روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

مشاوره خانواده و روانشناسی

۱۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «رفتار با فرزند» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

کودکان دیر آموز، برخورد و آموزش کودک دیر آموز

کودکان دیر آموز توانایی یادگیری مهارت های تحصیلی ضروری را دارند، اما میزان و عمق یادگیری آن ها نسبت به هم سن سالانشان کمتر است به طوری که نمرات هوش کودکان دیر آموز بالاتر از نمرات کودکان عقب مانده ذهنی و پایین تر از کودکان طبیعی می باشد به همین دلیل به آن ها کودکان مرزی می گویند.

این کودکان از نظر ظاهری تفاوتی با کودکان دیگر ندارند به همین دلیل تشخیص آن ها تا موقع مدرسه رفتن به تاخیر می افتد در این سن، والدین دچار نگرانی می شوند، توقعات والدین در مورد نمرات و مهارت های فرزندشان این کودکان را دچار استرس و اضطراب می کند و آن ها را در شرایط سختی قرار می دهد.

لازم است تا والدین از طریق استعدادیابی از توانایی فرزندشان آگاه باشند و بر اساس توانایی او انتظارات شان را تطبیق دهند در این راستا مرکز مشاوره به شما کمک می کند تا با استفاده از روش های موثر به کودکتان کمک کنید تا شرایط او بهبود یابد.

ویژگی های کودکان دیر آموز چیست؟
کودکان دیر آموز در ظاهر مانند دیگر کودکان جامعه هستند، اما بهره هوشی آن ها کمتر از کودکان معمولی می باشد و بین ۷۰ تا ۸۴ است. این کودکان علاقه به کارهای فکری و یادگیری ندارند و قادر به انجام برنامه ریزی و کارهایی به صورت پیشرفته نیستند.

بسیاری از این کودکان در تحصیل دچار مشکل می شوند به طوری که ضعف های تحصیلی آن ها در تمام دروس مشخص  است اما این کودکان ممکن است در برخی از مهارت ها بسیار عالی باشند. از نشانه های دیگر کودکان دیرآموز می توان به موارد زیر اشاره نمود:

در پردازش اطلاعات بسیار ضعیف عمل می کنند یکی از علل قابل شناسایی بدکاری در سیستم عصبی مرکزی می باشد.
از نظر مهارت های حرکتی مانند راه رفتن تفاوتی با همسالان خود ندارند. اما از نظر مهارت های ظریف مانند نخ کردن دشواری هایی دارند.
یک نوع کندی حسی حرکتی در انجام کارهای شخصی خود دارند.
درجاتی از آسیب مغزی یا بدکاری سیستم اعصاب مغزی در آن ها دیده می شود.
در حافظه دیداری و شنیداری مشکلات جدی دارند در نتیجه دیکته و نوشتن برای آن ها سخت و دشوار می باشد.
بیشتر این کودکان به خاطر بازخوردهایی که از طرف دیگران دریافت می کنند اعتماد به نفس آن ها کاهش می یابد و هم چنین خودپنداره پایینی دارند.


کودکان دیر آموز، ریشه مشکل کجاست؟
علل بروز اختلالات یادگیری و دیرآموزی کودکان هنوز به طور دقیق مشخص نشده است، با این حال در پژوهش های مختلف بسیاری از عواملی که باعث دیرآموزی کودکان هستند شناسایی شده است که هر کدام از آن ها به طور اختصار بیان شده اند:

عوامل ژنتیکی:
بر اساس تحقیقات انجام شده در خانواده هایی که عضوی دچار اختلال یادگیری است احتمال بروز چنین اختلالی بسیار بیشتر می باشد.

عوامل فیزیولوژیکی و بیوشیمی:
در صورت ابتلا به بیماری و یا صدمه ممکن است به مغز آسیب وارد شود و این مسئله باعث اختلال در یادگیری یا دیرآموزی کودک شود. این آسیب ها ممکن است در دوران جنینی یا بعد از زایمان به وجود آید.

عوامل آموزشی:
عوامل دیگر محیطی مانند نداشتن فعالیت های محرک، تخصص ناکافی معلم در شیوه های آموزشی پایه، توقعات بسیار بالا یا پایین  معلمان از دانش آموزان، تدریس ناکافی به دانش آموزان در عقب ماندگی کودکان نقش دارند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-رفتار با کودکان دیر آموز
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

۱۰ دلیل مهم بدرفتاری کودکان

گاهی رفتار نامناسب کودکان برای والدین غیرقابل تحمل شده و باعث می شود والدین واکنش نامناسبی با کودکان خود داشته باشند که می تواند آثار بدی بر رشد آن ها بگذارد. والدین بهتر است که دلیل بدرفتاری کودک خود را پیدا کرده و روش مناسبی برای حل آن به کار گیرند.

دلایل رفتار نامناسب کودکان
این که والدین از رفتار نامناسب کودکان خود احساس خوشایندی داشته باشند، امری کاملا بعید است، در نتیجه آن ها در جست وجوی روشی هستند که بتوانند رفتار و عادات بد و ناخوشایند فرزندشان را اصلاح کنند.

فاکتورهای زیادی می تواند در ایجاد رفتار نامناسب کودکان موثر باشند که برخی از آن ها هم نامعلوم است، اما در این مقاله می خواهیم ۱۰ فاکتور احتمالی که می تواند سبب بروز این عادات در کودکان شود را معرفی کنیم و در هر مورد راه کار برخورد با آن را نیز بیان خواهیم کرد.

رفتار با کودک
رفتار با کودک در سنین مختلف چگونه باید باشد؟
۱- حس کنجکاوی
تمایل کودکان به شناختن دنیای اطرافشان، می تواند احساس عجیب و غریبی در آن ها به وجود آورد. آن ها به چیزهای غیرمعمولی مثل ” اگر قفسه کتاب ها به زمین بیوفتد، چه می شود ؟” یا “ترکیب کردن ماست و نوشابه چه می شود؟” فکر می کنند.

سوالات و فکرهایی که کودکان به آن علاقه مندند و روی ذهن آن ها تاثیر گذار خواهد بود. این سوالات برای کودکان سوالت بزرگ علمی هستند حتی اگر از نظر شما خنده دار و ساده باشند. رفتار نامناسب کودکان در مواجهه با این افکار و سوالات می تواند باعث ایجاد خشم در آن ها شود.

راه کار
برای جواب دادن به سوالات غیرمعمولی ذهن کودکتان، با آن ها آزمایش کنید و به او اجازه دهید تحت نظارت شما آزمایش های خاصش را انجام دهد.

۲- مشکلات ارتباطی
در سنین ۱ تا ۲ سالگی، کودکان عموما حرف های بی معنی می زنند، در نتیجه برقراری ارتباط زبانی با اطرافیانشان کار بسیار سختی برای آن ها خواهد بود.

زمانی را تصور کنید که کودک شما ببیند که فردی عروسکش را برداشته است، او نمی تواند با گفتار خود آن فرد را متوجه کند که نباید به عروسکش نزدیک شود، پس کودک گریه می کند یا حتی خشمگین می شود؛

در این حالت نباید این کار کودک را پرخاشگری حساب کرد، زیرا کودک در این حالت فقط می خواهد به فرد مقابلش بگوید که این عروسک متعلق به او است و کسی اجازه دست زدن به آن را ندارد.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-۱۰ دلیل مهم بدرفتاری کودکان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

بهترین فاصله سنی بین فرزندان با توجه به علم روانشناسی

بهترین فاصله سنی در میان فرزندان چقدر باشد خوب است؟ چه موقع بهتر است تا فرزند دوم به دنیا بیاید؟ طبیعی است سوالات این مدلی در ذهن پدر و مادرها بسیار وجود دارد بسیاری از والدین معتقدند که باید فاصله سنی در میان فرزندان کم باشد تا آن ها با هم بزرگ شوند و عده ای دیگر اعتقاد دارند تا فاصله سنی آن ها باید کمی بیشتر باشد تا در میان شان تنش و مشکلی به وجود نیاید، در این مورد اختلاف نظرهای بسیاری وجود دارد.

بسیاری از روانشناسان فاصله سنی ۳ تا ۵ سال را مناسب می دانند زیرا آن ها می گویند در این بازه باید بدن مادر زمان کافی برای کسب آمادگی جسمی و روحی را برای فرزند دوم داشته باشد و کودکان نیز به رشد شناختی نسبی رسیده باشند. اگر در مورد فاصله سنی مناسب آگاهی کاملی داشته باشید می توانید تصمیم های درستی در مورد این موضوع بگیرید، همچنین با کمک مشاوره کودک می توانید در این خصوص اطلاعات کسب کنید.

فاصله سنی بین فرزندان، مضرات فاصله سنی کم
اختلاف سنی فرزندان با یکدیگر از مسائلی است که باید مورد بررسی قرار گیرد اگر فاصله بین زایمان ها کم باشد برای مادر آسیب ها و عوارضی به همراه خواهد داشت در صورتی که مادر کمتر از سه سال از بارداری اول اقدام به بارداری دوم کند در این هنگام احتمال کم خونی در مادر و فرزند بسیار زیاد است.

علائم و نشانه های کم خونی تا قبل از بارداری پنهان می ماند و بیشتر در دوران بارداری خودش را نشان می دهد، همچنین احتمال دارد کودک زودتر از زمان طبیعی اش به دنیا بیاید.

نوزادانی که فاصله سنی آن ها کمتر از سه سال می باشد دچار مشکلاتی مانند کمبود وزن می شوند و هم چنین اختلالات رفتاری، حرکتی و یادگیری در آن ها افزایش می یابد. بنابراین در صورتی که قصد دارید به بچه دوم فکر کنید بهتر است در این خصوص با روانشناس متخصص کمک بگیرید و در مورد وضعیت خود با او مشورت کنید.

تصور اشتباه در مورد فاصله بارداری دو فرزند
برخی گمان می کنند کسانی باید فاصله سه سال را رعایت کنند که فرزند اول آن با سزارین به دنیا آمده باشد   در صورتی که آن ها باید این نکته را در نظر بگیرند که هیچ رابطه ای میان فاصله سنی دو فرزند و نوع زایمان وجود ندارد و مادر نیاز دارد تا میان زایمان هایش فاصله ای باشد تا ویتامین های مورد نیاز بدنش تامین شود و سلامت جنین به خطر نیفتد.

برای این که مادر یک بارداری سالمی را تجربه کند باید توده بدنی، انرژی و ذخایر بدن خود را جایگزین نماید و ثابت شده است بارداری های متوالی و با فاصله سنی کم سلامت مادر و جنین را با خطراتی رو به رو می کند و منجر به کاهش سلامت آن ها می شود.

مهارت تاب آوری
درباره مهارت تاب آوری چیزی شنیده اید؟
فاصله سنی بین فرزندان، عوارض فاصله سنی بسیار زیاد بین فرزندان
زمانی که فاصله بین بارداری زیاد باشد ممکن است مادر دچار مسمومیت بارداری شود که در این صورت خطراتی مانند افزایش فشارخون، ورم دست و پا و دفع پروتئین از طریق ادرار در دوران بارداری مادر را تهدید می کند، هم چنین بالا رفتن سن مادر و تولد نوزاد نارس، سقط جنین، کم شدن توان مادر از نظر قدرت باروری و احتمال هماهنگی کودک با والدین سن بالا از عوارض است که به دلیل فاصله زیاد میان فرزندان به وجود می آید و باتوجه به عوارض احتمالی که وجود دارد باید اقدام برای بارداری بین ۳ تا ۵ سال با بارداری اول باشد.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-بهترین فاصله سنی بین فرزندان با توجه به علم روانشناسی
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

پدر و مادر و نحوه فرزند پروری آنان تاثیر بسیار زیادی در شکل گیری شخصیت فرزندان دارد. بنابراین بد رفتاری پدر و مادر می تواند باعث آسیب به شخصیت فرزندان می شود، این مقاله به بررسی رفتار والدین می پردازد، بنابراین این مقاله را از دست ندهید.

دسته بندی های متنوعی از شیوه های فرزند پروری ارائه شده که شیوه فرزند پروری سهل گیرانه، مقتدرانه و مستبدانه، سه سبک رایج فرزند پروری است که توسط باومریند (1971) ارائه شده اند.

این دسته بندی ها بر اساس پاسخگو بودن والدین و قانونمندی آن ها رائه شده است.

پاسخگو بودن به این معنی است که آن ها به تفاوت های بین فردی بچه ها و نیازهای رشدی متفاوت آن ها، حساس هستند.

قانونمندی هم به این معنی است که والدین محدودیت و قوانینی برای رفتار فرزندانشان ایجاد کنند و در صورت تخلف از این قوانین، با آن ها قاطعانه برخورد کنند.

سبک های فرزند پروری
این ویژگی سه سبک فرزند پروری را ایجاد نموده است:

والدین مقتدر که دارای بالاترین سطح از پاسخگو بودن و سطوح بالایی از قانونمندی و انضباط هستند. 
سبک فرزند پروری مقتدرانه، ایده آل ترین شیوه فرزند پروری است. والدین مقتدر دارای ویژگی هایی از جمله: انتظارات واضح، محدودیت منطقی و سطوح بالایی از گرمی و حمایت از نیازهای رشدی کودکان، هستند.

والدین سهل گیر که ترکیبی از پاسخگو بودن بالا و قانونمندی پایین را به کار می برند.
این والدین روابط عاطفی بسیار شدیدی با فرزندان خود دارند و در عین حال کنترل کمی بر رفتار آن ها اعمال می کنند. این والدین اگرچه در اغلب اوقات روابط بدی با فرزندانشان ندارند، ولی نظم و قانونی هم برای فرزندانشان ایجاد نمی کنند. بنابراین می توان گفت که این والدین نقش جدی و پررنگی در تعلیم و تربیت فرزندانشان ندارند.

والدین مستبد که دارای سطوح پایینی از پاسخگو بودن هستند و در مقابل  قانونمندی بالایی را ارائه می دهند.
چنین والدینی، قوانین سخت و غیر منطقی برای رفتار فرزندان خود فراهم می کنند. آن ها انتظار دارند فرزندانشان بدون چون و چرا دستوراتشان را اجرا کنند و در صورت عدم اطاعت، تنبیه سختی برای آن ها فراهم می کنند. به طور کلی این والدین روابط ضعیفی با فرزندانشان دارند و روابط عاطفی کمی با آن ها برقرار می کنند.

سبک فرزند پروری مستبدانه
 می تواند آسیب های زیادی را به فرزندان وارد کند. در واقع بیشتر مشکلات کودکان ناشی از سبک فرزند پروری ناکارآمد والدین است. 

انعطاف ناپذیر بودن والدین و سفت و سخت بودن آن ها و طرد دائمی فرزندان و بی تفاوت بودن نسبت به نیازهای عاطفی و روانی آن ها می تواند منجر به مشکلات روانی مختلف در کودکان شود و سبب شود که کودکان در زندگی آینده خود با مشکلات بسیاری مواجه شوند. اینگونه والدین که به عنوان والدین سمی شناخته می شوند با ایجاد فضای سمی در خانواده، باعث صدمات بلند مدت عاطفی، روانی و ذهنی بر کودکانشان می شوند.

مشکلاتی مثل افسردگی، از دست دادن اعتماد به نفس و عزت نفس، احساس بی ارزش بودن، تکانشی و پرخاشگری، اضطراب و استرس مداوم، افت تحصیلی و غیره از جمله پیامدهای شیوه فرزند پروری مستبدانه می باشد.

خصوصیات والدین مستبد و سمی
کنترل گری بیش از حد
والدین سمی کنترل بسیار زیادی روی فرزندانشان اعمال می کنند و تلاش می کنند که از ریز جزئیات فعالیت های او آگاه باشند، اینگونه والدین هیچ گونه آزادی عملی به فرزندانشان نمی دهند و به دلیل اینکه مبادا فرزندشان دست از پا خطا کند مدام او را تحت نظر قرار دارند، فعالیت های فرزندشان را بسیار محدود می کنند و در هر زمینه ای برای او تعیین تکلیف می کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-چگونه با والدین مستبد و سمی کنار بیاییم؟
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

رفتار با کودک در سنین مختلف چگونه باشد؟

رفتار با کودک در هر سنی متفاوت می باشد و حساسیت های خاص خودش را دارد بسیاری از والدین در جلسات مشاوره نگران فرزندشان می باشند که با او چطور رفتار کنند و در مورد روش های تربیتی سوال های بسیاری می پرسند. تربیت کودک امری ساده و راحت نمی باشد و نیاز به اطلاعات خاصی دارد بنابراین والدین نمی دانند در برابر رفتارهای کودک مانند شیطنت، پرخاشگری، دروغ گویی و غیره چه رفتاری داشته باشند و چه واکنشی از خودشان نشان دهند.

در صورتی که شما در مورد تربیت کودک و نحوه رفتار با او چالش هایی را تجربه می کنید، این مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید زیرا در آن به توضیحات بیشتری در مورد روش های رفتار با کودکان در سنین مختلف پرداخته شده است، می توانید از مشاوره کودک کمک بخواهید تا در این خصوص شما را راهنمایی کند.

رفتار با کودک در سنین مختلف
چگونگی رفتار با فرزندان از مسائل حیاتی و مهم هر پدر و مادری می باشد و والدین در این خصوص باید اطلاعات را کسب کنند، این آگاهی را می توانند از طریق مطالعه و یا مشورت با روانشناس متخصص مهارت رفتار با کودکان به دست آورند، برای آن که بتوانید با کودکتان رفتار صحیح و درستی داشته باشند باید نسبت به تغییرات شناختی، زیستی، اجتماعی و روانی فرزندتان در هر دوره سنی آگاهی به دست آورند و از این طریق با نیازهای کودک به درستی آشنا شوند و مناسب ترین شیوه رفتاری را در پیش بگیرند، در ادامه این مقاله با توجه به نیازها و تغییرات کودک در سنین مختلف نکات تربیتی به طور جداگانه بیان شده است که می تواند برای شما مفید باشد.

رفتار با کودک، ترتیب کودک ۲ تا ۳ سال
باید والدین این نکته را در نظر بگیرند که علاوه بر نیاز جسمانی به نیاز عاطفی فرزندان باید بسیار توجه شود زیرا در این سن نقش مادر در تربیت فرزندان بسیار مهم و برجسته می باشد و کودک در این دوره سنی از لحاظ عاطفی و هیجانی به مراقبت ویژه ای نیاز دارد.

شاید برای شما باورنکردنی باشد اما دریافت محبت و مراقبت هیجانی از جانب والدین باعث می شود تا بر میزان ترشح هورمون رشد و ابتلا به اختلالات سازگاری که در دوران بعدی زندگی فرد به وجود می آید اثر بگذارد، به همین دلیل لازم است تا سطح متعادلی از محبت و توجه را به فرزندتان منتقل کنید و رفتار صحیح و درستی با آن ها داشته باشید.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-رفتار با کودک در سنین مختلف چگونه باید باشد؟

  • سارا پارسایی