روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

مشاوره خانواده و روانشناسی

۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مهارت» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان یک مهارت اساسی است که در تمام جنبه های زندگی، از روابط شخصی گرفته تا موفقیت شغلی، نقش مهمی ایفا می کند. نوجوانان در حال گذار از کودکی به بزرگسالی هستند و در این دوران، نیاز به یادگیری مهارتهای ارتباطی موثر برای برقراری ارتباط موثر با دیگران، از جمله والدین، معلمان، دوستان و همسالان دارند.

اهمیت آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان
آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان مزایای متعددی دارد، از جمله:

افزایش اعتماد به نفس: نوجوانانی که مهارتهای ارتباطی موثری دارند، احساس اعتماد به نفس بیشتری می کنند و راحت تر می توانند خود را بیان کنند.
بهبود روابط: نوجوانانی که می توانند به طور موثر ارتباط برقرار کنند، روابط سالم تری با دیگران، از جمله والدین، معلمان، دوستان و همسالان، خواهند داشت.
پیشرفت تحصیلی: نوجوانانی که مهارتهای ارتباطی موثری دارند، در مدرسه عملکرد بهتری خواهند داشت و احتمال موفقیت تحصیلی بیشتری خواهند داشت.
پیشگیری از مشکلات رفتاری: نوجوانانی که مهارتهای ارتباطی موثری دارند، کمتر دچار مشکلات رفتاری، از جمله خشونت، پرخاشگری و اعتیاد، می شوند.
آموزش مهارت های ارتباطی به نوجوانان یک سرمایه گذاری ارزشمند است. این می تواند به آنها کمک کند تا در زندگی فردی و حرفه ای خود موفق شوند.

مشاوران متخصص ما به نوجوان شما کمک می کنند تا تمام مهارت های لازم را یاد گرفته و آینده درخشانی برای خود بسازند. برای صحبت با مشاوران برتر کودک و نوجوان می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

 

مهارت ارتباط موثر در نوجوانان
آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان وجود دارد که برای نوجوانان مهم است. برخی از مهارتهای ارتباطی مهم برای نوجوانان عبارتند از:

گوش دادن فعال: گوش دادن فعال به معنای توجه کامل به صحبت های طرف مقابل و درک منظور او است. نوجوانان باید یاد بگیرند که به صحبت های دیگران با دقت گوش دهند، بدون اینکه حواسشان پرت شود یا نظرات خود را پیش از پایان صحبت طرف مقابل بیان کنند.
ابراز احساسات به طور موثر: نوجوانان باید بتوانند احساسات خود را به طور موثر بیان کنند، هم مثبت و هم منفی.
حل اختلافات به طور مسالمت آمیز: نوجوانان باید بتوانند اختلافات خود را با دیگران به طور مسالمت آمیز حل کنند.
توضیح واضح و روشن: نوجوانان باید یاد بگیرند که منظور خود را به طور واضح و روشن بیان کنند. آنها باید از کلمات و جملات ساده و قابل فهم استفاده کنند و از توضیحات اضافی و پیچیده خودداری کنند.
تفکر انتقادی: نوجوانان باید بتوانند به طور انتقادی فکر کنند و اطلاعات را ارزیابی کنند.
بازخورد دادن: نوجوانان باید یاد بگیرند که بازخورد سازنده ای به دیگران ارائه دهند. بازخورد سازنده به معنای بیان نظرات خود به طور صادقانه و صریح، اما بدون توهین یا انتقاد است.
مهارتهای سخنرانی: نوجوانان باید بتوانند به طور موثر در جمع صحبت کنند.
آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان
روشهای مختلفی برای آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان وجود دارد. برخی از این روشها عبارتند از:

آموزش مستقیم: در این روش، به نوجوانان مهارتهای ارتباطی خاصی آموزش داده می شود، از جمله نحوه گوش دادن فعال، ابراز احساسات به طور موثر و حل اختلافات به طور مسالمت آمیز.
بازیهای نقش آفرینی: بازیهای نقش آفرینی می توانند به نوجوانان کمک کنند تا مهارتهای ارتباطی خود را در موقعیتهای واقعی تمرین کنند.
بازخورد دادن: بازخورد دادن به نوجوانان در مورد عملکرد آنها در برقراری ارتباط می تواند به آنها کمک کند تا مهارتهای خود را بهبود بخشند.

 آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان

چگونه با نوجوانان ارتباط برقرار کنیم
ارتباط با نوجوانان یکی از چالش برانگیزترین کارهایی است که والدین و بزرگسالان با آن مواجه می شوند. نوجوانان در دوره ای از تحولات جسمی، عاطفی و اجتماعی قرار دارند که می تواند منجر به رفتارهای پرخاشگرانه، دوری از خانواده و دوستان و سایر مشکلات شود.

برای برقراری ارتباط موثر با نوجوانان، مهم است که به نیازهای آنها احترام بگذارید و از دیدگاه آنها به مسائل نگاه کنید. در اینجا چند نکته برای کمک به شما در برقراری ارتباط بهتر با نوجوانان آورده شده است:

شنونده خوبی باشید. وقتی نوجوان شما صحبت می کند، واقعاً به او گوش دهید. با او تماس چشمی برقرار کنید، سوالات بپرسید و به حرف هایش توجه کنید.
از قضاوت خودداری کنید. حتی اگر با نظرات نوجوان خود موافق نیستید، سعی کنید آنها را قضاوت نکنید. فقط به او گوش دهید و به او کمک کنید تا احساس کند که شنیده می شود.
ابراز همدردی کنید. به نوجوان خود نشان دهید که احساسات او را درک می کنید. به او بگویید که می دانید او در حال تجربه چه چیزی است و احساس شما در این مورد چیست.
با او رابطه دوستانه داشته باشید. سعی کنید با نوجوان خود رابطه ای دوستانه داشته باشید. با او وقت بگذرانید، به او اعتماد کنید و به او نشان دهید که او را دوست دارید.
محدودیت هایی تعیین کنید. مهم است که برای نوجوانان محدودیت هایی تعیین کنید. این به آنها کمک می کند تا یاد بگیرند که چگونه مسئولیت پذیر باشند و رفتارهای مناسبی داشته باشند.
بازی برای توسعه برقراری ارتباط کودک با همسالان
بازی اجتماعی برای کودکان زیادی وجود دارد که می‌توانند به کودکان در توسعه مهارت‌های ارتباطی با همسالان کمک کنند. در اینجا چند مورد از محبوب‌ترین و موثرترین بازی‌ها آورده شده است:

بازی‌های نقش‌آفرینی مانند خاله بازی، دکتر بازی، و پلیس بازی. این بازی‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا احساسات و دیدگاه‌های دیگران را درک کنند و مهارت‌های همکاری و حل مسئله را توسعه دهند.
بازی‌های حرکتی. این بازی‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های حرکتی خود را بهبود بخشند و یاد بگیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند و با آنها همکاری کنند.
بازی‌های کلامی مانند داستان گویی، شعر خوانی، و بازی‌های کلامی مانند «اسم، شهر، حیوان،» و «هیچ‌کس نمی‌داند». این بازی‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های زبانی خود را تقویت کنند و یاد بگیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند.
بازی‌های فکری مانند پازل، بازی‌های جدول کلمات متقاطع، و بازی‌های کارتی. این بازی‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های حل مسئله و تفکر انتقادی خود را توسعه دهند و یاد بگیرند که چگونه با دیگران همکاری کنند.

آموزش مهارت گفتگو به کودکان
مهارت گفتگو یک مهارت مهم زندگی است که کودکان در سنین پایین باید آن را یاد بگیرند. گفتگو به کودکان کمک می کند تا افکار و احساسات خود را بیان کنند، با دیگران ارتباط برقرار کنند و روابط سالم ایجاد کنند. در اینجا چند روش برای  آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان آورده شده است:

مدل گفتگوی خوب باشید. کودکان از والدین و سایر بزرگسالان در زندگی خود الگو می گیرند. اگر می خواهید کودک شما مهارت گفتگو را یاد بگیرد، خودتان باید یک شنونده و سخنور خوب باشید. به کودک خود نشان دهید که به حرف هایش گوش می دهید و به او توجه می کنید. از او سوالاتی بپرسید و به نظرات او احترام بگذارید.
کودک خود را تشویق کنید تا صحبت کند. به کودک خود فرصت دهید تا در مورد روز خود، افکار و احساسات خود صحبت کند. از او بخواهید داستانی تعریف کند یا یک خاطره را به اشتراک بگذارد.
به کودک خود کمک کنید تا مهارت های گوش دادن را بیاموزد. به کودک خود نشان دهید که به حرف هایش گوش می دهید. وقتی صحبت می کند، چشم به چشم او نگاه کنید و به او لبخند بزنید. از او سوالاتی بپرسید تا نشان دهید که به آنچه می گوید علاقه دارید.

منبع:کانون مشاوران ایران-آموزش مهارتهای ارتباطی به نوجوانان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

کم آموزی در کودکان، به معنای عدم برخورداری کافی از آموزش‌های لازم در زمینه‌های مختلف، می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری برای فرد و جامعه داشته باشد.

کم آموزی می تواند تأثیرات منفی بر زندگی کودک داشته باشد. کودکان کم آموز ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند، در روابط اجتماعی خود با دیگران دچار مشکل شوند و در آینده در زمینه شغلی و اجتماعی خود با مشکل مواجه شوند.

کم آموزی در کودکان
کم آموزی در کودکان به وضعیتی گفته می شود که کودک در مقایسه با همسالان خود در مهارت های تحصیلی، اجتماعی و یا رفتاری، عملکرد پایین تری دارد. این وضعیت می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله مشکلات یادگیری، مشکلات عاطفی و یا مشکلات محیطی باشد.

علائم کم آموزی در کودکان می تواند متفاوت باشد و بسته به سن کودک، مهارت های تحصیلی و اجتماعی مورد انتظار و همچنین عوامل زمینه ای ایجاد کننده کم آموزی متفاوت باشد.

علل کم آموزی در کودکان
عوامل مختلفی می‌توانند در بروز کم آموزی در کودکان نقش داشته باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

عوامل اقتصادی و اجتماعی: فقر، بیکاری، عدم دسترسی به امکانات آموزشی، و مشکلات خانوادگی، از جمله عوامل اقتصادی و اجتماعی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.
عوامل فردی: مشکلات جسمی و ذهنی، مانند اختلالات یادگیری، و همچنین مشکلات رفتاری و هیجانی، از جمله عوامل فردی هستند که می‌توانند باعث کم آموزی در کودکان شوند.
عوامل آموزشی: کیفیت پایین آموزش، عدم توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، و عدم انگیزه کافی در کودکان، از جمله عوامل آموزشی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.
دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علائم کم آموزی در کودکان

کودکان کم آموز، ممکن است علائم مختلفی از خود نشان دهند. برخی از این علائم عبارتند از:

عدم پیشرفت تحصیلی: کودکان کم آموز، در مقایسه با سایر کودکان هم سن و سال خود، پیشرفت تحصیلی کمتری دارند. (کندی در یادگیری مفاهیم جدید، مشکل در خواندن، نوشتن و ریاضی، مشکلات در درک مطلب، مشکلات در حافظه و  مشکلات در تمرکز)
مشکلات یادگیری: کودکان کم آموز، ممکن است در یادگیری مفاهیم مختلف، مانند خواندن، نوشتن، و ریاضی، دچار مشکل باشند.
مشکلات رفتاری: کودکان کم آموز، ممکن است رفتارهای نامناسبی مانند پرخاشگری، بی‌توجهی، و انزوا را از خود نشان دهند. (پرخاشگری، بیش فعالی، گوشه گیری و اضطراب)
مهارت های اجتماعی: مشکل در برقراری ارتباط با دیگران، مشکل در پیروی از قوانین و مقررات، مشکل در حل تعارضات و مشکل در سازگاری با محیط های جدید
درمان کم آموزی در کودکان
برای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان، باید از عواملی که باعث بروز این مشکل می‌شوند، جلوگیری کرد. برخی از راهکارهای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان عبارتند از:

ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی جامعه: با رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی، می‌توان زمینه‌های لازم را برای دسترسی همه کودکان به آموزش‌های لازم فراهم کرد.
شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان: با شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان، می‌توان از بروز کم آموزی در آنها جلوگیری کرد.
ارتقای کیفیت آموزش: با ارتقای کیفیت آموزش، می‌توان به کودکان کمک کرد تا مفاهیم مختلف را به درستی بیاموزند.
توجه به تفاوت‌های فردی کودکان: با توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، می‌توان آموزش را به گونه‌ای ارائه داد که متناسب با نیازهای آنها باشد.
ایجاد انگیزه در کودکان: با ایجاد انگیزه در کودکان، می‌توان آنها را به یادگیری تشویق کرد.
برخی از روش های درمانی که می تواند برای کمک به کودکان کم آموز استفاده شود عبارتند از:

آموزش ویژه: آموزش ویژه می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا مهارت های تحصیلی و اجتماعی خود را بهبود بخشند.
درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا رفتارهای نامناسب خود را کنترل کنند.
درمان دارویی: در برخی موارد، ممکن است استفاده از دارو برای کمک به کودکان کم آموز ضروری باشد.
دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز و دیر آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علت یاد نگرفتن درس
یاد نگرفتن درس در کودکان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از دلایل رایج عبارتند از:

اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری شرایطی هستند که می توانند توانایی کودک را در یادگیری و پردازش اطلاعات مختل کنند. برخی از اختلالات یادگیری شایع عبارتند از اختلال خواندن، اختلال نوشتن و اختلال ریاضی.
عوامل عاطفی: عوامل عاطفی مانند اضطراب، افسردگی و استرس می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در تمرکز، توجه و پردازش اطلاعات مشکل داشته باشند.
عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند فقر، سوء استفاده و بی سرپرستی می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که در محیط های نامساعد زندگی می کنند ممکن است فرصت های کمتری برای یادگیری داشته باشند و ممکن است از حمایت کافی برخوردار نباشند.
عوامل پزشکی: برخی از شرایط پزشکی مانند اختلالات شنوایی، بینایی و یا مشکلات سلامت روان می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات پزشکی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند و ممکن است نیاز به حمایت اضافی داشته باشند.

منبع:کانون مشاوران ایران-کم آموزی در کودکان ✔️ درمان تضمینی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

نگرانی در مورد استفاده از داروهای در دسترس، سوءمصرف الکل، رانندگی در حال مستی، نگرانی از سیگار کشیدن و پک زدن پیپ در اماکن عمومی. مجبور کردن کودکان به سخت کوشی برای موفقیت در تحصیل و ورزش. مهیا کردن حمایت های خانگی و مالی. اهمیت به نمرات و کارهای تحصیلی. وادارکردن آنها به سالم خوردن و رفتن به کلیسا و عبادت گاه ها یا صرفاَ  بریدن از دیگران و بیرون رفتن… لیست کردن مواردی از این قبیل به منظور تمرکز والدین بر آنها کاری طولانی و زمان بر است.

انسان دارای نیازهای هیجانی، نیازهای فیزیکی و نیازهای سبک زندگی است. بعلاوه تکنولوژی، کار والدین را سخت  تر کرده است، کودکان پای تلویزیون نمی نشینند تا به والدین خود نشان دهند که نگاه نمی کنند در حالی که به سمت گوشی های خود روانه می شوند تا به منابع و اطلاعات در یوتیوپ دسترسی پیدا کنند و به طور مداوم راههای جدید متصل شدن را یاد می گیرند طوری که والدین در این مورد با کودکان خود دچار مشکل می شوند.

این افکار خیال بافی شما نیست. فرزندپروری سخت تر شده است. وقتی به فرزندپروری می اندیشید شما ممکن است به  همه موارد لیست شده در بالا فکر کنید اما یک جنبه اضافی را به جعبه ابزار”کارهای مورد تمرکز” اضافه کنید، به کودکان خود برقراری تعادل بین قوی بودن و دفاع از خود و باورهای خود و در عین حال مهربان بودن را یاد دهیم.

ممکن است القای گسستگی به نظر برسد مانند “فقط قوی بمان” و”آدم های خوب جا نمی زنند” برخی از این مثال ها هستند، اما آموزش به کودکان در دنیایی که به نظر می رسد روز به روز طردشدگی در آن بیشتر و بیشتر شود ممکن است تنها راه کمک به کودکان برای بقاء و پیشبرد زندگی های آنها باشد.

قوی شدن:

قوی بودن به معنای قلدری نیست. در حقیقت شخص واقعاً قوی دارای جوهره درونی به امکان مقاومت در برابر هر آنچه زندگی پیش روی آنها قرار می دهد مانند قلدری و تحقیر دست می یابند.

افراد قوی اطمینانی درونی را در خود پرورانده اند که به آنها امکان می دهد تا باور کنند هر آنچه در زندگی رخ می دهد مهم نیست. اصولی که والدین می توانند به کودکان خود برای قوی بودن اما نه سرکوب کردن بیاموزند چه می باشند؟

به آنها یاد دهید راه اندازهای رفتار خود را بشناسند و هرآنچه آنها را غمگین می کند را بشناسندو یا آنها را در بازی خود راه ندهند. چرا این ها را یاد بگیرند؟ زیرا هر چه فرد بیشتر در مورد محرک ها بداند زودتر می تواند فرصت مواجهه با آنها به شکل مستقیم تر و عقلایی را بیابد. هر چه شما بیشتر غمگین شوید احتمال بیشتری در رسیدن به حد انفجار و یا در خود فرو رفتن وجود دارد.
زبان صریح و غیر خشونتی را تمرین کنید. به جای گفتن “ازت متنفرم” بگویید”من خیلی حالم بد می شود وقتی از من درخواست انجام کاری را می کنی و دوست ندارم انجام دهم”. به آنها کمک کنید واکنش های خود را بسنجند و اظهارنظرهای خود را با رفتارهای خود نه اشخاص، مرتبط سازند.
نکته: به عنوان یک بزرگسال بسیار مهم است که این رفتار را نیز الگوسازی کنید.

ایستادگی کردن برای خواسته. به آنها کمک کنید چیزی که می خواهند و به آن باور دارند را به دست آورند. به آنها امکان پیشقدم شدن را بدهید، برای تمجید از کسی به خاطر کار مهمش نامه بنویسند، به آنها در مورد آنچه در پیرامون آنها رخ می دهد آموزش دهید (بله، حتی خردسالان نیز می توانند اهمیت محیط و دنیای خود را یاد بگیرند). هر چه بیشتر آنها مجهز به درونگاهی برای ایستادگی برای خواسته خود باشند به احتمال کمتری آنها برای همه چیز به هم می ریزند.

منبع:کانون مشاوران ایران-آموزش قوی بودن و مهربان بودن به کودکان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

مهارت توجه به کودکان

مهارت توجه به کودکان

توجه به کودکان یک تکنیک حیاتی و مهم در تـربیت کودکان است و لازم است تا خانواده ها و والدین تکنیک ها و سبک های درست تـوجه به کودکان را بیاموزند. اگر پدر و مادرها بتوانند به خوبی از روش های توجه به کودکان بهره بگیرند می توانند مشکلات بسیاری را در روابط میان خود و کودکان خود حل نموده و کاهش دهند و موجبات افزایش اعتماد و حس اعتماد به نفس را در کودکان از همان دوران کودکی فراهم نمایند چرا که ثابت شده است که افزایش اعتماد به نفس در افراد باید در همان دوران کودکی آن ها اغاز شود.

والدین بیشتر اوقات خیال می کنند که به اندازه کافی به کودکان خود توجه می نمایند اما در عین حال گاهی یا اوقات زیادی از کودک می شنوند که مثلا ” شما به من توجهی نمی کنید” شاید والدین حتی از این صحبت کودک خود  گله مند شده و ناراحت شوند. در واقع می شود گفت که توجه کردن به کودکان یعنی توصیف رفتارهای خوب در آنان به گونه ای که کودک حس نماید که رفتارهای خوبش و ویژگی های مطلوبش مورد توجه والدین قرار گرفته است و در واقع این کار فواید زیادی دارد چرا که وقتی والدین به رفتار مثبت کودک واکنش نشان داده و به آن توجه می کنند کودک می فهمد که رفتار مطلوبش مورد توجه خانواده بوده و تلاش می کند تا ان را بهبود داده و پر رنگ تر نماید.

توجه مناسب به کودک و مهارت توجه والدین فواید زیادی داشته و سبب بهبود بسیاری از ویژگی های  رفتاری و اجتماعی در کودکان می شود. اولین و مهم ترین تاثیری که توجه به کودکان داده این است که کودک تلاش می کند تا رفتارهای مقبول و مورد پسند خود را افزایش داده و رفتارهای بد را کاهش دهد.

دومین تاثیر مهم توجه به کودکان این است که رابطه ای مناسب بین کودک و والدین شکل گرفته و در واقع مشکلات موجود در رابطه ها تا حد زیادی کاهش می یابد. تکنیک ها و نکات مهم زیادی برای توجه بهتر والدین به کودکان وجود دارد که چند مورد را در ادامه ذکر می کنیم.

اولین نکته مهم این است که پدر و مادر سعی کنند که دقیقا همان رفتاری که کودکان از خود نشان می دهد را بازگو نمایند و این می تواند تاییدی برای کودک باشد و به او بفهماند که تمام حواس والدین به صورت خوب و تمام و کمال به او هست.  پس لازم است تا والدین در هر زمان که توانستد و در هر فرصتی کارهایی که کودک انجام داده است را به صورت کامل بازگو کنند و با این کار نشان دهند که توجه و حواس آن ها به صورت کامل به فرزندشان هست.

می توان گفت که توجه نمودن به کودکان و مهارت توجه در واقع به نوعی شبیه به گزارشگری ورزشی مثلا در ورزش فوتبال می باشد که فرد گزارشگر تمام موارد را بازگو می کند پس والدین نیز به همین صورت وقتی که کودک در حال انجام کاری هستند باید آن ها را با تمام وجود زیر نظر گرفته و پس از آن موارد را به صورت کامل بازگو نمایند مثلا اگر کودک در حال بازی با مکعب های خودش است باید کنارش نشسته و رفتارها و کارهایش را کامل بازگو نمایند به طور مثال بگوید که تو داری مکعب های زرد را با قرمز کنارهم می چینی و یک خانه زیبا می سازی و یا اگر در حال نقاشی است مثلا بگوید که تو داری یک خانه زیبا با رنگ آبی می کشی… پس توجه نمودن به کودکان تنها یک صحبت صرف نیست و تنها با حرف زدن نمی توان به کودک ثابت کرد که به او توجه می شود بلکه نیاز است با رفتار و اعمال خود توجه به او را به او ثابت نماییم و نشان دهیم. روشی دیگر برای توجه نمودن، تقلید کارهای کودک است. می توان در زمان توجه کنار کودک بوده و کارهای او را دقیقا تقلید کرد. کشیدن یک نقاشی یا ساختن یک مجسمه با خمیر بازی یک نمونه و مثال خوب است. توجه کنید که می بایست به صورت دائمی از این روش استفاده نمود.

منبع:کانون مشاوران ایران-مهارت توجه به کودکان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

مهارت همدلی می تواند به برقراری ارتباط موثر افراد کمک کند و باعث می شود تا بتوانید با این استرس ها تا حدود زیادی مقابله کنیم.

وقتی کسی از مهارت همدلی برخوردار است می تواند ارتباط موثری با افراد جامعه برقرار کند و میان آن ها محبوب و مورد تایید باشد. چنین تاییدی باعث می شود فرد عزت نفس بیشتری پیدا کند و از سرشت خود قلبا راضی باشد.

معنی مهارت های همدلانه
همدلی کردن به این معناست که فرد بتواند خودش را به جای فرد دیگر بگذارد و دنیا را از دید او ببیند. در واقع می توان گفت مهارت همدلی از دو جنبه مورد بررسی قرار می گیرد: جنبه ی عاطفی و جنبه ی شناختی

از جنبه ی عاطفی به این معنا می باشد که فرد احساسات فرد مقابل را عمیقا درک کند و سعی داشته باشد تا او را از نظر روحی احیا کند و از جنبه ی شناختی به این معنا که قادر باشد موقعیت به وجود آمده را بشناسد و ارزیابی کند.

اولین شرطی که لازمه ی مهارت همدلی می باشد داشتن خودآگاهی می باشد. وقتی کسی احساسات و شخصیت خود را بشناسد به راحتی می تواتد با افراد دیگر نیز همدلی کند اما اگر خودش را هم نتواند بشناسد از شناخت دیگران ناتوان خواهد بود.

خصوصیات افرادی که مهارت همدلی دارند :
افرادی که از مهارت همدلی برخوردار هستند معمولا در بین اقشار مختلف جامعه محبوبیت و تایید خواهند داشت. در ادامه به برخی از خصوصیات این افراد اشاره خواهیم کرد :

۱ ) علاقه داشتن به دیگران

۲ ) احترام گذاشتن به همه ی اقشار جامعه بلا استثنا

۳ )  مهارت اجتماعی قوی

۴ ) تعدد دوستان

۵ ) مورد تایید بودن نزد اطرافیان

اهمیت مشاوره
نمونه هایی از مهارت های همدلی
وقتی شما مهارت همدلی را کسب کنید و به خوبی از آن استفاده کنید می توانید به موارد زیر نیز دست پیدا کنید :

۱ ) به وجود آمدن احسای خوشایند در افراد

۲ ) افزایش عزت نفس و حس کارآمدی برای افراد

۳ ) بهبود قدرت تصمیم گیری در همه امور

 ۴ ) پیشگیری از انواع سو تفاهم و رفتارهای ناشایست

۵ ) بهبود روابط بین فردی ( به عنوان مثال روابط زناشویی یا دوستانه)

۶ ) کمک به بهبود شناخت افراد و به وجود آمدن یک رابطه ی ایده آل و جامع

نحوه ی افزایش مهارت همدلی :
مهارت همدلی نوعی مهارت اکتسابی می باشد که با تکرار و تمرین می توانید آن را در خود پرورش دهید. به برخی از این روش ها خواهیم پرداخت :

  ۱ ) گوش دادن به صورت فعال:
برای این که بتوانید مهارت همدلی را در خود تقویت کنید لازم است تا شنونده ی خوبی باشید. برای دست یابی به این‌امر لازم است تا با تمام توجه به صحبت های فرد مقابلتان گوش بدهید و در مواقع نیاز واکنش خاص آن موضوع را نشان دهید.

اگر فکر می‌کنید در موقعیت مناسبی برای شنونده بودن نیستید، از فرد مقابل بخواهید تا گفت و گوی خود را به زمان دیگری موکول کنید تا بتوانید گفت و گوی با کیفیت تری را تجربه کنید.

در چنین مواقعی فرد کمتر دلگیر می شود تا مواقعی که به نهایت احساسات و هیجان خود موضوعی را برای شما تعریف کند و شما هیچ توجهی به صحبت های او نشان ندهید برای گوش دادن فعال لازم است تا کارهای زیر را انجام بدهید :

 ۱ ) همه ی امور را رها کنید و در نهایت توجه به صحبت های فرد گوش بسپارید.

  ۲ )  با فرد تماس چشمی داشته باشید و به مخاطب خود چشم بدوزید.

 ۳ )  در مواقعی که او در حال صحبت است سرتان را تکان دهید و به او نشان دهید مشتاق شنیدن صحبت های او هستید.

۴ ) خودتان را به جای آن فرد بگذارید تا کمی حالش را درک کنید.

 ۵ ) اگر دوست دارید درباره ی مهارت گوش دادن فعال خبره تر شوید بهتر است از تکنیک انعکاس برای عکس العمل نشان دادن به صحبت های افراد استفاده کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-مهارت همدلی چیست و چگونه یاد بگیریم
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

مهارت های ارتباطی در محیط کار  باعث می شد که در ارتباط با هر کسی موفق یا ناموفق باشیم و در محیط کار پیشرفت کنیم.نحوه برقراری ارتباط انسان ها بسیار ساده و واضح به نظر می رسد، در صورتی که بسیاری از مردم در روابط خود دچار سو تفاهم می شوند و از صحبت های یکدیگر سو برداشت می کنند.

وقتی کسی چندین تجربه منفی در ارتباطات داشته باشد احساس سرخوردگی شخصی و اجتماعی پیدا می کند.

یک کلمه ی چند حرفی گاهی می تواند یک زندگی را از هم ‌بپاشد. اساسا کلمات اختراع شدند تا انسان ها به وسیله ی آن ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند اما گاهی موجب بر هم خوردن ارتباطات بشر نیز خواهند شد.

مهارت های ارتباطی به شما یاد می دهند تا از بروز این‌سو تفاهم ها جلوگیری کنید و ارتباطات درستی با عامه مردم برقرار کنید. این مهارت های ارتباطی آن قدر مهم هستند که باید از دروس پایه در مدرسه به کودکان آموزش داده شوند. به کارگیری این مهارت ها وجهه ی اجتماعی شما را ارتقا می دهد و به خود شما نیز حس اعتماد به نفس می بخشد.

۱۰ مهارت های ارتباطی در محیط کار
۱_ زبان‌ بدن :
زبان بدن شما بیشتر از زبانی که در دهانتان دارید با افراد ارتباط برقرار می‌کند. نحوه ی ایستادن شما حالت سرتان و حتی حالت نگاهتان می تواند به اطرافیان شما بگوید که در حال حاضر چه احساسی دارید. اگر زبان‌ بدن شما بر خلاف زبان کلامیتان عمل کند حضار متوجه این دوگانگی خواهند شد.

۲_ گوش دادن فعال|مهارت های ارتباطی در محیط کار
به جرئت می توان گفت تعداد بسیار زیادی از مردم هنوز چیزی درباره ی گوش دادن فعال نمی دانند گوش دادن فعال یعنی فقط نباید شنونده باشیم. کسی که گوش دادن فعال را به خوبی آموخته باشد, می داند باید با تمام وجود به صحبت های فرد مقابل گوش فرا دهد و در جاهایی که لازم است به او واکنش در خور نشان دهد.

اگر شما گوش دادن فعال را آموخته باشید می دانید که به راحتی حواستان از صحبت های فرد مقابل پرت نمی شود و سعی می کنیم این تعامل را به صورت آگاهانه برگزار کنید.

۳_حل کشمکش:
همیشه مشکلات و تعارض در هر رابطه ای به وجود می آید و نمی توانیم در پیشامد آن پیشگیری کنیم اما باید به خوبی بلد باشیم چطور باید اختلافات به وجود آمده را مدیریت کنیم. اگر مهارت حل مشکلات را بیاموزید متوجه می شوید که نباید حالت تدافعی به خود بگیرید و در هر حالتی لازم است تا احترام فرد مقابل را رعایت کنید.

۴_اعتبار:
برای افزایش مهارت های ارتباطی در محیط کار سعی کنید تا مخاطبتان را احمق فرض نکنید. اگر در رفتار شما سوء نیتی وجود داشته باشد بالاخره نیت شما بر ملا خواهد شد. هیچکس دوست ندارد که مورد پنهان کاری دیگر افراد قرار بگیرد. پس اگر روابطی که دارید برایتان مهم است مردم را نادان فرض نکنید.

معنی اصلی اعتبار این است که مردم خود واقعی شما را بشناسند و جلوی آنان تظاهری صورت نگیرد. اعتبار افراد راحت به دست نخواهد آمد پس سعی کنید آن را راحت نیز از دست ندهید.


مهارت های ارتباطی
۵_نبوغ احساسی :
نبوغ احساسی یعنی بتوانیم به اقتضای موضوعی که از مخاطب خود دریافت میکنیم به او پاسخ دهیم. این مورد در ایجاد ارتباط موثر میان گوینده و شنونده نقش بسیار مهمی دارد و باید با توجه به آن چه می شنوید عکس العمل خود را ارائه دهید.

منبع:کانون مشاوران ایران-۱۰ مهارت های ارتباطی در محیط کار که باید بدانید
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

پس از تامین نیازهای اولیه کودکان بسیار اهمیت دارد تا آموزش مهارت زندگی صورت گیرد و مهارت های زندگی از اولویت های تربیتی می باشند، یکی از مهم ترین وظایف والدین تربیت فرزندان می باشد کودکانی که امروزه در محیط امن خانواده و تحت مراقبت والدین شان هستند به زودی وارد اجتماع می شوند و خانواده را تشکیل می دهند.

در این شرایط والدین الگوی فرزندان می باشد و تمامی رفتار و کارهایشان در ذهن کودک ثبت می شود و تاثیر بسیاری بر روی شخصیت فرد می گذارد در این شرایط والدین باید با مهارت های زندگی و آموزش های لازم آشنا شوند تا بتوانند به کودکان تربیت صحیحی را آموزش دهند، تربیت کودکان بسیار مهم می باشد و امری تخصصی و پیچیده می باشد، بنابراین بهتر است در مواقع حساس از مشاوره کودک کمک بگیرید تا اطلاعات کافی را در اختیار شما قرار دهند.

آموزش مهارت های زندگی به کودکان، یک کار ضروری
در آموزش مهارت ها، نقش مشاور متخصص به عنوان مکملی در کنار پدر و مادر می باشد و انسان گاهی اوقات به خاطر مشکلات زندگی اش در شرایطی قرار می گیرد که احساس شکست و ناامیدی می کند و به همین دلیل فکر می کند که سختی ها و مشکلات زندگی فراتر از آستانه تحمل او می باشد و او نمی تواند از پس این مشکلات برآید.

در بسیاری از اوقات به خاطر ارتباط با دیگران و رفتارهای برخی از افراد دچار استیصال می شوند و رفتارهای عجولانه و شتاب زده ای نشان می دهند تمامی این مشکلاتی که به وجود می آید به خاطر عدم اطلاعات و آگاهی آن ها و هم چنین ناپختگی و عدم آموزش مناسب مهارت های زندگی به کودکان می باشد.

فرزندان همیشه در  محیط خانواده باقی نمی مانند و دیر یا زود وارد اجتماع شده و با مشکلات ریز و درشتی رو به رو می شوند پس باید همان ابتدا مهارت های زندگی به فرزندان آموزش داده شود تا در آینده زندگی بهتری را برای خودشان بسازند، هم چنین یک مشاور با تجربه می تواند به شما کمک کند تا استعداد های کودک تان را کشف نمایید و بهتر با او ارتباط برقرار کنید.

مهارت های زندگی و آموزش آن ها به کودکان
برای این که کودکان در آینده زندگی بهتری داشته باشند باید روانشناسی کودک را در همه مراحل زندگی آن ها در نظر بگیریم، مهارت های زیادی وجود دارد که باید به کودکان آموزش داده شود که در ادامه این مقاله به توضیح برخی از آن ها می پردازیم.

آموزش مهارت ارتباط و تعامل با دیگران به کودکان
بچه ها به زودی بزرگ می شوند و وارد اجتماع شده و کار می کنند، ازدواج می کنند و با مسائل مختلفی رو به رو می شوند آن ها در صورتی می توانند به طور دقیق با مسائل و مشکلات کنار بیایند که از قبل برای آن ها آماده شده باشند در صورتی که کودک با خواهر و برادر و دوستانش تعامل داشته باشد در این حالت به صورت تمرینی و موثر خودش را برای مقابله و رویارویی با مشکلات آماده می کند.

کودکان باید بیاموزند در عین این که به دیگران احترام می گذارند و خودشان را کنترل می کنند باید حق دیگران را بگیرند و نظرشان را به راحتی بیان کنند، به طور مثال از کودکان بخواهید یکدیگر را نقاشی کنند و زمانی که یکدیگر را ناراحت کردند و او را رنجاندند قسمتی از نقاشی را پاره کنند در این حالت به آن ها می فهمانید که رنجاندن دیگران چه تاثیر بدی بر آن ها می گذارد و کودک تاثیر این کار را به خوبی متوجه می شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-آموزش مهارت های زندگی به کودکان ( 6 مهارت ضروری)
 

  • سارا پارسایی