی به راحتی عصبانی می شوند.
دوست دارند رفتار دیگران را کنترل کنند.
تصورات قدیمی از نقش زن و مرد دارند.
جالب است بدانید آنچه اغلب در خشونت خانگی اتفاق می‌افتد این است که یک نفر می‌گوید مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و سپس دیگری می‌گوید که نه، آن ها هستند که مورد آزار قرار می‌گیرند.

برخی از روابط از هر دو طرف توهین آمیز و خشن می باشند. کمک گرفتن از مشاور می تواند به شما کمک کند تا با آزار خانگی مقابله کنید و رابطه خود را بهبود ببخشید.

آیا قربانی آزار و خشونت خانگی هستید؟
نشانه های بیرونی خشونت خانگی
نشانه های خشونت خانگی را باید در رفتارهای زوجین جست و جو کنید، در این روابط به جای احترام گذاشتن به احساسات و حقوق شما به عنوان یک فرد، آن ها شما را به دارایی تبدیل می کنند تا به آنچه می خواهند برسند. توجه به نشانه‌های زیر در رابطه‌ی خشونت‌آمیز می‌تواند به شما کمک کند که رابطه خود را ارزیابی کنید.

وقتی نمی‌خواهید شما را مجبورت می‌کنند رابطه جنسی داشته باشد.
وقتی اتفاق بدی می افتد شما را سرزنش می کنند.
در محل کار یا مدرسه شما را تخریب می کنند.
امور مالی مشترک را کنترل می کنند.
شمارا به خیانت متهم می کنند.
به شما اجازه نمی دهند لباس یا سایر دارایی های خود را انتخاب کنید.
آنها کنترل می کنند که کجا می روید و چه کسانی را می بینید.
اعتماد به نفس شما را تخریب می کنند.
عمدا شما را در مقابل دیگران شرمنده می کنند.
به شما دروغ می گویند و سپس باعث می شوند که به سلامت عقل خود شک کنید.
نشانه های درونی خشونت
همچنین می توانید نشانه‌های رابطه خشونت آمیز را در احساسات، افکار، کلمات و رفتارهای خود مشاهده کنید. سوالات زیر را از خود بپرسید و سپس در نظر بگیرید که آیا واکنش های شما ناشی از رفتار آزادهنده فرد خاصی با شما بوده است یا خیر.

آیا آدم با ارزشی هستم؟
آیا باهوش هستم؟
آیا عاقل هستم؟
آیا قابل اعتماد هستم؟
آیا دیگران مرا دوست دارند؟
آیا به خوبی دیگران هستم؟
پاسخ‌ منفی به سؤالات بالا ممکن است از باورهایی باشد که از دوران کودکی خود داشته اید، اما ممکن است از نحوه صحبت و رفتار آزارگر فعلی‌تان با شما باشد. از خود بپرسید که آیا همیشه این نظرات را در مورد خود داشتید یا این که از زمانی که وارد رابطه شدید این احساسات را تجربه می کنید.

آیا قربانی آزار و خشونت خانگی هستید؟
همچنین از خود بپرسید که اگر کسی همین رفتار و گفتار را با عزیزان و اطرافیان شما داشته باشد، چه واکنشی خواهید داشت. اگر اجازه نمی‌دهید با دوستتان، فرزندتان یا والدینتان چنین رفتاری شود، اجازه ندهید که با شما نیز چنین رفتاری شود.

اگر باور دارید که در یک رابطه توهین آمیز هستید، به دنبال کمک بگردید.

علاوه بر اینکه در یک رابطه توهین آمیز افکار منفی را تجربه می کنید، رفتارهای شما نیز می تواند نشان دهنده این باشد که شما در یک رابطه سمی هستید.

به عنوان مثال، شما ممکن است به جای نگاه کردن به چشم های دیگران، به پایین نگاه کنید، از حرف زدن بترسید و به همین دلیل بسیار ساکت شوید و سعی می کنید از گفتن کلمات نادرست خودداری کنید، ممکن است دست از تلاش برای چیزهای جدید بردارید زیرا به این باور رسیده اید که شما لیاقت چیزهای بهتر را ندارید.

منبع:کانون مشاوران ایران-قربانی آزار و خشونت خانگی به قهرمان تبدیل شد