روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

روانشناسی برتر

مشاوره خانواده

مشاوره خانواده و روانشناسی

۴۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کودکان منزوی» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

یکی از مشکلات ومعضلات خانواده ها و کودکان ونوجوانان این است که خودرا باور نداشته و اعتماد به نفس ندارند. این مشکل ناشی ازآنست که یا کودک و نوجوان هنوز بحالت تثبیت وضعیت نرسیده و درانجام هر کاری دچار تردید میباشد و باخود فکر می کند که نمی تواند این کار را انجام دهد ویا اینکه بزرگتر ها به وی اجازه انجام کار را نداده ودر واقع این فرصت را به او نمی دهند تا وی دچار رشد اعتماد به نفس شود و ارزش های خود را نشان دهند.

علائم کمبود اعتماد به نفس در کودکان چیست؟
آنان همیشه با این حرف که هنوز زود است و یااین کار شما نیست مواجه شده و به این باور عدم توانایی خویش می رسند که بسیار بداست. آنان دلسرد شده و ابتکار و خلاقیت خود را از دست میدهندو درواقع می توان علت اصلی عدم اعتماد به نفس کودکان را عدم وجود روحیه تایید و صحت بکار کودکان در خانواده ها و مدارس است درواقع هیچ گاه به کودکان اطمینان لازم حاصل نمیشود. بنابراین اگر میخواهیم اعتماد به نفس کودک خود را زیاد کنیم ودر جواب این سوال که اعتماد به نفس را چگونه بالا ببریم باید به وی زمان دهیم و اورا تایید کنیم تا روحیه اعتماد به نفس و فرصت طلبی درآنان تقویت شده وراه برای پیشرفت آنان باز باشد البته باید توجه داشت که نباید طوری رفتار کرد که سبب بروز اعتماد به نفس کاذب شود.

شماره های تماس 01

کودک ۶ ساله دارم که اصلا تمرکز نداره
من یه کودک ۶ ساله دارم که اصلا تمرکز نداره. اگر یه سوره ای را حفظ کرده فقط باید در محل بی سرو صدابخونه اگه محل دارای صدا باشه سوره را اشتباه می خونه.

نمی دونم باهاش چی کار کنم؟ خیلی نگرانم؟ چون در تمام فعالیت هایش به این صورته / لطفا مرا راهنمایی کنید؟ اگر نیاز به مراجعه حضوری است لطفا اطلاع دهید تا مراجعه کنم؟ مشکل
دیگرش این است که فقط با گروهی از بچه ها ارتباط برقرار می کنه.

خیلی وقتا با بچه ها ارتباط نداره و دوست داره پیش بزرگتر ها باشه. و کارهای
بزرگترها را انجام بده؟ لطفا مرا راهنمایی کنید؟

پاسخ

آره مشاوره حضوری بهتره میتونید با دفتر مرکزی تماس بگیرید و وقت رزرو کنید

حتمأ یه سر ببرش مشاوره کودکان اونا بهتر تشخیص میدن

خب این به محیط خونه خودتون برمیگرده که در چنین محیطی رشدش دادید … باید در تمام محیط ها بهش آموزش بدید و در این مورد مشاوره کودکان هم مراجعه کنید …
چون تمرکزش به هم میخوره و نمیتونه رو اون مطلب دقت داشته باشه …
شایدم به خاطر اضطرابیه که ممکنه از طرف شما برای یادگرفتن قران بهش وارد میشه … پس بهتره همه موارد بررسی بشه

منبع:مرکز مشاوره-چرا برخی از کودکان اعتماد به نفس ندارند؟!
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

بچه های باهوش پرورش دهید!

وقتی بچه ها در ورزش  شرکت می کنند و یا سایر فعالیت جسمی منظم را انجام می دهند، نه تنها بدن آنها سالم و متناسب می شود، بلکه همچنین از انها انسان باهوشی می سازد.  تمرین و ورزش تاثیرات خوبی بر روی مغز دارد، و نه تنها برای بزرگسالان این امر صحت دارد، بلکه برای بچه ها هم مفید و حتی مهم تر می باشد. فیل تام پروسکی، استاد علم ورزش در دانشگاه گرجستان بر این باور است که ورزش و تمرین، تاثیری بلند مدت بر روی مغز هایی دارد که در حال رشد هستند”.

موارد زیر مربوط به مزایای تمرین و ورزش و نحوه کمک کردن آن در باهوش شدن بچه ها می باشد.

ورزش کردن جریان خون در مغز را افزایش می دهد. خون اکسیژن و گلوکز را به قسمت هایی از مغز می رساند که برای افزایش هوشیاری و تمرکز ذهنی اهمیت دارند. به همین دلیل، ورزش کردن کمک می کند تا توانایی یادگیری بچه ها افزایش یابد. یک مطالعه در آزمایشگاه دانشگاه کلمبیا در سال ۲۰۰۷ انجام شده است و بیانگر این می باشد که یک رژیم ورزشی سه ماهه می تواند جریان خون را برای بخش هایی از مغز که مربوط به حاظفه و یادگیری می باشد را تا ۳۰ درصد افزایش دهد.
به عقیده محققان آمریکایی، ورزش سلولهای مغزی جدید را در بخشی از مغز می سازد که به شکنج دندانه دار معروف است ، جایی که با حافظه و از دست دادن حافظه در ارتباط می باشد. جان ریتی، استاد روان پزشکی در دانشگاه پزشکی هاروارد ، بر این عقیده است که ورزش همچنین عوامل رشد عصب را تحریک می کند. وی بیان می دارد: من این عامل را اعجازی برای مغز می نامم. افرادی که ورزش مناسب و منظمی را دارند، حافظه کوتاه مدتشان تقویت می شود،  واکنش سریع تری را در زمان دارند و از سطح بالای خلاقیت بهره مندند.
همچنین جان ریتی بر این عقیده هست که ، ورزش سطح عامل نورو تروفیک ناشی از مغز یا BDNF را بالاتر می برد. BDNF عاملی است که باعث می شود سلول های عصبی گسترده تر شوند، به یکدیگر وصل شده و با یکدیگر از طرق جدیدی ارتباط برقرار کنند، که این عمر منجر به آماده تر شدن کودک برای یادگیری و ظرفیت دانش بالاتر می شود.
روانشناسان در دانشگاه ایلی نویز در اوربان – جامپگن مطالعه کردند که ورزش به چه نحوی بر شکل واقعی و عملکرد مغز کودکان تاثیر می گذارد. آنها به این نتیجه رسیدند که کودکان با وضعیت فیزیکی مناسب در چالش های ادراکی و شناختی دارای امتیاز بالاتری بوده است و MRI کودکان نشانگر عقده های پایه مغزی بزرگتری بوده است، که این عامل  بخش کلیدی مغز بوده و بر حفظ توجه و کنترل اجرائی تاثیر دارد، و به عبارت دیگر این عضور بر توانایی هماهنگ کردن اقدامات و تفکرات پیچیده  تاثیر گذار می باشد.
یک مطالعه دیگری توسط همین موسسه به این نتیجه رسیده است که کودکان با وضعیت جسمی مناسب هیپو کامپ بزرگتری دارند. در انجام تفکرات و فعالیت های ذهنی پیچیده، نواحی هیپو کامپ و عقده های پایه در ساختار مغزی و عملکرد آن دخالت می کنند.
ورش کردن توانایی یادگیری کودکان شما را بالا می برد. در مطالعه سال ۲۰۰۷،  محققان آلمانی به این نتیجه رسیدند که بعد از ورزش، سرعت توانایی یادگیری لغات افراد ۲۰ درصد بیشتر از قبل از انجام ورزش می باشد.


ورزش کردن به خلاقیت کمک می کند. موارد آزمایشی سال ۲۰۰۷ به این نتیجه رسیده بود که یک دوره ۳۵ دقیقه ای ورزش با ترمیل، انعطاف پذیری شناختی و ادراکی کودک، توانایی مغز به تغییر فکر و ایجاد خلاقیت و تفکرات مبتکرانه را بهبود می بخشد.
فعالیت هایی که شامل تعادل و پرش می باشد، همانند طناب پرش، منجر به تقویت سیستم دهلیزی می شود و در نهایت به اگاهی فضایی و هوشیاری ذهنی می انجامد. این عامل منجر به ایجاد چارچوبی برای یادگیری و دیگر مهارت های آکادمیک در کودک می شود.
بر اساس اکثر مطالعات صورت گرفته، استرس بر توانایی ذهن کودک تاثیر منفی دارد. ورزش با درگیر کردن ذهن در هوموستاز (خود پایداری) منجر به کاهش استرس شده و همچنین عامل توازن در سیستم های اندام، الکتریکی وشیمیایی بدن می شود. تاثیر آن همانند تجویز داروی ضد افسردگی می باشد.
مطالعات صورت گرفته در دانشگاه ایلی نویز بیانگر یک رابطه قوی ما بین امتیاز تناسب اندام و موفقیت علمی و آکادمیک در بین کودکان در مدرسه ابتدایی بوده است.

منبع:کانون مشاوران ایران-تاثیرات ورزش بر روی مغز کودکان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

شواهد زیادی نشان داده اند که خواب ضعیف در کودکان با مسائل بسیاری مرتبط است که از آن جمله می توان به آموزش ناصحیح آکادمیکی، ضعف احساس و قوانین رفتاری ناصحیح اشاره کرد. اما چگونه می توان میزان خواب کودکان را افزایش داد و علاوه بر آن سطح کیفیت آن را نیز ارتقا بخشید؟

تغییراتی که در نوع مدیریت خواب کودکان توسط والدین صورت می گیرد (مثلا زودتر به رختخواب رفتن و یا اوقات خواب منظم، بسیار تاثیرگذار هستند اما اغلب پیاده سازی آن در زندگی های پرمشغله خانواده های امروزی کاری مشکل است. ایجاد تغییراتی در محیط اتاق خواب یکی از راه های ارتفای سطح کیفیت خواب در کودکان می باشد.

یکی از تغییراتی که توسط بسیاری از محققان و گروه های حرفه ای از جمله انجمن بهداشت آمریکا (۲۰۱۲) پیشنهاد شده است، محدود کردن مدت زمان حضور کودکان در اتاق خواب در حال استفاده از کامپیوترها، گوشی های هوشمند و تماشا کردن تلویزیون است. دلیل واضح و منطقی برای این پیشنهاد این است که استفاده از این وسیله در طول شب می تواند دلیلی برای بیدار ماندن کودکان و دیرتر به رخت خواب رفتن آنها باشد.

اما دلیل دیگری نیز در این میان وجود دارد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض نورهای آبی رنگی که از مانیتور منتشر می شود می تواند باعث کاهش ملاتونینن در بدن انسان شود که نهایتا منجر به کم خوابی و بی خوابی می شود (کاگوژن ۲۰۱۱) بنابراین استفاده از این نوع دستگاه ها نه تنها سطح کیفیت خواب در کودکان را کاهش می دهد بلکه باعث می شود حتی زمانی که کودکان استفاده از این دستگاه ها را متوقف کردند و نیز توانند به محض رفتن به رخت خواب، به خواب بروند مجبور کردن کودکان به کاهش مدت زمانی آن ها از این دستگاه هایی مثل کامپیوترها استفاده می کنند و یا به تماشای تلویزیون می پردازند ممکن است کمی مشکل باشد اما این عمل برای انها بسیار سودمند است به خصوص برای آن دسته از کودکانی که مشکلات یادگیری و رفتاری نیز دارند.

منبع:کانون مشاوران ایران-وسایل الکترونیکی و خواب کودک
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

عزت نفس برابراست با اینکه بتوانیم یک تصویر مثبت از خود ایجاد کنیم. بنابراین مهم است که به عنوان والدین به کودک خود در ایجاد تصویر مثبت کمک کنید. در زیر قدم هایی است که شما می توانید به فرزندتان در داشتن تصویر بهتری از خود کمک کنید:

۱- به فرزندتان بیاموزید که به جای اینکه بگوید من اینو می خوام بگوید من این را دوست دارم. در واقع به جای بیان خواسته ها علایق خود را بیان کند. برای کودکتانن توضیح دهید که قرار نیست هر چیزی که او می خواهد برای او فراهم کنند و نباید حتی از این مسئله عصبانی شود، او را تشویق کنید تا بتواند خشم و عصبانیت خود را کنترل کند شما می توانید این کار را با تعیین یک الگوی خوب برای آنها و تقویت آنها رفتارشان زمانی که آنها ناراحتی خود را از یک موقعیت به جای عصبانی شدن به شکل منطقی نشان می دهند، انجام دهید.

۲- آنها را تشویق کنید که خواسته های خخود را به صورت شفاف و واضح بیان کنید. البته برای آنها توضیح دهید که هیچ ضمانتی وجود ندارد که آنها به این خواسته ها می رسند ولی در هر صورت شما باید آنها را تشویق کنید که خواسته های خود را بیان کنند.

۳- اجازه بدهید کودکتانن بدانند انها مسئول تمام احساسات و اتفاقاتی هستند که تجربه می کنند در حالیکه آنها مسئول احساسات دیگران نیستند. کودکتان را بخاطر احساسی که خودتان دارید سرزنش نکنید.

۴- کودکتان را تشویق کنید تا به سرگرمی ها و تفریحاتی که می تواند به صورت مستقل انجام دهد و علاقه دارد بپردازد.

۵- اجازه دهید کودکانتان خودشان به تنهایی اختلافشان با خواهر و برادرها و یا دوستانشان حل کنند.

۶- به کودکتان کمک کنید تا آستانه تحمل خود را بالا ببرد و به او بیاموزید که برخی چیزها ممکن است آزار دهندده باشند اما آسیبی به انسان نمی زنند. به کودکتان کمک کنید تا با استفاده از جملات مثبت نسبت به خود و تکرار انها در ذهن مشکلاتش را حل کند و مثلا مشکلات نمی توانند به من آسیب برسانند و قدرت من از آنها بیشتر است. و اگر من از پس این مشکل بر بیایم می توانم ماهیچه های احساسی بسازم. «اگر کودکتان در برقراری ارتباط با دیگر کودکان دچار مشکل است به بخش کسی با من بازی نمی کند مراجعه کنید.

۷- به کودکتان کمک کنید تا بر روی نقاط قوت خود تمرکز کند و این نقاط قوت را همواره به آنها یادآوری کنید.

۸- کودکتانن را تشویق کنید تا همانگونه با دوستانش رفتار کند که دوست دارد دوستانش با او رفتار کنند.

۹- به کودکتان بیاموزید که همواره راه حل های جایگزین وجود دارد و همیشه تنها یک راه حل نیست که باعث رسیدن به رضایت و حل مشکل می شود به او بیاموزید که یک مشکل را از زوایای مختلف ببیند. کودکی که تنها یک دوست دارد و ان را از دست می دهد تنها می شود. ولی کودکی که دوستان بسیاری دارد زمانی که شما فکر می کند تنها یک راه حل برای مشکل وجود دارد. خود را برای راضی شدن و خشنود شدن محدود کرده اید. هر چقدر شما بیشتر به کودکتان بیاموزید که به دنبال راه حل های مختلف باشد احتمال اینکه او در نهایت به رضایت و شادکامی برسد را افزایش داده اید.

۱۰- با کودکتان بخندید و او را تشویق کنید که به خودش نیز بخندد. افرادی که خود را بیش از حد جدی می گیرند به طور یقین لذت کمتری از زندگی می برند. داشتن حس شوخ طبعی و نگرش طنز آمیز به مسائل زندگی یکی از عناصر اصلی برای افزایش لذت و خشی در زندگی است.

منبع:کانون مشاوران ایران-چگونگی ایجاد تصویر مثبت در کودک و نوجوان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

بازی درمانی کودکان (Play Therapy)، بازی درمانی در منزل یک تعامل درمانی بین کودک و درمانگر است که از طریق ارتباط نمادین در بازی در جست و جوی راه‌هایی برای کاهش اشفتگی هیجانی کودک می باشد.

بازی درمانگر بدون توجه به ارزش ها، رفتار های پذیزفته شده کودک را درک می کند و با منعکس کردن آنچه که کودک می گوید، افکار و احساسات وی را اصلاح می کند. به مرور بازی به وسیله ای تبدیل می شود که کودک می تواند از طریق آن، به ضمیر ناخود اگاه خود بپردازد و احساسات، ترس ها و نگرانی های خود را ابراز نماید (انگجی و عسگری، ۱۳۸۵)

والدین نقش مهم و اساسی در درمان کودک دارند، در ابتدا درمانگر معمولاً با انجام مصاحبه با یک یا هر دو والدین شروع می کند تا اطلاعاتی در مورد کودک جمع آوری کند و بفهمد مشکل ارائه شده چیست و دلایل احتمالی آن را در دست داشته باشد.

سپس درمانگر به طور جداگانه با کودک مصاحبه کرده و بازی کودک را به تنهایی تماشا کند. مشاهده نحوه تعامل والدین و کودک در این مقطع می تواند اطلاعاتی در مورد رابطه والد با کودک و میزان دلبستگی کودک در اختیار درمانگر قرار دهد که برای شروع و روند درمان ضروری می باشد.

بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی روشی است که به وسیله آن، ابزارهای طبیعی بیان حالت کودک، یعنی بازی، به ­عنوان روش درمانی به کار گرفته می شوند تا به کودک، کمک کند فشارهای احساسی خویش را تحت کنترل قرار دهد. تکنیک های بازی درمانی در موارد زیر به کار می رود:

مشکلات خانوادگی (مانند طلاق والدین)
ناخن جویدن
شب ادراری اختلال رفتاری
بیش فعالی
قربانی سوء استفاده از کودکان
اختلال سلوک
بازی درمانی برای اضطراب
استرس
ترس و فوبیا
دروغ گویی
رفتار پرخاشگرانه
این نوع درمان در مورد تعلیم وتربیت کودکان استثنایی نیز از جایگاه ویژهای برخوردار است.(محمداسماعیل، ۱۳۸۸).

کودک درزندگی روزانه نیازمند است که خود را از نگرانی­هایی که فشار محیط در او ایجاد می­کند رها سازد. بازی بهترین وسیله ای است که او را در رسیدن به این هدف از راه تغییر عواطف کمک می کند. کودک می­تواند احتیاجات و امیال سرکوفته خود را از راه بازیهای گوناگون ارضا کند. همچنین بازی او را قادر می­سازد که نقشه­ هایی را برای حل مسایل خود طرح کند که در تامین بهداشت روانی تاثیر بسزایی دارد. (قزوینی­نژاد، ۱۳۸۷).

پیشنهاد مشاور:

ما در مرکز مشاوره ستاره ایرانیان به شما کمک می کنیم تا با بازی درمانی مسائل و احتیاجات کودک خود را بشناسید و با بازی درمانی آن ها را درمان کنید.


بازی درمانی کودکان
تاریخچه بازی درمانی
اولین بحث های شناخته شده در مورد ارتباط بازی و آموزش به فیلسوفان یونانی افلاطون و ارسطو برمی گردد. در قرون وسطی، نظریه‌های مربوط به بازی وجود ندارد و اولین نظریه‌های واقعی در قرن نوزدهم توسط شیلر، اسپنسر یافت شد، که ذکر کرد بازی برای تخلیه انرژی بیش از حد کودکان است و به سادگی باعث سرگرمی او می‌شود.

شفر روان‌شناس آمریکایی می باشد که بسیاری او را «پدر بازی‌درمانی» می‌دانند اما ایده بازی درمانی کودکان سال ها قبل توسط آنا فروید مطرح شد، وی باور داشت که باید سیستمی را توسعه داد که از بازی کودکان به شیوه ای مشابه با رویاها در روانکاوی بزرگسالان استفاده شود. ملانی کلاین اظهار داشت که بازی درمانی دسترسی مستقیم به ناخودآگاه کودک را فراهم می کند. بنابراین می توان گفت که بازی درمانی به شکلی که ما اکنون داریم نتیجه تلاش بسیاری از روانشناسان، روانکاوان و فیلسوفان می باشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-بازی درمانی کودکان| انواع، فواید، تکنیک ها
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

تلویزیون و کودک

چگونه عادت های خوب تلویزیون دیدن در بچه ها ایجاد کنیم؟

فوایدی که تلویزیون برای جامعه دارد  بی حد و اندازه است. تلویزیون نقش یک رسانه سرگرمی را بازی می کند که باعث می شود حال خوبی  برای ما به وجود آورد. تلویزیون اطلاعات جهانی را به طرز بسیار موثری انتقال می دهد و می تواند وسیله ای برای پیوند با خانواده و دوستان شود. با این وجود، مثل هر چیز دیگری در زندگی، خوب بودن بیش از حد با خود بدی هایی به همراه دارد. تلویزیون اغلب به عنوان وسیله ای برای فرار از واقعیت استفاده می شود. کودکان زمان زیادی را صرف تماشای تلویزیون می کنند و کمتر مطالعه کرده یا دراجتماع قرار می گیرند. براساس تحقیقات نویسنده ای به نام تایلر دانلوپ،  وزیر آموزش سابق مرکز ریچارد رایلی امریکا، ۹۰ درصد موفقیت بچه ها  با حضور در مدرسه، میزان درس خواندن در خانه و میزان تماشای تلویزیون تعیین می شود. نمی توان اهمیت برنامه ریزی تماشای تلویزیون را نادیده گرفت.

والدین در خانه می توانند با دنبال کردن این تکنیک های ساده عادت‌های خوب تماشای تلویزیون را برای بچه ها ایجاد و القا کنند.

پیشنهادهای جایگزین:

کتاب ها

کتاب یک  جایگزین ساده ولی گرانبها است. ولی مساله اصلی این است که بیشتر بچه ها خواندن را خسته کننده می یابند. طی سال‌های رشد و تکوین، زمان گذاشتن برای پروراندن علاقه به خواندن در کودک می تواند در بلند مدت به شکل فوق العاده ای موثر باشد. کتاب خواندن همراه فرزندتان به او می آموزد که کتاب ها جالب و سرگرم کننده اند و دروازه ای به سوی  دنیای دیگر هستند. والدین می توانند خودشان با کتاب خواندن به طور مداوم  و تخصیص زمانی بعد ازمدرسه  منحصرا برای کتاب خواندن، مثال های عملی برای این کار بیاورند.  بچه ها احترام زیادی برای والدین قائل هستند و غالبا کارهای بزرگترها را تقلید می کنند. اگر بچه ها باانگیزه تر باشند، پدر و مادر می توانند انها را حداقل یک بار در ماه به کتاب فروشی برده و به آنها اجازه بدهند هر کتابی که می خواهند بخرند. کتاب هاب زیادی برای کودکان وجود دارد که موضوعات مختلفی را پوشش می دهند. مثل ترسناک، فانتزی، و ماجراجویانه. بچه های مختلف تمایلات متفاوتی دارند، و اجازه دادن به انها برای انتخاب کتاب موردعلاقه  موجب برانگیخته شدن حس مطالعه در آنها می شود. همانطور که قبلا ذکر شد، ۹۰ درصد از دست آوردهای مدرسه تا حدی بخاطر مطالعه در منزل است و با ایجاد علاقه به مطالعه، موفقیت های عظیمی در مدرسه درانتظار کودک خواهد بود.

ورزش ها

بچه ها معمولا زمان زیادی را صرف تماشای تلویزیون می کنند تا بی حوصلگی خود را از بین ببرند! آشنا کردن کودک با ورزش نیاز او را به دیدن تلویزیون بیش از حد از بین می برد. بسکتبال، بیسبال، فوتبال، یا حتی هنرهای تجسمی تا حد زیادی می توانند برای بچه ها خوشایند باشند. اجازه دهید فرزندتان ورزشی که دوست دارد را انتخاب کند تا علاقه اش بیشتر شود. ورزش می تواند  تاثیرات فوق العاده ای در ایجاد قدرت جسمانی ، هماهنگ سازی، و کارگروهی  از راه دادن فرصت حس برتر بودن، داشته باشد. ورزش به عنوان یک فعالیت خانوادگی موجب افزایش الفت و پیوند در بین اعضاء خانواده می شود.

ابزار موسیقی

ایجاد علاقه مندی در بچه ها برای نواختن یک وسیله موسیقی می‌تواند تماشای بیش از حد تلویزیون را محدود کند، ولی مزیت های استفاده از موسیقی فقط این نیست. نواختن یک ابزار موسیقی تاثیر سرنوشت سازی بر تکوین خلاقیت دارد.  پدر و مادرمی توانند  برای شروع این فرایند فیلم های نوازندگان باتجربه در رشته های مختلف موسیقی را به فرزندانشان نشان دهند. تعداد زیادی از این فیلم ها به صورت رایگان در اینترنت وجود دارد. بچه ها بسیار تاثیر پذیر هستند. و شاهد چنین منظره فوق العاده بودن برای بچه ها، میل درونی به کسب همان شاهکار را  ایجاد می کند. بعد از یک بحث جدی، والدین می توانند به بچه ها اجازه بدهند ابزار موسیقی مورد علاقه خودشان را انتخاب کنند، به شرطی که با  بودجه ای که دارند سازگار باشد. مهم است که بچه خودش وسیله موسیقی را انتخاب کند. در غیر اینصورت اگر چیزی به آنها تحمیل شود، به سرعت علاقه مندی آنها از بین می رود  و ترک موسیقی را با گفتن اینکه این نوع  موسیقی آن چیزی نیست که می خواستند، توجیه می کنند. اگر چنین اتفاقی رخ داد، تقویت مثبت و یادآوری مداوم  فواید و موفقیت ها به بچه کمک می کند انگیزه اش را بالا ببرد. اگر بودجه محدودی دارید، اجاره  یا قرض گرفتن ابزار موسیقی کفایت می کند. اگر والدین استعداد موسیقایی داشته باشند، خودشان می توانند به فرزندشان  آموزش دهند ، به این شکل پولشان را پس انداز می کنند و فرصتی برای قرض دادن ایجاد می کنند.

سرگرمی ها

تماشای تلویزیون یک شکل  بسیار منفعل  از تمرین خلاقیت  است. عاقلانه تر است که    فرزندتان را با سرگرمی هایی که رشد و ترقی آنها را ارتقا می دهد آشنا کنید. سرگرمی ها می توانند شامل جمع آوری سکه یا مهر، قصه گویی و نوشته های هنری خلاقانه، گل آرایی، رنگ آمیزی، عکاسی، و یا حتی بازی با اسباب بازی  به تنهایی یا با دوستانش باشد. تمام این کارها جایگزین های بهتری نسبت به تماشای تلویزیون هستند و می توانند به کودک لذت سرگرمی های دنیای اطراف را  آموزش دهند که بر خلاف خستگی بیهوده ای است که سرگرمی های رخوت بار مثل تلویزیون  ایجاد می کند.

منبع:کانون مشاوران ایران-تلویزیون و کودک
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

مدرسه ها تعطیل شده اند، اما کودک شما همچنان به مهارت های کارکرد های اجرایی خود نیازمند است.

برای کودکان دچار اختلالات کارکردهای اجرایی، تابستان می تواند به نظر زمانی برای استراحت برسد. اما تعطیل شدن مدرسه به معنی پایان نیاز کودک به این مهارت های کلیدی نیست.

مرکز رشد کودک دانشگاه هاروارد مهارت های کارکردهای اجرایی را به عنوان مهارت هایی تعریف می کند که به ما کمک می کنند تا بتوانیم “به صورت همزمان بر روی چند جریان فکری متفاوت متمرکز شویم، بر خطاها نظارت کنیم، بر اساس اطلاعات موجود تصمیم بگیریم، مرور برنامه ها در صورت نیاز، و بر اثر احساس ناکامی شتاب زده تصمیم نگیریم.”

حال تصور کنید کودک۱۰ساله ی شما، می خواهد بیرون از خانه با دوستان خود وسطی بازی کند یا با استفاده از یک دستور العمل می خواهد با استفاده از آجر های لگو ساختمانی بزرگ بسازد. هر دوی این بازی ها به نظر تفریحی ایده آل برای گذراندن یک عصر تابستان می رسند. آنها برای جلوگیری از برخورد با توپ و به اصطلاح سوخت شدن در بازی و یا تمام کردن کار ساختمان لگویی، می باید بتوانند تمامی مهارتهای اجرایی اشاره شده در بالا را به خوبی بکار گیرند و از این جهت تابستان زمان بسیار خوبی برای تمرین این مهارت‌ها است و برای موفقیت آنها در سال تحصیلی بسیار اهمیت دارند.

تشویق کودک به تمرین این مهارت ها، که می توانند گاهی، و شاید همیشه، موجب احساس ناکامی او شوند، خود نقطه ی آغاز بسیار خوبی برای کار کردن برروی افزایش توان مقاومت در مقابل احساس ناکامی است. یادگرفتن مهارت کنار آمدن با میزان کم و یا متوسط ناکامی از جمله دشوارترین تمرین مهارت هایی است که در جلسه های مشاوره برای درمان جویان انجام داده می شود. این مهارت نیز درست مانند هر مهارت دیگری، نیاز به تمرین پیوسته دارد. و باید به صورت مرحله به مرحله، با سطح بندی میزان ناکامی فرا گرفته شود. باید کودک خود را برای تلاش و پیگیری تمرینات تشویق کنیم. همچنین می توانیم از آموزه های معلم بزرگ ویگوتسکی با هدف ترغیب کودکان برای تمرین مهارت های مربوط به محدوده رشد آنها استفاده کنیم. این بدان معناست که نباید آنها را بیش از حد تحت فشار قرار دهیم و یا به عبارت دیگر آنها را در ناکامی غرق کنیم. اما با این‌حال نباید چالش ها آنقدر ساده باشند که هر بار به راحتی در آنها موفق شوند، و حتی احتمالا این موفقیت ها لذتی نیز برای کودک نخواهند داشت. و بعلاوه یادگیری نیز اتفاق نخواهد افتاد، زیرا از قبل دقیقا می دانستند چگونه این تمرین را به پایان برسانند.

منبع:کانون مشاوران ایران-ارتقای کارکردهای اجرایی در تابستان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

خصوصیات کودک ۹ ساله، پرخاشگری در کودکان ۹ ساله، علت لجبازی دختر ۹ساله، لجبازی کودک ۹ ساله و روانشناسی دختر ۹ ساله در این مقاله آورده شده است.

کودکان معمولاً در یک توالی طبیعی و قابل پیش بینی از یک نقطه عطف رشد به مرحله بعدی پیشرفت می کنند. اما هر کودک با سرعت خودش رشد می کند و مهارت کسب می کند. برخی از کودکان ممکن است در یک زمینه مانند زبان پیشرفت کنند، اما در زمینه دیگری مانند رشد حسی و حرکتی عقب باشند.

 
خصوصیات کودک ۹ ساله
کودکان هشت تا ده ساله هنوز در سنی هستند که روانشناس معروف اریک اریکسون آن را دوره سخت کوشی در مقابل حقارت می نامد.

تا پایان دوره راهنمایی، یاد می گیرند که چگونه با همسالان خود ارتباط برقرار کنند، با قوانین اجتماعی سازگار شوند و از بازی آزاد به تعاملات و انتظارات ساختارمندتر تبدیل شوند.

به عنوان مثال، کودک شما ممکن است بازی های مفصلی را توصیف کند که در آن می تواند در زمان سفر کند، آینده را ببیند یا موجودات جادویی را اهلی کند.

کودک ۹ ساله در دوره ای از رشد قرار گرفته است که درواقع دروازه ورود به نوجوانی است. به عبارتی دیگر فرزند ۹ ساله شما همچنان کودک محسوب می شود؛ ولی مستقل تر می شوند و به اندازه ی کافی به بلوغ می رسند که بتوانند بسیاری از مسئولیت ها را بپذیرند.

لجبازی کودک ۹ ساله
والدین کودک ۹ ساله معمولا از لجبازی کودک خود شاکی هستند این عبارتی است که یکی از  مراجعان در شکایت از لجبازی کودک ۹ ساله خود بیان کرده بود.

“من یک دختر ۹ ساله دارم که بسیار لجباز است، او می خواهد هر کاری که می خواهد انجام دهد. برای مثال، او نمی‌خواهد زیرپیراهن بپوشد، غذا نمی خورد و در برابر تمام خواسته های من مقاومت می کند.”

در این شرایط باید درک کنید که لجبازی کودک شما ممکن است راهی برای اعمال احساس استقلال و قدرت او باشد، این کار ممکن است برای شما مشکلات زیادی را به همراه داشته باشد اما مرحله ای ضروری برای کودک است.

در این سن، فرزند شما متوجه شده است که دیگران چگونه واکنش نشان می دهند و اکنون رفتارهایی را از خود نشان می دهد که بر دیگران تاثیر می گذارد.

وقتی بچه‌ها از انجام کاری امتناع می‌کنند و ما برای جلوگیری از جنگ تسلیم می‌شویم، به آن ها نشان می دهیم که می توانند با امتناع خود موفق شوند.

ممکن است در ابتدا دشوار باشد زیرا او عادت دارد به آنچه می خواهد برسد. می توانید با دادن گزینه به آن ها شروع کنید برای آن ها دو گزینه بگذارید و اجازه دهید که استقلال آن ها نیز رشد کند.

علت لجبازی دختر ۹ساله
کودکان ویژگی لجبازی را به عنوان بخشی از شخصیت خود برای دستیابی به اهداف خود به کار می برد. این به این دلیل است که گاهی کودکان فکر می کنند که فقط با لجبازی می توانند به آنچه می خواستند دست یابند.

یکی از مؤلفه های رشد اجتماعی و عاطفی در کودکان ۸ تا ۱۰ ساله تمایل آن ها به افزایش استقلال از والدین و افزایش تمایل آنها برای دیده شدن به عنوان باهوش و آگاه است.

از آنجایی که کودکان در این سن برای یافتن ابزاری برای بیان خود تلاش می کنند، گاهی اوقات نافرمانی به نظر می رسند. در این هنگام والدین باید درک کافی را از استقلال کودک داشته باشند و اجازه دهند که کودکان نیز استقلال خود را رشد دهند البته این بدین معنی نمی باشد که والدین باید خط قرمز های خود را زیر پا بگذارد.


خصوصیات کودک 9 ساله
رفتار 
کودک می خواهد که کارها را به روش خودش برنامه ریزی کند.

در سن ۹ سالگی، بسیاری از کودکان به طور رو به رشدی دایره ی ارتباطات اجتماعی شان را گسترش می دهند تا با افراد دیگری بجز پدر و مادر ارتباط داشته باشند. در این زمان، کودک ۹ ساله همچنان به احساس امنیتی که از جانب والدین می باشد نیازمند است و به لحاظ الگو بسیار تحت تاثیر والدین می باشند.

منبع:کانون مشاوران ایران-خصوصیات کودک ۹ ساله که آینده او را رقم می زند!
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

عزت نفس کودکان، اعتماد نسبت به به اینکه کیست و چه کاری می تواند انجام دهد می باشد. در این مقاله، والدین راهکارهایی را برای افزایش عزت نفس کودکان یاد خواهند گرفت.

حس مثبت یکی از بزرگترین هدیه هایی است که شما می‌توانید به فرزندتان بدهید؛ بچه ها با عزت نفس بالا احساس مهر، محبت، شایستگی و خوشحالی بیش تری دارند.

عزت نفس در کودکان دبستانی
هر کودک لحظاتی دارد که در آن با چالش ها، فشار همسالان یا تجربه چیزهای جدید روبرو می شود و ممکن است اعتماد به نفس خود را از دست بدهد یا ارزش خود را زیر سوال ببرد. در زندگی کودک، فراز و نشیب هایی وجود خواهد داشت که برای عبور از آن ها به عزت نفس بالا احتیاج دارند.

عوامل کلیدی برای ایجاد عزت نفس سالم، تعیین اهداف، پذیرفتن مسئولیت، انجام وظایف و جشن گرفتن موفقیت است. کودک باید بتواند موفقیت را به تصویر بکشد و بداند چه زمانی به آن دست یافته است.

۱۰ دلیل اهمیت عزت نفس
۱. فرزند شما می تواند شکست ها را تحمل کند.
کودکانی که عزت نفس بالایی دارند بهتر می توانند شکست های جزئی را بدون از دست دادن اعتماد به نفس تحمل کنند.

۲. تصمیمات خوب
بچه‌هایی که عزت نفس بالایی دارند، مهارت‌های تصمیم‌گیری خوبی دارند.

۳. فرزند شما می تواند الگوها و دوستان خوبی پیدا کند.
کودکانی که عزت نفس بالایی دارند، الگوهای همسالان و دوستان خوبی پیدا می کنند که به آن ها اهمیت داده و احترام می گذارند.

۴. می تواند در برابر فشار همسالان مقاومت کند.
افرادی که عزت نفس بالاتری دارند در ایجاد دوستی، مهارت همدلی، حفظ روابط دوستانه و مدیریت فشار همسالان بهتر هستند.

۵. از خودش دفاع می کند.
کودکانی که عزت نفس بالایی دارند از ایستادگی در دفاع از خود نمی ترسند.


نکاتی برای افزایش عزت نفس کودکان
۶. هویت سالم 
۷. فرزند شما می تواند الگوهای مناسب برای سال های نوجوانی داشته باشد.
نوجوانان تمایل دارند که نگاهی خودمحورانه به زندگی داشته باشند و ممکن است مسائل را جدی‌تر و شخصی‌تر از آنچه که باید ببینند. داشتن عزت نفس قوی در سال های نوجوانی محافظت کننده است.

۸. فرزند شما می تواند دستاوردهای بالاتری کسب کند.
تحقیقات نشان می‌دهد که خوش‌بین‌ها معتقدند عملکردشان بهتر از واقعیت است. این دیدگاه مثبت آن ها را به سمت ریسک بیشتر، تمرین بیشتر، تسلیم نشدن سوق می‌دهد و در نهایت، می‌توانند خوب عمل کنند.

۹. شکست ها را تحمل می کند
کودکانی که بر این باورند که موفقیت به دلیل تلاش خود آن هاست، معمولاً معتقدند که شکست‌ها قابل تحمل بوده و می توانند مشکلات را موقتی دانسته و آن ها را تحمل کنند.

۱۰. فرزند شما این آزادی را دارد که شکست بخورد.
یکی از بهترین چیزها در مورد عزت نفس کودکان، آزادی در شکست خوردن است. هیچ موفقیت واقعی در زندگی بدون شکست نیست بنابراین به کودک خود بیاموزید که ببیند چه چیزی می تواند از اشتباهات و چالش ها به دست بیاورد.

منبع:کانون مشاوران ایران-افزایش عزت نفس کودکان
 

  • سارا پارسایی
  • ۰
  • ۰

 حسادت کودکان به فرزند دوم، حسادت در کودکان از نظر روانشناسی، سن حسادت در کودکان، شدیدترین دوره حسادت کودک در این مقاله بررسی می شود و به تمام سوالات شما در این باره در قسمت نظرات پاسخ می دهیم پس این مقاله را از دست ندهید و ما را از نظرات خود آگاه کنید.

ممکن است شما نیز حسادت در کودکان را تجربه کرده باشید و حسادت در کودکان باعث می شود که در موقعیت های خاصی، رفتارهای حسادت آمیز نشان می دهد و باعث تعجب شما و اطرافیان می شود.

حسادت در کودکان از نظر روانشناسی
بررسی حسادت در کودکان از نظر روانشناسی نشان داده است که موقعیت های خای مانند رقابت، مقایسه با هم سن و سالان و یا فرق گذاشتن بین بچه ها، آتش حسادت را شعله ور تر می کند و باعث می شود تا فرزندتان نه تنها در هیچ کاری با شما همکاری نکند، بلکه دچار احساس خشم، عصبانیت و کینه نیز شود.

شاید برای تان عجیب باشد که یک مقایسه ی به ظاهر کوچک چگونه می تواند تا این حد برانگیزاننده باشد اما در حقیقت، قرار گرفتن در موقعیت های تبعیض، مقایسه و یا رقابت؛ این احساس را به همراه می آورد که ” من از دیگران کمتر هستم “ و باعث شکل گیری حد زیادی از ترس درونی می شود.

کودک ترسیده، تلاش می کند تا با رفتارهای حسادت آمیز از خود دفاع کند و توانایی اش در دفاع از حقوق خود را به نمایش بگذارد و حقوق خود را پس بگیرد.

متاسفانه این رفتارها در دراز مدت می تواند منجر به تنها ماندن کودک و یا کناره گرفتن دیگران از او نیز شود که مهارت های اجتماعی را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می دهد.

حسادت کودکان به فرزند دوم
از نظر روانشناسی، معمولا حسادت در حدود یک و نیم سالگی شکل می گیرد و در فاصله ی ۲ تا چهار سالگی بیشتر می شود.

این بین اگر فرزند تازه ای متولد شود، ممکن است کودک به رفتارهای نابه هنجار دیگری مانند افسردگی، بدغذایی، اضطراب و یا شب ادرار متوسل شود تا از این طریق اعتراض خود به شرایط را بیان کند.

به عبارت دیگر لازم است بدانید که این رفتارها بیش از آنکه یک اختلال باشند، روشی برای ابراز وجود هستند که فرزندتان از آن استفاده می کند.حسادت به بچه کوچکتر امری عادی می باشد ولی باید با کمک والدین کنترل شود. در ادامه راه های لازم برای درمان این مشکل آورده شده است.

رفتار با فرزند اول وقتی فرزند دوم به دنیا می آید
اگر فرزند شما عادت ندارد در کنار نوزادان باشد یا شما را کنار آن ها ببیند، ممکن است در ابتدا واکنش های شدیدی داشته باشد. خوب است که بتوانید زمان آرامی را با خانواده های دیگر بگذرانید تا او به این ایده عادت کند که اگر والدینش نوزادان دیگری را در آغوش بگیرند، باز هم او را دوست دارند و از او مراقبت خواهند کرد.


 حسادت کودکان به فرزند دوم
۵ نشانه حسادت در کودکان
نشانه‌های حسادت در کودک می‌تواند متفاوت باشد، اما معمولاً شامل فوران خشم یا گریه، نشان دادن پرخاشگری نسبت به خواهر و برادر یا همسالان، مقایسه بین خود و دیگران، یا خودداری از محبت می باشد.

توجه ناخواسته: کودکانی که حسادت از خود نشان می دهند اغلب دلبسته و خواستار توجه می شوند. آن ها ممکن است تقاضای بغل بیشتری داشته باشند یا نخواهند که اتاق را ترک کنید.
ناامنی: کودکان حسود اغلب احساس ناامنی می کنند و این را از طریق رفتارهای منفی مانند نام گذاری، قلدری یا کینه توزی نسبت به دیگران ابراز می کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-حسادت کودکان به فرزند دوم
 

  • سارا پارسایی