روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

مشاوره خانواده و روانشناسی

۱۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کودک هشت ساله» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

بازی با کودک ۹ ساله برای افزایش و بهبود یادگیری خلاقانه، افزایش عزت نفس و حس کنجکاوی آن هاخیلی مفید است. بسیاری از والدین تصور می کنند که کودک ۹ ساله آن ها دیگر تمایلی به بازی ندارد، اما اینگونه نیست. در حقیقت بازی راهی برای یادگیری در مورد خودشان و دنیای اطرافشان است
کودک از نه تا ۱۲ سالگی به بازی های زیر علاقه مند است:
ورزش های تیمی (فوتبال، والیبال، بسکتبال و غیره)
رشد علاقه به رشته های هنری و ایجاد وسایل جدید مانند موسیقی، رقص، نقاشی یا صنایع دستی
توانایی بالا در ایجاد و تکمیل پازل یا نقشه
علاقه مند به اختراع و کشف وسایل جدید
به داستان‌ و اجرای نمایش علاقه دارد مثلا می تواند نمایش عروسکی برای خانواده خود اجرا کند.
باخت را یاد میگیرد و می تواند برای برد تلاش کند.
اسباب بازی برای پسر ۹ ساله
دوچرخه سواری
طناب بازی
 پیاده روی
اسکیت برد
پینگ پنگ
شنا 
فوتبال
وسایل اسکی
تنیس
هرکدام از اسباب بازی ها با توجه به نیاز و علاقه مندی کودک شما می تواند تهیه و استفاده شود.

 

بازی با کودک ۹ ساله
۱.بازی با کاغذ
مداد رنگی و کاغذ برای بازی کودک نه ساله کافی است، تنها لازم است کمی خلاقیت داشته باشید. اگر کودک شما خسته است کافی است دفتری برای بازی تهیه کنید و اسم دفتر را دفتر بازی بگذارید. می توانید از بازی های قدیمی مثل اسم و فامیل یا دوز شروع کنید تا بازی های خلاقانه ای اوریگامی و بازی های خلاقانه دیگر.

۲. بازی های میزی
بایز بورد گیم یا بازی های میزی فعالیت های جالب و هیجان انگیزی برای کودکان است. از بازی های ساده مانند شطرنج گرفته تا بازی های دیگرمی تواند برای کودک هیجان انگیز باشد. اگر شطرنج ندارید می توانید سعی کنید با کاغذ و مهره شطرنجی بسازید و با این کار به کودک خود کمک کنید تا خلاقیت خود را نیز پرورش دهد.  خیلی از کودکان در سن نه و ده سالگی با جنگا بازی می کنند و علاقه زیادی به آن دارند.

۳. خلاقیت کودک خود را به کار ببرید
نقاشی، مجسمه سازی و ساخت داستان و شعر همه راه هایی برای بازی و همزمان به کار بردن خلاقیت کودک و افزایش هوش او است. بهترین راه برای افزایش خلاقیت استفاده از راه هایی است که کودک خلاقیت خود را به کار ببرد. علاوه بر این ساخت داستان های جدید به بیان و مهارت های زبانی کودک کمک بسیار زیادی می کند.

۴.  جستجوی گنج
بازی جست و جوی گنج ( treasure hunt) یک فعالیت در خانه است که تمام ابعاد ذهنی و جسمی آن ها را به کار می گیرد. در جاهای مختلف خانه هدایای کوچک آمده کنید و نقشه ای برای این گنج تهیه کنید و داستانی برای آن بسازید و علاوه بر آن معماهایی در آن قرار دهید تا این جست و جو را جذاب تر بسازد. این بازی باعث می شود که کودکتان تا ساعت ها با شما مشغول بازی و سرگرمی باشد. می توانید سرنخ ها را در کتاب یا چیزهایی قرار دهید که دوست دارید کودکتان به آن ها علاقه مند شود.

منبع:کانون مشاوران ایران-۱۱ بازی با کودک ۹ ساله که باید انجام دهید!
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

بهبود نمرات درسی با ریهاکام و نوروتراپی دو روش درمانی هستند که می توانند به بهبود نمرات درسی کمک کنند.

ریهاکام یک روش درمانی مبتنی بر ذهن و بدن است که بر کاهش استرس و بهبود سلامت روان و جسمی تمرکز دارد. ریهاکام می تواند به دانش آموزان کمک کند تا تمرکز و بهره وری خود را بهبود بخشند و از استرس و اضطراب ناشی از تحصیل جلوگیری کنند.

نوروتراپی یک روش درمانی است که بر بهبود عملکرد مغز تمرکز دارد. نوروتراپی می تواند به دانش آموزان کمک کند تا یادگیری را بهبود بخشند و حافظه و تمرکز خود را تقویت کنند. مرکز تخصصی کودک مشاوره ستاره ایرانیان، با کمک نوین ترین روش ها و مشاوره تحصیلی کمک می کند تا شاهد بهبود نمرات درسی و عملکرد بالای تحصیلی فرزند خود باشید. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

فهرست مطالب

بهبود نمرات درسی
در اینجا چند روش برای استفاده از ریهاکام و نوروتراپی برای بهبود نمرات درسی آورده شده است:

ریهاکام می‌تواند به بهبود نمرات درسی به روش‌های زیر کمک کند:

کاهش استرس و اضطراب: استرس و اضطراب می‌توانند تمرکز و یادگیری را مختل کنند. ریهاکام با کمک به کاهش استرس و اضطراب، تمرکز و یادگیری را بهبود می‌بخشد.
بهبود خلق و خو: خلق و خوی خوب با یادگیری بهتر مرتبط است. ریهاکام با بهبود خلق و خو، یادگیری را آسان‌تر می‌کند.
افزایش انرژی: انرژی کافی برای یادگیری ضروری است. ریهاکام با افزایش انرژی، یادگیری را آسان‌تر می‌کند.
نوروفیدبک به روش های زیر به بهبود نمرات درسی کمک می کند:

تکنیک های نوروفیدبک: تکنیک های نوروفیدبک می توانند به دانش آموزان کمک کنند تا آگاهی از عملکرد مغز خود را افزایش دهند و مهارت های خود تنظیمی را بهبود بخشند.
تحریک مغناطیسی مغز: تحریک مغناطیسی مغز می تواند به دانش آموزان کمک کند تا یادگیری را بهبود بخشند و حافظه و تمرکز خود را تقویت کنند.
افزایش جریان خون به مغز: افزایش جریان خون به مغز می تواند به دانش آموزان کمک کند تا هوشیاری و تمرکز خود را بهبود بخشند.
نکات دیگر برای بهبود نمرات درسی
مدیتیشن: مدیتیشن می تواند به دانش آموزان کمک کند تا استرس را کاهش دهند، تمرکز خود را بهبود بخشند و به آرامش برسند.
یوگا: یوگا می تواند به دانش آموزان کمک کند تا انعطاف پذیری و هماهنگی خود را بهبود بخشند و از درد و تنش عضلانی جلوگیری کنند.
تمرینات تنفس عمیق: تمرینات تنفس عمیق می تواند به دانش آموزان کمک کند تا آرام شوند و تمرکز خود را بهبود بخشند.
ماساژ درمانی: ماساژ درمانی می تواند به دانش آموزان کمک کند تا استرس را کاهش دهند و آرامش پیدا کنند.
منظم مطالعه کنید: برای یادگیری مطالب جدید، مهم است که به طور منظم مطالعه کنید.
از تکنیک های مطالعه موثر استفاده کنید: تکنیک های مطالعه موثر می تواند به شما کمک کند تا مطالب را سریعتر و بهتر یاد بگیرید.
از کمک گرفتن نترسید: اگر در مورد موضوعی مشکل دارید، از معلم یا یک متخصص کمک بخواهید.
به خودتان استراحت دهید: استراحت کافی برای یادگیری و حفظ اطلاعات ضروری است.
افزایش توانایی یادگیری: برای افزایش توانایی یادگیری، باید به طور منظم مطالعه کنید و مطالب را به صورت مفهومی یاد بگیرید.
همچنین، می‌توانید از تکنیک‌های یادگیری مانند خلاصه‌نویسی، نقش‌بازی و تصویرسازی استفاده کنید.
بهبود تمرکز: برای بهبود تمرکز، باید محیط مطالعه خود را آرام و بدون حواس‌پرتی کنید. همچنین، می‌توانید از تکنیک‌های تمرکز مانند تنفس عمیق و مدیتیشن استفاده کنید.
افزایش انگیزه: برای افزایش انگیزه، اهداف تحصیلی مشخصی برای خود تعیین کنید و برای رسیدن به آنها برنامه‌ریزی کنید. همچنین، می‌توانید از پاداش‌های کوچک برای خود استفاده کنید تا انگیزه خود را حفظ کنید.
با پیروی از این نکات، می توانید نمرات درسی خود را بهبود بخشید و به موفقیت تحصیلی برسید.

فواید ریهاکام
ریهاکام می‌تواند فواید زیادی برای سلامت جسمی و روانی داشته باشد، از جمله:

کاهش استرس و اضطراب
بهبود خلق و خو
افزایش انرژی
بهبود تمرکز
بهبود حافظه
افزایش آرامش
بهبود سلامت جسمی
افزایش عملکرد تحصیلی
مرکز تخصصی کودک مشاوره ستاره ایرانیان، با کمک نوین ترین روش ها کمک می کند تا شاهد بهبود نمرات درسی و عملکرد بالای تحصیلی فرزند خود باشید. به این منظور می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.

فواید نوروفیدبک برای بهبود نمرات درسی
نوروفیدبک یک روش درمانی موثر است که می‌تواند به بهبود نمرات درسی کمک کند. نوروفیدبک می‌تواند به افزایش فعالیت مغز، بهبود توجه و تمرکز و بهبود حافظه کمک کند. نوروفیدبک همچنین می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند، که می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا بر یادگیری خود تمرکز کنند. نوروفیدبک می‌تواند به بهبود نمرات درسی به روش‌های زیر کمک کند:

افزایش فعالیت مغز: افزایش فعالیت مغز می‌تواند توانایی یادگیری را تقویت کند. نوروفیدبک با افزایش فعالیت مغز، توانایی یادگیری را تقویت می‌کند.
بهبود توجه و تمرکز: توجه و تمرکز برای یادگیری ضروری هستند. نوروفیدبک با بهبود توجه و تمرکز، یادگیری را آسان‌تر می‌کند.
بهبود حافظه: حافظه برای یادگیری ضروری است. نوروفیدبک با بهبود حافظه، یادگیری را آسان‌تر می‌کند.
بهبود مهارت‌های حل مسئله: نوروفیدبک می‌تواند به بهبود مهارت‌های حل مسئله کمک کند، که می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا در آزمون‌ها و پروژه‌ها بهتر عمل کنند.
کاهش استرس و اضطراب: نوروفیدبک می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند، که می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا بر یادگیری خود تمرکز کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-بهبود نمرات درسی با ریهاکام و نوروتراپی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

بازگشت به مدرسه می تواند هم برای دانش آموزان و هم برای والدین یک چالش باشد. بعد از یک تابستان طولانی، ممکن است سخت باشد که دوباره به روال مدرسه برگردیم. با این حال، با کمی برنامه ریزی و آماده سازی، می توانید یک شروع موفق داشته باشید.

در اینجا چند نکته برای بازگشت به مدرسه آورده شده است:

از قبل برای کلاس های خود آماده شوید. قبل از شروع مدرسه، فهرستی از کلاس های خود و منابع مورد نیاز خود را تهیه کنید. این به شما کمک می کند تا از همگام بودن با مطالب عقب نمانید.
یک برنامه منظم برای خود تعیین کنید. تعیین یک برنامه منظم برای مطالعه و انجام تکالیف به شما کمک می کند تا بر روی کار خود تمرکز کنید.
با معلمان خود ارتباط برقرار کنید. اگر در مورد چیزی مشکل دارید، با معلم خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر مشکل غلبه کنید.
با دوستان و خانواده خود ارتباط برقرار کنید. صحبت با دوستان و خانواده می تواند به شما کمک کند تا از نظر عاطفی حمایت شوید.

بازگشت به مدرسه
کودکانی که برای اولین بار می خواهند وارد مدرسه شوند و یا کودکانی که می خواهند به مدرسه ی جدیدی وارد شوند باید خود را با شرایط جدیدی سازگار کنند، حتی رفتن به کلاس بالاتر نیز برای کودک مسائلی را پیش رو دارد مانند روبرو شدن با سطح تحصیلی بالاتر و درس های علمی تر، معلم جدید، و یک دایره ی اجتماعی متغیر. خبر خوب این است که با مقداری آماده سازی و سازماندهی می توانید بازگشت به مدرسه را برای کودکتان لذت بخش کنید و اولین هفته ی تحصیلی را برای خودتان و فرزندتان آسان تر سازید.در ادامه چند راه برای آسان کردن این مسئله آمده است:

پیشنهاد مشاور: اضطراب جدایی در مهد کودک ✔️۱۳ راهکارهای روانشناسی

۱. از اینکه کودکتان با مدرسه اش آشناست اطمینان حاصل کنید
اگر کودکتان سال قبل نیز در همین مدرسه بوده است این خیلی خوب است ولی باید خود را برای بازگشت به مدرسه آماده کنید ! شما تنها لازم است تغییراتی را که امسال اتفاق می افتد را برای کودکتان توضیح دهید. «حالا تو اولین سطح تحصیلی ات را شروع می کنی، تو باید در زمین بازی بچه ها بازی کنی، و با بچه های دیگر در سالن ناهار خوری غذا بخوری.» «حالا تو سال سومی هستی، تو هر روز باید تکالیفت را انجام بدهی.» «حالا تو وارد دوره ی راهنمایی شده ای، تو خودت باید به مدرسه بروی. نیاز است که با هم رد شدن از خیابان را تمرین کنیم.»

ولی اگر این اولین سال تحصیلی کودکتان باشد، پس لازم است که شما با کودکتان به انجا سر بزنید. حتی اگر این آشناسازی ابتدایی یک روز قبل از شروع مدرسه باشد، به مدرسه بروید و با محیط آن آشنا شوید. اگر می توانید وارد زمین بازی شوید، این یک مزیت است که کودکتان را با آنجا آشنا کنید. و اگر نمی توانید وارد زمین بازی شوید از پشت حصار زمین را به او نشان دهید و او را نسبت به آن هیجان زده کنید.

۲- از هر فرصتی برای آشنایی بیشتر کودک استفاده کنید
بسیاری از مدارس برای کودکانی که اولین بار وارد آن مدرسه می شود موقعیت هایی را تدارک می بینند که کودک بتواند با آنجا آشنا شود. اگر مدرسه برنامه ی خاصی برای این منظور ندارد، از آنها بخواهید که یک روز شما و کودکتان قبل از شروع مدرسه به آنجا بروید و با معلم جدید ملاقات داشته باشید. معلم ها قبل از شروع مدرسه مشغول آماده کردن اتاقشان هستند، ولی هر معلم باتجربه ای از ملاقات با یک دانش اموز جدید و به وجود آوردن احساس خوب در دانش آموز خوشحال می شود، معلم ها می دانند که باید به دانش آموزانشان برای شروع سال تحصیلی جدید کمک کنند.

۳- کاری کنید که کودک راحت تر با معلمش ارتباط برقرار کند
همه ی کودکان نیاز دارند که از ارتباط با معلمشان در کلاس درس احساس راحتی کنند. تا زمانی که این مشکل حل نشود کودک برای یادگیری آماده گی ندارد. معلمهای با تجربه این مسئله را می دانند و شرایطی را مهیا می کنند که دانش آموز از نظر احساسی برای شروع سال تحصیلی جدید آماده گی لازم را به دست بیاورد. قطعا، اگر شما شرایطی را فراهم کنید که کودک با معلم بیشتر آشنا شود، هر کاری که می توانید در این زمینه انجام دهید: راه های زیادی برای اینکه کودکتان بتواند معلمی را که قبلا ندیده را بشناسد و این احساس در او به وجود آید که او را می شناسد.

اگر شما متوجه شدید که کودکتان در اولین روز مدرسه نمی تواند با معلمش ارتباط برقرار کند، سعی کنید بلافاصله بین کودکتان و معلمش ارتباط برقرار کنید. فقط به معلم توضیح دهید که کودکتان قبل از شروع مدرسه هیجان زده بود ولی حالا به نظر می رسد که هنوز نتوانسته با این مسئله کنار بیاید. شما امیدوار هستید که معلم بتواند شرایط ویژه ای را برای برقراری ارتباط با کودکتان به وجود بیاورد و احساسی در کودک به وجود بیاید که انگار در خانه است.

اضطراب جدایی در روز اول مدرسه
۴- اسان کردن برقراری ارتباط فرزندتان با بچه های دیگر در مدرسه
کودکان همیشه در مورد معلم جدیدشان مضطرب هستند، ولی در صورتی که آنها دیگر همکلاسی هایشان را بشناسند، آنها احساس راحتی بیشتری می کنند. اگر شما تازه وارد شهری شده اید، سعی کنید با دیگر کودکان که در همسایگی شما هستند آشنا شوید. اغلب مدارس مایلند که آشنایی بیشتری به وجود بیاورند، سعی کنید که قبل از شروع مدرسه کودکتان با دیگر دانش آموزان ارتباط برقرار کند و با آنها آشنا شود.

۵- خداحافظی کردن را با کودکتان تمرین کنید.
برای بسیاری از کودکان، بزرگترین چالش این است که از شما جدا شوند. با به وجود آوردن شرایطی سعی کنید که به صورت منظم و کوتاه از کودکتان جدا شوید که این شرایط بتواند تمرینی برای جدایی شما از کودکتان باشد.

شما ممکن است به کودکتان چیزی بدهید که آن را نگه دارد چیزی که شما را به یاد او می اندازد، مانند یک شکل قلب که بر روی آن کلمه ی عشق نوشته شده است، دستمالتان، یا تکه سنگ کوچکی شما با یکدیگر در ساحل پیدا کرده اید، چیزی که او بتواند در جیبش بگذارد و با خودش ببرد و زمانی که بر می گردد آن را به شما پس دهد. بیشتر کودکان دوست دارند که در کیفشان عکسی از خانواده داشته باشند

۶- از مدرسه بخواهید که به شما و کودکتان اجازه دهد که داخل کلاس شوید
مشخص کنید که چه مقدار از زمان می توانید در آنجا بمانید. اگر متوجه شدید که بازگشت به مدرسه برای کودکتان دشوار است با معلمش ملاقات داشته باشید و با همدیگر برنامه ای را تدارک ببینید که جدا شدن از شما برای اولین هفته ی مدرسه برای او سخت نباشد.شاید شما باید هر روز صبح یک داستان برای کودکتان بخوانید و سپس او را به معلم بسپارید و از کودکتان خداحافظی کنید بنابراین معلم می تواند شرایطی را به وجود اورد که کودک احساس راحتی بیشتری داشته باشد.

۷- شروع به صحبت کردن در مورد کلاس بالاتر و یا سال تحصیلی جدید کنید.
بهترین کار انتخاب کتاب هایی است که به کلاس او مربوط می شود. کتابخانه یا معلم می توانند در این مورد به شما کمک کنند. کودکتان را در مورد چیزی که باید انتظار را داشته باشد هیجان زده کنید، که شامل خوراکی، زمین بازی، خواندن، کامپیوترها، آواز خواندن و هنر می شود. اگر شما کودکان دیگری را که با او همکلاسی هستند و یا اینکه به همان مدرسه می روند را می شناسید مطمئن شوید که او با آنها را ببیند یا با آنها بازی کند. خاطرات خوب خودتان را در مدرسه برای کودکتان تعریف کنید.

پیشنهاد مشاور: ۱۱ دلایل گریه کودک | تمامی دلایل را پیش از خطر بررسی کنید

۸- اگر یک خواهر یا برادر کوچکتر در خانه با شماست
اگر خواهر یا برادر کوچکتر کودکتان در خانه با شماست، اطمینان حاصل کنید که کودکتان بداند که چقدر خانه بدون او کسل کننده است و چقدر نسبت به او حسودی می کند که نمی تواند مانند یک بچه ی بزرگ به مدرسه برود. هر روز بعد از مدرسه شما ساعات بخصوصی را با فرزند بزرگترتان صرف می کنید و خوراکی می خورید و در مورد روزش با او صحبت می کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-بازگشت به مدرسه ✔️ ۱۵ نکته طلایی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

کم آموزی در کودکان، به معنای عدم برخورداری کافی از آموزش‌های لازم در زمینه‌های مختلف، می‌تواند پیامدهای منفی بسیاری برای فرد و جامعه داشته باشد.

کم آموزی می تواند تأثیرات منفی بر زندگی کودک داشته باشد. کودکان کم آموز ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند، در روابط اجتماعی خود با دیگران دچار مشکل شوند و در آینده در زمینه شغلی و اجتماعی خود با مشکل مواجه شوند.

کم آموزی در کودکان
کم آموزی در کودکان به وضعیتی گفته می شود که کودک در مقایسه با همسالان خود در مهارت های تحصیلی، اجتماعی و یا رفتاری، عملکرد پایین تری دارد. این وضعیت می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله مشکلات یادگیری، مشکلات عاطفی و یا مشکلات محیطی باشد.

علائم کم آموزی در کودکان می تواند متفاوت باشد و بسته به سن کودک، مهارت های تحصیلی و اجتماعی مورد انتظار و همچنین عوامل زمینه ای ایجاد کننده کم آموزی متفاوت باشد.

علل کم آموزی در کودکان
عوامل مختلفی می‌توانند در بروز کم آموزی در کودکان نقش داشته باشند. برخی از این عوامل عبارتند از:

عوامل اقتصادی و اجتماعی: فقر، بیکاری، عدم دسترسی به امکانات آموزشی، و مشکلات خانوادگی، از جمله عوامل اقتصادی و اجتماعی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.
عوامل فردی: مشکلات جسمی و ذهنی، مانند اختلالات یادگیری، و همچنین مشکلات رفتاری و هیجانی، از جمله عوامل فردی هستند که می‌توانند باعث کم آموزی در کودکان شوند.
عوامل آموزشی: کیفیت پایین آموزش، عدم توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، و عدم انگیزه کافی در کودکان، از جمله عوامل آموزشی هستند که می‌توانند منجر به کم آموزی در کودکان شوند.
دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علائم کم آموزی در کودکان

کودکان کم آموز، ممکن است علائم مختلفی از خود نشان دهند. برخی از این علائم عبارتند از:

عدم پیشرفت تحصیلی: کودکان کم آموز، در مقایسه با سایر کودکان هم سن و سال خود، پیشرفت تحصیلی کمتری دارند. (کندی در یادگیری مفاهیم جدید، مشکل در خواندن، نوشتن و ریاضی، مشکلات در درک مطلب، مشکلات در حافظه و  مشکلات در تمرکز)
مشکلات یادگیری: کودکان کم آموز، ممکن است در یادگیری مفاهیم مختلف، مانند خواندن، نوشتن، و ریاضی، دچار مشکل باشند.
مشکلات رفتاری: کودکان کم آموز، ممکن است رفتارهای نامناسبی مانند پرخاشگری، بی‌توجهی، و انزوا را از خود نشان دهند. (پرخاشگری، بیش فعالی، گوشه گیری و اضطراب)
مهارت های اجتماعی: مشکل در برقراری ارتباط با دیگران، مشکل در پیروی از قوانین و مقررات، مشکل در حل تعارضات و مشکل در سازگاری با محیط های جدید
درمان کم آموزی در کودکان
برای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان، باید از عواملی که باعث بروز این مشکل می‌شوند، جلوگیری کرد. برخی از راهکارهای پیشگیری و درمان کم آموزی در کودکان عبارتند از:

ارتقای سطح اقتصادی و اجتماعی جامعه: با رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی، می‌توان زمینه‌های لازم را برای دسترسی همه کودکان به آموزش‌های لازم فراهم کرد.
شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان: با شناسایی و رفع مشکلات جسمی و ذهنی کودکان، می‌توان از بروز کم آموزی در آنها جلوگیری کرد.
ارتقای کیفیت آموزش: با ارتقای کیفیت آموزش، می‌توان به کودکان کمک کرد تا مفاهیم مختلف را به درستی بیاموزند.
توجه به تفاوت‌های فردی کودکان: با توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، می‌توان آموزش را به گونه‌ای ارائه داد که متناسب با نیازهای آنها باشد.
ایجاد انگیزه در کودکان: با ایجاد انگیزه در کودکان، می‌توان آنها را به یادگیری تشویق کرد.
برخی از روش های درمانی که می تواند برای کمک به کودکان کم آموز استفاده شود عبارتند از:

آموزش ویژه: آموزش ویژه می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا مهارت های تحصیلی و اجتماعی خود را بهبود بخشند.
درمان رفتاری: درمان رفتاری می تواند به کودکان کم آموز کمک کند تا رفتارهای نامناسب خود را کنترل کنند.
درمان دارویی: در برخی موارد، ممکن است استفاده از دارو برای کمک به کودکان کم آموز ضروری باشد.
دقت داشته باشید که با تشخیص و درمان زودهنگام، می توان به کودکان کم آموز و دیر آموز کمک کرد تا پیشرفت کنند و موفقیت تحصیلی و اجتماعی را کسب کنند. به منظور تشخیص دقیق و درمان تضمینی کم آموزی با  شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید و اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

علت یاد نگرفتن درس
یاد نگرفتن درس در کودکان می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از دلایل رایج عبارتند از:

اختلالات یادگیری: اختلالات یادگیری شرایطی هستند که می توانند توانایی کودک را در یادگیری و پردازش اطلاعات مختل کنند. برخی از اختلالات یادگیری شایع عبارتند از اختلال خواندن، اختلال نوشتن و اختلال ریاضی.
عوامل عاطفی: عوامل عاطفی مانند اضطراب، افسردگی و استرس می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات عاطفی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در تمرکز، توجه و پردازش اطلاعات مشکل داشته باشند.
عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند فقر، سوء استفاده و بی سرپرستی می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که در محیط های نامساعد زندگی می کنند ممکن است فرصت های کمتری برای یادگیری داشته باشند و ممکن است از حمایت کافی برخوردار نباشند.
عوامل پزشکی: برخی از شرایط پزشکی مانند اختلالات شنوایی، بینایی و یا مشکلات سلامت روان می توانند بر یادگیری کودک تأثیر بگذارند. کودکانی که با مشکلات پزشکی دست و پنجه نرم می کنند ممکن است در مدرسه دچار مشکل شوند و ممکن است نیاز به حمایت اضافی داشته باشند.

منبع:کانون مشاوران ایران-کم آموزی در کودکان ✔️ درمان تضمینی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

حمایت از کودکان در طول تغییرات دوره های آموزشی می تواند به سلامتی و عزت نفس آنها کمک کند.
طبق مطالعات جدید محققان در دانشگاه فنلاند، وقتی پدر و مادر ها از استقلال فرزندانشان در گذارهای آموزشی حمایت می کنند، باعث ایجاد سلامت و عزت نفس بیشتری می شوند و احتمال افسردگی را کاهش می دهند.

این یافته ها به همه ی گذار های آموزشی بالاترِ دانش آموزان مربوط می شود: از دبستان تا دوره ی راهنمایی، از راهنمایی تا دبیرستان و از دبیرستان تا دانشگاه. تاثیرات مثبت آن با افزایش سن کودک افزایش می یابد.

پدر و مادر ها می توانند با دادن انتخاب های بیشتر مطابق اهداف آموزشی آنها، فراهم کردن انعطاف پذیری در محیط ساختار یافته و با مهیا کردن محیط آنها  برای موفقیت، استقلال کودک را برانگیزانند. همچون تشویق کردن کودکان برای خوانا، آراسته و مرتب نوشتن تکالیفشان.

مطالب مرتبط را در همین سایت بخوانید:

راهنمای مادران در افزایش استقلال کودک

استقلال طلبی در نوجوانان

محققان تاکیید کردند که حمایت از استقلال، که پدر و مادر ها آن را فراهم می کنند، در طول هر سه ی این گذار ها از افسردگی جلوگیری می کند و عزت نفس نوجوانان را در دو مرحله ی گذارِ آخر (دبیرستان) افزایش می دهد.

یافته ی مهم این است که تاثیرات مثبتِ حمایت از استقلال، همچنان که کودک بزرگتر می شود افزایش خواهند یافت.دکتر کاتارینا سالملا آرو گفت: «در گذشته تصور می شد که پدر و مادر ها فقط در دوران کودکی نقش مهمی دارند، اما این تحقیق اهمیت آنها را در طول نوجوانی و حتی بزرگسالی بیان می کند.»

برای مدت زیادی، اهمیت خود تنظیمی فقط در ارتباط با سلامت و موفقیت در زندگی مورد تاکیید قرار می گرفت. با این وجود، یافته های جدید حاکی از این است که پدر و مادر ها و کودکان همچنان تاثیر قوی، متقابل و منظمی بر سلامت یکدیگر دارند.

برای مثال فرزند پروری بر سلامت فرزندان تاثیر می گذارد، و سلامت فرزندان همچنین بر پدر و مادر تاثیر می گذارد. در حقیقت نسبت به نگرش قبل، فرزندان نقش موثرتری در تاثیر حمایت والدین برای استقلالشان ایفا می کنند: زمانی که فرزندان کمتر خوب عمل می کنند، پدر و مادر ها مایلند مداخله بیجا کنند و کنترل را بدست گیرند، درواقع از استقلال فرزندانشان کمتر حمایت می کنند.

سالملا آرو گفت: «با این وجود، از دیدگاه سلامت جوانان، برای پدر و مادر ها مهم خواهد بود که در این مواقع بیشتر از آنها حمایت کنند، چرا که ثابت شده حمایت از استقلال فرد افسردگی را کاهش می دهد.»

این تحقیق شامل ۲۰۰۰ فارغ التحصیل جوان می شود که محققان مسیر تحصیلی و سلامتشان را در طول همه ی گذار های تحصیلی پیگیری کرده اند.

منبع:کانون مشاوران ایران-حمایت از کودکان و تقویت استقلال آنها
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

آیا کودکان دبستانی به اندازه نوجوانان محرومیت از خواب دارند؟

در این صورت، آیا آنها باز هم باید زودتر شروع به تحصیل کنند؟

توصیه های موجود در مورد میزان خواب کودکان سنین مختلف باید براساس اتفاق نظر حکم های متخصصان باشد. گروهبندی های سنی اساساً مطلق هستند و برای هر گروه سنی دامنه های سنی پیشنهاد می شود که حاکی از تفاوت های فردی در نیاز به خواب است. غیر از دانستن آنکه کودکان سنین بالاتر به طور متوسط ساعات خواب کمتری در مقایسه با خردسالان دارند، فقط تقریب های حدودی معطوف به نیاز به خواب شده است. من به تازگی نتایجی از مطالعات فراتحلیلی را خلاصه وار تلخیص کردم، یافته های این مطالعه که از ابزارهای سنجش عینی استفاده کرده بود نشان داد که میانگین محرومیت از خواب برای تمام رده های سنی نشان از سیر نزولی کمتر از اتمام بازه های سنی توصیه شده داشت (گلند و همکاران،۲۰۱۸).

برای مطالعه بیشتر:

تنظیم خواب نیمروز کودکان

چگونگی برخورد با رفتارهای کودک در هنگام خواب

در مطالعه ای جدید گروبر و همکارانش(۲۰۱۸) ذکر کردند که توصیه های خواب توسط مؤسسه ملی خواب(NSF) برای کودکان دبستانی و متوسطه یک طور است؛ ۹تا۱۱ساعت. اما وقتی آنها خواب کودکان سنین ۶تا۱۱سال را به طور عینی در هفت شبانه روز پی در پی هفتگی در طی سال تحصیلی اندازه گرفتند دریافتند که کودکان سنین بالاتر درطیف سنی مذکور محرومیت از خواب کمتری داشتند. برای مثال؛ تنها۳/۵۱درصد از کودکان سنین ۱۰و۱۱سال نه تا ده ساعت را در تختخواب سپری کردند.  سنجش های اکتی گرافیک “خواب واقعی” نشان داد حتی کودکان سنین پایین تر در هر طیف سنی ساعات خواب توصیه شده را می خوابند.

حال این سؤال باقی می ماند: کودکان بزرگتر خوابی کمتر از توصیه های صاحبنظران دارند یا اینکه خیل عظیمی از کودکان دبستانی به اندازه کافی نمی خوابند؟ واقعاً هیچ جواب قطعی برای این سؤال وجود ندارد اما نظر من روی تفسیر بعدی است. من شیفته نظر ایرادشده زیر توسط گروبر و همکارانش شدم:

“جمعاً یافته ها نشان می دهد که تغییرات از قبل مفروض ایجاد شده در نوجوانی با شروع دوران بلوغ در عوض می تواند در کوچکترها یعنی کودکان مدرسه رو نیز دیده شود. خواب کودکان پایه سوم و چهارم در مقایسه با همتایان کوچکتر خود دچار تأخیر زودهنگام و تغییرات فشرده تری است و این وضع در بین کودکان پایه های پنجم و ششم حد افراطی تری به خود می گیرد “. از زمان مطالعات ره گشای دکتر ماری کراسکادون در دهه ۱۹۸۰ که واقعاً به صورت یک قاعده کلی و علمی برای خواب درآمده است از این جهت که نوجوانان رسیده به سن بلوغ فاز تأخیری و دشواری در به خواب رفتن را تجربه می کنند. به دلیل آنکه مدارس متوسطه صبح خیلی زود شروع می شوند، فرض بر این است که نوجوانان دچار محرومیت از خواب مزمن شوند.

این مفروضات یک مؤسسه علمی برجسته برای جنبش سریع در به عقب انداختن زمان شروع مدارس متوسطه است. همانطور که قبلاً نیز مستند کرده ام، نواحی تحصیلی سیاستگذار در امر آغاز به کار دیرتر مدارس متوسطه تلنگری زده اند بر برنامه های ایاب و ذهاب دبستان آنچنان که مدارس ابتدایی زودتر شروع شوند. تحقیقات خیلی کمی در اثربخشی یا عدم اثربخشی شروع زودهنگام مدارس ابتدایی و در نتیجه کمتر خوابیدن و نیز تحقیقات کمی در تعیین اینکه عملکرد تحصیلی ضعیف ناشی از بیخوابی است یا خیر، صورت گرفته است.

اما نتایج گروبر و همکارانش و این نتیجه گیری ها باید دست کم فرصتی برای تعمق ما باشد. اگر کودکان کمتر از سن تعیین شده در بازه ۶تا۱۱سال می خوابند احتمال دارد که آنها با این حال نیز ساعاتی ناکافی می خوابند در صورتی که اکثر قریب به اتفاق کودکان ۱۰و ۱۱ساله در فاز پیش از بلوغ قرار دارند. گروبر و همکاران اشاره ای به زمانی به عنوان الگوی همگانی شروع  مدارس نکردند اما آنها بیدارشدن بین ساعات۶:۱۸ و ۶:۳۰ صبح را خاطر نشان ساختند. با شروع مدارس قبل از۷:۳۰دقیقه صبح کودکان مجبورند برای لباس پوشیدن، صبحانه خوردن و رفتن به مدرسه خیلی زودتر از خواب بیدار شوند. ضمن آنکه توصیه آکادمی پزشکی اطفال آمریکا در خصوص اینکه مدارس نباید زودتر از ۸:۳۰ صبح شروع شود قابل فهم است، اما آیا هیچ گونه توجیهی برای تعمیم بیشتر  این توصیه ها به مدارس ابتدایی وجود ندارد؟

منبع:کانون مشاوران ایران-مسئله کلاس های صبح زود در کودکان دبستانی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

۲۲ داستان آموزنده جدید کودکانه برای شما آماده کردیم امیدواریم مفید باشد. این داستان ها همگی جدید هستند و همیشه به این داستان ها اضافه می کنیم. سایت کودک و نوجوان را در گوشی خود ذخیره کنید.

داستان های آموزنده
داستان دوست داشتن حیوانات
یکی بود، یکی نبود، یه روز یه پسر کوچولو به اسم علی بود که خیلی کنجکاو بود. علی همیشه دوست داشت چیزهای جدید یاد بگیره و می‌خواست همه چیز رو بدونه. یه روز، علی داشت توی خونه بازی می‌کرد که یه کتاب دید که رویش نوشته بود “دنیای حیوانات”. علی خیلی کنجکاو شد که داخل کتاب رو ببینه، پس کتاب رو باز کرد و شروع به خوندن کرد.

علی چیزهای خیلی جالبی در مورد حیوانات یاد گرفت. یاد گرفت که حیوانات شکل و اندازه‌های مختلفی دارند، در جاهای مختلفی زندگی می‌کنند و غذاهای مختلفی می‌خورند. علی خیلی از کتاب لذت برد و تصمیم گرفت که بیشتر در مورد حیوانات مطالعه کنه.

روز بعد، علی به کتابخانه رفت و چند تا کتاب دیگه در مورد حیوانات گرفت. علی با دقت کتاب‌ها رو خوند و یاد گرفت که حیوانات خیلی چیزهای جالبی برای گفتن دارند. علی خیلی از اینکه می‌تونست در مورد حیوانات بیشتر بدونه خوشحال بود.

یک روز، علی با پدرش به پارک رفت. علی در پارک یه گربه، یه سگ، یه پرنده و یه ماهی دید. علی خیلی از دیدن حیوانات واقعی خوشحال شد. علی با حیوانات پارک بازی کرد و کلی خوش گذشت.

علی از اون روز به بعد، همیشه به حیوانات علاقه داشت و دوست داشت بیشتر در موردشون بدونه. علی به بقیه بچه‌ها هم در مورد حیوانات می‌گفت و بهشون کمک می‌کرد که بیشتر در موردشون بدونن.

اینم یه داستان آموزنده برای کودکان. امیدوارم خوشتون اومده باشه.

این داستان به کودکان یاد میده که کنجکاوی خیلی خوبه و باعث میشه که بیشتر در مورد دنیای اطرافشون بدونن. همچنین این داستان به کودکان یاد میده که حیوانات موجودات جالبی هستن که باید ازشون محافظت کنیم.


داستان آموزنده کودکان رفتار با حیوانات
داستان آموزنده راستگویی
در یک سرزمین دور، یک دختر کوچولو به نام سارا زندگی می‌کرد. سارا خیلی راستگو بود. راستگویی در این سرزمین خیلی مهم بود. مردم به راستگوها اعتماد می‌کردند و به آنها احترام می‌گذاشتند.

یک روز، سارا داشت توی جنگل قدم می‌زد که یک گرگ رو دید. گرگ داشت به یک بچه گوسفند حمله می‌کرد. سارا خیلی ترسیده بود، اما می‌دونست که باید کاری کنه. سارا شروع کرد به جیغ کشیدن و کمک خواستن.

یک شکارچی که داشت از نزدیکی رد می‌شد، صدای جیغ سارا رو شنید. شکارچی اومد و گرگ رو از بچه گوسفند دور کرد. بچه گوسفند خیلی از سارا تشکر کرد.

شکارچی از سارا پرسید که چطوری از گرگ خبردار شدی. سارا به شکارچی گفت که گرگ رو دید، اما نترسیده بود که اگر راستش رو بگه، شکارچی بهش نخندد. شکارچی خیلی از راستگویی سارا تعجب کرد و بهش گفت که خیلی دختر شجاعی هستی.

سارا از شکارچی تشکر کرد و به راهش ادامه داد. سارا خیلی خوشحال بود که تونسته بود به بچه گوسفند کمک کنه. سارا می‌دونست که راستگویی همیشه ارزشمنده، حتی اگر خطرناک باشه.

در این نسخه اصلاح شده، سارا به خاطر ترسش از شکارچی دروغ می‌گه. این کارش باعث می‌شه که شکارچی بهش شک کنه و به بچه گوسفند کمک نکنه. اما سارا در نهایت تصمیم می‌گیره که راستش رو بگه. این کارش باعث می‌شه که شکارچی بهش احترام بگذاره و به بچه گوسفند کمک کنه.

معجزه مشارکت در کارها (باب اسفنجی و پاتریک)
در یک شهر زیردریایی زیبا به نام بیکینی باتم، پسری به نام باب اسفنجی زندگی می‌کرد. باب اسفنجی یک اسفنج دریایی مهربان و شاد بود که دوست داشت با دوستانش بازی کند.

بیکینی باتم یک شهر پر از رنگ و زیبایی بود. خانه‌ها و مغازه‌ها از جنس مرجان و صدف ساخته شده بودند. درختان و گیاهان شهر همیشه سرسبز و پربار بودند.

روزها به همین منوال سپری می‌شد تا اینکه یک روز، یک طوفان بزرگ به بیکینی باتم رسید. طوفان آنقدر شدید بود که همه خانه‌ها و مغازه‌ها را تخریب کرد.

باد شدید، درختان و گیاهان شهر را از ریشه کند و به دریا انداخت. باران شدید، خیابان‌های شهر را پر از گل و لای کرد.

باب اسفنجی و دوستانش، که شامل پاتریک ستاره دریایی، اختاپوس هشت پا و سندی فاکس بودند، از دیدن این صحنه بسیار ناراحت شدند. آنها تصمیم گرفتند که به هم کمک کنند تا شهر را بازسازی کنند.

باب اسفنجی و پاتریک به کمک اختاپوس رفتند تا درختان و گیاهان شهر را دوباره بکارند. آنها با هم، خاک را نرم کردند و درختان و گیاهان را در زمین کاشتند.

سندی هم به کمک حیوانات شهر رفت تا آنها را از گرسنگی نجات دهد. او با خود غذا و آب آورد و به حیوانات داد.

با کمک هم، آنها توانستند شهر را به حالت قبلی خود بازگردانند. همه مردم شهر از آنها تشکر کردند و گفتند که آنها بهترین دوستان هستند.

باب اسفنجی و دوستانش فهمیدند که مشارکت چقدر مهم است. آنها یاد گرفتند که با کمک هم می‌توانند هر کاری را انجام دهند.

امیدوارم این داستان مورد پسند شما قرار گرفته باشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-۲۲ داستان آموزنده جدید کودکانه
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

مغز کودکان دارای اختلال نقص توجه و بیش فعالی فقر پروتئینی را نشان می دهد

تحقیقات جدید در کودکان با بیش فعالی و کمبود توجه به فقر مواد شیمیایی مورد نیاز در خون این کودکان پی بردند. به نظر می رسد کودکان با بیش فعالی و کمبود توجه، حدود۵۰ درصد سطوح پایین تری از آمینو اسید یا به اصطلاح تریپتوفان؛ پروتئین عامل تولید دوپامین، نورآدرنالین و استروتونین؛ و نیز یک مؤلفه مهم برای توجه و یادگیری دارند. جسیکا جاناسون از دانشگاه اربرو سویس به همراه تیم تحقیقاتی اش در پی بررسی فرضیه تفاوت بین انتقال پروتئین هاس تریپتوفان، تیروسین و آلانین در کودکان ADHD بودند، از آنجایی که این آمینو اسیدها مواد متشکله شیمیایی مغز و دخیل در ابتلای به ADHD محسوب می شوند. آنها سلول های بافتی پیوندی یا فیبروبلاست های ۱۴ پسر ۶ تا۱۲سال دارایADHD را تحلیل کردند و به این نتیجه رسیدند که توانایی سلولی برای انتقال تریپتوفان در پسرانADHD نسبت به دیگر پسران کمتر است.

جانستون بیان کرد این یافته ها اختلالات بیوشیمیایی بیشتر در مغز افراد ADHD را در مقایسه با دانسته های قبلی نشان می دهد. وی اذعان می کند “این نشان دهنده چندین ماده مخابره گر بسیار مهم در ADHD است که این وضع در آینده می تواند موجب راهگشای واردات داروهای دیگری نسبت به داروهای در دسترس کنونی باشد “. جانستون تمرکز کاری خود را بر تحلیل مواد انتقال دهنده مهم در مغز برشمرد. سطوح بسیار پایین این مواد ممکن است دلیل پشتوانه ایجاد شرایطی از قبیل ADHD باشد.

برای مطالعه بیشتر:

فرزندپروری برای کودک بیش فعال

آیا تغذیه روی بیش فعالی کودکان موثر است؟

او گفت احتمالاً این یافته ها به معنای آنست که مغز سروتونین کمتری را تولید می کند. تاکنون عمدتاً تمرکز بر ماده انتقال دهنده دوپامین و نورآدرنالین در درمان پزشکی ADHD بوده است. اما اگر سطوح پایین سروتونین نیز عامل مشترک باشد داروهای دیگر ممکن است برای درمان موفقیت آمیز لازم باشد.

میزان پایین سرتونین با تکانشگری بیشتر ارتباط دارد که نشانه اصلیADHD است. او بر این باوراست که بررسی بیشتر سروتونین در افراد ADHD و اختلال رفتارهای آشوب زا بسیار مهم است.

همچنین کودکان گروه ADHD آمینو اسید آلانین بیشتری در سلول های فیبروبلاست مغز منتقل شد. متخصصان می گویند مشخص نیست این آمینو اسید چقدر بر ADHD اثردارد اما به نظر آنها شاید بر انتقال امینواسیدهای مهم دیگر برای فعالیت نرمال مغز تأثیرگذار باشد.

به طور قابل توجهی انتقال بیشتری از آلانین در کودکان اوتیستیک یافت شده است و در بررسی نُه پسر و دو دختر مبتلا به اوتیسم نمونه های فیبروبلاست ظرفیت فوق العاده ای برای انتقال آلانین را نشان دادند. محققان بیان کردند این افزایش انتقال در سطح غشای سلول ممکن است بر انتقال چندین آمینواسید دیگر در سطح سد خونی-مغزی تأثیر بگذارد  و آنها نیز اضافه کردندکه معناداری این یافته ها باید بیشتر مورد کنکاش قرار گیرد. هیچ گونه تفاوتی در کار آمینواسید تریوسین در نمونه های پسران دارای ADHD دیده نشد که به نظر متخصصان فعالیت تریپتوفان در پسران در شرایط بدونADHD علت تفاوت بود. اما آنها فکر می کنند که این می تواند به معنای تغییر در تریپتوفان باشد که با تبدیل کلی تر در عملکرد یاخته سلولی ADHDها ارتباط دارد. تغییرات مشابه در یاخته های سلولی در اختلالات روانی دیگر مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی دیده شده است.

سرپرست تیم دکتر نیکولاس ونیزولوس برشمرد که سطوح کاهشی شدید گیرنده های استیل کولین نیز در پسران ADHD دیده شد. این فقدان می تواند منجر به مشکلاتی در تمرکز و یادگیری شود. داروهای بهبود دهنده سطوح استیل کولین هم اکنون موجودند و در حال حاضر در درمان بیماری آلزایمر به کار برده می شوند. جزئیات کامل این مطالعه در  مجله کارکردهای مغز و رفتار منشتر شده است.

دکتر ونیزیلوس اضافه کرد “من درحال انجام تحقیقی در مورد بیمارهای روانی و اختلالات کارکردی در سطوح سلولی هستم”. فرض بر این است که بسیاری از اینها نتیجه سطوح بسیار پایین مواد انتقال دهنده مهم در مغز باشند، بنابراین تحلیل بیوشیمی سلولی به ما در درک فرآیندهای سهیم در این تغییرات کمک می کند.

این مطالعه به دلیل نمونه کوچکی از بیماران و آن هم فقط جامعه پسران با محدودیت آماری مواجه شد. اما این تیم نتیجه گرفتند “کودکانADHD ممکن است دسترسی کمتری به تریپتوفان و دستیابی بیشتری به آلانین در مغز داشته باشند”. دسترسی پذیری فزاینده تریپتوفان در مغز ممکن است علت اختلالات در سیستم انتقال دهنده عصبی ساختارهای سروتونرژیک، عامل ثانویه در تغییرات در سیستم کته کولامنرژیک (که فعالیت دوپامین را پوشش می دهد) باشد.

بدین ترتیب این اکتشافات جدید با مطالعه قبلی همسو است که در آن ژن ها باADHD ارتباط دارند که از آن جمله چندین ژن مرتبط با سیستم  کته کولامینرژیک را در بر می گیرد.

منبع:کانون مشاوران ایران-بررسی مغز کودکان با نقص توجه و بیش فعالی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

والدین یادگیری را بالا میبرند و می توانند به موفقیت کودک در مدرسه کمک کنند.

زبان اول کودک خود را تمرین کنید

اگرچه یادگیری زبان انگلیسی مهم است به همان اندازه مهم است که کودک شما به صحبت کردن زبان اول خود ادامه دهد. این به او کمک خواهد کرد که انگلیسی را سریعتر یاد بگیرد. مهارتهای خوب در صحبت زبان در خانه اعتماد به نفس را خواهد ساخت. اینجا تعدادی کار هست که شما میتوانید با کودک به زبانی که در خانه صحبت میکنید انجام بدهید:

با یکدیگر صحبت کنید و تجارب خانواده را به اشتراک بگذارید
نامه هایی به اعضای خانواده بنویسید
تکالیف مدرسه را باهم مرور کنید
موضوعات متفاوت را بخوانید
در مورد کتابها، فیلم ها، برنامه های تلویزیونی و اتفاقات بحث و گفتگو کنید
در یک کتابخانه عمومی ثبت نام کنید
اغلب به کتابخانه عمومی سر بزنید و کتابهایی را به زبان اول کودکتان یا انگلیسی امانت بگیرید
علایق و سرگرمی های کودکتان را تشویق کنید
برای آموزش کودک خود بیشتر بخوانید:

آموزش کودک و نوجوان

اگر کودک شما در دوره ابتدائی است، اینجا روشهایی وجود دارد که شما می توانید به آنها برای موفقیت در مدرسه کمک کنید.

اشعار کودکانه و ترانه هایی را بهمراه حرکات دست در زبان انگلیسی و زبان اول خود بگویید.
با کودکتان برای او هر روز در زبان انگلیسی و یا زبان اول خود بخوانید ( حداقل ده دقیقه در روز)
به کودکتان نشان دهید شما چگونه نوشتن را استفاده می‌کنید.
فرصتهایی را برای نمایش نام کودکتان پیدا کنید
به جای صدای حروف از نام حروف استفاده کنید
حروف مغناطیسی را برای خانواده جهت نوشتن و خواندن پیامها تامین کنید
یک محیط کار تعریف شده واضح را فراهم کنید و مصالح ضروری را تامین کنید جهت تمرین زودهنگام خواندن و نوشتن.
اتفاقات و افراد داخل کتاب را با ایده ها و تجارب خود مقایسه کنید.
از یک تخته پیام رسانی برای ارتباط با اعضای مختلف خانواده استفاده کنید و حرف ها و پیام های خود را روی ان به صورت روزانه بنویسید.
به اعضای خانواده نامه، کارت تبریک و پیام بنویسید و انها را تشویق به جواب دادن کنید.
جدول متقاطع کلمات ساده و پازل جستجوی کلمه را امتحان کنید.
بیشتر بخوانید:

رشد زبان کودک: ۱۰ تا ۱۲ ماهگی

اینجا روشهایی وجود دارد که شما می‌توانید به رشد سواد نوجوان خود و مهارتهای حساب هنگامی‌که به دبیرستان انتقال میابند کمک کنید.

مقالات روزنامه را بخوانید، تلویزیون نگاه کنید و پوشش خبری رادیو را گوش کنید و درباره مجلات و ژورنالها بحث و گفتگو کنید.
لیست های خرید را با یکدیگر آماده کنید و قیمت ها، اندازه ها و برند ها را مقایسه کنید. این روش خوبی برای استفاده از آگهی های آخر هفته برای پیدا کردن بهترین تخفیف میباشد.
به آگهی ها باهم نگاه کنید و برآورد کنید که شما چه مقدار پول میتوانید پس انداز کنید اگر برندهای مختلف را بخرید.برای مثال، قیمت های لباس را در فروشگاه های مختلف یا تجهیزات ورزشی را در فروشگاه های وسایل ورزسی مقایسه کنید. همچنین این یک روش خوب برای آموزش نوجوانتان درباره پیدا کردن قیمت های خوب میباشد.
کوپن ها را جمع کنید و ببینید شما چقدر میتوانید پس انداز کنید
بازیهای منطقی ریاضی بازی کنید یا با یک ماشین حساب یا کامپیوتر کار کنید.
نمودار اطلاعات متفاوتی را رسم کنید، شاید برای مصرف گاز خانواده، صرف وقت تماشای تلویزیون، صرف زمان در اینترنت یا برای گوش دادن به سی دی و دیگر موسیقی ها، و با نوجوان خود درباره نمودار بحث و گفتگو کنید.
با نوجوان خود درباره محیط زیست گفتگو کنید. از او بخواهید به استفاده برق نظارت کند و به باغبانی و برنامه های بازیافتی کمک کند.
بازیهای زبانی و املایی بازی کنید. مانند خط خطی کردن، لولو بازی (Boggle) یا بازی اسم و شهرت و املای صحیح و معانی درست کلمات را جستجو کنید.


نوجوان خود را برای خواندن بصورت مستقل تشویق کنید. او می‌تواند مجلات، روزنامه ها، کتابهای کمیک یا هرچیزی را به انتخاب خودش بخواند.
یک حس مسئولیت را با کودک خود بواسطه اختصاص کارهای منظم رشد دهید. برای مثال، آماده کردن میز، خالی کردن ماشین ظرف شویی، تمیز کردن اتاق، لباس شویی، گرد گیری و مقدمات پخت و پز.
با نوجوان تان یک برنامه برای کارهای روزانه خانه، تکالیف و بازبینی ایجاد کنید. جای خوبی برای خواندن پیدا کنید:

بدون حواس پرتی ( تلویزیون، تلفن، استودیو، بازیهای ویدئویی). یک علامت «مزاحم نشوید» قرار دهید اگر ضروری است.
یک صندلی مناسب و میز با یک سطح صاف که عاری از درهم ریختگی است.
نورپردازی خوب

منبع:کانون مشاوران ایران-کمک به یادگیری زبان کودک (۳ تا ۷ ساله)
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

برای کودک خود به چه چیزی نیاز دارید؟
مایلید او در آینده چگونه فردی شود؟
لطفا چند لحظه به کلمات زیر نگاه کنید و دور پنج ویژگی که دوست دارید کودکتان داشته باشد دایره بکشید. بعد روی ویژگی هایی که دوست ندارید کودکتان داشته باشد خط بکشید.

ماجراجو    ورزشکار    هنرمند    کنجکاو    ترسو    اجتماعی    مهربان    مستقل
مطیع    پرحرف    پرانرژی    مثبت گرا    آرام    با اعتماد بنفس    حساس    پذیرا
اهل ریسک    خجالتی    همه فن حریف    خلاق    پرخور    سازگار    هیجانی    شوخ طبع
محتاط    حرف گوش کن    لجباز    مستبد    ایرادگیر    مودب    رقابت جو    جسور
منفی گرا    سخت گوش    باپشتکار    همکار    منعطف    حل کننده ی مساله    مبتکر    فرهیخته
متفکر    مسوولیت پذیر    همدل    با اراده    هدفمند    صبور    تنبل    شاد
حالا به دقت به انتخاب های خود نگاه کنید و اگر ممکن است آنها را با انتخاب های یکی دیگر از والدین یا دوست خود مقایسه نمایید.

برخی از این ویژگی ها به طور مستقیم و یا به طور کلی به موقعیت های تحصیلی مربوط نمی شود. در واقع شواهد نشان می دهند که موفقیت در زندگی فقط مبتنی بر هوش عقلانی (IQ) نیست، بلکه به عواملی دیگر مربوط هستند که البته بسیار هم اهمیت دارند.

یک بار دیگر به انتخاب های خود دقت کنید و ببینید که این گزینه ها چگونه تاثیر می گذارند بر:

شیوه ای که برای صحبت کردن با کودک خود بر می گزینید.

نوع برخورد یا رفتار با او

فعالیته هایی که اجازه می دهید تجربه کند.

موفقیت چیست؟
اگر از هر پدر یا مادری بپرسید که برای فرزندان خود خواهان چه چیزی هستند، اکثر آنها خواهند گفت که فقط کودکانشان شاد و راضی باشند، ولی چه چیزی شادی و رضایت را در زندگی ایجاد می کند؟

زمانی  که فرزند شما به کلاس اول ابتدایی رفت زندگی خود را با آزمونها و تست های آموزشی آغاز کرد. شاید شما معتقد باشید که این آزمونها ، معیار خوبی برای سنجش موفقیت آنها ست. البته قطعا قبولی در امتحانات درسی و گذراندن آنها بسیار مهم است. ولی این فقط یک نوع موفقیت خواهد بود.

بعضی از این افراد ، در زمان تحصیل دانش آموزانی موفق بوده اند ولی برخی از آنها این گونه نبوده اند ، بلکه ویژگی هایی خاص نظیر موارد زیر داشته اند:

اعتماد به نفس بالا، احساس رضایت از خود، احساس اطمینان و ارزشمندی نسبت به توانایی های خود، مدیریت و کنترل هیجانها، آگاهی نسبت به احساسات خود و توانایی در مدیریت آنها، ارتباط خوب و موثر با دیگران، قدرت فهم احساس دیگران، برقراری یک ارتباط موثر و مفید با مردم، برخورداری از یک دید مثبت به مسائل و مشکلات زندگی، قوی بودن، داشتن قدرت ریسک بالا و نگریستن به مشکلات به عنوان بخشی از فرایند یادگیری.

کودکان را برای زندگی آماده کنیم. این نگرش ها و مهارتهای ضروری و حیاتی، برای آماده ساختن کودکان در «زندگی» باید مد نظر قرار گیرد. موضوع اصلی ، هوش یا توانایی های ذهنی کودکان نیست. علاوه بر این ، کودکی که مهارتهای زندگی را بیاموزد بهتر می تواند از استعدادهای خود در مدرسه بهره ببرد و به همین ترتیب، موفقیت در فعالیت های زندگی تحصیلی ، او را در بقیه ی عرصه های زندگی موفق تر خواهد ساخت. باید دانست که برای آموزش مهارتها و نگرش های صحیح زندگی به کودکان ، شرایط و امکانات خاصی مورد نیاز نیست، بلکه دانایی و توانایی والدین در این زمینه کارساز خواهد بود.

هر کس در هر سن و جایگاه شغلی و اجتماعی می تواند مهارتهای زندگی را بیاموزد، همان طور که مهارتهای دیگر را فرا می گیرد، آموختن و تمرین کردن این مهارت ها بسیار ساده است. ولی آغاز فراگیری قبل از ۶ سالگی بسیار مطلوب است، چرا که کودکان ، در این سن ذهن خود را شکل می دهند و در مورد چگونگی ارتباط خویش با محیط پیرامون می اندیشند.

در واقع کودکان، در این سن به ساختن ذهنیت خویش می پردازند و مغزشان رشد می یابد. ارتباط یاخته های عصبی و سلول های مغز باعث یادگیری بچه ها می شود و ما می دانیم که بخش اعظم ارتباط های مهم که ناشی از رشد سیستم عصبی انسان است در پنچ سال اول زندگی ساخته می شود. البته این بدان معنا نیست که ما در سنین بعدی نمی توانیم چیزهای دیگری را یاد بگیریم، ولی توانایی ما برای یادگیری، در همان سالهای اولیه زندگی شکل می گیرد. علاوه بر این ، زیر بنای شخصیت و اعتماد به نفس ما تحت تاثیر توانایی ما برای مقابله با چالش های زندگی و یادگیری رشد می کند.ویژگی های فرزندان در آینده 

مهارتهای زندگی یعنی اینجاد روابط بین فردی مناسب و موثر، انجام مسئولیتهای اجتماعی، تصمیم گیری صحیح، حل تعارضات و کشمکش ها بدون توسل به اعمالی که به خود یا دیگران صدمه می زنند. برنامه ی آموزش مهارتهای زندگی بر این اصل استوار است که کودکان حق دارند توانمند شوند و نیازمند آنند که بتوانند از خود و علاقه هایشان در موقعیت های سخت زندگی دفاع کنند. این نوع برنامه ها در پیشگیری از مخاطرات سلامت نگاهی کلی دراند و به آموزش محدود تنها یک مهارت بسنده نمی کنند.

اهداف اموزش مهارتهای زندگی : مجموعه مهارتهای زندگی، نه تنها به توانمند ساختن افراد در زندگی حال نمی اندیشد ، بلکه بر توانمندی آنان برای زندگی آینده نیز تاکید می ورزد. در ضمن ، بر شکوفایی توانایی های بالقوه ی افراد متمرکز است . به طور کلی ، هدف از مجموعه مهارتهای زندگی ، کمک به فرد برای حرکت از توانایی ها و ضعفهای مهارتی، به سوی مهارتهای توانمندی، قوی و سازنده است.  چنین مهارتهایی برای زندگی ، تصمیمات متعهدانه ی فرد را در بر می گیرد.

مسئولیت پذیری یا تعهد فردی ، مفهوم مثبتی است که طبق آن ، افراد نسبت به سلامتشان و اتخاذ تصمیمشان در مسائل زندگی خویش متعهد هستند. در واقع هدف نهایی مهارتهای زندگی این است که افراد، مسئولیت برتری و شایستگی فردی خویش را بپریرند. این شایستگی فردی شامل احساس کفایت و شایستگی سطح بالا، سلامت روانی، خودشکوفایی و پذیرش مسئولیت فردی است. در نتیجه می توان گفت که مجموعه مهارتهای زندگی، هم اهداف پیشگیرانه دارد و هم کنترل مدیریت مشکلات، و مانند سبک رویکرد آموزشی، هم برای مداخلات گروهی و هم فردی مناسب است.

به گزارش سازمان بهداشت  جهانی، هدف  از اموزش مهارتهای زندگی ، افزایش توانایی های روانی اجتماعی و در نهایت پیشگیری از ایجاد رفتارهای آسیب زننده به بهداشت و سلامت و ارتقای سطح روانی افراد است.

یکی از اهداف اصلی برنامه ی مهارت های زندگی، ارتقای بهداشت روانی کودکان و نوجوانان است . مطالعات بسیاری در مورد تاثیر برنامه ی آموزش مهارتهای زندگی در ابعاد مختلف سلامت روان انجام گرفته و نتایج نشان داده است که آموزش این مهارتها سبب افزایش عزت نفس، بهبود رفتارهای اجتماعی و سازگاری اجتماعی ، افزایش رضایت سیستم خانوادگی و سازگاری با خانواده ، افزایش مهارت حل مسائل شخصی و بین فردی و افزایش مهارتهای مقبله ای شده است.

منبع:کانون مشاوران ایران-ویژگی های فرزندان در آینده
 

  • سارا پارسایی