۱۰ نکته برای فرزندپروری بهتر | بهترین سبک فرزند پروری چیست

بهترین سبک فرزند پروری چیست؟ چه چیزی شما را تبدیل به والدین خوب می کند؟ پدر و مادر خوب تلاش می کنند براساس بهترین علایق کودک خود تصمیم گیری کنند.

البته هیچ کس کامل نیست. همانطور که هیچ پدر و مادری هم کامل نیست، بنابراین بهتر است هنگام به کرسی نشاندن انتظارات خود به خاطر داشته باشید که هیچ کودکی هم کامل نیست. اما منظور این نیست که ما نباید در جهت رسیدن به هدف تلاشی بکنیم. ابتدا استانداردهای بالایی برای خود تعیین کنید بعد کودک را در اولویت دوم قرار دهید. ما برای آن ها نمونه یک الگوی خوب هستیم.

در ادامه ده نکته در مورد یادگیری سبک فرزند پروری مؤثر مطرح می شود. اکثر آن ها نه آنی و نه شدنی هستند. بعلاوه احتمالاً هیچ کودکی نتواند همزمان به همه آن ها با هم عمل کند. اما اگر بتوانید بر روی آنها کار کنید؛ حتی انجام برخی از آنها در هر زمانی، باز هم خواهید توانست در مسیر درستی حرکت کنید.

بهترین سبک فرزند پروری چیست
چهار سبک اصلی فرزند پروری (مسالمت آمیز، مقتدرانه، غفلت آمیز و مستبدانه) که امروزه در روانشناسی کودک مورد استفاده قرار میگیرند، بر اساس کار دایانا بامریند، روانشناس رشد، و محققین دانشگاه استنفورد، النور مککوبی و جان مارتین است. در ادامه این روش ها به طور خلاصه توضیح داده شده است برای آگاهی از تمام سبک فرزند پروری می توانید از مقاله ۱۱ سبک های فرزندپروری کمک بگیرید.

۱. سبک فرزند پروری مقتدرانه

در سبک فرزند پروری مقتدرانه که دموکراتیک می باشد خانواده‌ها دموکراسی را انجام می‌دهند، جایی که کودکان در امور خود نظر می دهند. این والدین ارتباط نزدیک و خوبی با فرزندان خود برقرار می کنند. این نوع سبک فرزند پروری از نظر بسیاری از روانشناسان بهترین سبک فرزند پروری می باشد زیرا کودک به صورت مستقل رشد می کند.

۲. سبک فرزند پروری مسالمت آمیز

در این سبک فرزند پروری قوانین بسیار محدود هستند و کودک بسیار آزاد می باشد تا به فعالیتی که دوست دارد بپردازد در این روش کودکان ممکن است مسئولیت پذیری کمی نشان دهند.

۳. سبک فرزند پروری غفلت آمیز یا بدون دخالت

در این روش والدین دخالتی در رفتاهای کودک انجام نمی دهند و حتی اگر زمین خورد نیز به او کمک نمی کنند. این روش ممکن است آسیب های دائمی را برای کودک به همراه داشته باشد.

پیشنهاد مشاور: ۷ رفتارهای آسیب زا در تربیت فرزند| هنر فرزند پروری

۴. سبک فرزند پروری مستبدانه

کنترل زیاد، سخت گیر یو کنترل زیاد کودک در این روش حرف اول را می زند. این روش باعث می شود که کودک احساس کند استقلال بسیار کمی داشته و نمی تواند برای خود تصمیم بگیرد.

۱۰ نکته برای روش فرزند پروری صحیح
۱. مدل سازی
عمل کنید. فقط آنچه شما می خواهید را از فرزند خود نخواهید انجام دهد. عملاً به آن ها نشان دهید. انسان تا حدی به دلیل  یادگیری از طریق تقلید از گونه های خاص محسوب می شود. ما برای الگو گیری از حرکات دیگران برنامه ریزی شده ایم تا از این طریق آن ها را درک کنیم و خود را با آن ها یکی کنیم.

کودکان به ویژه هرکاری که والدین آن ها انجام می دهند را خیلی خوب تماشا می کنند، همان کسی باشید که دوست دارید کودک شما باشد، به او احترام بگذارید، به آن ها رفتار و نگرش های مثبتی نشان دهید، نسبت به هیجان های کودک همدلی نشان دهید؛ کودک شما آنگونه که مقتضی است تبعیت می کند.

۲. محبت
محبت خود را نشان دهید. وقتی عشق ورزیدن بیش از حد نباشد آنها لوس نمی شوند. تنها چیزی که می توانید به نام محبت انجام دهید چیزهای مانند ولخرجی در پول، آسان گیری، انتظارات پایین و حمایت بیش از حد است. وقتی این چیزها به جای عشق واقعی داده می شوند آن موقع فرزند شما لوس می شود.

عشق ورزی به فرزند خود می تواند به اندازه در آغوش گرفتن، بودن در کنار آن  ها و به طور جدی گوش دادن به مسائل او ساده باشد. نشان دادن این کارهای عاشقانه می تواند راه انداز هورمون های ایجاد کننده حس خوب مانند اکسی توکسین، اپیوئیدها، و پرولاکتین باشد. این ناقل های عصبی شیمیایی می توانند به ما احساس آرامش عمیق، صمیمیت و اقناع عاطفی ببخشد و با وجود این خصوصیات  کودک شما انعطاف پذیر خواهد شد و نیازی به درخواست رابطه نزدیکتر با شما ندارد.

۳. روش فرزند پروری مثبت
نوزادان با حدود ۱۰۰ بیلیون سلول های (نورون ها) عصبی مغزی و اتصالات نسبتاً کمی متولد می شوند. افکار ما محصول این اتصالات هستند، آن ها محرک اعمال ما بوده و شخصیت ما را شکل می دهد و اصولا همان کسی که هستیم را تعیین می کنند. آن ها از طریق تجارب موجود در سراسر  زندگی ما خلق، تقویت و حک می شوند.

به کودک خود تجارب مثبتی بدهید. آن ها به توانایی تجربه تجارب مثبت خود دست خواهند یافت.

هم چنین به کودک خود تجارب منفی بدهید. در غیر اینصورت، آن ها به آن نوع رشد لازمه بالندگی خود نخواهند رسید.

به پارک بروید. با فرزند خود بخندید. خشم های هیجانی را تحمل کرده و با یکدیگر با یک نگرش مثبت مسئله را حل کنید.

نه فقط ارائه این تجارب مثبت موجب اتصالات خوب در مغز کودک شما می شود بلکه آن ها موجب شکل گیری خاطراتی از شما می شوند که کودک شما آن ها را در زندگی به یدک می کشد. وقتی بحث انضباط به میان می آید به سختی می توان مثبت بود. اما تمرین انضباط مثبت و اجتناب از قیاس های تنبیهی امکانپذیر است.

والد خوب بودن به معنای آن است که شما باید به کودک خود اخلاق خوب و بد را یاد بدهید. تعیین محدودیت ها و سازگاری رمز انضباط خوب است. هنگام اجرای این قوانین مهربان و قاطع باشید. بر روی دلایل پشتوانه رفتار کودک  تمرکز کنید. همچنین آن را تبدیل به فرصتی برای یادگیری در آینده او کنید نه فرصتی برای تنبیه گذشته.

۴. مأمن امن
اجازه دهید کودک شما بداند که شما همواره برای پاسخگویی به سیگنال های دریافتی او و حساسیت به نیازهایش آنجا حضور دارید. کودک خود را به عنوان یک فرد حمایت کنید و بپذیرید. پناهگاهی امن و گرم برای اکتشاف او باشید. کودکانی که با والدین دارای مسئولیت پذیری مداوم پرورش می یابند تمایل به داشتن رشد عاطفی، رشد اجتماعی و پیامدهای مملو از سلامت روانی بهتری دارند.

۵. ارتباط و یکپارچگی
اکثر ما قبلاً از اهمیت ارتباط آگاهیم. با کودک خود صحبت کنید و به دقت به او گوش بدهید. شما با تداوم خط ارتباطی باز رابطه بهتری با کودک خود دارید و کودک شما هنگام بروز مشکل به شما مراجعه می کند. اما دلایل دیگری برای ارتباط وجود دارد؛ شما با این کار به کودک کمک می کنید تا اجزای مختلف مغزش را یکپارچه کند.

وقتی اعضای مختلف یدن یکپارچه می شود می توانند مانند یک کل هارمونیک عمل کنند که به معنای رفتار همکاری بیشتر و همدلانه تر است.

برای بهبود سبک فرزند پروری از کودک خود بخواهید هر چیزی که برایش اتفاق افتاده را توصیف کند و حس خود را بگوید. شما نباید به او راه حل بدهید. فقط به صحبت های او گوش دهید و بپرسید، سؤالات واضح به آنها در حس کردن تجارب و کامل کردن خاطرات کمک خواهد کرد.

منبع:کانون مشاوران ایران-۱۰ نکته برای فرزندپروری بهتر | بهترین سبک فرزند پروری چیست
 

بدترین سن بچه ها برای طلاق| بهترین برخورد با کودک طلاق

سنین بین 2 تا 4 سالگی بدترین سن بچه ها برای طلاق در نظر گرفته می شود، زیرا این زمانی است که والدین بیشترین نقش را در رشد آن ها دارند.

بعد از 3 سالگی، به نظر می‌رسد که احتمال آسیب‌های عاطفی طلاق در حدود 11 سالگی به اوج خود می‌رسد. در این سن آن ها وابستگی عمیقی به والدین و خانواده به عنوان یک واحد ایجاد کرده اند. در عین حال، آن ها عمیقاً خودمحور هستند، که باعث می شود فروپاشی خانواده را درونی کنند.

درگیری والدین به ویژه اگر در مقابل کودکان اتفاق بیفتد بسیار آسیب زا می شود. بدترین حالت آن  زمانی است که والدین از طریق کودک با یکدیگر ارتباط برقرار کنند یا از کودک برای آسیب زدن به یکدیگر استفاده می کنند. اگر درگیری میان زوجین بسیار شدید باشد حتی می توان گفت که طلاق به نفع کودک می باشد.

طلاق چگونه بر کودکان بزرگتر تأثیر می گذارد
بدترین چیز برای یک بچه این است که بعد از طلاق، یکی از والدین از رابطه خارج شود. طبیعی است که کودکی که والدینش غایب است از خود می پرسد: «مشکل من چیست که تو مرا دوست نداری؟» و مشکل را به خودش مرتبط می داند.

وقتی کودک به بلوغ می‌رسد، پتانسیل بیشتری برای پذیرش و درک طلاق والدین دارد.حتی در برخی از موارد نوجوانان مدافع طلاق والدینشان بوده اند و عاقلانه تر از والدین خود رفتار می کنند.

در طول طلاق، والدین اغلب چنان درگیر احساسات غم، خشم، ترس و سردرگمی می شوند که به سختی می تواند احساسات خود را مدیریت کنند، چه رسد به احساسات فرزندانشان. 

کمک به کودکان بزرگسال برای مقابله با طلاق
راه های زیادی وجود دارد که والدین می توانند به فرزندان بزرگسال خود کمک کنند تا با طلاق کنار بیایند. اولاً، والدین باید بدانند که طلاق آن ها بر فرزندان آن ها تأثیر می گذارد. اولین کار این است که باید به آنچه کودکانشان می گویند گوش دهند. تحقیقات نشان می دهد که شنیده شدن به بهبودی فرد کمک می کند.

جشن‌ها و سنت‌هایی برای تعطیلات، تولد، فارغ‌التحصیلی، عروسی و تولد وجود دارد که ممکن است هرگز به عنوان یک خانواده تکرار نشوند، بچه های بالغ آسیب هایی را تجربه می کنند بنابراین از تحقیر والد دیگر و استفاده از فرزند بزرگسال خود به عنوان محرم درد و دل خود بپرهیزید. علاوه بر این از تلاش برای وادار کردن آن ها به انتخاب طرف خودداری کنید و آن ها را به طرف خود نکشید زیرا ممکن است احساس گناه نسبت به والد دیگر پیدا کنند.

بچه های طلاق در بزرگسالی
افرادی که والدینشان درگیر طلاق بوده اند در بزرگسالی نسبت به زندگی مشترک دید خوبی ندارند. این نگرش باعث می شود که رابطه سالم و موفقی را تجربه نکنند. 

چالش هایی که فرزندان طلاق در بزرگسالی با آن روبرو می شوند
از بسیاری جهات، فرزندان والدین طلاق می توانند احساس کنند که سال ها از زندگی خود را از دست داده اند. اثرات طلاق بر والدین و فرزندان ویرانگر است و باعث تضعیف رابطه والدین و فرزندان می شود . کودکان نوپا که والدین آن ها طلاق گرفته اند ممکن است مشکل خواب را تجربه کنند.

مشکلات مربوط به اعتماد
برخورد با طلاق والدین در بزرگسالی برای افرادی که به تازگی وارد بزرگسالی شده اند اعصاب خردکن است.  یکی از اثرات روانی طلاق بر کودکان این است که اغلب با مسائل اعتماد دست و پنجه نرم می کنند.

مشاوره برای فرزندان طلاق تنها راه برای اطمینان از بهبودی آن ها از اثرات مخرب طلاق است، مشاوران قادر به ایجاد روابط پایدار و رضایت بخش می باشند.

اعتیاد| تاثیر طلاق بر فرزند دختر
یکی از چالش های اصلی طلاق این است که فرزندان طلاق اغلب دچار آسیب های روانی می شوند.

فرزندان طلاق نسبت به همسالان خود که بخشی از خانواده های شاد هستند، بیشتر مستعد سوء مصرف مواد می شوند. تلاش برای پر کردن خلاءهای عاطفی و معنوی، ممکن است باعث شود فرزندان برای رهایی به الکل و مواد مخدر روی آورند.

منبع:کانون مشاوران ایران-بدترین سن بچه ها برای طلاق| بهترین برخورد با کودک طلاق
 

عوارض و اثرات طلاق بر کودکان در سنین مختلف

کودکانی که پدر و مادرشان از یکدیگر جدا شده اند و طلاق گرفته اند می دانند که طلاق اثرات نامطلوبی بر روی کودکان می گذارد و باعث آسیب های روانی بر روی کودک می شود به عبارتی طلاق و آسیب های روانی رابطه عمیقی با یکدیگر دارند.  در این مقاله به تاثیر طلاق بر کودکان پرداخته شده است.

کودکانی که والدین آن ها از یکدیگر جدا شده اند، آسیب های روانی شدید تری را تجربه کرده اند و بر اساس پژوهش های انجام شده در بیشتر آسیب های اجتماعی رد پایی از فرزندان طلاق دیده می شود. این موضوع نشان دهنده اهمیت طلاق بر روی روحیه این فرزندان است.

بر اساس نظر مشاوران، طلاق گرفتن بر روی سلامت روان فرد تاثیر زیادی می گذارد. هنگامی که پدر و مادر از یکدیگر جدا می شوند انگار چتر امنیتی کودک از بین می رود و بر روی سلامت اجتماعی و روانی کودکان اثر می گذارد.

البته بیشتر اوقات طلاق باعث پایان دادن به مشکلات پدر و مادر، زیرا اگر پدر و مادر همیشه در حال نزاع و درگیری باشند سلامت روان کودک بیش تر به خطر می افتد و همچنین ممکن است کودک به واسطه طلاق از بسیار از آسیب ها رهایی یابد چون به احتمال زیاد ممکن است در خانواده درگیر آسیب هایی از طریق دعوای والد شود.

آثار طلاق بر فرزندان چیست؟
طلاق والدین می تواند زمینه ساز بروز بسیاری از اختلالات رفتاری، روحی و روانی شود و بر روی زندگی فرد و اجتماعی کودکان تاثیر می گذارد، کسانی که تصمیم به طلاق و جدایی می گیرند باید این نکته را در نظر بگیرند که آثار و عوارض طلاق می تواند بسیار زیاد می باشد.

در زیر نمونه هایی از عوارض طلاق و تاثیراتی که بر روی فرزند می گذارد ذکر شده است.

افسردگی در کودکان و نوجوانان
اضطراب
پرخاشگری و عصیان در نوجوانان
حسادت
سوء ظن و بدبینی نسبت به دیگران
فرار از منزل
ترک تحصیل و افت تحصیلی
بزهکاری و کج روی های اجتماعی
ازدواج زودرس برای دختران
ضعف اعتماد به نفس
اختلال هویت
اعتیاد
فقر
ضعف سلامت جسمانی و روانی مانند بی خوابی
بی اشتهایی
سوء تغذیه
پرخوری عصبی
همچنین طلاق از نظر اجتماعی هم بر روی فرزند اثر می گذارد و زندگی او را تحت تاثیر قرار می دهد.

احساس درماندگی و سرخوردگی
تجربه عقده حقارت به خاطر نبود محیط خانوادگی گرم و صمیمی در مقایسه با دیگر کودکان
درونی سازی عقده های منفی و ضد اجتماعی
انزوای اجتماعی
گرایش به انواع انحرافات اجتماعی به دلیل اینکه خانواده کنترل درستی بر روی فرزند نداشته و از نظر اخلاقی و رفتاری نتوانسته اند مدیریت صحیحی را داشته باشند.
اجتماع ستیزی و آزار مردم و انجام خشونت های اجتماعی

منبع:کانون مشاوران ایران-عوارض و اثرات طلاق بر کودکان در سنین مختلف
 

انواع عکس العمل های فرزندان طلاق هنگام مواجهه با آن ها

همه کودکان طلاق، احتیاج دارند پس از این واقعه دردناک تحت درمان روان درمانگر قرار بگیرند تا با این موضوع راحت تر و بدون آسیب کمتری کنار بیایند. 

البته فرزندان طلاق در بزرگسالی گاهی در مواجهه با افراد و در معاشرت با آن ها، نقاط قوی دارند که نسبت به سایر افراد متمایز می شوند. برخی از نقاط قوت عبارتند از : درک بالا و افزایش ظرفیت همدردی ـ عزت نفس بالا و جرئت مندی.

اما برخی از کودکان طلاق با چالش های بسیاری به سنین بزرگسالی می رسند. اکثر این افراد، از تنها بودن و ترک شدن وحشت دارند و نسبت به خیانت مضطرب هستند.

وقتی کودکان طلاق در بزرگسالی وارد رابطه ای عاطفی می شوند و در آن نیز از شریک عاطفی خود خیانت ببینند، بیش از پیش پرخاشگر، افسرده و بی اعتماد می شوند. برخی از این افراد حتی تاب اختلافات زناشویی را نیز ندارند و حتی اختلاف نظر خود را از ترس محکوم شدن به طلاق بروز نمی دهند.

شرکت در جلسات مشاوره می تواند این تعارضات را تا حدودی حل کند و فرد را در جهت داشتن زندگی ای لذت بخش یاری کند.

فرزندان طلاق در مسیر رشد خود با چالش های بسیار زیادی مواجه می شوند. البته طلاق گرفتن همیشه بد نیست و گاهی اوقات حکم درمان روانی فرد را دارد اما متاسفانه کودکان بی گناه، قربانی این تصمیم ابدی خواهند شد. والدینی که از همسر خود طلاق می گیرند لازم است وقت بیشتری را برای تربیت فرزند خود در نظر بگیرند. در این مقاله با مهم ترین آسیب های وارده بر فرزندان طلاق و راه مقابله با آن ها بیشتر آشنا خواهیم شد.

انواع عکس العمل های فرزندان طلاق هنگام مواجهه با آن ها
تاثیرات و عوارض کلی طلاق بر فرزندان
هنگامی که اختلافات زوجین شدت می گیرد و احساس می کنند دیگر راهی برای ادامه دادن این زندگی ندارند تصمیم به طلاق می گیرند. عوارض منفی حاصل از طلاق قابل کتمان نیست اما برخی زوجین معتقدند وقتی فرزندی دارند باید به هر قیمتی این زندگی را ادامه دهند. این باور غلط موجب می شود خیانت، افسردگی و یا حتی طلاق عاطفی بین زوجین شکل بگیرد که در این صورت نیز مشکلی حل نخواهد شد. در واقع بهتر است بگوییم، زندگی با تک والد بهتر از یک زندگی تنش زا و ناراحت کننده است. کودکان در این زندگی های پر تنش آسیب بیشتری را متحمل می شوند. البته تصمیم به طلاق در وهله اول به صلاح دید مشاور خانواده و سپس خود زوجین صورت خواهد گرفت.

منبع:کانون مشاوران ایران-انواع عکس العمل های فرزندان طلاق هنگام مواجهه با آن ها