۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی

افسانه های زیادی در مورد اختلال شخصیت اجتنابی و افراد مبتلا به آن وجود دارد. یادگیری حقایق می تواند به این افراد در یافتن درمان مناسب کمک کند.

بسیاری از تصورات نادرست در مورد افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی (AVPD) وجود دارد. در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است خجالتی یا ضداجتماعی دیده شوند، اما در واقع دارای یک اختلال روانی هستند که مانع از توانایی آن ها از معاشرت با دیگران می شود.

پس از تشخیص، مبتلایان به اختلال شخصیت اجتنابی می توانند با موفقیت درمان شود. درک اختلال شخصیت اجتنابی برای یافتن کمک مناسب یا کمک به مبتلایان به این بیماری برای دریافت درمان مورد نیاز کلیدی می باشد.

۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی
افسانه اول: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی خجالتی هستند.
واقعیت: افراد مبتلا به اختلال شخحصیت اجتنابی یک وضعیت روانی دارند که فراتر از احساس خجالتی بودن است.

بسیاری از افراد خجالتی، عصبی بوده و صحبت کردن با افراد جدید باعث ترس خفیف یا خجالت آن ها در یک موقعیت اجتماعی می شود. افراد خجالتی با این احساسات به شیوه ای سالم برخورد می کنند و همچنان زندگی اجتماعی رضایت بخشی دارند.

با این حال، اختلال شخصیت اجتنابی باعث می شود این احساسات طاقت‌فرسا شده و از رفتن افراد به مکان‌هایی که امکان تعامل اجتماعی وجود دارد، جلوگیری کرده و تأثیر منفی شدیدی بر زندگی روزمره و شخصی آن ها می گذارد.

افسانه دوم: اختلال شخصیت اجتنابی همان درونگرایی است.
واقعیت: اختلال شخصیت اجتنابی و درونگرایی کاملاً متفاوت هستند.

برعکس این که بسیاری از افراد درون گرایی را مانند اختلال شخصیت اجتنابی می دانند. درونگرایی به هیچ وجه یک اختلال روانی نیست، بلکه یک ویژگی شخصیتی طبیعی و سالم می باشد. بسیاری از افراد درونگرا در واقع از معاشرت لذت می برند، دوستان زیادی دارند و دوست دارند با افراد جدید ملاقات کنند.

آن ها صرفاً به مقدار مشخصی زمان یا خلوت نیاز دارند تا احساس آرامش، استراحت یا شارژ داشته باشند. این افراد ممکن است در هر نقطه ای از طیف برون گرایی-درون گرایی قرار بگیرند و برخی از آن ها کم و بیش احساس درون گرایی دارند.

از سوی دیگر، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است شرکت در موقعیت های اجتماعی را تقریبا غیرممکن بدانند. این اجتناب ناشی از تمایل به گذراندن زمان به صورت تنهایی نیست، بلکه به دلیل نگرانی بیش از حد در مورد انتقاد یا احساس خجالت است.

5 افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی
افسانه سوم: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی دیگران را دوست ندارند.
واقعیت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی اغلب تمایل به صمیمیت و روابط نزدیک دارند.

اجتناب افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی از موقعیت های اجتماعی به این دلیل نیست که از افراد دیگر خوششان نمی آید. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال شخصیت اجتنابی تمایل شدیدی به دوستی یا ارتباط صمیمانه با دیگران دارند.

با این حال، آن ها اغلب از ایجاد این پیوندهای نزدیک به دلیل ترس شدیدشان از مورد منفور شدن، تمسخر یا قضاوت خشن باز می مانند. اغلب اوقات آن ها نقص‌های درک شده خود را دلیلی برای ناتوانی در برقراری روابط سالم می‌دانند و تنها زمانی وارد تعاملات اجتماعی می‌شوند که مطمئن باشند پذیرفته می‌شوند و مورد انتقاد قرار نمی‌گیرند

منبع:کانون مشاوران ایران-۵ افسانه در مورد اختلال شخصیت اجتنابی
 

مکانیسم دفاعی جبران | مزایا و معایب استفاده از مکانیزم جبران

مکانیسم دفاعی جبران، مزایا و معایب استفاده از مکانیزم جبران

مکانیسم دفاعی جبران چیست و چگونه عمل می کند؟ جبران مفهومی می باشد که در اصطلاح تخصصی به آن Compensation می گویند و به معنی صرف کردن انرژی زیاد در حوزه هایی می باشد که فرد در آن ها احساس ضعف و حقارت می کند و در صورتی که اگر از این حوزه به صورت افراطی استفاده نشود می توان به وسیله آن فرد در مسیر پیشرفت قرار بگیرد.

به طوری که اگر از جبران افراطی استفاده شود باعث تضعیف روانی فرد می شود. در ادامه مقاله به توضیحات بیشتری در مورد مکانیسم دفاعی جبران می پردازیم و باید تا انتها این مقاله مورد مطالعه قرار دهید تا آگاهی شما افزایش یابد.

مکانیسم دفاعی جبران چیست؟
مکانیسم دفاعی جبران یا Compensation یکی از استراتژی های ناخودآگاه می باشد که فرد در برابر ضعف ها و ناتوانی هایش تلاش می کند تا از آن فرار کند و در این شرایط فرد در حوزه ای که احساس ضعف و ناتوانی می کند بسیار تلاش می کند این مفهوم بیش تر در نظریه روانشناسی آلفرد آدلر مطرح شده است.

بر اساس نظریه آدلر، جبران مکانیسمی می باشد که در آن فرد تلاش می کند عقده های حقارت خود را به دست فراموشی بسپارد و در برابر دیگران به برتری برسد.

استفاده افراطی از مکانیسم دفاعی جبران
مکانیسم طبیعی به صورت طبیعی از انسان در برابر تنش ها و اضطراب ها محافظت می کند و اگر از آن به صورت افراطی استفاده شود باعث به وجود آمدن مشکلات روان رنجوری خواهد شد.

به همین دلیل متخصصان اعتقاد دارند که اگر از مکانیسم جبرانی به صورت افراطی استفاده شود مشکلات بارزی را به وجود می آورد که در رفتار مبتلایان به اختلالات روان شناسی مختلف نشان داده می شود.

به عنوان مثال فرد به دلیل عزت نفس تخریب شده روی به خودشیفتگی آورده است که نوع جبران بیمار گون می باشد در حقیقت افراد با ساختن هویت آرمانی ازخود سعی می کنند که از اعتماد به نفس تضعیف شده شان محافظت نمایند و یا از آن فرار کنند.

مکانیسم همانند سازی فرافکنانه
مکانیسم همانند سازی فرافکنانه | تعریف همانند سازی فرافکنانه از زبان فروید
مزایا و معایب مکانیسم دفاعی جبران
اگر از مکانیسم جبرانی به صورت افراطی استفاده نشود به عنوان انگیزه ای برای پیشرفت زندگی او مورد استفاده قرار می گیرد و فرد را در مسیر مثبتی قرار می دهد و بسیاری از افراد که درگیر نواقص جدی در حوزه جسمانی یا روان شناختی هستند.

با استفاده از این مکانیسم دفاعی بر ضعف های خود غلبه کرده اند و برای خود زندگی جدیدی را به وجود آورده اند در این راستا می توان به افرادی که دارای معلولیت هستند اشاره کرده که در زمینه هایی مانند ورزش و هنر به دستاورد های عالی رسیده اند و موفقیت هایی را کسب کرده اند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-مکانیسم دفاعی جبران | مزایا و معایب استفاده از مکانیزم جبران
 

مکانیسم دفاعی درون فکنی چه آسیب هایی می زند؟

درون فکنی چیست؟ مکانیسم دفاعی درون فکنی چه آسیب هایی می زند؟

درون فکنی چیست و چکونه عمل می کند؟ درون فکنی یا همانند سازی شدید یکی از مکانیسم های دفاعی می باشد که بعد از فروید توسط نظریه پردازی به نام ملانی کلاین گسترش یافته است، کلاین بر این باور می باشد که یکی از مکانیسم های دفاعی رایج در میان کودکان درون فکنی نام دارد که قبل از این که زبان فرد شکل گیرد به وجود می آید و در همین ماه های اول در زندگی پدید می آید.

در جریان این مکانیسم نوزاد سعی می کند تا ویژگی هایی که مطلوب می باشد را در درون خود پدید آورد و با تجربه دائمی آن در درون خویش احساس امنیت و آرامش به او دست می دهد، در ادامه این مقاله در مورد مکانیسم درون فکنی و عملکرد آن توضیحات بیشتری را ارائه می دهیم تا با آن آشنا شوید.

مکانیسم درون فکنی چیست؟
درون فکنی که در اصطلاح تخصصی روانشناسی به نام introjection شناخته می شود یکی از انواع مکانیسم های دفاعی می باشد که برای اولین بار توسط زیگموند فروید مطرح شده است، فروید بر این باور می باشد که مکانیسم های دفاعی واکنش های ناخودآگاهی می باشند که از ساختار ایگو در برابر دو ساختار دیگر اید و سوپرایگو محافظت می کنند.

اید در خواست هایی در زمینه غرایز و امیال ابتدایی بیان می کند و از طرف دیگر سوپرایگو با در نظر گرفتن معیارهای اخلاقی یا همان وجدان اجازه برآورد کردن همه آن ها را نمی دهد در این حالت باید ایگو نقش میانجی گری را ایفا کند و فشارهایی که به خاطر ساختارهای متضاد به وجود می آید را مدیریت نماید، در همین راستا به کاربستن مکانیسم دفاعی مختلف تا حد زیادی می تواند کمک کننده باشد .

بر اساس نظریه فروید زمانی که فرد در درون خود دچار نقص می شود در این حالت به همانند سازی شدید با الگوهای مهم زندگی خود روی می آورد و در این شرایط فرد تلاش می کند تا جنبه های مثبت اشیا ( افراد مهم زندگی) را جذب کند و از این طریق از شر احساسات منفی رها شود، به این عمل در زبان روانکاوی به عنوان مکانیسم دفاعی درون فکنی شناخته می شود.

مهارت خویشتن داری
مهارت خویشتن داری
مکانیسم درون فکنی در نظریه ملانی کلاین
ملانی کلاین یکی از نظریه پردازان پسا فرویدی می باشد که باعث شد تئوری او افزایش یابد او بیشتر از فروید این مطلب را مورد بررسی قرار داد و بر روی دوران کودکی تاکید کرد و مفاهیم روانکاوری را برای نوزادان نیز به کار برد، کلاین بر این باور بود که در سنین کودکی از برخی از مکانیسم ها بیشتر استفاده می شود که می توان به مواردی مانند دوپاره سازی، درون فکنی، برون فکنی و همانند سازی فرافکنانه اشاره نمود، در واقع نوزاد از همان ابتدا متوجه می شود که مادر یا همان شی ابتدایی دارای ویژگی های مثبت و منفی می باشد.

اما او از نظر روانی قادر نیست تا دو جنبه فرد را مورد بررسی قرار دهد و به همین دلیل در ذهن خود به دو پاره سازی یا تقسیم دست می زند و دو شی را به عنوان پستان خوب و پستان بد در نظر می گیرد و بعد در نظر می گیرد تا این ویژگی ها را با مکانیسم درون فکنی در خود ایجاد نماید، در صورتی که کودک ویژگی های مثبت را جذب کند از احساس تنش و اضطراب در امان خواهد بود و در صورت جذب ویژگی های منفی، کودک نسبت به آن ها احساس کنترل خواهد داشت، با این حال آن چه کودک به درون خود راه می دهد بازنمای واقعی اشیا نخواهد بود بلکه تا حدودی به تخیل و خیال بافی او مربوط می شود.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-مکانیسم دفاعی درون فکنی چه آسیب هایی می زند؟