روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

مشاوره خانواده و روانشناسی

  • ۰
  • ۰

خماری و حالات آن ، چگونه درد خماری و علائم ترک اعتیاد را کاهش دهیم

خماری چیست؟ چطور می توان درد هایی که در زمان خماری به وجود می آیند و از علائم ترک اعتیاد به مواد مخدر، توهم زا و محرک می باشند را کاهش داد؟ زمانی که فرد معتاد تصمیم می گیرد که مصرف مواد مخدر را قطع کند و یا آن را ترک کند یا به هر دلیلی میزان مصرف آن را در طول روز کاهش دهد با علائم و نشانه های خماری رو به رو می شود و در صورتی که فرد مواد مخدر بیش از دوز روزانه اش استفاده کند حالت های نئشگی را تجربه می کند تحمل کردن خماری بسیار سخت است و عاملی می باشد تا فرد به سمت مصرف بالاتر برود و دوز مصرفی خود را افزایش دهد، در ادامه این مقاله به نشانه ها و راهکارهایی که باعث کاهش علائم و نشانه های خماری می شود می پردازیم.

خماری و علائم ترک
زمانی که فرد مواد مصرفی خود را کنار می گذارد، نشانه ها و علائم ترک را تجربه می کند که بسیار برای او دردآور می باشد که به آن خماری می گویند، نشانه ها و علائم خماری برای هر نوع ماده ای می تواند متفاوت باشد در برخی از مواد مخدر علائم ترک به صورت جسمانی نشان داده می شود و در برخی از مواد مانند توهم زا، علائم روانی آن بیشتر نشان داده می شود. در ادامه این مقاله علائم روانی و جسمانی که در زمان ترک مواد مخدر به وجود می آیند را بیان می کنیم:

علائم جسمانی
در هنگامی که مواد مخدر را ترک می کنید علائم و نشانه های جسمانی بسیاری ممکن است تجربه کنید که این علائم از ماده ای به ماده دیگر متفاوت می باشد که در زیر نمونه هایی از آن را بیان می کنیم:

لرزش
تعریق
آبریزش بینی
دردهای عضلانی و مفصلی
حالت تهوع
اسهال و استفراغ
یبوست
خارش و مشکلات پوستی
کاهش قدرت بینایی به صورت موقت
نفس تنگی
سوزش شدید پاها
و غیره.
علائم روانی
ترک اعتیاد علاوه بر این که مشکلات جسمی ایجاد می کند باعث به وجود آمدن علائم روانی هم خواهد شد البته می توان علائم و نشانه های روانی را از طریق روانشناس و خدمات روانشناسی کنترل کرد. در زیر نمونه هایی از علائم  و نشانه های روانی ترک بیان شده است:

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-چگونه درد خماری و علائم ترک اعتیاد را کاهش دهیم
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

همسر معتاد

همسر معتاد، برخورد و رفتار مناسب با زن یا شوهر معتاد

با همسر معتاد ( زن یا شوهر) چگونه باید رفتار کرد؟ اگر همسرتان معتاد است اما باز هم به همسرتان علاقه دارید و تصمیم گرفته اید که با او زندگی کنید در این صورت نکاتی را باید رعایت کنید تا از آسیب دیدن به خود و فرزندانتان پیشگیری شود و انگیزه لازم برای ترک در همسرتان به وجود آید.

اگر چه پاک شدن و تغییر فرد معتاد به انگیزه و خواست خودش ربط دارد اما در این شرایط نقش خانواده بسیار مهم می باشد و زمانی که دیگران رفتار نامناسبی داشته باشند اعتیاد فرد شدت می یابد و در صورتی که در مورد نحوه برخورد با معتاد آگاهی لازم را داشته باشید می توانید به او کمک کنید تا فرایند ترک با سهولت بیشتری پشت سرگذاشته شود.

در ادامه این مقاله توضیحاتی در مورد رفتار با همسر معتاد ارائه می دهیم و همچنین خانواده ها باید آگاهی خود را در زمینه اعتیاد و ترک آن افزایش دهند تا به فرد معتاد بتوانند کمک کنند.

چگونگی ارتباط با همسر ( زن یا شوهر) معتاد؟
برای آن که با فردی که معتاد است بتوانید به زندگی تان ادامه دهید باید اطلاعات و مهارت های لازم در این زمینه را فرا بگیرید و همچنین برای ارتباط برقرار کردن با همسرتان در هنگام اعتیاد نکات زیر را در نظر بگیرید و به آن ها توجه کنید:

ارتباط با همسر معتاد، قاطع باشید اما سرزنش نکنید.
در صورتی که همسرتان معتاد است به احتمال زیاد رفتار او شما را آزار داده است و خرج کردن پول زیادی برای تهیه مواد، وقت نگذاشتن با خانواده و یا رفتار غیر طبیعی بعد از مصرف باعث می شود تا شما عصبانی شوید اما در آن هنگام نباید او را مورد سرزنش قرار دهید و به خاطر آسیب هایی که به وجود آورده تحقیرش کنید زیرا این کار باعث تخریب شخصیت همسرتان می شود.

بعد از سرزنش و تحقیر شدن همسرتان احساس گناه می کند و خشمگین می شود و در این موقعیت عصبانیت و احساس گناه را تنها با مواد می تواند جبران کند زیرا قبلا یاد گرفته که با این روش خودش را آرام کند و از این طریق به آرامش می رسد.

پس نه تنها برای ترک کردن انگیزه ای پیدا نمی کند بلکه مصرفش را بیشتر می کند بنابراین بهتر است به جای سرزنش و توهین، صادقانه و به طور قاطع به او بگویید که از رفتار ش ناراحتی می شوید و همچنین به او بگویید که مشکلش را درک می کنید و در این زمینه می توانید به او کمک کنید در این صورت به او نشان خواهید داد که با خود او مشکلی ندارید و اعتیاد همسرتان شما را اذیت می کند و برایتان ناراحت کننده است.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-همسر معتاد
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

افزایش مسئولیت پذیری در کودکان با ۴ ترفند علمی

برای افزایش مسئولیت پذیری در کودکان چه باید کرد؟ بسیاری از مفاهیم اخلاقی، ارزش های اجتماعی و ویژگی های رفتاری باید در سنین کودکی آموزش داده شود و یکی از آن ویژگی ها مسئولیت پذیری می باشد که در سنین بزرگسالی از اهمیت بالاییی برخوردار می باشد، در واقع فردی که شخصیت پذیر است به رشد شخصیت کودک و بهداشت جسمی و روانی او بسیار کمک می شود.

بسیاری از والدین در جلسات مشاوره خانواده و مشاوره کودک شرکت می کنند و دنبال راهکارهایی هستند تا بتوانند ویژگی مسئولیت پذیری را در کودکشان افزایش دهند و آن را تقویت نمایند در این مقاله راهکارهایی که باعث افزایش مسئولیت پذیری می شود بیان می شود و در این خصوص می توان از مشاور روانشناسی کمک گرفت تا تحت نظر روانشناس و متخصصان این ویژگی در کودک افزایش یابد.

راهکارهایی برای افزایش مسئولیت پذیری در کودکان
دغدغه بسیاری از والدین این است تا راهکارهای عملی پیدا کنند تا بتوانند به وسیله آن ها کودکانی مسئولیت پذیری را تربیت نمایند در ادامه این مقاله به راهکارهایی که به وسیله متخصصین روانشناس کودک بیان می شود اشاره می کنیم.

در صورتی که راهکارهای عمومی بر روی رفتارهای کودکتان تاثیری ندارند در این زمینه می توانید از مشاور و روانشناس و متخصص کودک کمک بگیرید تا شرایط فرزندتان را مورد بررسی قرار دهد و راه حل های اختصاصی تری را در اختیار شما قرار دهد، هم چنین در این دوره چیزهایی که لازم است به کودک تان آموزش دهید را یاد می گیرید.

مسئولیت پذیری با شرکت دادن کودک در کارهای خانه
کوچک بودن فرزندتان به این معنی نمی باشد که او قادر نیست کارهای خانه را انجام دهد و نمی تواند در هیچ کدام از کارها به شما کمک کند، یکی از راه هایی که می توانید به وسیله آن مسئولیت پذیری کودکان را افزایش دهید انجام دادن کارهای ساده مانند خرید کردن، تمیز کردن خانه، غذا پختن و غیره می باشد.

شما می توانید در انجام این کارها کودک تان را درگیر کنید و باعث افزایش عزت نفس و استقلال در او شوید هم چنین این رفتار شما باعث می شود تا کودک تان را برای پذیرفتن مسئولیت ها قبول داشته باشید و او را باور کنید

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-افزایش مسئولیت پذیری در کودکان با ترفندهای باورنکردنی متخصص کودک

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

رفتار با کودک در سنین مختلف چگونه باشد؟

رفتار با کودک در هر سنی متفاوت می باشد و حساسیت های خاص خودش را دارد بسیاری از والدین در جلسات مشاوره نگران فرزندشان می باشند که با او چطور رفتار کنند و در مورد روش های تربیتی سوال های بسیاری می پرسند. تربیت کودک امری ساده و راحت نمی باشد و نیاز به اطلاعات خاصی دارد بنابراین والدین نمی دانند در برابر رفتارهای کودک مانند شیطنت، پرخاشگری، دروغ گویی و غیره چه رفتاری داشته باشند و چه واکنشی از خودشان نشان دهند.

در صورتی که شما در مورد تربیت کودک و نحوه رفتار با او چالش هایی را تجربه می کنید، این مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید زیرا در آن به توضیحات بیشتری در مورد روش های رفتار با کودکان در سنین مختلف پرداخته شده است، می توانید از مشاوره کودک کمک بخواهید تا در این خصوص شما را راهنمایی کند.

رفتار با کودک در سنین مختلف
چگونگی رفتار با فرزندان از مسائل حیاتی و مهم هر پدر و مادری می باشد و والدین در این خصوص باید اطلاعات را کسب کنند، این آگاهی را می توانند از طریق مطالعه و یا مشورت با روانشناس متخصص مهارت رفتار با کودکان به دست آورند، برای آن که بتوانید با کودکتان رفتار صحیح و درستی داشته باشند باید نسبت به تغییرات شناختی، زیستی، اجتماعی و روانی فرزندتان در هر دوره سنی آگاهی به دست آورند و از این طریق با نیازهای کودک به درستی آشنا شوند و مناسب ترین شیوه رفتاری را در پیش بگیرند، در ادامه این مقاله با توجه به نیازها و تغییرات کودک در سنین مختلف نکات تربیتی به طور جداگانه بیان شده است که می تواند برای شما مفید باشد.

رفتار با کودک، ترتیب کودک ۲ تا ۳ سال
باید والدین این نکته را در نظر بگیرند که علاوه بر نیاز جسمانی به نیاز عاطفی فرزندان باید بسیار توجه شود زیرا در این سن نقش مادر در تربیت فرزندان بسیار مهم و برجسته می باشد و کودک در این دوره سنی از لحاظ عاطفی و هیجانی به مراقبت ویژه ای نیاز دارد.

شاید برای شما باورنکردنی باشد اما دریافت محبت و مراقبت هیجانی از جانب والدین باعث می شود تا بر میزان ترشح هورمون رشد و ابتلا به اختلالات سازگاری که در دوران بعدی زندگی فرد به وجود می آید اثر بگذارد، به همین دلیل لازم است تا سطح متعادلی از محبت و توجه را به فرزندتان منتقل کنید و رفتار صحیح و درستی با آن ها داشته باشید.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-رفتار با کودک در سنین مختلف چگونه باید باشد؟

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

اعتیاد زنان ، دلایل، نشانه ها و پیامدهای اعتیاد در زنان

اعتیاد زنان مسئله ای است که امروزه توجه ویژه ای به آن می شود، با توجه به تفاوت های جنسیتی اعتیاد زنان با سوگیری های بیشتری همراه می باشد و جامعه به زنان معتاد نگاه منفی تری دارند، اعتیاد زنان و مردان هر دو مخرب و آسیب زا می باشد اما زنان به دلیل حساسیت جسمی و روانی و نقش پر رنگی که در جامعه و خانواده دارند مسئله اعتیاد برای آن ها پیچیده و قابل بحث می باشد.

متاسفانه در جامعه نسبت به اعتیاد زنان واکنش های بدی صورت می گیرد و به همین دلیل آن ها اعتیاد خود را مخفی می کنند اما برای درمان اعتیاد آن ها باید یک محیط امن را در نظر بگیرید، در ادامه این مقاله در مورد دلایل، پیامد ها و راه های مقابله با اعتیاد زنان نکاتی بیان شده است که به بررسی آن ها می پردازیم.

دلایل اعتیاد زنان
درباره علل اصلی گرایش زنان به اعتیاد دلایل مختلف و متناقضی وجود دارد بر اساس تحقیقات انجام شده، کاهش کنترل اجتماعی روی زنان در دوره معاصر را علت تمایل زنان به مواد مخدر می دانند و هم چنین نوع جدایی زنان از سبک زندگی سنتی و حضور داشتن در جوامع و ارتباطات گسترده و نداشتن آگاهی و اطلاعات لازم در مورد مواد مخدر باعث شده است تا نسبت به گذشته آسیب پذیر تر شوند.

اما آن چه که بیش از هر چیزی در گرایش زنان تاثیر می گذارد وضعیت روحی و روانی زنان می باشد زیرا زنان از لحاظ عاطفی نسبت به مردان حساس تر هستند و در برابر فشار های مختلف زندگی تحمل کمتری دارند و زودتر اختلالات اضطرابی و افسردگی را تجربه می کنند.

با توجه به شرایط بیان شده آن ها آسیب پذیری بیشتری نسبت به مواد مخدر خواهند داشت و در صورتی که در کنار افراد مصرف کننده قرار بگیرند وضعیت اعتیاد آن ها شدیدتر و بدتر خواهد شد، در زیر نمونه ای از گرایش زنان به اعتیاد را بیان می کنیم:

نبود تعلق و وابستگی بین اعضای خانواده
یکی از عوامل تاثیر گذار در بروز اعتیاد در میان بانوان، نداشتن حمایت های اجتماعی می باشد در صورتی که زن از حمایت کافی برخوردار نباشد و خانواده او از هم گسیخته شود در این صورت احساس تنهایی مفرط و ناتوانی به سراغش می آید و نمی تواند احساسات منفی خود را مدیریت کند و این موارد می تواند زنان را در برابر اعتیاد تا حد زیادی آسیب پذیر کند. بنابراین توصیه می شود که خانواده ها بیش تر بر سلامت روحی و روان بچه های خود تمرکز داشته باشند.

دیده می شود که در برخی از خانواده ها دختر به سمت اعتیاد می رود تا توجه والدین خود را جلب کند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-اعتیاد زنان توانمندی های آن ها را افزایش می دهد
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

نکات تربیتی فرزندان و آموزش والدین، نکات اصلی در پرورش کودکان

نکات تربیتی فرزندان به موضوعات بسیاری مربوط می شود و آشنایی والدین با این موضوعات به آن ها کمک می کند تا برای رشد فرزندشان شیوه رفتاری مناسبی را اتخاذ کنند و چالش هایی که مرتبط با پرورش کودکشان می باشد را به خوبی و با سهولت بیشتری مدیریت می کنند.

همه پدر و مادر ها دوست دارند تا فرزندشان به خوبی تربیت شوند و همیشه به دنبال تربیت مناسب کودکشان می باشند ولی این کار آسان نمی باشد و نیاز به یادگرفتن مهارت والدگری از طریق مطالعه و بروز رسانی اطلاعات دارد.

در این مقاله نکات مهم در تربیت فرزندان را بیان می کنیم و همچنین مراجعه به مشاور کودک می تواند در این امر به شما کمک کند و راهکارهای مختلفی در اختیار شما قرار دهد.

نکات تربیتی فرزندان
در این مقاله برخی از چالش های مهم که والدین با فرزندشان رو به رو می شوند را مطرح می کنیم تا در مورد نکات تربیتی اطلاعات بیشتری را کسب کنید، این چالش ها اکثرا توسط پدر و مادر در جلسات مشاوره ای مطرح می شود.

نکات تربیتی فرزندان، عصبانی شدن از دست کودک
کودکان به مرور زمان سعی می کنند که مستقل شوند و از موجوداتی مطیع به افرادی مستقل تبدیل شوند، این روند مستقل شدن باعث می شود تا در مقابل دستورات والدین خود مقاومت کنند و تمایل دارند کارها را آن گونه که خودشان می خواهند انجام دهند، و اگر والدین این مسئله را به درستی مدیریت نکنند فرزندان آن ها به کودکانی لجباز و بهانه گیر تبدیل می شوند.

قدم اول در اینجا این است که هنگامی که کودک به حرف های والدین توجه نمی کند والدین باید هیجانات خود را کنترل کنند و اجازه ندهند تا عصبانیت آن ها به پرخاشگری تبدیل شود زیرا اگر رفتاری خشن با کودک داشته باشند اثر معکوسی بر روند تربیت فرزند می گذارد و باعث تشدید رفتار های نادرست او می شود.

والدین با حفظ آرامش و تلاش برای گفت و گو با کودک به او یاد می دهند که می توانند همه چیز را به درستی و به طور مسالمت آمیز حل کند.

زمانی که از دست کودک ناراحت هستید به او توضیح دهید که او را دوست دارید و تنها از رفتارهای او ناراحت می باشید، شما در این هنگام باید علت ناراحتی خود را به او توضیح دهید، این کار به شما کمک می کند تا ارتباط عاطفی خوبی با فرزندتان داشته باشید زیرا ارتباط عاطفی مناسب بیش از هر چیزی در حرف شنوی فرزندتان تاثیر دارد و باعث می شود که کودک نسبت به حرف های شما سرپیچی نکند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-نکات تربیتی فرزندان و آموزش والدین، نکات اصلی در پرورش کودکان

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

آموزش دوستیابی در مدرسه، راهکارهایی برای والدین و مربیان

روش های آموزشی دوستیابی در مدرسه به چه شکل می باشند؟ یکی از مهم ترین موضوعات در فرایند اجتماعی شدن به ویژه در سنین دبستان، دوستیابی می باشد، بسیاری از کودکان زمانی که می خواهند گفتگویی را آغاز کنند و یا رابطه دوستی با همسالان خود برقرار کنند با مشکلاتی برخوردار می شوند.

این موضوع می تواند نشان دهنده اختلالاتی در کودکان مانند افسردگی و اوتیسم باشد و نگرانی های زیادی را برای والدین ایجاد می کند، همچنین در بعضی مواقع عدم توانایی در دوستیابی می تواند به خاطر عدم آموزش کافی توسط والدین باشد. برای این که کودک با مهارت های دوستیابی آشنا شوند می توانید از مشاوران ومتخصصانی که در این زمینه اطلاعات کافی دارند کمک بگیرید و اگر کودک شما مشکلاتی در این زمینه تجربه می کند در ادامه این مقاله توضیحاتی در مورد آموزش دوستیابی بیان شده است که مطالعه آن می تواند برای شما مفید باشد.

آموزش دوست یابی در مدرسه برای کودکان چه اهمیتی دارد؟
یکی از راه های افزایش مهارت های اجتماعی دوستیابی و برقراری روابط دوستانه با دیگران می باشد که از زمان کودکی آغاز می شود و با توجه به این که اجتماعی بودن یکی از ویژگی های مهم و اصلی برای هر انسانی می باشد و نحوه شکل گیری آن بر روی مسائلی که در سنین بالاتر به وجود می آید اثر می گذارد.

زمانی که کودک مهارت های لازم برای دوستیابی و برقراری ارتباط با دیگران و روابط اجتماعی را یاد بگیرد در این هنگام به راحتی دیگران را به سمت خود جذب می کند و با وجود دوستان زندگی اش رنگ و بوی تازه ای به خود می گیرد.

همچنین تجربیاتی که کودک در مدرسه و هنگام برقراری رابطه دوستانه به دست می آورد به او کمک می کنند تا حد زیادی اعتماد به نفس او افزایش یابد و با توجه به این که کمبود اعتماد به نفس در بسیاری از اختلالات روانی دخیل می باشد می توان به نقش و اهمیت دوستیابی در کودکان پی برد.

اگر کودک در دوستیابی و برقراری ارتباط در مدرسه ناتوان باشد در این صورت آسیب های زیادی برای او به وجود خواهد آمد به عنوان مثال کودکانی که روابط اجتماعی محدودی دارند استرس و اضطراب زیادی را تجربه می کنند و دچار افت تحصیلی خواهند شد به همین دلیل دوستیابی بسیار اهمیت دارد و باید آموزش آن در اولویت مدرسه و والدین قرار گیرد.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-آموزش دوستیابی در مدرسه | راهکارهایی عالی برای والدین و مربیان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

عفونت گوش در کودکان ( علل، علائم و درمان عفونت گوش کودک)

عفونت گوش در کودکان یک مشکل رایج می باشد که والدین با آن رو به رو می شوند و بیماری هایی مانند آنفولانزا، آلرژی و سرماخوردگی را به وجود می آورد، این مشکل بیشتر در سنین ۳ تا ۶ سال اتفاق می افتد و با نشانه هایی مانند افزایش دمای بدن و تب، تخلیه مایعات از گوش و مشکلاتی در خواب کودک همراه می باشد. در بیشتر اوقات این مشکل جدی نمی باشد و با مراقبت های کوچک و ساده و یا درمان های خانگی درست می شود، در ادامه این مقاله به بررسی علائم و نشانه های عفونت گوش می پردازیم تا برای درمان آن اقداماتی را انجام دهیم.

عفونت گوش در کودکان
عفونت گوش در کودکان معمولا نوعی التهابی در قسمت گوش میانی می باشد که این عفونت توسط باکتری ها به وجود آمده است و پشت پرده گوش اتفاق می افتد، یکی از مشکلات معمول برای بزرگسالان و کودکان، عفونت گوش می باشد که امری شایع است و این عفونت بیش تر در سنین ۳ تا ۶ سال اتفاق می افتد و در این زمینه مطالعات بسیاری انجام شده است و از هر ۶ کودک ۵ کودک حداقل یک بار در طول عمرشان عفونت گوش میانی را تجربه کرده اند که به آن اوتیت مدیا گفته می شود.

علائم عفونت گوش در کودکان
عفونت گوش می تواند در سه شکل متفاوت اتفاق بیفتد که هر کدام از آن ها علائم و نشانه های خاص خودشان را دارند، در ادامه مقاله هر یک را به طور جداگانه مورد بررسی قرار می دهیم.

عفونت گوش حاد
یکی از رایج ترین عفونت گوش اوتیت مدیا حاد می باشد، در این نوع عفونت گوش میانی دچار عفونت و تورم شده است و مایع گوش پشت پرده صماخ جمع می شود و این شرایط باعث می شود تا فرد در ناحیه گوش احساس درد داشته باشد و هم چنین علاوه بر درد ممکن است کودک دچار افزایش دمای بدن و تب شود.

عفونت گوش افیوژن
این نوع عفونت در مشخصه اصلی آن مایع پشت پرده صماخ جمع می شود و احتمال دارد این عفونت هیچ گونه مشخصه ای نداشته باشد و بعد از یک دوره باعث به وجود آمدن عفونت حاد شود، با مراجعه به پزشک می توان با استفاده از ابزار های معاینه از وجود تجمع مایع گوش باخبر شد و درمان های دارویی متناسب با این وضعیت را دکتر تجویز می کند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-عفونت گوش در کودکان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

نشانه های سلامت نوزاد ، چگونه از سلامت نوزاد خود باخبر شویم؟

نشانه های سلامت نوزاد چه چیزهایی هستند؟ زمانی که نوزاد به دنیا می آید والدین آن ها نگرانشان هستند که آیا فرزندشان سالم است و مراحل رشدش را به خوبی می گذراند یا خیر. وجود برخی از نشانه ها و رفتار ها به شما کمک می کند تا اطلاعات بیشتری از رشد شناختی، هیجانی و اجتماعی که مناسب کودک تان است آگاهی کسب کنید.

وجود این نشانه ها در کودکان بر تمامی جنبه های زندگی کودک اثر مثبت می گذارد در ادامه این مقاله به نشانه هایی که در مورد سلامت نوزاد خبر می دهد مطالبی را بیان می کنیم که شما می توانید با در نظر گرفتن این نشانه ها از وضعیت فرزند خود با خبر شوید، هم چنین برای این که از سلامت جسمی و روانی کودکتان مطمئن شوید می توانید از مشاوره و روانشناس کودک کمک بگیرید.

ویژگی های نوزاد سالم
نوزادان زمانی که به دنیا می آیند ویژگی ها و رفتار هایی دارند که نشان دهنده سلامت آن ها می باشد و وضعیت جسمانی آن ها نرمال است، اما در صورتی که نوزاد برخی از ویژگی هایی که در زیر بیان شده است را نداشت بهتر است با پزشک اطفال مشورت کنید و از سالم بودن نوزاد خود مطمئن شوید.

نشانه های سلامت نوزاد، شیر خوردن
کودکان هنگامی که به دنیا می آیند شروع به دریافت غذا می کنند و به دفعات بیشتری نیاز به شیر خوردن دارند زیرا قدرت مکیدن آن ها ضعیف تر است و شیر کمتری را می خورند و هر چه بزرگتر می شوند میزان دریافت شیر آن ها کمتر می شود زیرا در کنار شیر غذاهای کمکی دیگری استفاده می کنند و در عین حال در هر وعده به طور کامل تغذیه می شوند. یکی از ساده ترین علائم برای سالم بودن کودک شیر خوردن و دریافت غذا می باشد که سلامت نوزاد را نشان می دهد.

نشانه های سلامت نوزاد، دقت کردن نوزاد به محیط اطرافش
نوزاد سالم در طول روز مدت کمی آرام می شود و به محیط اطرافش توجه می کند، این کار نشان می دهد که او هشیار است و در حال آموختن و مشاهده جهان پیرامونش می باشد، معمولا کودکان به محیط اطرافشان خیره می شوند و یا سعی می کنند وسایل ها را در دهانشان بگذارند و این مسئله نشان می دهد ک کودک از نظر روانی سالم است و این کار به رشد شناختی او کمک بسیاری می کند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-نشانه های سلامت نوزاد | چگونه از سلامت نوزاد خود باخبر شویم؟
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

ترس از مدرسه، علل، علائم و درمان ترس از مدرسه

ترس از مدرسه یکی از مشکلاتی است که کودکان دبستانی با آن رو به رو می شوند، البته احساس اضطراب برای کودکان در اوایل مدرسه تا حدودی طبیعی می باشد زیرا تجربه رفتن به مدرسه به منزله اولین جدایی از والدین می باشد و به منزله ورود به جامعه ای بزرگتر است اما بسیاری از کودکان اضطراب و ترس بیش از اندازه ای را تجربه می کنند به طوری برای آن ها سخت است تا با این شرایط خودشان را سازگار کنند.

این کودکان هنگام رفتن به مدرسه بسیار مقاومت می کنند و زمانی که مجبور به مدرسه رفتن می شوند آسیب و رنج های بسیاری را تحمل می کنند، برای آن که بتوانند ترس از مدرسه را در کودک خود بشناسید و آن را مورد کنترل قرار دهید این مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید همچنین می تواند به مشاوره کودک مراجعه کنید تا در این زمینه به شما کمک کنند.

ترس از مدرسه چیست؟
کودکانی که به این مشکل دچار هستند دارای ترس افراطی، غیر منطقی و پایدار نسبت به مدرسه رفتن می باشند و زمانی که می خواهند از والدینشان جدا شوند مقاومت بسیاری انجام می دهند، ترس مفرط از مدرسه برای اولین بار معمولا در دوره پیش دبستانی، کودکستان و کلاس اول ظاهر می شود و در کلاس دوم به اوج می رسد، اما با این وجود خودداری از مدرسه رفتن می تواند در هر سنی به وجود آید.

ترس در دختران و پسران از مدرسه تقریبا به یک اندازه می باشد و این نوع ترس اضطراب و استرس زیادی را برای کودکان ایجاد می کند که در این حالت والدین علاوه بر درمان فوبیا، باید استرس و اضطراب کودک را کاهش دهند.

علائم ترس از مدرسه
بسیاری از والدین ممکن است در مورد مدرسه هراسی آگاهی چندانی نداشته باشند و علائم آن را جدی نگیرند و به همین دلیل آن مشکل را نادیده بگیرند این رفتار ها می تواند منجر به افزایش علائم استرس و اضطراب در فرزندان شود که در ادامه این مقاله علائم و نشانه های ترس از مدرسه را بیان می کنیم.

علائم رفتاری ترس از مدرسه
نسبت به مدرسه نرفتن بهانه تراشی می کنند و در برابر اصرار والدین مقاومت کرده و از مدرسه رفتن امتناع می کنند، این کودکان بیشتر تلاش می کنند تا والدین خود را قانع کنند تا به آن ها اجازه دهند در منزل بمانند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-ترس از مدرسه را به اشتیاق از مدرسه تبدیل کنید

  • سارا پارسایی