روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

مشاوره خانواده و روانشناسی

۱۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «رشد شخصیتی کودکان» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

فواید قصه گویی برای کودکان یکی از قدیمی ترین و لذت بخش ترین فعالیت های انسانی است. قصه ها می توانند در قالب های مختلفی مانند کتاب، نمایش، فیلم، و حتی یک خاطره شخصی ارائه شوند. قصه گویی برای کودکان مزایای زیادی دارد که در این مقاله به برخی از آنها اشاره می کنیم.

به عنوان یک والدین مسئول شما هر چند وقت یکبار برای کودکان خود قصه می خوانید؟ امروز پاسخ این سوال به ندرت و یا هرگز خواهد بود. این روزها با توجه به مشکلات عدیده و فشارهایی که والدین در نزدگی متحمل می شوند به ندرت می توانند برای کودکان خود قصه بخوانند. کمبود اوقات فراغت، وجود تکنولوژی های جدید پیچیدگی ها و مشکلات عدیده ای که خانواده ها با آن دست و پنجه نرم می کنند باعث شده که تقریبا هنر قصه خوانی و فواید قصه گویی برای کودکان در این میان از دست برود.

فواید قصه گویی برای کودکان افزایش سطح هوش اجتماعی آنها و نقشی اساسی در شکل دهی به شخصیت انها دارد. قصه گویی سنتی است که از قدیم وجود داشته و والدین و اجداد ما همواره برای کودکانشانن قصه می گفتند این سنت اکنون نیز به ما رسیده است

اهمیت قصه و قصه گویی
امروزه والدین راحت تر هستند که اجازه دهند کودکانشان قبل از خواب کارتون مورد علاقه شان را ببینند تا اینکه بخواهند در کنار تختشان بنشینند و برای ان ها قصه بخوانند تا وقتی که کودکشان بخوابد. اما این قصه خواندن در کودکان لذت خاصی ایجاد می کند و این مسئله بسیار اهمیت دارد که شما برخی شب ها برای کودکانتان وقت بگذارید و برای او قصه بخوانید.

قصه خوانی مانند خواندن یک کتاب کار بسیار ساده ای است.. اگر شما آن قدرها وقت ندارید می توانید قصه ای را که حفظ هستید برای کودکتان تعریف کنید و یا خاطرات دورن کوودکی خود را برای او بخوانید. مزایای بی شماری در قصه خوانی برای کودکان وجود دارد به خصصوو کودکانی که در سنین قبل از مدرسه و مهد کودک هستند.

فواید قصه گویی برای کودکان
در اینجا فواید قصه گویی برای کودکان را بیان می کنیم که شما به عنوان والدین مسئول نمی تواندی از آنها چشم پوشی کنید.

 اخلاقیات را به کودک شما می آموزد: کودکان در سر تا سر دنیا  عاشق گوش دادن به قصه ها هستند. آنها می خواهند که دربارۀ شخصیت های مورد علاقه شان بیشتر بدانند و اغلب تلاش می کنند که خود را در نقش آنها قرار دهند و از آنها تقلید کنند. با گفتن قصه هایی که در آنها مفاهیم اخلاقی و انسانی وجود دارد شما می توانید ویژگی مثبت انسانی مثل شجاعت، صداقت و دانایی ر در وجود او از همان سنین پایین نهادینه کنید.
قصه گویی آنها را از اصول فرهنگی و ریشه های اعتقادی تان آگاه می کند. خواندن قصه و تعریف کردن خاطرات کودکی تان، فعالیت ها و سرگرمی هایی که در زمان کودکی داشتید و جشن ها و مراسمی که در آن شرکت می کردید باعث می شود فرزندتان با فرهنگ خانوادگی و آداب اجتماعی که قرار است در آن بزرگ شود بیشتر آشنایی پیدا کندو تفاوت فرهنگ و سنت های رایج را با یکدیگر بشناسد.
مهارت های کلامی انها را افزایش می دهد: خواندن داستان برای فرزندتان باعث می شوود که مهارت های کلامی انها افزایش پیدا کند. و همم زمان که او کلمات و عبارات جدید یاد می گیرد با پیچیدگی های زبان نیز آشنایی پیدا کند. هم چنین قصه خوانی کمک می کند که طبق یک الگوی منظم نحوۀ تلفظ کلمات و عبارات را نیز به فرزندتان بیاموزید.
مهارت های شنیداری را افزایش می دهد. اکثر کودکان به محدوده ی کوچکی از اتفاقات می توانند توجه کنند و اغلب نمی توانند برای طولانی مدت روی چیزی تمرکز کنند. هم چنین آنها ترجیح می دهند که بیشتر صحبت کنند تا اینکه بخواهند گوش دهند. خواندن قصه برای کودکان نه تنها باعث می شد دقت آنها افزایش پیدا کند بلکه نسبت به گوش دادن و فهم مطالب نیز حساس تر می شوند.
قدرت تخیل، تصویر سازی و خلاقیت آنها را افزایش می دهد. گوش دادن به قصه باعث می شود کودک شخصیت های داستان، مکان و طرح کلی داستان را به جای اینکه به صورت فیلم و یا کارتون مشاهده کند در ذهن خود بیاورد و آنها را تصور کند. این مسئله باعث می شود که قدرت خلاقیت و تصویر سازی آنها افزایش پیدا کند و ذهنشان برای فکر کردن و تجسم اتفاقات با محدودیتی روبه رو نخواهد شد.
 

مهم ترین هدف قصه گویی
فواید قصه گویی برای کودکان یک ابزار قدرتمند برای آموزش، پرورش، و سرگرمی است. داستان ها می توانند به ما کمک کنند تا دنیای اطراف خود را بهتر درک کنیم، با چالش های زندگی کنار بیاییم، و به ارزش های انسانی پایبند باشیم. در ادامه فواید قصه گویی برای کودکان آمده است:

ابزاری عالی برای تقویت حافظه: شما می توانید با استفاده از ایده های هوشمندانه حافظۀ کودک خود را تقویت کنید. زمانی که شما برای کودکتان قصه ای را خواندید بعد از چند روز از او بخواهید که این قصه را برای شما تعریف کند. و یا از او بخواهید که ادامۀ داستان را خودش تعریف کند این روش باعث می شود که حافظۀ او تقویت شود و سطح تمرکز او نیز افزایش پیدا کند.
محدوده ی فکری کودک را گسترده می کند: کودکان اغلب با فرهنگ ها و آداب و رسوم کشورهای مختلف درجهان آشنایی ندارند و با مردم انها رو به رو نمی شوند ولی شما با گفتن قصه هایی از فرهنگ ها و آداب و رسوم کشورهای مختلف جهان می توانید ذهن کودک خود را نسبت به مکان ها و مردمانی که در کشور های دیگر زندگی می کنند باز کنید سعی کنید قصه های مربوط به دیگر کشورها را برای او تعریف کنید تا سطح درک و فهم او را افزایش داده و محدودۀ فکری او را نسبت به جهان گسترده تر کنید.
قدمی ابتدایی برای یادگیری آکادمیکی: قصه گویی برای کودکان می تواند قدمی ابتدایی برای یادگیری های آکادمیکی باشد. بسیاری از کودکان عادت دارند که کارها را از روی عادت یاد بگیرند و فهم درستی از آن ندارند. قصه گویی به صورت فعالیتی منظم می تواند باعث شود که کودک شما از آن چیزی که می شنود درک درستی داشته باشد و از آن لذت ببرد. قصه خوانی هم چنین به آنها کمک می کند که در صحبت کردن مسلط شوند. خواندن و گوش دادن مرتب باعث می شود که آنها به سخنران های مسلطی تبدیل شوند.
توانایی ارتباط برقرار کردن آنها را بهبود می بخشد: گاهی اوقات کودکان در سئوال پرسیدن مردد هستند حتی اگر ذهن آنها مملو از سوال و کنجکاوی باشد. قصه گویی هنر درست سوال پرسیدن را به کودکان می آموزد. هم چنین به آنها یاد می دهد چگونه یک گفتگو را به خوبی شروع کنند و اعتماد به نفس آنها را بالا می برد. خواندن و گوش فرا دادن به صورت مداوم توان سخنوری آنها را نیز افزایش می دهد.
به کودک کمک می کند که با آرامش بیشتری با مشکلات رو به رو شود. قرار گرفتن در موقعیت های سخت و مشکل باعث می شود که کودکان احساس سردرگمی بکنند. داستان هایی که در آن قهرمان ها با مشکلات سخت و پیچیده مواجه می شوند می تواند به کودکان کمک کند که این مسئله را بهتر بفهمند و در مقابل مشکلات قوی تر باشند. داستانت هایی را برای کودک خود تعریف کنید که کودک از آنها بیاموزد رنج و سختی قسمتی از زندگی است همانگونه خوشی و شادی بخشی از زندگی است. این داستان ها باعث می شود که کودکتان در مقابل موقعیت های مختلف و سختی های زندگی مقاوم تر شود و به صورت منطقی برخورد کند.
تاثیر قصه گویی بر یادگیری کودکان
فواید قصه گویی برای کودکان یک فعالیت سرگرم کننده و آموزشی است که می تواند تأثیر مثبتی بر یادگیری کودکان داشته باشد. قصه ها می توانند به کودکان کمک کنند تا:

زبان و مهارت های کلامی خود را بهبود بخشند. شنیدن و خواندن داستان ها به کودکان کمک می کند تا با کلمات و عبارات جدید آشنا شوند و نحوه استفاده از آنها را یاد بگیرند. همچنین به آنها کمک می کند تا مهارت های گفتاری خود را توسعه دهند، مانند تلفظ صحیح کلمات، استفاده از لحن و آهنگ صدا، و برقراری ارتباط موثر.


مهارت های تفکر انتقادی و حل مسئله خود را تقویت کنند. داستان ها می توانند به کودکان کمک کنند تا مسائل را از دیدگاه های مختلف ببینند و راه حل های خلاقانه برای مشکلات پیدا کنند. آنها همچنین می توانند به کودکان کمک کنند تا در مورد عواقب تصمیمات خود فکر کنند.
خلاقیت و تخیل خود را پرورش دهند. داستان ها می توانند به کودکان کمک کنند تا دنیای جدیدی از امکانات را تصور کنند و از قوه تخیل خود استفاده کنند. آنها همچنین می توانند به کودکان کمک کنند تا احساسات خود را بیان کنند و با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند.
ارزش ها و باورهای خود را شکل دهند. داستان ها می توانند به کودکان کمک کنند تا ارزش های مهم مانند دوستی، خانواده، و کمک به دیگران را بیاموزند. آنها همچنین می توانند به کودکان کمک کنند تا درک بهتری از دنیای اطراف خود و مکان خود در آن پیدا کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-فواید قصه گویی برای کودکان ✔️ ۱۱ تاثیر در رشد کودک
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

روانشناسی کودکان دبستانی شامل درک رشد جسمی، عاطفی، اجتماعی و شناختی کودکان در این سنین است. کودکان دبستانی از سنین ۵ تا ۱۲ سال هستند و در این دوره تغییرات زیادی را تجربه می کنند.

کودکان دبستانی در دوره‌ای از رشد و تحول قرار دارند که تغییرات زیادی در آنها رخ می‌دهد. این تغییرات شامل رشد جسمی، شناختی، عاطفی و اجتماعی است. درک این تغییرات برای والدین و معلمان ضروری است تا بتوانند به بهترین شکل از کودکان خود مراقبت کنند.

اهمیت روانشناسی کودکان دبستانی
روانشناسی کودکان دبستانی به مطالعه رشد و توسعه کودکان در سن مدرسه می پردازد. این شامل درک نحوه یادگیری، رشد و تعامل کودکان دبستانی با جهان اطرافشان است.

درک روانشناسی کودکان دبستانی برای والدین، معلمان و سایر متخصصان مراقبت از کودکان مهم است. این می تواند به آنها کمک کند تا نیازهای کودکان در این دوره مهم از رشد را درک کنند و حمایت و راهنمایی مناسب را ارائه دهند.

در اینجا چند دلیل مهم برای اهمیت روانشناسی کودکان دبستانی آورده شده است:

برای کمک به کودکان در یادگیری و رشد: کودکان دبستانی در حال یادگیری و رشد سریع در بسیاری از زمینه ها هستند. روانشناسی کودکان دبستانی می تواند به والدین و معلمان کمک کند تا نحوه یادگیری کودکان را درک کنند و فعالیت هایی را برای حمایت از رشد آنها طراحی کنند.
برای کمک به کودکان در مقابله با چالش ها: کودکان دبستانی اغلب با چالش هایی مانند شروع مدرسه، روابط اجتماعی و سازگاری با تغییرات روبرو می شوند. روانشناسی کودکان دبستانی می تواند به والدین و معلمان کمک کند تا کودکان را در مقابله با این چالش ها یاری دهند.
برای ایجاد محیط های حمایتی برای کودکان: محیط هایی که کودکان در آن رشد می کنند بر رشد و توسعه آنها تأثیر می گذارد. روانشناسی کودکان دبستانی می تواند به والدین، معلمان و سایر متخصصان مراقبت از کودکان کمک کند تا محیط های حمایتی برای کودکان ایجاد کنند که به رشد و یادگیری آنها کمک کند.
 

روانشناسی کودکان دبستانی یک زمینه پیچیده و در حال رشد است. با درک بهتر نحوه رشد و توسعه کودکان دبستانی، می توانیم از آنها حمایت کنیم تا به پتانسیل کامل خود برسند.

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان با برترین متخصصین روانشناسی کودک و نوجوان در زمینه های مختلفی از جمله اختلالات یادگیری، اختلالات رفتاری و مشکلات عاطفی کودکان دبستانی به شما کمک می کند تا سلامت روان و آینده کودک خود را تضمین کنید. برای اطلاعات بیش تر در زمینه روانشناس کودک ابتدایی می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

رشد کودک دبستانی
رشد کودک دبستانی یک دوره مهم در زندگی هر کودک است. در این دوره، کودکان مهارت های جدیدی را در زمینه های مختلف یاد می گیرند و شخصیت خود را شکل می دهند.

رشد جسمی: در روانشناسی کودکان دبستانی، کودکان به سرعت رشد می کنند. قد و وزن آنها افزایش می یابد و استخوان ها و ماهیچه های آنها قوی تر می شود. کودکان در این دوره به فعالیت بدنی زیادی نیاز دارند.
رشد شناختی: در دوره دبستان، کودکان مهارت های شناختی خود را به سرعت توسعه می دهند. آنها یاد می گیرند که فکر کنند، حل مسئله کنند و استدلال کنند. کودکان در این دوره به آموزش و یادگیری علاقه زیادی دارند.
رشد اجتماعی: در روانشناسی کودکان دبستانی، کودکان مهارت های اجتماعی خود را نیز توسعه می دهند. آنها یاد می گیرند که با دیگران ارتباط برقرار کنند، همکاری کنند و با دیگران تعامل داشته باشند. کودکان در این دوره به دوستی و روابط اجتماعی اهمیت زیادی می دهند.
رشد عاطفی: در دوره دبستان، کودکان عاطفه خود را بهتر درک می کنند. آنها یاد می گیرند که چگونه احساسات خود را مدیریت کنند و با چالش های عاطفی کنار بیایند. کودکان در این دوره ممکن است احساسات مختلفی مانند غم، شادی، عصبانیت و ترس را تجربه کنند.

روانشناسی کودکان دبستانی

چالش های رایج کودکان دبستانی
کودکان دبستانی ممکن است با طیف وسیعی از چالش ها مواجه شوند، از جمله:

سازگاری با مدرسه: ورود به مدرسه می تواند یک تجربه چالش برانگیز برای کودکان باشد. آنها ممکن است با نیاز به سازگاری با یک محیط جدید، قوانین جدید و انتظارات جدید دست و پنجه نرم کنند.
رشد استقلال: کودکان دبستانی در حال توسعه استقلال خود هستند و ممکن است شروع به چالش کشیدن والدین خود کنند. آنها ممکن است بخواهند بیشتر کنترل زندگی خود را داشته باشند و ممکن است تمایل داشته باشند که همه چیز را به روش خود انجام دهند.
روابط اجتماعی: کودکان دبستانی شروع به ایجاد روابط اجتماعی پیچیده با همسالان خود می کنند. آنها ممکن است با مشکلاتی مانند دوستیابی، کنار آمدن با اختلافات و کنار آمدن با از دست دادن دوستی روبرو شوند.
تحصیلات: کودکان دبستانی شروع به یادگیری مفاهیم پیچیده مانند خواندن، نوشتن و ریاضی می کنند. آنها ممکن است با مشکلاتی مانند تلاش برای یادگیری مفاهیم جدید، حفظ انگیزه و کنار آمدن با شکست روبرو شوند.

منبع:کانون مشاوران ایران-روانشناسی کودکان دبستانی ✔️ نکاتی که نمی دانید
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

به تازگی طرحی را پایه گزاری کرده اند که در آن با برگزاری دوره های فلسفه به کودکان کمک میکنند تا زاه درست اندیشیدن را یاد بگیرند و در آینده نیز موفق تر شوند.

به گزارش خبرنگار اندیشه «خبرگزاری دانشجو»،‌ آنچه که تا امروز حداقل در ذهن عامه مردم درباره فلسفه شکل گرفته است حکایت از دانشی خشک دارد که هرگز نمی تواند تناسبی با زندگی روزمره داشته باشد.

اما پژوهشگران حوزه فلسفه در شاخه های مختلف عدم صحت این ادعا را ثابت کرده اند،‌ فلسفه می‌تواند در شئون مختلف زندگی ما حضوری پررنگ داشته باشد، اما لازمه این حضور قبل از هرچیز ارائه تعریفی دوباره به دور از شنیده هاست،‌ فلسفه در ساده ترین تعریف درباره ماهیت‌ها صحبت می کند،‌ اگر در زندگی به دنبال ماهیت ها باشیم در واقع متوسل به جست‌و‌جو و فکر کردن شده ایم،‌ بنابراین به نوعی تفلسف کرده‌ایم.

با این نگرش می‌توان فلسفه را جزئی از زندگی دانست، به ویژه که در چند سال اخیر گستره این دانش پایه، به حوزه های دانشی دیگر نیز سرایت کرده است و این روزها شنیدن درباره موضوعاتی چون فلسفه پزشکی، ‌فلسفه هنر،‌ فلسفه اخلاق،‌ فلسفه کودک مولفه‌ای ناآشنا محسوب نمی شود.

البته با وجود تفاسیر یاد شده همچنان مفهوم برخی مولفه ها قابل درک نیست،‌ برای مثال جامعه متشکل از مردمی که چندان با فلسفه اخت نبوده اند شنیدن از فلسفه کودک اساسا غیرقابل باور است؛ چراکه در شاکله ذهنی عامه مردم این مولفه به مثابه آموزش همان مکاتب و نحله های فلسفی است که قطعا این برداشت ناشی از عدم آگاهی است.

به این منظور و برای روشن شدن چیستی فلسفه کودک، با تنی چند از کارشناسان این حوزه به گفت‌وگو پرداختیم،‌ هرکدام از این پژوهشگران از نقطه نظری متفاوت به تبیین مولفه فلسفه برای کودک پرداختند.

دکتر زهره حسینی،‌ از پژوهشگران حوزه فلسفه برای کودک، در این راستا چنین عنوان کرد که مقصود از طرح و برنامه فلسفه و کودک، فقط آموزش مطالب فلسفی به کودک نیست، بلکه کودک به حسب مراحل سنی و تحصیلی در این روش، نخست با روش درک و تفاهم، مفاهیم عادی یا اخلاقی و سپس روش تحلیل شنیده‌ها یا تفکر نقاد یا خلاقیت و یافتن مفاهیم جدید آشنا می‌شود و پس از یافتن استعداد درک مفاهیم اخلاقی یا در ضمن آن، اندک اندک مطالب ساده و پایه فلسفه به آنها آموزش داده می‌شود.

دکتر حسینی معتقد است که در روش‌های یادگیری قدیم، آموزش و پرورش تنها یادگیری مطالب و حفظ آنها و در نهایت انتقال آنها به نسل بعد تلقی می‌شد و معلم مطالبی را به شاگرد یاد می‌داد و شاگرد آن را بعدها به شاگردانش انتقال می‌داد، کسی حق به چالش کشیدن استاد را نداشت و نقد و بررسی معلومات استاد کار درستی به شمار نمی‌رفت.

او معتقد است تربیت با این روش، کودکانی به بار می‌آورد که قادر به حل مسائل زندگی خود در آینده نیستند؛ زیرا قدرت تفکر نقاد در آنها پرورش نیافته است. در مواجهه با مسائل و مشکلات نقد و بررسی موشکافانه، تجزیه و تحلیل و در نهایت داوری عادلانه را ندارند. بنابراین سیستم آموزشی باید مبتنی بر تفکر خلاق و البته نقاد باشد که این مهم در گروی طرح آموزشی فلسفه برای کودکان است.

منبع:مشاوره ازدواج-فلسفه یکی از راههای کمک به افکار کودکان و رشد آنها
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

علائم بلوغ در دختران

علائم بلوغ در دختران، علائم پایان بلوغ در دختر، بلوغ دختر از چه سنی شروع میشود؟ برای پاسخ به این سوالات این مقاله را از دست ندهید. بلوغ یک مرحله گذران بین دوران کودکی و دوران بزرگسالی است، و از ۳ بخش تشکیل شده است:

بلوغ عاطفی
بلوغ اجتماعی
بلوغ جسمی (که بلوغ جنسی هم گفته می شود)
بلوغ دختر از چه سنی شروع میشود
بلوغ طبیعی زمانی است که بدن کودکان شروع به رشد کرده و به بدن بزرگسالان جوان تبدیل می شود. دختران معمولاً بین ۸ تا ۱۳ سالگی دوره بلوغ را طی می کنند. هنگامی که دختر شما شروع به بلوغ می کند، غدد جنسی (تخمدان ها) و غدد فوق کلیوی (غده هایی که در بالای کلیه ها قرار دارند) هورمون ترشح می کنند.

این هورمون ها اولین نشانه های بلوغ را ایجاد می کنند که عبارتند از رشد سینه، بوی بد بدن، موهای زیر بغل، موهای ناحیه تناسلی و آکنه (جوش).

علائم بلوغ جنسی نوجوانان
بلوغ جنسی در واقع دورانی است که صفات ثانویه جنسی تکامل پیدا می کنند و توانایی تولید مثل در فرد بوجود می آید.

در این دوران نوجوان وارد حیات عاطفی خود می شود و با رشد جنسی، احساس بی ثباتی و عدم امنیت در نوجوان ایجاد می شود و اتفاقاتی که در این دوران می افتد هم خود نوجوان و هم والدین را نیز درگیر می کند.

در دوران بلوغ جنسی تغییرات ظاهری در نوجوان ایجاد می شود.

از آن جایی که این تغییرات ممکن است در جهت نا زیبایی نوجوان باشد، باعث می شود حساسیت نوجوان روی بلوغ جسمی بیشتر از بلوغ عاطفی و بلوغ اجتماعی باشد.

علائم بلوغ در دختران
شروع بلوغ در کشورها و مناطق مختلف، متفاوت است و علائم بلوغ در دختران در هر شرایطی متفاوت می باشد.

این تفاوت به عواملی مانند: نوع تغذیه فرد، موقعیت جغرافیایی، عوامل وراثتی و قومی، عوامل اجتماعی و شرایط جسمی نوجوان بستگی دارد.

مثلا در کشور ما در جنوب کشور به دلیل گرم تر بودن آب و هوا بلوغ دختران نسبت به غرب کشور که مناطق سرد و کوهستانی هستند زودتر اتفاق می افتد و علائم بلوغ در دختران را به صورت متفاوت تجربه می کنند.

دختران نوجوانی با اضافه وزن یا بی اشتهایی عصبی نسبت به هم سن های خود بلوغ جنسی را زودتر تجربه می کنند و علائم بلوغ در دختران را به صورت متفاوت و کمی شدید تر تجربه می کنند.

بین متخصصان درباره سن بلوغ همچنان اختلاف نظرهایی وجود دارد ولی می توان گفت که به طور معمول بلوغ دختران بین سنین ۱۶-۹ سالگی اتفاق می افتد.

علائم

علائم بلوغ در دختران شدت متفاوتی دارد و در زمان های مختلفی بروز پیدا می کند بنابراین آگاهی از علائم زیر می تواند به شما کمک کند، بهتراست از قبل این علائم را به فرزند خود بگویید تا خود را برای آن آماده کند:

رشد و حساس شدن سینه ها. در مرحله اول، رشد سینه با ظاهر شدن سینه کوچک شروع می شود. ممکن است ۲ سال دیگر طول بکشد تا سینه های او به طور کامل رشد کنند.
در طول فعالیت بدنی بیشتر عرق می کنند.
ممکن است جوش هایی ظاهر شوند.
دختران همچنین افزایش قد و وزن را تجربه خواهند کرد.
دخترها ممکن است متوجه شود که بازوها، ران ها، باسن و قسمت بالای کمرش پرتر و پهن تر شده اند. در نهایت اولین قاعدگی او شروع می شود.
گرفتگی عضلات، سردرد، سرگیجه یا اسهال هنگام قاعدگی.
رشد مو های ثانویه. رشد مو در بازو، پا، زیر بغل و ناحیه شرمگاهی شروع خواهد شد.
شروع سیکل های ماهانه
تغییرات خلقی ناشی از تغییرات هورمونی است.
تخمدان ها بزرگتر می شوند و تولید هورمون ها آغاز می شود.
رشد سریع قدی تا قبل از عادت ماهانه
بعد از شروع عادت‌ ماهانه روند رشد قد، کند می شود.
دختران نوجوان احتمالاً در مورد تغییراتی که تجربه می کنند سؤالات زیادی خواهند داشت. آن ها ممکن است درک نکنند که دوره قاعدگی آن ها چیست و چرا اتفاق می افتد.

همچنین برای دختران نوجوان مهم است که از تغییراتی که در بدن خود انتظار دارند آگاه باشند. دختران باید بتوانند سوال بپرسند و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند تا گذار سالمی به زنانگی داشته باشند.

علائم پایان بلوغ در دختر
هنگامی که دختران به بلوغ جسمی می رسند. موهای ناحیه تناسلی ممکن است تا ران‌هایشان امتداد پیدا کند و برخی از دختران ممکن است یک خط مو تا ناف داشته باشند. بیشتر دختران در سن ۱۶ سالگی به اوج قد خود می رسند، اما برخی ممکن است تا ۲۰ سالگی به رشد قد خود ادامه دهند.

بدن دختران تا پایان بلوغ انحنای بیشتری پیدا می کند. دختران همچنین دارای ترشحات واژن هستند و شروع به مرحله قاعدگی می کنند. قاعدگی همچنین به این معنی است که دختران باید یاد بگیرند که چگونه از نوارهای بهداشتی استفاده کنند.

بلوغ دیر رس
اگر دختر خانمی به سن ۱۳ سالگی برسد و صفات ثانویه جنسی به صورت رشد سینه ها و رشد موهای ثانویه اتفاق نیفتد غیر طبیعی است و یا اگر دختر خانمی به سن ۱۶ سالگی برسد و سیکل قاعدگی در او ایجاد نشده باشد نیاز به بررسی دارد.

همه این موادر نشان دهنده تاخیر بلوغ هستند که به آن بلوغ دیر رس گویند.

بلوغ زود رس
بلوغ زود رس زمانی اتفاق می افتد که علائم بلوغ قبل از ۷ سالگی شروع شود. این می تواند طبیعی باشد، اما ممکن است نیاز به ارزیابی توسط متخصص غدد اطفال (پزشک هورمونی) داشته باشد تا درمان های لازم به موقع  شروع شود.

بلوغ زودرس در دختران اثرات منفی طولانی مدتی را روی ذهن آن ها می گذارد و در بیشتر موارد دچار افسردگی، اضطراب و آشفتگی می شوند.

همچنین احتمال سوء مصرف مواد و یا خطر برقراری روابط جنسی زود هنگام در دخترانی که دچار بلوغ زودرس می شوند وجود دارد.

به طور کلی مادران در این دوران خیلی باید مراقب فرزندان خود باشند و نیاز است که از نظر نوع کیفیت تغذیه، چاقی و لاغری و …فرزندان بیشتر مراقب باشند تا بلوغ در سنین نرمال خود اتفاق بیوفتد.

منبع:کانون مشاوران ایران-علائم بلوغ در دختران
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

اختلال شخصیت دوری گزین چیست؟

اختلال شخصیت دوری جو یا دوری گزین با احساس بی کفایتی اجتماعی، حساسیت مفرط به انتقاد و کناره گیری اجتماعی مشخص می شود.

تقریباً ۲٫۴٪ از جمعیت ایالات متحده به شخصیت دوری جو  مبتلا هستند و به نظر می رسد که مردان و زنان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت دوری جو زمان زیادی را صرف نشخوار فکری در مورد کاستی‌های درک شده خود می‌کنند و در برقراری روابط با دیگران که ممکن است طرد شود، مردد هستند.

اختلال شخصیت دوری جو یا دوری گزین می تواند برای افراد بسیار ناراحت کننده باشد و آن ها اغلب از ترس انتقاد، طرد شدن یا خجالت از دیگران دور می شوند.

مانند سایر اختلالات شخصیت، علائم اختلال شخصیت دوری جو یا دوری گزین ممکن است در دوران کودکی مشاهده شود و اغلب در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی باعث نگرانی و اضطراب فرد می شود.

این اختلال اغلب به تمام زمینه های زندگی تعمیم می یابد و می تواند تأثیر منفی بر روابط اجتماعی، فرصت های تحصیلی و شغلی داشته باشد.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت دوری جو یا دوری گزین ممکن است بخواهند اجتماعی باشند، اما به طور قابل توجهی احساس حقارت پیدا می کنند و تحت تاثیر این احساس قرار می گیرند.

علائم و تشخیص شخصیت دوری جو
در زیر فهرستی از برخی از علائم رایج مرتبط با اختلال شخصیت دوری جو یا دوری گزین آمده است:

احساس بی کفایتی
ترس شدید از انتقاد
از نظر اجتماعی منزوی
ترس شدید از طرد شدن
خجالتی بیش از حد
محدود کردن روابط جدید
ترس طرد شدن و انتقاد شدید
مدام به این فکر می کنند که دیگران چگونه به آن ها نگاه می کنند
اجتناب از هر چیزی که می تواند منجر به شکست و تمسخر شود
عزت نفس پایین 
از درگیری اجتناب کرده و اغلب به دنبال رضایت دیگران هستند.
تجزیه و تحلیل دیگران برای نشانه های تایید یا رد 
عدم قاطعیت 
عدم برقراری تماس اجتماعی
الگوهای رفتاری افراد مبتلا به اختلال شخصیت دوری جو یا دوری گزین می تواند از خفیف تا شدید متفاوت باشد.

برخی از افراد ممکن است به طور کامل از معاشرت با دیگران اجتناب کنند یا به دلیل ترس از طرد شدن، تنها در صورتی معاشرت می کنند که بدانند دیگران آن ها را دوست دارند.

آن ها ممکن است از ترس قضاوت شدن از همه رویدادهای اجتماعی یا ملاقات حتی با همکاران خود نیز خودداری کنند. در موقعیت‌های اجتماعی، فردی که مبتلا به اختلال شخصیت دوری جو یا دوری گزین است، ممکن است از ترس حرف نادرست، سرخ شدن، لکنت زدن یا خجالت کشیدن، از صحبت کردن بترسد.

اغلب، از ترس انتقاد یا طرد شدن، از فعالیت های کاری، اجتماعی یا مدرسه اجتناب می کنند.

فرد مبتلا به اختلال شخصیت دوری جو یا دوری گزین ممکن است دائماً به خود شک کند، به خصوص در موقعیت های اجتماعی خود را پست تر از دیگران می بیند.

به دلیل احساس بی کفایتی و ترس از انتقاد، ممکن است از نظر اجتماعی کنار بکشند تا این ترس ها را کاهش دهند.

برای تشخیص شخصیت دوری جو، یک فرد باید تا زمانی که به سن بلوغ می رسد، مشکلات زیر را تجربه کرده باشد:

بازداری اجتماعی
احساس بی کفایتی
حساسیت به انتقاد یا طرد شدن
بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، برای تشخیص شخصیت دوری جو  باید معیارهای خاصی دیده شود. آن ها باید حداقل چهار مورد از علائم زیر را تجربه کنند تا درگیر اختلال تشخیص داده شود:

اجتناب از فعالیت هایی که شامل تماس بین فردی به دلیل ترس از انتقاد یا طرد شدن است.
عدم تمایل به تعامل با دیگران مگر اینکه مطمئن باشند که پاسخ مثبت دریافت خواهند کرد. 
دودلی در روابط صمیمانه به دلیل ترس از مسخره شدن. 
نگرانی در مورد مورد انتقاد قرار گرفتن.
احساس بی کفایتی و بازدارندگی در موقعیت های اجتماعی جدید. 
تصور از خود به عنوان ناتوان، غیر جذاب و پست تر از دیگران. 
بی میلی نسبت به ریسک کردن یا شرکت در فعالیت هایی که ممکن است منجر به خجالت فرد شود. 

منبع:کانون مشاوران ایران-اختلال شخصیت دوری گزین چیست؟
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

تست شخصیت شناسی رایگان.تست شخصیت شناسی با جواب. تست شخصیت شناسی تصویری. در ادامه تست هایی آمده است که به شما در شناخت شخصیتتان کمک می  کند و راز های مخفی آن را برای شما اشکار می کند.

تست شخصیت مشت کردن دست
عجیب به نظر می رسد، اما شیوه ای که دست خود را مشت می کنید می تواند توصیف کند که واقعاً چه کسی هستید. این تست ادعا می کند که می تواند رفتار فرد را بر اساس نحوه مشت کردن آن ها تعریف کند و تست شخصیت شناسی با جواب می باشد. 

به تصویر زیر دقت کنید، در تصویر می توانید سه روش مختلف برای مشت کردن دست را ببینید، بسته به شخصیت خود، فقط باید یک گزینه را انتخاب کنید که چگونه دست خود را مشت می کنید.

شیوه 1
شما فردی فوق العاده اجتماعی هستید که شایسته اعتماد همه هستید، هوش بالایی دارید که در همه زمینه ها عالی است. عمیقا از بی عدالتی متنفرید، با دیگران بسیار مهربان هستید و دوست دارید به دیگران کمک کنید.

شیوه 2
خلاقیت قابل توجهی دارید، بسیار مشتاق، فعال و همیشه به دنبال ماجراجویی های جدید و هیجان انگیز هستید. علاوه بر این از نشستن متنفرید و نمی توانید یک جا دوام بیارید، عاشق هنر و طبیعت هستید و زمان زیادی را درطبیعت می گذرانید. می توانید به راحتی در حضور دیگران صحبت کنید و از سخنرانی در اجتماعات تراسی ندارید. 

شیوه 3
معمولاً در مورد تصمیماتی که می گیرید دوبار فکر نمی کنید و این همیشه دردسرهایی را برای شما به همراه داشته است. همه چیز را با اشتیاق، با مسئولیت و با توجه به جزئیات انجام می دهید. شما به این معروف هستید که بسیار صادق و مهربان هستید و دلسوزانه با دیگران برخورد می کنید.

شخصیت شناسی از روی حالت خوابیدن | تست شخصیت شناسی با جواب


شماره 1
اگر هنگام دراز کشیدن مجبورید زانوهای خود را خم کنید، فردی آرام و قابل اعتماد هستید که به ندرت از عصبانیت منفجر می شوید و همیشه نگرش مثبت خود را حفظ می کنید می توانید راحت با دیگران ارتباط برقرار کنید و دیگران دوست دارند اطراف شما باشند.

شماره دو
اگر به حالت جنینی به خواب می روید و این سبک خواب را ترجیح می دهید، از احساس محافظت، تایید و درک دیگران لذت می برید. این نگرش نشان می دهد که شما ترجیح می دهید خود را از مشکلات جدا کنید و فعالیت های آرام و بدون ریسک را انجام دهید تا از استرس های غیرضروری خودداری کنید.

شماره 3
خوابیدن روی شکم  نشان می‌دهد که شما یک رهبر هستید و می‌توانید ابتکار عمل را به دست بگیرید و زندگی شخصی و حرفه‌ای خود را نظم دهید. برای شما، پشتکار و برنامه ریزی کلید موفقیت است و با پشتکار به خیلی از چیزهایی که می خواهید می رسید.

شماره 4
خوابیدن به پشت نشان‌دهنده نگرش مثبت و پرانرژی است احتمالا شما عادت کرده اید که در جامعه مرکز توجه باشید. شما سرسخت، متفکر و شخصیتی قوی هستید و همیشه حرفی برای گفتن دارید که شما را جذاب می کند.

شماره 5
اگر مانند یک سرباز می خوابید احتمالا در مورد عقاید خود محکم هستید و تمایلی به تغییر آن ها ندارید. به همین دلیل، افرادی متعادل و با اهداف ثابت در زندگی هستید که می توان به حرف شما اعتماد کرد.

شماره 6
خوابیدن با پای خمیده  نشان دهنده شخصیتی غیرقابل پیش بینی است که شما را درگیر انواع ماجراها می کند، ارامش را به شلوغی ترجیح می دهید و دوست دارید با دوستان خود احاطه شوید.

منبع:کانون مشاوران ایران-تست های شخصیتی که پرده از راز شما بر می دارد❤️
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

ارتقاء شخصی

ارتقاء شخصی

مرکز مشاوره ستاره ایرانیان راه های ارتقاء شخصی را ارائه داده و به شما کمک کند بر موانع دستیابی به اهداف زندگی خود غلبه کنید.

ما روش هایی برای کاهش استرس و  بهبود عزت نفس ارائه دهیم. ما به شما کمک می کنیم تا از افکار و رفتارهایی که شما را در زندگی عقب می اندازند رهایی پیدا کنید و درهایی را به روی آینده ای بهتر و رضایت بخش تر باز کنیم.

ارتقاء شخصی چیست؟
ارتقاء شخصی نوعی مشاوره است که به شما کمک می کند مشکلات را حل کنید و مسیرهایی را برای دستیابی به اهداف خود بیابید. ما به شما کمک می کنیم تا از احساسات، افکار، عواطف و الگوهای رفتاری که بر زندگی روزمره شما حاکم است آگاهی پیدا کنید.

بخشی از این درمان شامل تغییر صدای درونی شما از نگرش منفی به مثبت گرایی عینی است و به شما کمک می کند راه خود را از میان موانع پیدا کنید.

ارتقاء شخصی
همه ما با مبارزات درونی روبرو هستیم. اما با توجه به نحوه برخورد با مبارزات، می‌توانید روش‌های جدیدی برای مقابله و کار برای رسیدن به چیزهایی که می‌خواهید به دست آورید، بیاموزید. به مرور شما خودآگاهی و درک بهتری از اینکه چه کسی هستید و به چه چیزی نیاز دارید را یاد می گیرید.

راه های ارتقاء شخصی
درمان ارتقاء شخصی بسیار فردی می باشد. درمانگر در مورد شما می آموزد تا بفهمد چه روش هایی برای موقعیت منحصر به فرد شما بهترین نتیجه را دارد. با این حال، بسیار مهم است که از طریق روش های مبتنی بر شواهد کمک بگیرید. این ها سالم ترین رویکردهایی هستند که نتایج اثبات شده ای را به همراه دارند.

درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری (CBT) یکی از درمان های مبتنی بر شواهد است. درمان شناختی رفتاری بر غلبه بر الگوهای فکری منفی که شما را در زندگی عقب نگه می دارد، تمرکز می کند. تحقیقات اثربخشی درمان شناختی رفتاری را ثابت کرده است.

درمان شناختی رفتاری به شما کمک می کند تا برای تغییراتی که در رفتارهای خود به دنبال آن هستید، تفکر مثبت را تقویت کنید.

کلیدهای ارتقاء شخصی
درمان شما باید برای وضعیتی که دارید مناسب باشد. این باید یک رویکرد ثابت شده باشد که برای افرادی که درگیری هایی که شما با آن روبرو هستید را تجربه می کنند موثر می باشد. در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان، ما از روش های اثبات شده متناسب با شخصیت، فرهنگ، اهداف، موانع و نیازهای منحصر به فرد شما استفاده می کنیم.

علاوه بر فردی بودن راه های ارتقاء شخصی باید عوامل کلیدی دیگری را برای موفقیت نهایی در نظر بگیرید. این عوامل عبارتند از:

هدف مداری
ارتقاء شخصی بدون دستیابی به هدف قابل اندازه گیری نیست. شما باید بدانید که می خواهید از طریق هدف قابل دستیابی به چه چیزی برسید. هدف باید چیزی باشد که احساس کنید قابل دستیابی می باشد.

در حالی که همه ما رویاهای بزرگ خود را داریم، اهداف برای بهبود خود با اهداف کوچک به سمت اهداف نهایی شروع می شوند. دستاوردهای کوچک شما را قادر می سازد با انگیزه بمانید و از رسیدن به آن ها خوشحال شوید.


ارتقاء شخصی
مسئولیت پذیری
مسئولیت پذیری بخش عمده ای از تعهد برای دستیابی به اهداف شما است. از طریق درمان، یاد می گیرید که خود را مسئول نگه دارید. در عین حال، درمانگر شما کمک می کند تا مسئولیت پذیری را حفظ کنید و به مسیر خود ادامه دهید.

برای موانع برنامه ریزی کنید
در راه رسیدن هر هدفی که در زندگی داشته باشید، با موانعی روبرو خواهید شد. این یک حقیقت اجتناب ناپذیر است. اما دستاورد واقعی از شناسایی این موارد و ایجاد یک برنامه اساسی برای غلبه بر آن ها حاصل می شود.

در جلسات مشاوره، شما برای موانع آماده می شوید و مهارت های مقابله ای را یاد می گیرید تا از آن ها عبور کنید. این مهارت ها به شما در رسیدن به اهدافتان در آینده نیز کمک می کند. از طریق درمان درها را به روی موفقیت بیشتر در تمام زمینه های زندگی خود باز می کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-ارتقاء شخصی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

افسانه های زیادی در مورد اختلال شخصیت اجتنابی و افراد مبتلا به آن وجود دارد. یادگیری حقایق می تواند به این افراد در یافتن درمان مناسب کمک کند.

بسیاری از تصورات نادرست در مورد افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD) وجود دارد. در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است خجالتی یا ضداجتماعی دیده شوند، اما در واقع دارای یک اختلال روانی هستند که مانع از توانایی آن ها از معاشرت با دیگران می شود.

پس از تشخیص، مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی می توانند با موفقیت درمان شود. درک اختلال شخصیت اجتنابی برای یافتن کمک مناسب یا کمک به مبتلایان به این بیماری برای دریافت درمان مورد نیاز کلیدی می باشد.

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی
افسانه اول: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی خجالتی هستند.
واقعیت: افراد مبتلا به اختلال شخحصیت اجتنابی یک وضعیت روانی دارند که فراتر از احساس خجالتی بودن است.

بسیاری از افراد خجالتی، عصبی بوده و صحبت کردن با افراد جدید باعث ترس خفیف یا خجالت آن ها در یک موقعیت اجتماعی می شود. افراد خجالتی با این احساسات به شیوه ای سالم برخورد می کنند و همچنان زندگی اجتماعی رضایت بخشی دارند.

با این حال، اختلال شخصیت اجتنابی باعث می شود این احساسات طاقت‌فرسا شده و از رفتن افراد به مکان‌هایی که امکان تعامل اجتماعی وجود دارد، جلوگیری کرده و تأثیر منفی شدیدی بر زندگی روزمره و شخصی آن ها می گذارد.

افسانه دوم: اختلال شخصیت اجتنابی همان درونگرایی است.
واقعیت: اختلال شخصیت اجتنابی و درونگرایی کاملاً متفاوت هستند.

برعکس این که بسیاری از افراد درون گرایی را مانند اختلال شخصیت اجتنابی می دانند. درونگرایی به هیچ وجه یک اختلال روانی نیست، بلکه یک ویژگی شخصیتی طبیعی و سالم می باشد. بسیاری از افراد درونگرا در واقع از معاشرت لذت می برند، دوستان زیادی دارند و دوست دارند با افراد جدید ملاقات کنند.

آن ها صرفاً به مقدار مشخصی زمان یا خلوت نیاز دارند تا احساس آرامش، استراحت یا شارژ داشته باشند. این افراد ممکن است در هر نقطه ای از طیف برون گرایی-درون گرایی قرار بگیرند و برخی از آن ها کم و بیش احساس درون گرایی دارند.

از سوی دیگر، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است شرکت در موقعیت های اجتماعی را تقریبا غیرممکن بدانند. این اجتناب ناشی از تمایل به گذراندن زمان به صورت تنهایی نیست، بلکه به دلیل نگرانی بیش از حد در مورد انتقاد یا احساس خجالت است.


5 افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی
افسانه سوم: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی دیگران را دوست ندارند.
واقعیت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی اغلب تمایل به صمیمیت و روابط نزدیک دارند.

اجتناب افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی از موقعیت های اجتماعی به این دلیل نیست که از افراد دیگر خوششان نمی آید. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال شخصیت اجتنابی تمایل شدیدی به دوستی یا ارتباط صمیمانه با دیگران دارند.

با این حال، آن ها اغلب از ایجاد این پیوندهای نزدیک به دلیل ترس شدیدشان از مورد منفور شدن، تمسخر یا قضاوت خشن باز می مانند. اغلب اوقات آن ها نقص‌های درک شده خود را دلیلی برای ناتوانی در برقراری روابط سالم می‌دانند و تنها زمانی وارد تعاملات اجتماعی می‌شوند که مطمئن باشند پذیرفته می‌شوند و مورد انتقاد قرار نمی‌گیرند

منبع:کانون مشاوران ایران-۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

صفات شخصیتی و انواع خصوصیات و ویژگی های شخصیتی

بارز ترین و اساسی ترین صفات و ویژگی های شخصیتی افراد چه ویژگی هایی هستند؟ اگر بخواهید صفات شخصیتی اصلی انسان را بیان کنید، کدام را انتخاب می کنید؟ نتیجه بررسی روانشناسان در تعیین صفات شخصیتی بیش از هزاران صفات شخصیتی می باشد.

به عنوان مثال آلپورت یکی از نظریه پردازان علم روانشناسی در این خصوص پژوهش های بسیاری داشته و حدود چهارهزار صفت شخصیتی را بیان کرده است.

در این مقاله با بررسی به نظرات دانشمندان و نظریه پردازان به صفت های مهم شخصیتی می پردازیم، تا انتها این مقاله را مورد مطالعه قرار دهید، زیرا مطالب آن می تواند جالب و مفید باشد.

تلاش ها برای تعیین صفات شخصیتی مهم در انسان
بر اساس نظریه های مطرح روانشناسی شخصیت انسان از چند صفت اصلی تشکیل شده است مانند: برون گرایی یا درونگرایی، پرخاشگری یا آرامش، مهربانی و پر انرژی بودن یا انرژی کافی را نداشتن.

اما صفات اصلی شخصیت انسان چه مواردی هستند؟ در این خصوص دانشمندان به تحقیق و پژوهش زیادی پرداخته اند تا در مورد صفات زیربنایی شخصیت انسان اطلاعاتی را به دست آورده اند، در ادامه این مقاله مهم ترین  نظرات دانشمندان را مورد بررسی قرار می دهیم.

اختلال شخصیت پارانوئید و شخصیت مرزی
از بدبینی و شکاکیت تا اختلال شخصیت پارانوئید و شخصیت مرزی
نظریه آلپورت با عنوان هزاران صفت رفتاری در وجود انسان
گوردن آلپورت اولین روانشناسی بود که به بررسی و طبقه بندی صفات شخصیتی پرداخت. او در پژوهش های خود به لیستی از صفت های شخصیتی رسید که تعداد آن حدود چهار هزار صفت می باشد. او این صفات را در سه دسته تقسیم بندی کرد که شامل صفات اولیه، مرکزی و ثانویه می شود.

صفات اولیه: صفات غالبی هستند که در بسیاری از بخش ها و موقعیت های زندگی مشخص می شوند. و این صفات را می توان در شرایط و موقعیت مختلف زندگی یافت.
صفات مرکزی: بسیاری از نظریه های صفات شخصیت بر روی این صفات متمرکز شده اند زیرا این صفات ساختارهای اصلی شخصیت محسوب می شوند و تقریبا در زندگی ثابت و پایدار هستند و به ندرت تغییر می یابند. به همین دلیل صفات مرکزی به عنوان صفات اصلی شخصیت شناخته می شوند.
صفات ثانویه: این صفات در موقعیت های خاصی ایجاد می شوند و ممکن است پایدار نباشند.
نظریه کتل با عنوان ۱۶ صفت شخصیتی
روانشناس دیگری به نام ریموند کتل بعد از آلپورت نظریه ای در مورد صفات شخصیتی بیان کرد او لیست بلند بالای آلپورت را به ۱۶ صفت اصلی تقلیل داد. او معتقد بود که این ۱۶ صفت همان چیزی است که بر روی رفتارهایی که به عنوان شخصیت کلی فرد در نظر گرفته می شود موثر است. لیستی او از چند بعد تشکیل شده است که عبارت اند از:

دلهره
ثبات عاطفی
انعطاف پذیری نسبت به تغییر
اعتماد به نفس
حساسیت
کتل برای هر کدام از ابعاد بیان شده صفاتی را در نظر گرفت، بر اساس نظریه او هر بعد به صورت یک طیف پیوسته می باشد و هر فرد می تواند جایگاه خاصی در آن ها داشته باشد.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-صفات شخصیتی | انواع خصوصیات و ویژگی های شخصیتی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

فرایند اجتماعی شدن کودک ( راهنمای روان شناختی)

فرایند اجتماعی شدن کودک یا همان جامعه پذیری مرحله ای مهم در رشد انسان به حساب می آید و اولین محیط اجتماعی که کودک با آن ارتباط برقرار می کند خانواده می باشد و برقراری ارتباط با والدین اولین نیاز اجتماعی کودک شناخته می شود.

و زمانی که کودک با پدر و مادر خود ارتباط برقرار می کند احساس امنیت و خوشحالی می کند و با ادامه این روند سطح روابط اجتماعی کودک در آغوش خانواده گسترش می یابد و بعد وارد اجتماعی دیگری مانند جامعه، اقوام و دوستان می شود.

اگر والدین نسبت به اجتماعی شدن فرزندان آگاهی و شناختی کاملی داشته باشند فرایند اجتماعی شدن برای فرزندان هموارتر خواهد شد و به این منظور در این مقاله به معرفی فرایند اجتماعی شدن کودک پرداخته ایم  و در صورتی که احساس می کنید کودک شما کمتر اجتماعی می باشد و بیشتری به گوشه گیری تمایل دارد در این هنگام حتما به مشاوره کودک مراجعه کنید و از او کمک بخواهید.

فرایند اجتماعی شدن کودک، نقطه آغاز
روانشناسی کودک در ابتدا بسیار مهم می باشد و والدین باید اطلاعات کاملی در مورد آن داشته باشند و با روانشناس متخصصی در ارتباط مستمر قرار بگیرند، و بر اساس نظر پژوهشگران تاثیر پذیری کودک از همان قبل تولد آغاز می شود به گونه ای که کودک در شکم مادر سطحی از درک و فهم را دارد و از آن تاثیر می پذیرد اما بعد از تولد و خروج از رحم این سطح بسیار گسترده تر می شود زیرا  کودک با محیط خارج به صورت مستقیم ارتباط می گیرد. در این هنگام علاوه بر تاثیر پذیری کودک فرصت تاثیرگذاری را به دست می آورد و با محیط خارج تعاملاتی را برقرار می کند و در این شرایط هر فعالیت که خانواده و افراد نسبت به کودکشان انجام می دهند بر روی رشد او تاثیر می گذارد.

به عنوان مثال صحبت کردن با کودکی که هنوز زبان باز نکرده است باعث می شود تا مهارت های ارتباطی او توسعه یابد و تعامل کودک با محیط اطراف به مرور زمان شامل محیط بزرگ تری می شود به عنوان مثال در سن دو سالگی علاوه بر این که از مصاحبت با پدر و مادر لذت می برد تمایل دارد تا به بازی با کودکان دیگر بپردازد و با آن ها سرگرم شود.

فرآیند اجتماعی شدن کودک هیچگاه قطع نمی شود ولی تا سن خاصی برای افراد یکسان می باشد و با سرعت بیشتری ادامه می یابد و بعد از آن سرعتش کندتر می شود. در نتیجه فرایند اصلی اجتماعی شدن کودک به معنی تاثیرگذاری و تاثیر پذیری او از محیط های اطراف از همان ابتدای تولد شروع می شود و تا پایان عملکرد مغز ادامه می یابد، و همچنین بیان شده است که پرورش مهارت های ارتباطی کودک در طول زمان به فرایند اجتماعی شدن او کمک بسیاری می کند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-فرایند اجتماعی شدن کودک |سرانجام بد کودکان منزوی
 

  • سارا پارسایی