دلبستگی در کودکان

دلبستگی در کودکان به‌خصوص نوزادان کمک می‌کند تا احساسات منفی خود را در مواقع استرس و ناراحتی تنظیم کرده و با کمک آن محیط را کاوش کنند، حتی اگر حاوی محرک‌های ترسناک باشد. دلبستگی، یک نقطه عطف رشد در زندگی کودک و یک موضوع مهم باقی می‌ماند. در بزرگسالی، بازنمایی‌های دلبستگی دیده می‌شود و ممکن است مشکلاتی را به همراه داشته باشد.

در مقالات فبلی در مورد سبک دلبستگی ناایمن و واکنشی به‌عنوان مشکلات دلبستگی توضیحاتی دادیم. در این مقاله در مورد علائم و نشانه‌های این مسئله بحث خواهیم کرد.

 
علائم و نشانه های اولیه 
مشکلات دلبستگی بر روی یک پیوستار از مشکلات خفیف که به‌آسانی قابل‌تشخیص و واضح است تا شدیدترین شکل به نام اختلال دلبستگی واکنش (RAD) قرار می‌گیرند. اگرچه، هرگز برای درمان و اصلاح مشکلات دلبستگی در کودکان مانند اختلال سبک دلبستگی خیلی دیر نیست، ابتدا شما علائم دلبستگی ناایمن را کشف می‌کنید و بعداً مراحلی را برای اصلاح آن‌ها در نظر می‌گیرید.

با تشخیص اولیه شما می‌توانید از بروز مشکل جدی‌تری اجتناب کنید. با توجه‌کردن به آن‌ها در دوران طفولیت مشکلات دلبستگی اغلب با کمک‌ها و حمایت‌های مناسب به‌آسانی حل می‌شوند. این نشانه‌ها عبارت هستند از:

اجنتاب از تماس چشمی
لبخند نزدن
نزدیک نشدن برای جلوگیری از صمیمیت و در آغوش گرفته شدن
نپذیرفتن تلاش های موجود در راستای آرام کردن، دلجویی کردن و برقراری ارتباط
بی توجهی و نگاه نکردن به مراقب، زمانی که او را تنها می گذارند.
گریه های تسلی ناپذیر
بی صدا بودن و ایجاد نکردن صدا یا زمزمه‌ها
دنبال نکردن شما به صورت چشمی
عدم علاقه مندی به انجام بازی‌های تعاملی یا بازی با اسباب بازی‌ها
مدت زمان طولانی بی قرار است و بدن خود را تکان می‌دهد.
لازم به ذکر است که علائم اولیه دلبستگی ناایمن مشابه با علائم اولیه مباحث دیگری مانند اختلالات بیش‌فعالی و اوتیسم است. در صورتی که هر یک از این علائم هشداردهنده را مشخص کردید با پزشک خود برای تشخیص حرفه‌ای مشکل یک قرار ملاقاتی تعیین کنید.

علائم اختلال سبک دلبستگی واکنشی

 ناسازگاری با لمس‌شدن و محبت فیزیکی. کودکان دارای اختلال دلبستگی در کودکان واکنشی اغلب هنگام لمس‌شدن به خود می‌پیچند، می‌خندند یا حتی (اوخ) می‌گویند و اعتراض می‌کنند. لمس‌کردن و محبت به‌جای اینکه تولید احساساتی مثبت کند به‌عنوان تهدید درک می‌شود.
 مسئله کنترل. اکثر کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی با تحت کنترل باقی‌ماندن مشکل دارند و از نشان‌دادن احساس درماندگی اجتناب می‌کنند و آنها اغلب نافرمان، لجباز و اهل جدل هستند.
 مشکلات خشم. خشم ممکن است مستقیماً با راه‌انداختن قشقرق، برون‌ریزی، یا رفتار گمراه‌کننده و رفتار پرخاشگرانه منفعل ابراز شود. کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است خشم خود را در اعمال مقبول از نظر اجتماعی مانند محکم دست‌دادن به دیگران یا خیلی محکم در آغوش گرفتن کسی پنهان کنند.
 ناتوانی در ابراز محبت به مراقب اصلی. برای مثال کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است به طور ناجوری خونگرم با غریبه‌ها رفتار کنند درحالی‌که به والدین خود محبت کمی یا هیچ‌گونه محبتی نشان ندهند.
 وجدان رشدنیافته. کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی ممکن است؛ مانند افراد بی‌وجدان رفتار کنند و نتوانند احساس گناه، تأسف یا پشیمانی را پس از بدرفتاری نشان دهند.
علائم وابستگی سالم در سنین مختلف
 در حدود یک تا دوماهگی، کودک وقتی شما لبخند می‌زنید لبخند بزند و به صداهای بلندی که می‌سازید پاسخ دهد.
 در حدود چهارماهگی، کودک شما احتمالاً به‌نوبت با شما سروصدا می‌کند.
 در پنج‌ماهگی، همه‌جا با شما می‌آید.
 در حدود هشت‌ماهگی، وقتی به چیزها نگاه می‌کنید، نگاه شما را دنبال می‌کنند. این به‌عنوان توجه مشترک شناخته می‌شود.
 در حدود شش تا ۱۲ ماهگی، کودک باید به طور فعال به دنبال آرامش از شما باشد و تمایل به بازی نشان دهد. وقتی آنها از شما جدا می‌شوند، ناراحت به نظر می‌رسند. همچنین در اطراف غریبه‌ها کمی اضطراب نشان می‌دهند، زیرا می‌توانند چهره‌های آشنا و ناآشنا را تشخیص دهند.
 در حدود ۱۲ ماهگی، کودک با شما بازی‌هایی مانند دالی موش از حرکات برای برقراری ارتباط غیرکلامی “سلام”، “خداحافظ” یا “به آنجا نگاه می‌کند” استفاده می‌کند.
 در حدود ۱۵ ماهگی آنها نشانه‌هایی از همدلی نشان خواهند داد. شاید با دیدن خواهر یا برادری که گریه می‌کند غمگین به نظر می‌رسند، ناراحت شود.
 بین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی، کودک با اسباب‌بازی‌ها وانمود می‌کند، مانند تقلید مکالمه با تلفن اسباب‌بازی یا غذادادن به عروسک.
درمان دلبستگی ناایمن در بزرگسالی
 همان‌طور که کودکان دارای اختلال دلبستگی واکنشی رشد می‌کنند و بزرگ‌تر می‌شوند، آن‌ها اغلب الگوهایی از علائم بازداری شده یا بی‌قیدوبندی را رشد می‌دهند.

 علائم بازداری شده در اختلال دلبستگی واکنشی. کودک یا بزرگسال بی‌نهایت منزوی و به لحاظ هیجانی منفصل است و در برابر راحتی و آسایش مقاومت می‌کند. این دسته از کودکان از آنچه در محیط اطرافشان می‌گذرد آگاهی دارند و حتی حساس هستند؛ اما واکنش یا عکس‌العملی نشان نمی‌دهد و ممکن است دیگران را هل دهند، نادیده بگیرند یا حتی وقتی دیگران قصد نزدیک‌شدن به این کودکان را داشته باشند به آن‌ها حمله‌ور شوند.
 علائم بی‌قیدوبندی در اختلال دلبستگی واکنشی. این کودک ظاهراً بین مراقب، والدین یا غریبه‌ها تفاوتی قائل نیست. به دنبال آسایش و دریافت توجه از تقریباً هر شخص است، بدون متمایزکردن. او به‌شدت وابسته است و از نظر عقلی نسبت به سن خود کمتر عمل می‌کند و ممکن است به‌صورت دائمی و مادام‌العمر مضطرب به نظر برسد.

منبع:کانون مشاوران ایران-دلبستگی در کودکان
 

دلبستگی ناایمن قاتل زندگی مشترک | درمان + شناسایی

دلبستگی ناایمن در بزرگسالی، درمان دلبستگی ناایمن کودک، دلبستگی ناایمن در کودکان همه در این مقاله بررسی می شود. بر اساس تئوری دلبستگی، رابطه شما تحت تاثیر سبک دلبستگی ذاتی قرار می گیرد.

اگر مایل به تغییر الگوهای روابط خود هستید، مشاور می تواند به شما کمک کند. تحقیقات نشان می دهد که درمان در کاهش علائم افسردگی، وسواس ، حساسیت بین فردی و اضطراب موثر است.

دلبستگی ناایمن
تئوری دلبستگی چیست؟
تئوری دلبستگی بیان می کند که روابط شکل گرفته در دوران کودکی با مراقبان مانند والدین، ممکن است بر نحوه تعامل ما با دیگران در طول زندگی تأثیر بگذارد.

هنگامی که نظریه دلبستگی برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰ نظریه پردازی شد، تنها در مورد رفتار کودکان خردسال به کار رفت، اما در دهه ۱۹۸۰ نظریه دلبستگی گسترش یافت و رفتار بزرگسالان را نیز در بر گرفت.

کودکانی که دوران کودکی ناسازگاری یا سوء استفاده عاطفی را تجربه می کنند، ممکن است با یادگیری مهارت های ناسازگار مانند فاصله گرفتن عاطفی از روابط رشد کنند. با گذشت زمان، مهارت های اجتماعی، عاطفی و ذهنی این کودکان ممکن است برای روابط بزرگسالان آن ها مخرب شود.

چهار دسته از سبک‌های دلبستگی
دلبستگی ایمن :
افرادی که دلبستگی ایمن دارند و قادر به تعیین مرزهای مناسب هستند، تمایل دارند در روابط نزدیک خود احساس امنیت، ثبات و رضایت بیشتری داشته باشند. این افراد از تنهایی نمی ترسند، اما معمولاً در روابط نزدیک و معنادار پیشرفت می کنند.

سبک دلبستگی اضطرابی/ دوسوگرا:
افراد دارای سبک دلبستگی دوسوگرا بیش از حد نیازمند هستند. همانطور که برچسب ها نشان می دهد، افراد دارای این سبک دلبستگی اغلب مضطرب و نامطمئن بوده و فاقد عزت نفس هستند. آنها علاقه به صمیمیت عاطفی دارند اما نگران هستند که دیگران نمی خواهند با آن ها باشند.

سبک دلبستگی اجتنابی:
بزرگسالانی که دارای سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی هستند برعکس آن هایی هستند که دوسوگرا یا مضطرب می باشند. به جای علاقه به صمیمیت، آنقدر نسبت به صمیمیت محتاط هستند که سعی می کنند از ارتباط عاطفی با دیگران اجتناب کنند. آن ها ترجیح می دهند به دیگران تکیه نکنند یا اینکه دیگران به آن ها تکیه کنند.

سبک دلبستگی ناسازگار:
این سبک دلبستگی از ترس شدید ناشی می‌شود که اغلب در نتیجه ضربه، غفلت یا سوء استفاده در دوران کودکی است. بزرگسالانی که این سبک دلبستگی ناایمن دارند، معمولاً احساس می‌کنند که لایق عشق یا صمیمیت در یک رابطه نیستند.

با درک سبک دلبستگی خود، ممکن است بتوانید یاد بگیرید که چگونه الگوهای دلبستگی ناسالم را تغییر دهید.ذخیره

شناسایی اختلال دلبستگی
تئوری دلبستگی معتقد است که توجه و ایمنی که در چند سال اول زندگی تجربه کردید ممکن است بر دیدگاه شما نسبت به روابط در طول زندگی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، اگر اغلب در دوران نوزادی تنها می ماندید، ممکن است در بزرگسالی در ایجاد روابط قابل اعتماد با مشکل مواجه شوید.

افراد دارای الگوهای دلبستگی ناسالم ممکن است بتوانند دلیل رفتارهای خود را با توجه به اتفاقات کودکی کشف کنند. آنها همچنین ممکن است برخی از علائم رایج اختلالات دلبستگی را نشان دهند، این علائم شامل موارد زیر می باشد:

مشکل در برخورد با تعارض
کنترل دیگران
رفتار تکانشی
مشکل در کنترل یا بیان احساسات
مشکل در دریافت و ابراز عشق
احساس انزوا
مشکل در نشان دادن پشیمانی یا همدلی
تمایل به انکار مسئولیت در مشکلات
احساس ناتوانی
مشکل در بحث
به افراد اعتماد نمی‌کنند.
از افراد کمک و حمایت نمی‌گیرند.
عزت نفس پایینی دارند.
هوشیاری بیش از حد
گریه تسلی ناپذیر
اضطراب
مشکل در حفظ روابط اعتماد یا پایدار

منبع:کانون مشاوران ایران-دلبستگی ناایمن قاتل زندگی مشترک | درمان + شناسایی
 

11 راه قطعی برای رفع وابستگی عاطفی در رابطه ❤️ نشانه هایی که باید بدانید

وابستگی عاطفی چیست؟ وابستگی ناسالم چیست؟ عوارض وابستگی عاطفی چیست؟ وابستگی، یا بیش از حد نیازمند بودن، یکی از قاتل های بزرگ رابطه است که هیچ کس واقعاً تا وقتی دیر نشده به آن توجه نمی کند. 

وابستگی عاطفی چیست؟
وقتی در رابطه هستید ممکن است کامل به همسر خود تکیه کنید اما اگر می‌خواهید زندگی شاد و پرباری داشته باشید، حفظ استقلالتان بسیار مهم است. خوشبختانه، کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید تا در عین حال که رابطه‌تان را قوی نگه دارید، کمتر به طرف مقابلتان وابسته شوید. در اینجا 10 راه وجود دارد که می توانید در رابطه خود مستقل تر باشید.

1. خودتان را بشناسید
شما خارج از رابطه کی هستید؟ از چه چیزی لذت می برید؟ ارزش های شما چیست؟ اگر مطمئن نیستید، سعی کنید 10 دقیقه در روز بنشینید و در به زندگی خود فکر کنید. این به شما کمک می کند به آنچه هستید وفادار بمانید و خود را در رابطه گم نکنید. 

شناختن خودتان می تواند دشوار و چالش برانگیز باشد. می توانید مراقبه و مراقبت از خود را تمرین کنید تا زمان بیشتری را با خود بگذرانید و شناخت بهتری از خودتان به دست آورید.

2. خودت تصمیم بگیر
اجازه ندهید که شریک زندگیتان برای شما تصمیم بگیرد. حتی در مورد چیزهای کوچک، مانند اینکه دوست دارید روز خود را چگونه بگذرانید یا برای ناهار چه چیزی بخورید. گرفتن تصمیمات کوچک مانند این هر روز می تواند منجر به اعتماد به نفس بیشتر در زمان تصمیم گیری های بزرگتر شود. 

یکی از عوارض وابستگی عاطفی موکول کردن تصمیم گیری به شرکای خود می باشد زیرا از طرد شدن می ترسیم. به خاطر داشته باشید که تنها تایید شخصی که نیاز دارید، تایید خودتان می باشد.

3. برای خود اهدافی تعیین کنید.
کشف کنید که دوست دارید در زندگی خود به چه چیزی برسید؟ اهداف شما چیست؟ این اهداف مربوط به شغل، سرگرمی یا حتی خانواده باشد. اگر بتوانید این اهداف را در ذهن داشته باشید، می توانید برای دستیابی به آن ها تلاش کنید و از شریک زندگی خود در رسیدن به اهدافش حمایت کنید. 

سعی کنید اهداف خود را به خاطر شریک زندگیتان قربانی نکنید. انجام این کار می تواند منجر به رنجش فراوان شود که پایه و اساس خوبی برای یک رابطه سالم نیست.

4. نیازهای عاطفی خود را برآورده کنید
سعی کنید برای راحتی یا تایید به شریک زندگی خود تکیه نکنید. خیلی خوب است که هر از چند گاهی به دنبال تمجید و آرامش از شریک زندگی خود باشید، اما منبع اصلی آن باید خودتان باشید.

 چک کنید و بفهمید که به چه چیزی نیاز دارید. سپس، می توانید برای خواسته های خود تلاش کنید و استقلال خود را حفظ کنید. 

به عنوان مثال، شاید روز بدی را پشت سر گذاشته اید و احساس استرس می کنید. در این شرایط سعی کنید یک حمام طولانی بگیرید یا قدم بزنید تا روحیه خود را بالا ببرید و آرامش کسب کنید.

شاید در محل کارتان ترفیع بگیرید. به خودتان افتخار کنید و برای خود هدیه ای بخرید تا این را نشان دهید.
5. منافع خود را حفظ کنید.
به علایق خود در خارج از رابطه ادامه دهید. این به شما کمک می کند تا به یاد بیاورید که قبل از ملاقات با شریک زندگی خود چه کسی بوده اید.

اگر سرگرمی مورد علاقه ندارید، سعی کنید به سرگرمی جدیدی روی آورید که همیشه می خواستید آن را امتحان کنید. انجام فعالیت های خارج از رابطه تان به شما و شریک زندگی تان زمان زیادی برای تنهایی می دهد. 

6. یاد بگیرید که خودتان را دوست داشته باشید
وقتی خودمان را دوست داریم، کمتر به دیگران وابسته هستیم. 

مطمئن شوید که خودتان را به خاطر سخت کوشی خود تحسین می کنید و با تغذیه صحیح و ورزش از بدن خود مراقبت کنید. هرچه بیشتر بتوانید خودتان را ارتقا دهید، کمتر وابسته خواهید بود و مستقل تر خواهید شد.

منبع:کانون مشاوران ایران-11 راه قطعی برای رفع وابستگی عاطفی در رابطه ❤️ نشانه هایی که باید بدانید
 

وابستگی زن به خانواده بعد از ازدواج

وابستگی زن به خانواده بعد از ازدواج از دغدغه های بسیاری از مردان می باشد، زیرا وابستگی زنان به خاطر رفت و آمد بیش از حد به خانه پدری، عدم دلبستگی به زندگی زناشویی و از بین رفتن صمیمیت در میان زوجین شدت می یابد.

وابستگی زن به خانواده اش به دلایل بسیاری به وجود می آید اما در صورتی که به دلیل اختلال شخصیت خانم ایجاد شود در صورت وجود این مشکل حتما باید به روانشناس مراجعه کرد تا این اختلال مورد بررسی قرار گیرد.

با مراجعه به روانشناس و انجام برخی از راهکارها می توانید به کاهش وابستگی همسرتان کمک کنید، لازم به ذکر است که دریافت مشاوره خانواده برای بررسی هنجار یا ناهنجار بودن نوع ارتباط و یافتن راهی برای رسیدن به تعادل در زندگی مشترک لازم می باشد.

دلایل وابستگی زن به خانواده
برخی از زنان، حتی سال ها پس از ازدواج شان نمی توانند از محله مادری شان دل بکنند و ترجیح می دهند در نزدیکی خانه پدر و مادرشان زندگی کنند، این موضوع عاملی بسیاری از اختلاف ها و دعواها در میان زوجین می باشد.

این مشکلات زمانی بیشتر می شود که زن همچنان به زندگی در نزدیکی خانواده اش اصرار داشته باشد و  بدون این که به خواسته های همسرش توجه کند شرایط دلخواه خود را بر او تحمیل نماید.

در این شرایط ممکن است زن باعث به وجود آمدن مشکلات مالی در زندگی زناشویی شود، برای رفع این مشکل باید علل وابستگی زن به خانواده اش شناخته شده و مورد بررسی قرار گیرد.

عدم ارتباط با افراد مختلف
برخی از زنان به خصوص زنانی که کمتر در اجتماع حضور دارند وابستگی بسیاری به خانواده شان دارند زیرا آن ها نتوانسته اند وابستگی و تعلقاتی با افراد غیر از خانواده داشته باشند و همین مسئله باعث به وجود آمدن مشکلاتی در میان زوجین می شود.

در واقع زندگی با شخصیت وابسته چالش های بسیاری به همراه خواهد داشت و مشکلاتی را به وجود می آورد.

دلایل وابستگی زن به خانواده
مشاورانه مشاوره ازدواج
وابستگی زن به خانواده، نداشتن تجربه مستقل بودن
زنانی که به خاطر تحصیل یا کار زندگی مستقل را تجربه کرده اند و دور از خانواده بوده اند تا حدودی وابستگی به خانواده را مدیریت کرده و می توانند دور از خانواده زندگی و ازدواج نمایند.

در زمان گذشته زیاد استقلال زنان مورد توجه قرار نمی گرفت و مورد رضایت مردان نبود، زیرا زنان مستقل، کمتر تحت سلطه مردان قرار می گرفتند. اما امروزه استقلال مالی زنان و استقلال شخصیتی آن ها باعث شده که در زندگی زناشویی پیشرفت داشته باشد.

تربیت خانواده
برخی از خانواده ها، به دلیل سبک های تربیتی یا شرایط فرهنگی، فرزندانی وابسته به خانواده تربیت می کنند، فرزندان این چنینی نمی توانند مستقل باشند و در تصمیم گیری شان استقلال نداشته و قدرت استدلال و منطق آن ها بسیار ضعیف می باشد.

این افراد در مورد مسائل خصوصی خود و همسرشان با خانواده صحبت کرده و قادر نیستند حد و مرز روابط شان را به خوبی مشخص کنند.

ویژگی های بیان شده عمدتا منفی هستند و نشانه وابستگی فرد می باشد و آن ها نمی توانند مشکلات روابط زناشویی شان را به خوبی مدیریت کنند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-وابستگی زن به خانواده بعد از ازدواج
 

وابسته کردن مرد به خود ، چند ترفند علمی و موثر

وابسته کردن مرد به خود، چند ترفند علمی و موثر

یکی از دغدغه های امروزه زنان، وابسته کردن مرد به خود می باشد و برای آن ها سوال است که چطور همسر یا مرد مورد علاقه شان را به خود پایبند کنند، احتمال دارد بسیاری از افراد فکر کنند که تنها راه برای جذب مردان زیبایی می باشند اما حقیقت این است که پس از مدتی زیبایی عادی می شود و چیز هایی فراتر از زیبایی و ظاهر جذاب باعث وابسته شدن مردان به همسرشان می شود.

مردان به اندازه زنان پیچیده نیستند و نسبت به زنان راحت تر قابل پیش بینی هستند و بر اساس تحقیقات انجام شده انجام برخی کارها بر همه مردان تاثیر می گذارد و موثر می باشد و با استفاده از این راهکارها می توان قلب آن ها را به تسخیر در آورد.

در ادامه این مقاله به بررسی کامل راه های علمی که باعث وابسته کردن مرد به خود می شود می پردازیم و در صورتی که با راه های جذب شوهران آشنا هستید اما نمی توانید آن را عملی کنید بهتر است تا از یک روانشناس و متخصص در این زمینه کمک بخواهید.

وابسته کردن مرد به خود، آیا زیبایی کافی است؟
حتما بار ها دیده اید که بسیاری از دختران از نظر زیبایی جذابیت خاصی ندارند اما همسرشان را شیفته خود کرده اند. باید بدانید که راز وابسته کردن مردان به خود، زیبایی ظاهری نمی باشد اگر چه آراستگی نقش بسیاری در رابطه عاشقانه دارد اما همه چیز نمی باشد زیرا بعد از مدتی زیبایی تبدیل به یک امر عادی می شود و آن چیزی که در شخص باقی می ماند نگرش و باور افراد نسبت به یکدیگر می باشد.

در صورتی که مرد باور داشته باشد که همسرش فردی ارزشمند و بی نظیر است در این حالت عاشق و وابسته او می شود، و این نگرش و باور را خودتان باید به وجود آورید و مهارت های دلبری را یاد بگیرید و از آن ها استفاده کنید چون از ویژگی های زنانه به حساب می آید.

وابسته کردن مرد به خود، راهکارهای کاربردی
از همان ابتدای زندگی بهتر است تا نکات لازم برای جذب شوهران را یاد داشته باشیم زیرا وابسته کردن مردان به خود اصول و قوانینی دارد که از لحاظ علمی موثر واقع شده اند که در ادامه این مقاله توضیحاتی در مورد آن بیان می کنیم.

لبخند زدن فراموش نشود
اولین چیزی که توجه آقایان را به خود جلب می کند لبخندی است که زن بر لب دارد و همه افراد به صورت ناخودآگاه توقع دارند تا یک زن متین و موقر یاشد و به همین دلیل توصیه می شود تا زنان از خنده های بلند و آزادانه در جمع پرهیز کنند و تنها به لبخندی ملیح اکتفا کنند همچنین مردان از زنان عبوس و اخمو نیز فراری هستند و آن زنان برای آن ها جذابیتی ندارند.

منبع:کانون مشاوران ایران-وابسته کردن مرد به خود ، چند ترفند علمی و موثر